Tο άστρο του Michael Schumacher έλαμψε για πρώτη φορά σε όλη του την έκταση, σε μια τραγική χρονιά για τη Formula 1.
Το 1994, όλοι περιμένουν την επικράτηση των Williams «FW16» και ο Hill, απόντος του πρωταθλητή της προηγούμενης χρονιάς Alain Prost, διατηρεί στο αυτοκίνητό του το «0». Στην Ferrari ελπίζουν με την «412Τ» και στην ΜcLaren έχουν το έργο της διαδοχής του Senna. Υπάρχει μια ευφορία σε ό,τι αφορά την ασφάλεια, καθώς τα σασί έχουν εξελιχθεί σε «κάψουλες επιβίωσης» και ο θάνατος έχει να επισκεφθεί το Σπορ από το 1982. Μόνο κάποιες παλιές δόξες, όπως ο Niki Lauda, μένουν σκεπτικοί. Πιστεύουν ότι πρέπει να μειωθούν οι ταχύτητες των μονοθεσίων, ιδιαίτερα τώρα που δεν υπάρχει ηλεκτρονικό βοήθημα για να τα ελέγξει στην άσφαλτο. Ο Schumacher πηγαίνει με την Benetton στο Ιnderlagos, ξέροντας από το χειμώνα πως έχει το ταχύτερο μονοθέσιο. Ο Γερμανός κερδίζει τον αγώνα, ενώ ο Senna κάνει «τετ-α-κε» μόλις αποφασίζει να βυθίσει το πόδι του στο γκάζι και να καταδιώξει τον Μichael. Στην Pacific Αida ο Βραζιλιάνος βγάζει την Williams έξω από την πρώτη στροφή, ενώ ο νικητής Scumacher έχει μεγάλη διαφορά και από τον Hill, ώσπου ο τελευταίος να εγκαταλείψει με προβλήματα. Τα προγνωστικά έχουν ανατραπεί και η «FW16» χρειάζεται βελτίωση.
O πιο θλιβερός αγώνας
Στην Imola ο Senna για 65η φορά κερδίζει τις δοκιμές, ο εφιάλτης όμως αρχίζει: O Ratzenberger χάνει ένα κομμάτι από την αεροτομή της Simtec πριν την καμπή «Villeneuve» και το αυτοκίνητο φεύγει από το δρόμο. Η «κάψουλα επιβίωσης» αντέχει την πρόσκρουση, αλλά ο αυχένας του Αυστριακού συντρίβεται. Ο θάνατος είναι ακαριαίος, η διαδικασία των δοκιμών «παγώνει», κανείς δεν θέλει να πιστέψει αυτό που έχει συμβεί. Η ατμόσφαιρα είναι βαριά στην εκκίνηση του αγώνα την Κυριακή, αλλά η Williams του Αyrton πρωτοπορεί. Περνούν λίγα λεπτά και τα μεγάφωνα αναγγέλουν νέο ατύχημα: H «FW16» έχει χτυπήσει στην «Τamburello» με ταχύτητα 300 χλμ., χωρίς ο Senna να προλάβει να κάνει τίποτε. Τον ανασύρουν τραυματισμένο στο κεφάλι, από ένα κομμάτι της ανάρτησης που αποκολλήθηκε, κατά την επαφή με τον τοίχο. Η κόκκινη σημαία βγαίνει και ο αγώνας διακόπτεται προσωρινά. Δυό ώρες αργότερα ο Schumacher, μουδιασμένος στο βάθρο της απονομής, παίρνει το έπαθλο της τρίτης συνεχόμενης νίκης. Στις επτά το απόγευμα ανακοινώνεται ο θάνατος του Senna, τον οποίο οι γιατροί δεν μπορούν να σώσουν. Από τότε, εκείνη η αναμέτρηση θεωρείται η πιο θλιβερή όλων των εποχών, καθώς ξεπέρασε σε οδύνη ακόμα και τον Βελγικό αγώνα του 1960.
H F1 χάνει την ψυχραιμία της
«Αν συμβεί κάποια καταστροφή στο Μοnaco, οι υπεύθυνοι για να βρουν τους ενόχους δεν έχουν παρά να κοιταχτούν στον καθρέφτη», γράφει επιφανής δημοσιογράφος των Grand Prix. Το κείμενο είναι προφητικό, καθώς στις δοκιμές η Sauber του Wendlinger χτυπάει στο στηθαίο μετά την ευθεία του «Τunnel». Ο άσος τραυματίζεται στο κεφάλι και πέφτει σε κώμα, η ζωή του βρίσκεται σε κίνδυνο. Ακόμη μια φορά, ο Schumacher ανεβαίνει κατηφής στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου. Τότε, εμπρός στο φόβο να χάσει τα πάντα, η FIA συνεδριάζει για να πάρει μέτρα από τα οποία εξαρτάται η επιβίωση της F1. Στην Ισπανία, δεύτερος οδηγός της Williams αναλαμβάνει ο David Coulthard, που αφήνει καλές εντυπώσεις. Η νίκη του Damon Hill δίνει κάποιο ενδιαφέρον στο πρωτάθλημα που συνεχίζεται στον Καναδά, όπου ο Schumacher επιστρέφει στην κορυφή. Η πεσμένη δημοτικότητα του αθλήματος αναγκάζει τους διοικούντες να καλέσουν τον Μansel, που στην Γαλλία εμφανίζεται στο cockpit μιας Williams. Η πρώτη θέση της Benetton του Μichael ανεβάζει τη διαφορά στην κατάταξη, από το δεύτερο Hill, στους 37 βαθμούς.
Η νίκη της Ferrari και η τιμωρία του Schumi
Ο Γερμανός στο Silverstone κατευθύνεται προς την νίκη. Όμως, αγνοεί επιδεικτικά, με προτροπή του Flavio Briatore, την εντολή «stop and go» των οργανωτών για αντικανονική κίνηση στον αναγνωριστικό γύρο και εκείνοι του δείχνουν τη μαύρη σημαία. Οι διαπραγματεύσεις στα pits καταλήγουν σε συμβιβαστική λύση, αλλά ο χαμένος χρόνος τον περιορίζει στη δεύτερη θέση. Η Williams του Hill περνά μπροστά και ο Βρετανός κερδίζει εκεί που ο πατέρας του δεν μπόρεσε ποτέ να φορέσει το δάφνινο στεφάνι. Στο Hockenheim, οι «πέτρινες μέρες» της Ferrari ανήκουν στο παρελθόν, ύστερα από 58 αναμετρήσεις χωρίς νίκη. Η «412Τ» του Berger τερματίζει πρώτη και σκορπίζει χαρά στους φίλους των GP. Ματαιώνονται έτσι τα σχέδια του Cesare Romiti, ανώτερου στελέχους της Fiat, που ήθελε να κλείσει το αγωνιστικό τμήμα και η Scuderia στο εξής να ασχοληθεί με την κατασκευή κινητήρων. Στην Ουγγαρία και στο Βέλγιο, ο Schumacher επανέρχεται στην κορυφή με δύο πειστικές εμφανίσεις, όμως για εκείνον αρχίζουν οι εκπλήξεις. Οι βαθμοί του Βρετανικού Grand Prix του αφαιρούνται και η νίκη στο Spa αποδίδεται στον Hill, επειδή η σανίδα του δαπέδου της Benetton που περιορίζει την ταχύτητα στις στροφές, βρέθηκε φθαρμένη 0,5 cm περισσότερο από το επιτρεπτό. Του στερούν επίσης τη συμμετοχή στους δύο επόμενους αγώνες για απείθεια στην Αγγλία. Ο Hill κερδίζει στην Μonza και μετά το «1-2» με τον Coulthard στο Εstoril πλησιάζει τον Μichael στον ένα βαθμό.
Ο πρώτος Γερμανός πρωταθλητής
Ο Schumacher επιστρέφει στο κόκπιτ στην Jerez και δείχνει σε όλους ποιος είναι ο καλύτερος, εκμεταλλευόμενος με στρατηγική τριών pit-stop, το ελαφρύ σε καύσιμα μονοθέσιο του. Ο Μansel βοηθά τις ρυθμίσεις της Williams στην Suzuka και ο Hill βρίσκει τον τρόπο να αντιδράσει, οδηγώντας υπέροχα στη βροχή, υπό την πίεση του Μichael που τερματίζει δεύτερος. Η διαφορά τους επιστρέφει στον ένα βαθμό υπέρ του Γερμανού. Η αυλαία του πρωταθλήματος πέφτει στην Αδελαΐδα, όπου ο Damon Hill είναι αποφασισμένος για μάχη. Ακολουθεί τον Γερμανό με πείσμα και η απόσταση μεταξύ τους είναι μόλις λίγα μέτρα. Ο Schumacher με τους καθρέφτες του γεμάτους από την «FW16» κάνει λάθος, κατορθώνει όμως να διορθώσει την πορεία του και να ξαναβρεί την άσφαλτο. Ο Hill, βλέποντάς τον εκτός γραμμής, αποφασίζει να επιτεθεί. Όμως, ήταν η λάθος στιγμή. Η Williams πέφτει πάνω του και οι δύο οδηγοί εγκαταλείπουν. Ο Schumacher γίνεται ο πρώτος Γερμανός πρωταθλητής. O Mika Salo, 14 γύρους αργότερα, βγαίνει από το πιλοτήριο της Lotus και αποσύρεται στα πιτς. Εκεί τελειώνει η ιστορία της καλύτερης Βρετανικής ομάδας Grand Prix όλων των εποχών, που η απουσία της θα φτωχύνει στο εξής τις εκκινήσεις. Ο αγώνας ολοκληρώνεται με θριαμβευτή τον Μansel και για το «λιοντάρι» αυτή είναι η τελευταία νίκη.
Απόηχος…
Η απώλεια του Αyrton κυριαρχεί και μαζί του τελειώνει η περίοδος που χαρακτηρίζεται ως «εποχή Senna». Η Benetton χάνει το πρωτάθλημα κατασκευαστών, επειδή βασίζεται μόνο στον Schumacher, με αποτέλεσμα από το δεύτερο αυτοκίνητο να αποκομίσει ελάχιστα. Ωφελημένος από αυτό βγαίνει ο Williams, που κερδίζει τον τίτλο για έβδομη φορά. Στην Jerez, στα χέρια του Schumacher, το μοτέρ της Cosworth κερδίζει τη νίκη για τελευταία φορά. Έστω και διαφορετικός από την ημέρα που παρουσιάστηκε (Ζandvoort 1967), ο χρησιμότερος κινητήρας της Formula1 διέγραψε μια τροχιά τριάντα χρόνων, ξεπερνώντας κάθε προσδοκία. Εικοσιένα χρόνια μετά ο θάνατος χτύπησε και πάλι την κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού, με την απώλεια του ταλαντούχου Jules Bianchi, που βρισκόταν γι αρκετούς μήνες σε άγρυπνο κώμα ύστερα από την καταστροφική έξοδο της Marussia που οδηγούσε στην πίστα της Suzuka. Ο μεγάλος πρωταθλητής εκείνης της χρονιάς κέρδισε έξι ακόμα παγκόσμια πρωταθλήματα οδηγών, τα πέντε συνεχόμενα με τη Ferrari, πριν κρεμάσει οριστικά το κράνος του στα τέλη του 2012. Ωστόσο, σήμερα δεν θυμάται τίποτα από την τεράστια σταδιοδρομία του, όντας σε διαρκές κώμα από τα τέλη Δεκεμβρίου του 2013, εξαιτίας ενός σοβαρού χτυπήματος στο κεφάλι ενώ έκανε σκι. Η τύχη έπαιξε και σε αυτόν ένα πολύ άσχημο παιχνίδι…
ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ ΤΩΝ GRAND PRIX ΤΟΥ 1994
Interlagos: Michael Schumacher, Benetton-Cosworth B194
Pacific Aida: Michael Schumacher, Benetton-Cosworth B194
Imola: Michael Schumacher, Benetton-Cosworth B194
Monaco: Michael Schumacher, Benetton-Cosworth B194
Montmelo: Damon Hill, Williams-Renault FW16
Montreal: Michael Schumacher, Benetton-Cosworth B194
Magny-Cours: Michael Schumacher, Benetton-Cosworth B194
Silverstone: Damon Hill, Williams-Renault FW16
Hockenheim: Gerhard Berger, Ferrari 412T1B
Hungaroring: Michael Schumacher, Benetton-Cosworth B194
Spa: Michael Schumacher, Benetton-Cosworth B194
Monza: Damon Hill, Williams-Renault FW16B
Estoril: Damon Hill, Williams-Renault FW16B
Jerez: Michael Schumacher, Benetton-Cosworth B194
Suzuka: Damon Hill, Williams-Renault FW16B
Adelaide: Nigel Mansell, Williams FW16B
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
