top icon
Classic

Tο «πενηντάρι» της Maserati!

Ένα μηχανάκι των 50 κυβικών εκατοστών της δεκαετίας του ’50, με την «Τρίαινα» της Maserati στο ρεζερβουάρ, είναι αδύνατο να μη προκαλέσει την προσοχή…

Οι μοτοσικλέτες που κυκλοφόρησαν με το εμπορικό σήμα της Maserati από το 1953 μέχρι το 1960 δεν κατασκευάστηκαν στο εργοστάσιο του ομώνυμου εργοστασίου αυτοκινήτων. Η παραγωγή τους έλαβε χώρα στις βιομηχανικές εγκαταστάσεις άλλης εταιρείας, θυγατρικής του Oμίλου Orsi, της «Fabbrica Candele e Accumulatori Maserati» (FCAM) που παρήγαγε μπουζί, εργαλειομηχανές, βύσματα, μπαταρίες και άλλα ηλεκτρικά εξαρτήματα. Όλα ξεκίνησαν όταν η ιδιοκτήτριά της Ida Orsi ανίχνευσε μια επιχειρηματική ευκαιρία στη μεγάλη άνοδο των διτρόχων μικρού κυβισμού και των scooters, που είχαν κατακλύσει τη νότια και τη δυτική Ευρώπη. Ήταν πολλοί οι κατασκευαστές αυτοκινήτων, που εξαιτίας εκείνου του «ρεύματος» καταπιάστηκαν για ένα διάστημα με την παραγωγή μοτοσικλετών. Η ιταλική «Τρίανα» ακολούθησε το παράδειγμά τους και μέσω της «FCAM» αγόρασε κατευθείαν από τον πρόεδρό της Guiseppe Migliori την Italmoto, μια ανεξάρτητη εταιρεία κατασκευής μοτοσικλετών, με έδρα στη Via Ferrarese της Bologna. Παρά το γεγονός ότι είχε μόλις ένα χρόνο στην αγορά, η Italmoto παρήγαγε την τεχνολογικά προηγμένη τετράχρονη μοτοσικλέτα «Τ4» των 160 κ.εκ., με κιβώτιο ταχυτήτων τεσσάρων σχέσεων και τηλεσκοπικά αμορτισέρ. Ακόμη, είχε έτοιμη μια αξιόλογη πρόταση για ένα δίχρονο μοντέλο στα 125 κ.εκ. Η παραγωγή της μεταφέρθηκε στο εργοστάσιο της «FCAM» στη Modena και η εταιρεία ανασυστάθηκε ως «Maserati Candele, Accumulatori e Moto», δουλεύοντας περαιτέρω τα υπάρχοντα σχέδιά της. Οι πρώτες μοτοσικλέτες με το εμπορικό σήμα της Maserati ήταν η «Tipo 125/T2» με σχεδιασμό που θύμιζε DKW και η «Tipo 160/T4» που βασιζόταν στην Italmoto «160 Τourer» (όπου το «Τ2» και το «Τ4» όριζαν τους δίχρονους και τους τετράχρονους κινητήρες). Ακολούθησαν κάποια μοντέλα με δίχρονους κινητήρες 75 και 175 κ.εκ., καθώς και ένα στα 250 κ.εκ. Σύντομα οι μοτοσικλέτες με την «Τρίαινα» να στολίζει το ρεζερβουάρ έγιναν τα σημαντικότερα προϊόντα της «MCAM», με πιο δημοφιλή όλων τα μοντέλα των 50 κ.εκ., που παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά το 1956.

Από το Turismo Uomo στο Rospo

Τα «πενηντάρια» της Maserati κυκλοφόρησαν στην αγορά σε πέντε εκδόσεις, αρχής γενομένης από τα τριών ταχυτήτων «Tipo 50/T2 Turismo Uomo» και «Tipo 50/T2 Turismo Donna», που απευθύνονταν ξεχωριστά στον ανδρικό και στον γυναικείο πληθυσμό. Αμφότερα, είχαν δίχρονο μονοκύλινδρο κινητήρα των 49 κ.εκ., καρμπιρατέρ της Dell’Orto και απέδιδαν δύο ίππους στις 6.000 σ.α.λ. Με τις ίδιες προδιαγραφές παραγόταν και το «Tipo 50/T2 Ciclocarro», τρίκυκλο και με καρότσα, που πουλιόταν συνήθως σε λευκό χρώμα με γαλάζιες γραμμές. Διαφοροποιήσεις υπήρχαν στις δύο πιο ελκυστικές από αισθητικής πλευράς εκδόσεις τους, τις «Τipo 50/TS Sport» και «Tipo 50/T2 Super Sport» ή Rospo (φρύνος), με την ισχύ της πρώτης στους 2,4 και της δεύτερης στους 2,8 ίππους στις 7.000-7.300 σ.α.λ. Το Sport μοντέλο μπορούσε να αναπτύξει τελική ταχύτητα 60-65 χλμ./ώρα, ενώ το βάρους 49 κιλών Super Sport έφτανε τα 70-75 χλμ./ώρα.

Η κάτω βόλτα…

Οι πωλήσεις των μοτοσικλετών της Maserati έφτασαν στο υψηλότερο σημείο τους το 1956 και το 1957, ενώ έγιναν και εξαγωγές σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως επίσης στη Βόρειο Αμερική και στη Νότια Αφρική. Η εμπορική φθορά όμως δεν άργησε να ξεκινήσει, ιδιαίτερα με τον ανταγωνισμό να είναι πολύ σκληρός και να έχει ονόματα με παρελθόν στο χώρο, όπως Moto Morini, MV Agusta, Benelli και Laverda. Τελικά, τα δίτροχα της Maserati ήταν από τα πρώτα θύματα της οικονομικής κατάρρευσης του ομίλου Orsi στα τέλη της δεκαετίας του ’50, ενώ η εταιρεία «MCAM» τέθηκε υπό εκκαθάριση το 1960. Ο τομέας των μοτοσικλετών ανασυγκροτήθηκε και συνέχισε τη δραστηριότητά του με το παλαιότερο σχήμα λειτουργίας του (Ιtalmoto), με τον τομέα των αυτοκινήτων να περνά στον έλεγχο της Citroen το 1968.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Ακολουθήστε το 4troxoi στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα!

ΤΙΜΕΣ - ΤΕΧΝΙΚΑ