Lotus Elan: To oρόσημο…

Ο διορατικός Colin Chapman ανίχνευσε κάποια στγμή την ανάγκη της ανάπτυξης ορισμένων εξειδικευμένων μοντέλων παραγωγής, η πώληση των οποίων θα του επέτρεπε να εξασφαλίζει τα απαραίτητα κεφάλαια για τη συμμετοχή της εταιρείας του στους αγώνες. Ο ιδιοκτήτης της Lotus πίστευε ότι με ένα ελαφρύ πλαίσιο και μικρού κυβισμού κινητήρες, μπορείς να κτίσεις ένα ευχάριστο στην οδήγησή του σπορ αυτοκίνητο, χωρίς να είναι απαραίτητες οι μεγάλες ιπποδυνάμεις και οι τελικές ταχύτητες. Στο τέλος, η ιστορία απέδειξε πως είχε δίκιο…

Στο κατώφλι της δόξας…

Στις αρχές του 1962 η Lotus είχε ήδη φτιάξει μεγάλο όνομα στις πίστες, τόσο στο Μεγάλο Νησί και στους διεθνείς αγώνες ταχύτητας και αντοχής, όσο και στον πολύ απαιτητικό κόσμο της Formula 1. Οι νίκες της στα Grand Prix ξεκίνησαν το 1960, με την εξαιρετική Mark 18 και οδηγό το μεγάλο αστέρι της εποχής, τον Stirling Moss. Βέβαια, τις επιτυχίες εκείνες τις καρπώθηκε δικαίως το Rob Walker Team, που βλέποντας μπροστά είχε αγοράσει μονοθέσια από τον Chapman. H πρώτη νίκη της επίσημης ομάδας της Lotus σημειώθηκε στον τελευταίο αγώνα του 1961, με την Mark 21 και πιλότο τον Innes Ireland. Ήταν η τέταρτη φορά που μια Lotus έβλεπε πρώτη την καρό σημαία και παράλληλα η πρώτη που ο Colin πετούσε ψηλά την τραγιάσκα του, σε ένδειξη ενθουσιασμού. Στο εξής ο κόσμος της F1 θα έβλεπε συχνά αυτή την εικόνα, χάρις στην επαναστατική Mark 25 με το αυτοφερόμενο πλαίσιο. Oι τρεις νίκες του 1962, που θα μπορούσαν να είναι περισσότερες εάν δεν υπήρχαν τα αναμενόμενα προβλήματα νεότητας, ήταν μόνο η αρχή. Ήταν θέμα χρόνου η βρετανική εταιρεία να γίνει παγκόσμια πρωταθλήτρια και να βαδίσει στη λεωφόρο των επιτυχιών, όλοι το είχαν καταλάβει και σύντομα επιβεβαιώθηκαν πανηγυρικά.

«Elan»

Το ελαφρύ διθέσιο μοντέλο, γνωστό και ως «Type 26» στο επίσημο γενεαλογικό δένδρο της Lotus, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο κοινό το 1962. Ο αντικαταστάτης της «Elite» εμφανίστηκε αρχικά ως roadster, ενώ από την επόμενη κιόλας χρονιά μπορούσε κάποιος να το παραγγείλει προαιρετικά με σκληρή οροφή. Η έκδοση coupe ξεκίνησε να παράγεται το 1965. Στην «Elan», που διέθετε ανεξάρτητες αναρτήσεις και δισκόφρενα σε όλους τους τροχούς της, εκφράστηκε ισχυροποιημένη ακόμη περισσότερο η σχεδιαστική φιλοσοφία «περί ελάχιστου δυνατού βάρους» του Colin Chapman. Το μηχανικό σύνολο που την κινούσε ήταν πιο δυνατό από εκείνο που εφοδίαζε την προκάτοχό της, όχι μόνο επειδή η χωρητικότητά του ήταν μεγαλύτερη και ανερχόταν πλέον στα 1.6 λίτρα: O 4κύλινδρος σε σειρά κινητήρας της ήταν ο νέας τότε τεχνολογίας «Twin-Cam» της Ford, ο οποίος κατασκευαζόταν στο Κent και είχε δεχτεί τις ευεργετικές παρεμβάσεις του οίκου Cosworth.

Το 1967 η Lotus παρουσίασε την «Εlan+2», που διέθετε μακρύτερο μεταξόνιο με συνολικό μήκος 2.450 χλστ. και δύο ακόμη θέσεις, η οποία καθόλου δεν αλλοίωνε το σπορ πνεύμα της βρετανικής εταιρείας. Οι συγκεκριμένες εκδόσεις έπαψαν να παράγονται το 1975, ενώ δύο χρόνια νωρίτερα είχε διακοπεί η κατασκευή των εκδόσεων με το κοντό μεταξόνιο. Σε κάθε περίπτωση, οι 17.000 μονάδες παραγωγής που αρίθμησαν όλες οι εκδοχές της «Εlan», μεταφράστηκαν σε μεγάλη εμπορική επιτυχία για τη Lotus. Στον αγωνιστικό τομέα οι επιτυχίες του αυτοκινήτου ήταν επίσης πολλές, κυρίως με την έκδοση «R» των 160-175 ίππων που κατασκευάστηκε σε 97 μονάδες και οδηγήθηκε σε νίκες από πιλότους μεγάλης κλάσης όπως ο Jim Clark, ο Jackie Stewart και ο John Whitmore. Η βρετανική εταιρεία δεν συμμετείχε ποτέ επίσημα με αυτές στους αγώνες, αφήνοντας την εκπροσώπηση του ονόματός της σε ξεχωριστές ιδιωτικές ομάδες, όπως η «Rob Walker Team». To 1989 η ονομασία «Εlan» επέστρεψε στη γκάμα της Lotus, χρησιμοποιώντας τους κινητήρες της Isuzu, ενώ η πρώτη γενιά του αυτοκινήτου αποτέλεσε τον «οδηγό» για τη σχεδίαση του εξαιρετικά επιτυχημένου Μazda «MX-5».

LOTUS ELAN COUPE Βοdy design Colin Chapman, Ron Hickman Κινητήρας 4κύλινδρος σε σειρά Κυβισμός 1.558 κ.εκ. Διάμετρος x διαδρομή 82.5 mm x 72.7 mm Σχέση συμπίεσης 9.5:1 Καρμπιρατέρ 2 Weber 40 DCO E-2 Μέγιστη ισχύς 106 ίπποι στις 5.500 σ.α.λ. (116: έκδοση SE) Μέγιστη ροπή 14,9 χλγμ. στις 4.000 σ.α.λ. Κιβώτιο ταχυτήτων χειροκίνητο 4 σχέσεων Μετάδοση κίνησης στους πίσω τροχούς Ανώτατη ταχύτητα 180 χλμ/ώρα (192: έκδοση SE) 0-100 χλμ/ώρα 6,8 δλ. (έκδοση SE) Μήκος 3.689 χλστ. Πλάτος 1.422 χλστ. Ύψος 1.170 χλστ. Μετατρόχιο εμπρός 1.194 χλστ. Mετατρόχιο πίσω 1.194 χλστ. Μεταξόνιο 2.134 χλστ. Βάρος 584 κιλά Περίοδος παραγωγής 1963-1975 (όλες οι εκδόσεις) Μονάδες παραγωγής 17.000 (όλες οι εκδόσεις)