ΠΠΡ: Πορτογαλικό Ράλλυ
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΡΑΛΛΥΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ: 3ος γύρος
KING ESCORT...
Επιτέλους! Νίκη του Έσκορτ Κόσγουορθ στην Πορτογαλία, επιστροφή του
εργοστασίου στις νίκες μετά το 1988 και λύτρωση για τον Ντελεκούρ, που δεν
ατύχησε και πέτυχε μία νίκη, αντάξια των προσπαθειών του τα δύο τελευταία
χρόνια.
Φωτογραφίες: Ρεπόρτερ ΕΠΕ
H ΕΠΙΤΥΧΙΑ αυτή του Ντελεκούρ, δεν αποτελεί μόνο ένα σημαντικό γεγονός για
τον ίδιο, που πέτυχε μετά απο οκτώ χρόνια συνεχούς εμπλοκής στους αγώνες
την πρώτη του νίκη σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι το ίδιο σημαντική και για
την ομάδα του. Όχι μόνο γιατί ο θρύλος ξαναζωντάνεψε και το Έσκορτ θύμησε
τις καλές εποχές της περασμένης δεκαετίας, αλλά γιατί η νίκη αυτή ήρθε σε
μία εποχή που δεν είναι και η πλέον ''ρόδινη'' για το εργοστάσιο. Με
εκκρεμείς απολύσεις προσωπικού, με ''μεταφορά'' 2000 θέσεων μηχανικών στο
εργοστάσιο της Γερμανίας, με προβλεπόμενη μείωση του διοικητικού προσωπικού
κατά 1200 άτομα, αλλά και το διαβόητο έγγραφο που είδε το φως της
δημοσιότητας πέρσι -ότι την επόμενη πενταετία, τον έλεγχο και το βάρος
παραγωγής των αυτοκινήτων Φορντ στην Ευρώπη θα αναλάβει η Φορντ Γερμανίας-
να ''αιωρείται'' και να μη διαψεύδεται από κανέναν, η νίκη αυτή ανακούφισε
πολλούς. Ακόμα και τον τημ μάνατζερ Κόλιν Ντόμπινσον, ο οποίος στην αρχή
της χρονιάς άκουσε τα ''αφεντικά'' του εργοστασίου να του λένε: ''Φέρτε
νίκες και διακρίσεις, αλλοιώς, τέλος''.
Όπως και να έχουν τα πράγματα, αυτά τα γνωρίζουν πολύ καλύτερα οι οδηγοί
της ομάδας και όταν έφθαναν στην Πορτογαλία, στις αποσκευές τους μετέφεραν
μεταξύ των άλλων και τις σκοτεινές τους σκέψεις. Ίσως γι? αυτό και ο
Ντελεκούρ, έβαλε το κεφάλι κάτω, εκμεταλλεύθηκε με τον καλύτερο τρόπο την
απουσία της Τογιότα και έμεινε στην κορυφή και στα τέσσερα σκέλη του αγώνα,
παρά τα προβλήματα που αντιμετώπισε. Το μόνο ''φυσιολογικό'' της ιστορίας
είναι η συνεχής παρουσία του Μίκι Μπιαζιόν, του άλλου μέλους της ομάδας της
Φορντ, στη δεύτερη θέση του αγώνα, τις τρεις τελευταίες ημέρες. O Ιταλός
έχει κερδίσει τον αγώνα τρεις συνεχείς φορές στο παρελθόν και ήξερε καλά τα
μυστικά. Το γεγονός δε ότι στο τελευταίο σκέλος, η διαφορά του μεγάλωσε από
τον Ντελεκούρ, αποτελεί μάλλον συνέπεια εντολών άνωθεν και δεν σημαίνει ότι
ο Γάλλος έγινε ξαφνικά ικανός να πιάσει το ρυθμό του Μπιαζιόν στο χώμα.
Τουλάχιστον όχι ακόμα.
Τί απέγιναν όμως οι αντίπαλοι της Φορντ στην Πορτογαλία; Ας ξεκινήσουμε με
την Λάντσια (Τζόλυ Κλαμπ), που είχε φέρει μία ολοκαίνουργια Δέλτα
Ιντεγκράλε HF για τον Κάρλος Σάινθ και μία χρησιμοποιημένη για τον Αγκίνι.
O Ισπανός Παγκόσμιος Πρωταθλητής είχε προβλήματα με κλαταρίσματα, σπασμένα
αμορτισέρ, έκανε και τετ-α-κε, έχασε χρόνο την ώρα που ήταν μέσα στη μάχη
και τελικά εγκατέλειψε, όταν βγήκε από το δρόμο, τη δεύτερη μέρα. O
ομόλογός του Αγκίνι, προσπάθησε πολύ περισσότερο απ? ότι δείχνει η τρίτη
θέση που κατέλαβε στην γενική κατάταξη και η είδηση εδώ είναι ότι κατάφερε
να κινηθεί τουλάχιστον αξιοπρεπώς και στα τρία σκέλη με τις χωμάτινες
ειδικές διαδρομές. Αλλά, αν η Λάντσια διασώθηκε με την τρίτη θέση του
Αγκίνι, η Σουμπαρού και η Μιτσουμπίσι, έμειναν μακριά από τη μάχη, αφού
σωρεία -κυριολεκτικά- προβλημάτων ανέκοπτε συνεχώς τις προσπάθειες των
πληρωμάτων και δεν τους επέτρεψε να δείξουν τις ικανότητές τους. Στο
στρατόπεδο της Σουμπαρού τα προβλήματα άρχισαν νωρίς όταν ο Αλεν έχασε μισό
λεπτό από σπασμένο ημιαξόνιο και ο υπό την επήρεια γρίππης Μακρέι, είχε και
αυτός ένα σπασμένο ημιαξόνιο, κλαταρίσματα, ενώ το κακό παραέγινε όταν στην
αρχή ακόμα του αγώνα τα δύο μπροστινά λάστιχα του Λέγκασι κλατάρισαν στην
ίδια ειδική διαδρομή. Αποτέλεσμα να χάσει αρκετά και να βγει οριστικά εκτός
παιχνιδιού. Τα προβλήματα όμως δεν τον εμπόδισαν να κερδίσει οκτώ ειδικές
διαδρομές και να αποδείξει ότι, το όνομά του αποτελεί παρακαταθήκη και
στους επόμενους αγώνες του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος. Από την άλλη ο Σβαρτζ,
με το Μιτσουμπίσι Λάνσερ σε νέο χρωματισμό, άρχισε το πακέτο των
προβλημάτων με μία σπασμένη ζάντα, στην οποία όπως αργότερα δήλωσε ο ίδιος
βρέθηκε αριθμός φυσαλίδων στο μαγνήσιο. Στο δεύτερο σκέλος, ο Γερμανός είδε
τις ελπίδες του να χάνονται οριστικά, όταν με μικρή σχετικά ταχύτητα, τα
φρένα του Λάνσερ μπλοκάρισαν και το αυτοκίνητο καρφώθηκε πάνω σε τοίχο.
Αλλά και η τύχη του Κένετ Έρικσον με το δεύτερο Λάνσερ δεν ήταν τελείως
διαφορετική. O κινητήρας του αυτοκινήτου δεν είχε την αναμενόμενη ισχύ,
αργότερα αντιμετώπισε προβλήματα και με το κιβώτιο ταχυτήτων και μόνο προς
το τέλος του αγώνα βρήκε το ρυθμό του, όταν εξαπέλυσε αντεπίθεση για να
κερδίσει την πέμπτη θέση από τον Αλεσάντρο Φιόριο. O τελευταίος με την
Δελτόνα του Αστρα τημ, έκανε έναν πολύ καλό αγώνα, με αξιοπρεπείς χρόνους
και τερμάτισε τελικά στην έκτη θέση, πρώτος μεταξύ των ιδιωτικών
συμμετοχών. Στην Ομάδα N, τα πράγματα ξεκαθάρισαν σχετικά νωρίς, όταν ο
Μωχάμετ Μπιν Σουλαγιέμ με το Έσκορτ Κόσγουορθ, εγκατέλειψε από σπασμένη
ανάρτηση και ενώ ήταν πρώτος. Νωρίς έμεινε επίσης και ο Ιάπωνας Νισιγιάμα,
με το Νισάν Σάνι GTi-R συνεπεία ατυχήματος, όπως και ο Καρλίτο Μένεμ με την
Δέλτα HF Ιντεγκράλε, ο οποίος έκανε πέντε ειδικές διαδρομές με σπασμένα
αμορτισέρ, για να βγει τελικά από το δρόμο και εγκαταλείψει. O τοπικός
Κουτίνιο (Φορντ) δεν αποδείχθηκε ικανός και τη νίκη κέρδισε εύκολα ο
Αλεσάντρο Φασίνα με το εργοστασιακό Μάζντα 323 GT-R, στον πρώτο επίσημο
αγώνα του αυτοκινήτου. Στην κατηγορία των αυτοκινήτων με κίνηση στους δύο
τροχούς, ο Μπρούνο Τιρί, με το σχεδόν εργοστασιακό Όπελ Αστρα, ήταν σε δικό
του ρυθμό, οδήγησε την κούρσα της κατηγορίας του και ''κέρδισε'' παρ? όλα
τα προβλήματα που αντιμετώπισε. Στην ίδια κατηγορία που απειλεί άμεσα το
κύρος και το ενδιαφέρον της κατηγορίας N, ο τοπικός Μακέδο με Ρενό Κλειώ,
εγκατέλειψε από σπασμένο κιβώτιο ταχυτήτων, ενώ οι Σιμπέρα (Σκόντα) και
Ντριανό (Σιτροέν), που έκαναν το 1-2 στα 1300 κ.εκ., ακολούθησαν το Βέλγο.
Ολοκληρώνοντας αξίζει να αναφέρουμε ότι η νίκη αυτή του Ντελεκούρ στην
Πορτογαλία, είναι η πρώτη του νέου Έσκορτ στο ΠΠΡ και η δεύτερη του
εργοστασίου μετά τη νίκη του Οριόλ στο Γύρο της Κορσικής το 1988, σε
διάστημα 13 χρόνων.
H τελευταία φορά τότε, ήταν η νίκη των Αρι Βάτανεν-Ντέιβιντ Ρίτσαρντς, πάλι
με Έσκορτ (RS) στις 1000 Λίμνες, του 1981. Πάντως παρά τις τεράστιες
-τεχνολογικές και κυρίως οικονομικές- διαφορές μεταξύ του RS 2000 και του
Κόσγουορθ, οι αυξανόμενες παραγγελίες σήμερα, τέτοιων αυτοκινήτων, όχι μόνο
στο Μπόραμ, αλλά και σε άλλους ιδιωτικούς οίκους, δείχνουν ότι για μία
ακόμη φορά η Φορντ παραμένει ο καλύτερος προμηθευτής των ιδιωτών
αγωνιζομένων σ? όλο τον κόσμο. Λέτε να αρχίζει μία νέα εποχή Έσκορτ; O
χρόνος θα δείξει..._Θ.Κ.Ε.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
1. Φ. Ντελεκούρ-Ν. Γκραταλούπ, Φορντ Έσκορτ RS Κόσγουορθ A 6.20.37
2. M. Μπιαζιόν-Τ. Σιβιέρο, Φορντ Έσκορτ RS Κόσγουορθ A 6.21.32
3. A. Αγκίνι-Σ. Φαρνόκια, Λάντσια Δέλτα Ιντεγκράλε A 6.23.17
4. M. Αλεν-Ι. Κιβιμάκι, Σουμπαρού Λέγκασι A 6.24.23
5. K. Έρικσον-Σ. Πάρμαντερ, Μιτσουμπίσι Λάνσερ Εβολ. A 6.25.28
6. A. Φιόριο-Β. Μπραμπίλα, Λάντσια Δέλτα Ιντεγκράλε A 6.26.18
7. K. Μακρέι-Ν. Ρίνγκερ, Σουμπαρού Λέγκασι A 6.37.25
8. X. Μπίκα-Γ. Καπέλο, Λάντσια Δέλτα Ιντεγκράλε A 6.51.42
9. A. Φασίνα-Λ. Πιρόλο, Μάζντα 323 GT-R N 7.11.46
10. M. Τίρι-Σ. Πρεβό, Όπελ Αστρα GSI A 7.12.18
ΚΥΡΙΟΤΕΡΕΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙΣ
K. Σάινθ-Λ. Μόγια, Λάντσια Δέλτα Ιντεγκράλε A. Ατύχημα
A. Σβαρτζ-Ν. Γκριστ, Μιτσουμπίσι Λάνσερ Εβολούσιον A. Ατύχημα
Φ. Πέρες-Ρ. Καλντέιρα, Φορντ Έσκορτ RS Κόσγουορθ A. Ατύχημα
X. Ρεκάλντε-Μ. Κρίστι, Λάντσια Δέλτα Ιντεγκράλε A. Κινητήρας
K. Μένεμ-Β. Ζουκίνι, Λάντσια Δέλτα Ιντεγκράλε N. Ατύχημα
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΕΣ
Κατασκευαστών
1. Τογιότα 40, 2. Φορντ 37, 3. Μιτσουμπίσι 33, 4. Σουμπαρού 26, Λάντσια 14
κ.ά.
Οδηγών
1. Ντελεκούρ 35, 2. Μπιαζιόν 27, 3. Κάνκουνεν 23, 4. Οριόλ, Γιόνσον 20, 6.
K. Έρικσον 18, 7. Μακρέι 16, 8. Αγκίνι 12, 9. Μάκινεν, Αλεν 10 κ.ά.
Κύπελλο FIA για αυτοκίνητα με κίνηση στους δύο τροχούς
1. Όπελ 30, 2. Σιτροέν 20, 3. Σκόντα 19, 4. Πεζό 16, 5. VW, Τογιότα 4, 7.
Νισάν, Σέατ 2
Κύπελλο FIA Ομάδας N
1. Σπηλιώτης, Μπάκλουντ, Φασίνα 13, 4. Σερπατζί, Κυτολέτο, Κουτίνιο 10 κ.ά.
Κύπελλο Κυριών FIA
1. Ντριανό 15, 2. Χολντεριέρ 9
H καλοκαιρία σε όλη τη διάρκεια του αγώνα χαρακτήρισε το φετινό Ράλλυ
Πορτογαλίας, τον τρίτο γύρο του ΠΠΡ. Εκτός δε από το πρώτο ασφάλτινο
σκέλος, όλες οι υπόλοιπες ειδικές διαδρομές ήταν χωμάτινες. Και στις δύο
όμως περιπτώσεις ο Γάλλος Φρανσουά Ντελεκούρ δεν δυσκολεύτηκε να βρει το
ρυθμό του και να κερδίσει την πρώτη νίκη στην καριέρα του σε αγώνα του
Παγκοσμίου Πρωταθλήματος.
Οι Φρανσουά Ντελεκούρ-Ντανιέλ Γκραταλούπ ήθελαν τη νίκη αυτή όσο τίποτα
άλλο. Τόσο γι? αυτούς όσο και για την ομάδα τους. Την πέτυχαν περνώντας
μέσα από προβλήματα που αντιμετώπισαν με κλαταρίσματα, με τον εναλλάκτη και
ένα σπασμένο μπουζί. Ήταν επικεφαλής του αγώνα από την αρχή και έμειναν
εκεί μέχρι το τέλος. Οι ομόλογοί τους Μπιαζιόν-Σιβιέρο αφού αντιμετώπισαν
κι αυτοί προβλήματα, τερμάτισαν τελικά στη δεύτερη θέση του αγώνα, 55''
πίσω από τους νικητές. Σήμερα, ο ''Ντελέ'' είναι μόλις ταχύτερος του
''Μίκι'' στην άσφαλτο, ενώ αποδείχθηκε ότι οι δύο οδηγούν το ίδιο γρήγορα
στο χώμα.
Την ιταλική σημαία κράτησαν ψηλά οι Αγκίνι-Φαρνόκια, τερματίζοντας με την
Δέλτα HF στην τρίτη θέση της γενικής κατάταξης. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο
Αγκίνι που ήταν ταχύς όσο και ο Σάινθ στην άσφαλτο και στο χώμα, βρήκε τη
χρυσή τομή και μετά την ''έξοδο'' των Ισπανών, εξασφάλισε βαθμούς για το
ιταλικό εργοστάσιο. Πάντως, είναι κοινή η διαπίστωση, ότι άρχισε η παύση
εξέλιξης του αυτοκινήτου, γεγονός που θέτει τη Δελτόνα εκτός συναγωνισμού
ακόμη και όταν η Τογιότα είναι απούσα.
H γρίππη που συνόδευε τον Κόλιν Μακρέι σ? όλη τη διάρκεια του αγώνα,
φαίνεται ότι πέρασε και στο Σουμπαρού Λέγκασι του νεαρού Σκωτσέζου, όσο και
σ? αυτό του φιλοξενούμενου στην ομάδα Μάρκου Αλεν. Σειρά προβλημάτων τους
στέρησαν τη χαρά της περαιτέρω διάκρισης, αφού ο μεν Φινλανδός τερμάτισε
τέταρτος μακριά από το συναγωνισμό, ο δε Μακρέι διασώθηκε έβδομος. Εντύπωση
όμως προκάλεσαν οι εκπληκτικοί χρόνοι του Αλεν στα δύο τελευταία σκέλη του
αγώνα, ο οποίος κέρδισε επτά ειδικές διαδρομές. O ίδιος το απέδωσε στο
γεγονός ότι ξαναβρήκε το ρυθμό του αυτοκινήτου, που ήξερε καλά από παλιά.
«Στο Σουμπαρού αλλάζω ταχύτητα στις 7800 σ.α.λ., ενώ στην Τογιότα στις 5800
σ.α.λ.», δήλωσε ο Μάρκου στο τέλος του αγώνα.
H Μιτσουμπίσι, κινήθηκε στο ίδιο μήκος προβλημάτων με την Σουμπαρού, τόσο
που θα στοιχημάτιζε κανείς ότι ανταγωνίζονται η μία την άλλη στον τομέα
αυτό. O Αρμιν Σβαρτζ εγκατέλειψε νωρίς από έξοδο από το δρόμο, αφού μέχρι
εκείνη τη στιγμή αντιμετώπισε διάφορα προβλήματα τα οποία δεν του επέτρεψαν
να πρωταγωνιστήσει. O ομόλογός του Κένετ Έρικσον παραπονέθηκε για έλλειψη
ιπποδύναμης του κινητήρα του Λάνσερ και μόνο στο τέλος του αγώνα απέκτησε
ρυθμό συναγωνισμού, ο οποίος τελικά του επέτρεψε να ''κερδίσει'' την πέμπτη
θέση από τον ''ιδιώτη'' Φιόριο.
Σταθεροί στην επίδοσή τους οι Φασίνα-Πιρόλο με το Μάζντα 323 GT-R της
Ομάδας N, κέρδισαν την κατηγορία τους, την ίδια ώρα που οι Γιαγνίσης
Κερατζάκης με ένα ίδιο αυτοκίνητο κέρδιζαν τη γενική στο Μαύρο Ρόδο. ''Το
νέο 323 GT-R είναι πολύ καλύτερο από το παλαιό GT-X σε όλα τα επίπεδα και
πιο ανταγωνιστικό'', δήλωσε στο τέλος του αγώνα ο γιος του Τόνυ Φασίνα, του
παλαιού Πρωταθλητή Ράλλυ Ευρώπης.
Οι Κριστίν Ντριανό-Κριστίν Λαλμάν με το εργοστασιακό Σιτροέν AX, είχαν δύο
στόχους. Τη νίκη στην κατηγορία Φόρμουλα 2 και στην κλάση των 1300 κ.εκ. H
πρώτη τελικά πήγε στον Μπρούνο Τιρί με το Όπελ Αστρα και η δεύτερη στον
χειμαρρώδη Πάβελ Σιμπέρα με το Σκόντα. Στο δρόμο της όμως η Γαλλίδα πέτυχε
μία νίκη που μετράει για το Κύπελλο Κυριών της FISA και αυτήν τη στιγμή
προηγείται στη βαθμολογία.
Απίστευτο κι όμως αληθινό. Κατά τη διάρκεια του πρώτου -από τα τέσσερα-
σκέλους του αγώνα και σε περιοχή που απαγορευόταν η παροχή τεχνικής
βοήθειας στους αγωνιζόμενους, η FISA αποφάσισε να κάνει δειγματοληψία τύπου
βενζίνης που χρησιμοποιούσαν τα πρώτα αυτοκίνητα. Κι ενώ όλα ήταν κανονικά
και σύμφωνα με το νόμο, στο δοχείο καυσίμων του Έσκορτ του Ντελεκούρ,
παρουσιάστηκαν προβλήματα διαρροής, αμέσως μετά τη δειγματοληψία. Τότε οι
Τεχνικοί Έφοροι επέτρεψαν στους μηχανικούς της Φορντ να επισκευάσουν τη
βλάβη. Πού να βρεθούν όμως μηχανικοί αφού στην συγκεκριμένη περιοχή
απαγορευόταν; Μέχρι να έλθουν πέρασε μισή ώρα, το πρόβλημα αποκαταστάθηκε,
αλλά ακυρώθηκε η επόμενη ειδική διαδρομή. Σκηνές... ροκ! Σκέπτεστε να
εγκατέλειπε ο Ντελεκούρ μετά απ? αυτό;ΦΟΡΝΤ ΕΣΚΟΡΤ: O ΘΡΥΛΟΣ ZEI
Φορντ Έσκορτ. 22 χρόνια στο προσκήνιο. Ένα αυτοκίνητο που έχει γράψει την
δική του ιστορία στους αγώνες, όχι μόνο του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος ράλλυ,
αλλά και σε δεκάδες εθνικά πρωταθλήματα. Κι αν για το εργοστάσιο της Φορντ
το όνομα Έσκορτ σημαίνει διακρίσεις, κύπελλα και τίτλους, για τον απλό
ερασιτέχνη, εραστή των αγώνων αυτοκινήτου σημαίνει πολύ περισσότερα. Ποιός
θα ξεχάσει τις εποχές που σε αφετηρίες αγώνων, τα μισά και παραπάνω
αυτοκίνητα που συμμετείχαν ήταν Έσκορτ; Ποιός θα ξεχάσει τις συγκινήσεις
που πρόσφεραν τα πισωκίνητα θηρία των Κλαρκ, Βάλντεγκαρντ, Βάτανεν, αλλά
και του δικού μας Ιαβέρη, στις απανταχού ειδικές διαδρομές; Από τότε όμως
που το Έσκορτ ''ρίχθηκε'' στους αγώνες, το όνομά του πέρασε διά μέσω πολλών
γενεών, με διαφορετικά σε φιλοσοφία και ικανότητες μοντέλα. H αρχή έγινε με
το Έσκορτ Μέξικο MkI & II. Στη συνέχεια, το πλέον δημοφιλές όλων των εποχών
αυτοκίνητο ράλλυ, το Έσκορτ RS 2000. H εμφάνιση των τετρακίνητων
''βολίδων'' με τους τούρμπο κινητήρες, το 1981, ανάγκασε το εργοστάσιο της
Φορντ να αποσυρθεί. Στη συνέχεια το 1982 ανακοινώθηκε η νέα πρόταση που
λεγόταν Έσκορτ RS, που ήταν η απάντηση της Φορντ στα υπερόπλα της Ομάδας B.
Το πρόγραμμα όμως δεν προχώρησε και έτσι τα σχέδια εγκαταλείφθηκαν.
Χρειάστηκε να περάσουν δέκα χρόνια για να ξαναδούμε ένα ακόμη Έσκορτ στους
αγώνες. Το Έσκορτ Κόσγουορθ. Στον πρώτο του επίσημο αγώνα του ΠΠΡ, στο
Μόντε Κάρλο, έχασε τη νίκη μέσα από τα χέρια του Ντελεκούρ και στο δεύτερο,
στην Πορτογαλία, νίκησε. Λέτε να βρισκόμαστε μπροστά σε μία νέα εποχή
μονοκρατορίας της Φορντ; O χρόνος θα δείξει. Κι αν δεν τα καταφέρει στις
νίκες, στις καρδιές των απλών φιλάθλων έχει εξασφαλισμένη μία θέση
περιοπής...
Φορντ Έσκορτ RS 2000, Ομάδας 4. Ράλλυ Ακρόπολις 1977. Κατατακτήρια διαδρομή
στα Κιούρκα. O Μπιορν Βάλντεγκαρντ, ξεσηκώνει τους θεατές με το πέρασμά
του. Λίγες ημέρες αργότερα θα κερδίσει το πρώτο του Ακρόπολις μετά από
πολύχρονη προσπάθεια. H φωτογραφία, είναι του Τάσου Αρωνίτη, 21 ετών τότε,
τραβηγμένη με πενιχρά μέσα, αλλά με μεγάλη ευαισθησία και αγάπη.