Ράλλυ Ολύμπιο

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΡΑΛΛΥ
ΟΛΥΜΠΙΟ: 3ος γύρος

H ΩΡΑ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ N...

...δεν πλησίασε απλώς, αλλά έκανε αισθητή την παρουσία της στο 4ο Διεθνές
Ράλλυ Ολύμπιο. H αποχή των «Τζίγγερ» και Αποστόλου, για διαφορετικούς
λόγους ο καθένας και η γρήγορη εγκατάλειψη του Ιαβέρη, έδωσε την ευκαιρία
να πρωταγωνιστήσουν στον αγώνα αυτοκίνητα της νορμάλ κατηγορίας. Οι
Στρατισίνο-Τώνια Παυλή, με το Νισάν Σάνι GTi-R της αντιπροσωπείας, πήραν τη
νίκη και στην γενική κατάταξη, όντας ταχείς και αποτελεσματικοί. Δεύτεροι
οι Παναγιωτόπουλος-Πάνου με Σουμπαρού και μία θέση πιο πίσω ο συνδυασμός
του μήνα: Αγγελίδης-Γουσέτης με Μερτσέντες!

Φωτογραφίες: Ρεπόρτερ

ΣΙΓΟΥΡΑ η απουσία κορυφαίων συμμετοχών, από έναν αγώνα, επιπέδου Ολύμπιου,
πρέπει να προβληματίζει. Όπως πρέπει να προβληματίζει και το γεγονός, ότι
καμία επίσημη αντιπροσωπεία δεν έχει εμπλακεί στο χώρο με συναγωνίσιμο σε
επίπεδο γενικής, αυτοκίνητο της Ομάδας A. Ποιό το μέλλον λοιπόν αυτής της
κατηγορίας με τα τεράστια έξοδα για αγορά και συντήρηση ενός αυτοκινήτου;
Όσοι βρέθηκαν στην Ιτέα το Σαββατοκύριακο 10 και 11 Απριλίου, πιθανόν να
πήραν την απάντησή τους. Τα αυτοκίνητα της Ομάδας N, όχι μόνο μονοπώλησαν
το ενδιαφέρον του αγώνα, αλλά προσέφεραν θέαμα και συναγωνισμό στο μέτρο
που αυτό στάθηκε δυνατό. Όχι, δεν φορούμε το μανδύα του παντογνώστη δικαστή
και λαμβάνουμε αποφάσεις. Τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά απ? ότι ίσως
φαίνονται. Και όλοι ανεξαιρέτως, με προεξάρχουσα την αρχή του σπορ, θα
πρέπει να ασχοληθούν με το θέμα και να πάρουν αποφάσεις όσο είναι καιρός. H
οικονομική κατάσταση στη χώρα μας πιθανόν να «απαγορεύσει», στο μέλλον, τη
χρησιμοποίηση των υπεραυτοκινήτων της Ομάδας A με την κίνηση στους τέσσερις
τροχούς και τότε θα πρέπει να «μην συλληφθούμε αδιάβαστοι».
Στην Ιτέα λοιπόν, για τον διήμερο αγώνα που διοργάνωσε με χαρακτηριστική
άνεση και επιτυχία το αγωνιστικό τμήμα της ΕΛΠΑ, παραδίδοντας ταυτόχρονα
σεμινάρια διοργάνωσης αγώνων. Οι αθόρυβες κινήσεις, η προσοχή στη
λεπτομέρεια, η ιδιαίτερη έμφαση που δόθηκε στην ασφάλεια αγωνιζομένων και
θεατών, ήταν μόνο μερικά από τα σημεία που έκαναν τους αγωνιζόμενους να
αισθάνονται σιγουριά κατά τη διάρκεια εξέλιξης του αγώνα. Αυτό είναι
λοιπόν, το ζητούμενο των διοργανώσεων. Οι συμμετέχοντες δηλαδή σ? αυτές, να
αισθάνονται σιγουριά για τις κινήσεις τους, προκειμένου να επιδίδονται
απρόσκοπτα στο έργο τους, που δεν είναι άλλο από το να βελτιώνουν τις
επιδόσεις τους. Αφήνοντας τον τομέα της οργάνωσης να αναφερθούμε για λίγο
στη διαδρομή του αγώνα. Οι έντεκα ειδικές διαδρομές, ήταν αναγκαία επιλογή
για τον οργανωτή, αφού οι ειδικές διαδρομές αυτές, θα αποτελούν τμήμα του
μεγάλου εθνικού μας αγώνα που έπεται, του 40ού Ράλλυ Ακρόπολις. Δεν
έλλειψαν βέβαια και τα προβλήματα λόγω χιονιού σε πολλά σημεία της
διαδρομής με αποκορύφωμα την περιοχή της Καλοσκοπής, όπου αν και ο δρόμος
απελευθερώθηκε, τελικά ακυρώθηκε η ομώνυμη ειδική διαδρομή, απόφαση που
δείχνει σεβασμό προς τους οδηγούς που δεν είχαν χρόνο να κάνουν δοκιμές
ενδιάμεσα της εβδομάδας πριν τον αγώνα. Μετά από αίτημα των αγωνιζομένων
ακυρώθηκαν και τα τελευταία δύο χιλιόμετρα της υπέροχης διαδρομής Ελάτεια,
που στον αγώνα κατακλύστηκε από πειθαρχημένους θεατές στα πρώτα της
χιλιόμετρα.
Σε επίπεδο συμμετοχών, η απουσία του «Τζίγγερ» σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως,
τόσο από αγωνιζόμενους, όσο και από θεατές. Εμείς, σεβόμενοι τις προσωπικές
επιλογές του οδηγού, όποιες κι αν είναι αυτές, έχουμε να πούμε μόνο τούτο:
Περιμένουμε από τον ίδιο μία επίσημη ανακοίνωση σχετικά με την πιθανή
αποχώρησή του από το χώρο. Αντίστοιχα η ιστορία του και το ήθος του,
επιβάλλουν μία γενικότερη ενημέρωση για τους λόγους που τον οδήγησαν στην
απόφασή του.
Από την άλλη ο Κώστας Αποστόλου, με αυστηρά περιορισμένο χρόνο για
ικανοποιητικές δοκιμές και με πληγωμένο το σύστημα μετάδοσης της Λάντσια
αποφάσισε να συμμετάσχει... ως θεατής.
Έτσι το βάρος της εκπροσώπησης της Ομάδας A, «έπεσε» στους ώμους του
Ιαβέρη, που εγκατέλειψε όμως στην πρώτη μόλις ειδική διαδρομή από καθαρή
ατυχία (σπασμένο μέρος της μπροστινής ανάρτησης).
Από την ειδική διαδρομή αυτή αρχίζει και η «ανάβαση» του Στρατισίνο προς
την κορυφή. Συνολικά κερδίζει οκτώ από τις διεξαχθείσες δέκα ειδικές
διαδρομές και την Κυριακή το μεσημέρι ανεβαίνει πρώτος στη ράμπα του
τερματισμού στην προβλήτα του λιμανιού της Ιτέας. Τον ακολούθησε ο
περίχαρις Μανώλης Παναγιωτόπουλος και όλοι οι παριστάμενοι «ανέκραξαν φωνή
βαθεία»: Επιτέλους...!
Την εμφάνιση του αγώνα έκανε ο Γιώργος Αγγελίδης με την Μερτσέντες 190 16V
που κέρδισε ταυτόχρονα και την τρίτη θέση στην κατάταξη, τερματίζοντας
εμπρός από το «πληγωμένο» Μάζντα του Παύλου Μοσχούτη.
Την Ομάδα A διέσωσαν με τις επιδόσεις τους οι Λεωνίδας, Γκάλλο και Νιώρας,
που κέρδισαν αντίστοιχα και τις κλάσεις των 2000 κ.εκ., 1600 κ.εκ. και 1300
κ.εκ. αντίστοιχα.
Ολοκληρώνοντας με το Ράλλυ Ολύμπιο να αναφέρουμε δύο ακόμη λόγια για τον
οργανωτή. Στον αγώνα αυτό, που εντάχθηκε στο Διεθνές αγωνιστικό ημερολόγιο
με συντελεστή 2, είχαμε και μία καινοτομία, που μόνο η ΕΛΠΑ, «ρισκάρει»
παγκοσμίως. Στην υψίστης σημασίας θέση του Αλυτάρχη, τοποθέτησε μία
γυναίκα. O λόγος για την κυρία Ανίτα Πασαλή, η οποία τα κατάφερε περίφημα.
H τελευταία, με την οργανωτική πείρα που διαθέτει από την εμπλοκή της στους
αγώνες, ας «δανειστεί» και λίγες ευχές και... «οδηγίες» από την πρώτη
διδάξασα του χώρου Πέγκυ Τρικάκου και ας «προωθηθεί». O χώρος έχει ανάγκη
από νέους ανθρώπους._Θ.Κ.Ε.

H επίδοση του «δικού» μας Στρατισίνο με συνοδηγό την Παυλή και το Νισάν
Σάνι GTi-R της αντιπροσωπείας, είχε δύο πρόσωπα. Αυτό του γρήγορου ρυθμού
στο πρώτο σκέλος του αγώνα, προκειμένου να αποκτηθεί η πολύτιμη διαφορά από
τον δεύτερο και αυτό της συντηρητικής και μεθοδικής οδήγησης στην
επανάληψη. Ωστόσο το πλήρωμα της N.I. Θεοχαράκης δεν δυσκολεύτηκε να
κερδίσει συνολικά οκτώ ειδικές διαδρομές και να πετύχει το διπλό στόχο του
που δεν ήταν άλλος από τη νίκη στην γενική κατάταξη και κατά συνέπεια στην
νορμάλ κατηγορία.

Κυριολεκτικά χαμογέλασαν τα χείλη των Μανώλη Παναγιωτόπουλου-Νίκου Πάνου,
με τον τερματισμό στη δεύτερη θέση στο Ολύμπιο ράλλυ. Το Σουμπαρού Λέγκασι
είχε να ανέβει σε ράμπα τερματισμού από το περσινό ράλλυ Μαύρο Ρόδο , γι?
αυτό και το πλήρωμά του πανηγύρισε δικαίως. Χαρακτηριστικό είναι το
γεγονός, ότι έχασαν πολύ χρόνο στην πρώτη διαδρομή με πληγωμένο κινητήρα,
ενώ από την τελευταία ε.δ. του πρώτου σκέλους μέχρι το τέλος συνέχισαν
χωρίς δεύτερη ταχύτητα! «Όλα πήγαν καλά. Το πείραμα της Κύπρου πέτυχε King
Μanolis.»

Με τελείως διαφορετικό πρόσωπο εμφανίστηκαν στο Ολύμπιο οι Παύλος
Μοσχούτης-Κώστας Φερτάκης (φωτογραφία) με το δεύτερο Μάζντα της
αντιπροσωπείας. Ταχύτατοι σε όλη τη διάρκεια του αγώνα και σταθερά στη
δεύτερη θέση, οπισθοχώρησαν και έχασαν δύο θέσεις προδομένοι από το κιβώτιο
ταχυτήτων που παρέδωσε το πνεύμα μία ε.δ. πριν το τέλος. Το «πρώτο» πλήρωμα
της MPTE, οι Γιαγνίσης-Κερατζάκης, εγκατέλειψαν στο τέλος του πρώτου
σκέλους από κιβώτιο ταχυτήτων, ενώ όλη την ημέρα οδηγούσαν υπό το κράτος
ψυχολογικής πίεσης, στην προσπάθειά τους να προφυλάξουν το κιβώτιο και να
φτάσουν στην Ιτέα. Κρίμα γιατί ο Νότης προσπάθησε πολύ.

Για μία ακόμη φορά οι Γιώργος Αγγελίδης-Τάσος Γουσέτης, με την αξιόπιστη
και θεαματική Μερτσέντες 190 16V, έκλεψαν την παράσταση και τερμάτισαν στην
τρίτη θέση της γενικής κατάταξης. Με σταθερή απόδοση σε όλη τη διάρκεια του
αγώνα, οδήγησαν την βαριά Μερτσέντες με τρόπο θεαματικό που ξεσήκωνε τους
θεατές. Μακάρι να τους δοθεί η ευκαιρία της συμμετοχής με αυτοκίνητο
αντίστοιχο των δυνατοτήτων τους.

Τη δική τους μάχη είχαν ακόμη μία φορά τα πληρώματα των αυτοκινήτων της
κλάσης των 1300 κ.εκ. της Ομάδας A. H γρήγορη εγκατάλειψη των Σώτου Κοκκίνη
με το Πεζό 205 Ραλλύ, από κιβώτιο ταχυτήτων και του Δημήτρη Βαζάκα με το
Νταϊχάτσου Σαρέιντ, από ανάρτηση, έδωσε το πράσινο φως στα πολλά Τογιότα
Στάρλετ για «εφόρμηση». Τελικά η νίκη στην κλάση, όπως και στην άτυπη
κατάταξη του κυπέλλου Στάρλετ, πήγε στους «Ζητάδες» Γρηγόρη Νιώρα-Κώστα
Λύτρα (φωτό) που οδήγησαν με πείσμα μέχρι το τέλος. Ακολούθησαν οι
Ζήβας-Φάκαλης και οι άτυχοι Αργυρίου-Λάσκος, που έχασαν πολύ χρόνο από
λάστιχο στα πέντε Όρια. (OK παιδιά από το συμπαθητικό «Πυθάρι», Αγία
Ευθυμία, ό,τι πείτε.) Όλοι, οδηγούν Τογιότα Στάρλετ και κρίμα που δεν είναι
ίδια μεταξύ τους.

H όγδοη θέση που κατέλαβαν οι εκ Πάτρας «ορμώμενοι» Κολοκυθάς-Οικονόμου, με
το παλιό Μάζντα του Γιαγνίση, σαφώς τους αδικεί αφού χωρίς ένα λάστιχο το
πρωί της Κυριακής, όπως εξελίχθηκε ο αγώνας, ήταν ικανοί ακόμη και για την
τρίτη θέση. Μετά το Δωδώνης, το Ολύμπιο και έπεται συνέχεια.
Οι «γερόλυκοι» ζουν... Οι Βαγγέλης Γκάλλο-Νίκος Κοτσονόπουλος, προσπάθησαν
αρκετά και προσέφεραν ατελείωτο θέαμα με την πισωκίνητη Τογιότα Κορόλα.
Τερμάτισαν στην έκτη θέση της γενικής κατάταξης, όντας μακριά από το
συναγωνισμό. Γαζετάς (Τογιότα Κορόλα) και Παπαδόπουλος (Όπελ Κόρσα GSi),
ακολούθησαν στην κλάση των 1600 κ.εκ. της Ομάδας A και κρίμα που δεν
συμπληρώθηκε η αντίστοιχη κλάση της νορμάλ κατηγορίας, ώστε να κάνουν τη
δεύτερη εμφάνισή τους τα δύο υπέροχα Λάντρα της Χιουντάι Ελλάς.

Λεωνίδας-Μαρία Παυλή Κορρέ-Ρενό Κλειώ 16S. Δοκιμή συνδυασμένη με αξιοπρεπή
εμφάνιση εν όψει Ράλλυ Ακρόπολις, αγώνας-οξυγόνο για το βετεράνο οδηγό και
επιτυχημένο επιχειρηματία. Τερμάτισαν στην πέμπτη θέση της γενικής
κατάταξης και πρώτοι στην κλάση των 2000 κ.εκ. Στην ίδια κλάση, ακολούθησαν
οι Ντιμ (με ίδιο αυτοκίνητο) και Μονιός (VW Γκολφ GTi).

O άνθρωπος του μήνα: Γιώργος Αγγελίδης

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960 και ξεκίνησε τους αγώνες είκοσι χρόνια
αργότερα, συμμετέχοντας με μία Τογιότα Κορόλα στο Ράλλυ Μαύρο Ρόδο του ?80,
όπου επιτυγχάνει και τον πρώτο του τερματισμό. Την επόμενη χρονιά, αγοράζει
ένα Ντάτσουν 120Y, 1600 κ.εκ. με το οποίο διακρίνεται , επιτυγχάνοντας
αξιόλογους τερματισμούς. Από το 1982 μέχρι το ?87 εναλλάσσονται στα χέρια
του ένα Νταϊχάτσου με ένα Τογιότα Στάρλετ. Με το τελευταίο τερματίζει
δεύτερος στο πρωτάθλημα στην κλάση των 1300 κ.εκ. Το 1990 αποκτά ένα Πεζό
205 1.6 και τερματίζει δεύτερος στην κλάση του στο Ράλλυ Ακρόπολις. Το ?91
με μία Μερτσέντες 190 16V, επιλογή που επιβάλλει η οικογενειακή επιχείρηση
πώλησης εξαρτημάτων Μερτσέντες, τερματίζει στην 20η θέση του ράλλυ
Ακρόπολις. Το αυτοκίνητο αυτό με το υπερβολικό βάρος των 1600 κιλών...!
απαιτεί ειδικό τρόπο οδήγησης για να καταφέρει να διακριθεί και να
τερματίζει ψηλά. O Γιώργος Αγγελίδης δηλώνει ωστόσο εξοικειωμένος με την
190 και οι θέσεις του τόσο στο Δωδώνης όσο και στο Ολύμπιο, αν μη τι άλλο
το αποδεικνύουν. Το αυτοκίνητο είναι αγορασμένο από τη Γερμανία,
προετοιμάστηκε εξ ολοκλήρου στην Ελλάδα, είναι ελαφρά ραμμένο και
χρησιμοποιεί εξελιγμένες αναρτήσεις, σάιλεντ-μπλοκ και λαστιχοειδείς βάσεις
του οίκου Φρίγκερ, ενώ τα ελαστικά του είναι Μισλέν. Την προετοιμασία της
πισωκίνητης Μερτσέντες επιβλέπει ο ίδιος ο οδηγός, από κοινού με το
συνοδηγό του Τάσο Γουσέτη (μην με γράφεται Χότζα γιατί...). Την ευθύνη της
τεχνικής βοήθειας έχουν φίλοι μηχανικοί του οδηγού, ενώ την προσπάθεια
βοηθούν οικονομικά και όχι μόνον, η οικογενειακή επιχείρηση μεταχειρισμένων
αυτοκινήτων και ανταλλακτικών Μερτσέντες του οδηγού, η CYCLON, και η
εμπορία συναγερμών COBRA ELECTRIC POWER. Δέκα φορές μακάρι ο οδηγός που
διακρίνεται και για το ήθος του, να βρει άμεσα μπάκετ αντίστοιχο με το
ταλέντο του.

ITEA IN-OUT

Επιμέλεια: Σ.Χ., Θ.Κ.Ε.

_ Με επίκεντρο την Ιτέα διοργάνωσε η ΕΛΠΑ το Ράλλυ Ολύμπιο. H διαδρομή
περιελάμβανε 10 «ειδικές αναμετρήσεις», 6 το Σάββατο το απόγευμα σε ωράριο
που αδίκησε τα περισσότερα πληρώματα στις νυκτερινές όχι για όλους Καρούτες
και 4 την Κυριακή. Οι συμμετοχές έφτασαν τις 39.
_ Εν όψει Ράλλυ Ακρόπολις, καλό θα είναι να απομακρυνθούν τα δομικά
μηχανήματα από το Στείρι, ένα μικρό βυτίο και τα σκουπίδια από τους
Τσουκαλάδες και να μετακινηθεί η αφετηρία στους Βωξίτες, όπως και ο
τερματισμός στο Οινοχώρι.
_ H AGF KOSMOS, που καλύπτει ασφαλιστικά τους αγώνες και η BRIDGESTONE ήταν
οι εταιρίες που είχαν αναλάβει τη χορηγία του αγώνα.
_ Ακόμη μία φορά σχολιάστηκε η επιλογή των οργανωτών στην αφίσα του αγώνα,
όπου δέσποζε το Μάζντα του Γιαγνίση από αγώνα του 1992. Δεν δεχόμαστε τη
δικαιολογία ότι επιβλήθηκε από τον κ. Σταύρου της AGF, ούτε τη φτηνή
εξήγηση ότι επιλέχθηκε από το Νικόλα Πασαλή λόγω συγγένειάς του με τον Ν.Γ.
Κατά τη γνώμη μας η παρεξήγηση Βαρδινογιάννη, Θεοχαράκη, με την ΕΛΠΑ
συνεχίζεται...
_ Από τα περίεργα των δοκιμών. O Ιαβέρης εθεάθει να κρατάει σημειώσεις και
να επαληθεύει μόνος! Αλλοτε με ένα Φίατ Φιορίνο και άλλοτε σαν τρίτος
άνθρωπος στο κόκκινο Μάζντα του Μοσχούτη που σταθερά ακολουθούσε ή
προηγείτο, το λευκό Σάνι του Στρατισίνο. O τελευταίος πήγε... μία βόλτα και
το πρωί του Σαββάτου, για «να δω τι γίνεται με τις λάσπες στη 2η, 3η και 4η
διαδρομή...».
_ Χιόνια στις δοκιμές και υπερπροσπάθεια ανθρώπων και μηχανών με επικεφαλής
τον Τάσο Αθανασίου που άφησε πάνω σε ένα δέντρο ενημερωτικό σημείωμα για
την κατάσταση του δρόμου 1500 μ. μετά την αφετηρία, στο Ελευθεροχώρι!
_ Αρρωστος ο κινητήρας του Λέγκασι στην πρώτη διαδρομή, καλύτερος αλλά όχι
άψογος στη συνέχεια και μέχρι την 4η ε.δ., οπότε ο Γιώργος Σακελαριάδης ο
«επιστήμονας» της ομάδας έπεσε με τα μούτρα στη δουλειά. Διέλυσε δύο
υπολογιστές και έφτιαξε έναν που έδωσε τις σωστές εντολές. Το αποτέλεσμα:
πρώτος χρόνος στο Οινοχώρι αλλά συνέχεια δεν υπήρξε αφού «χάθηκε» η 2η
ταχύτητα.
_ Προβληματίζει το σύστημα μετάδοσης του Μάζντα Ιταλούς, Ιάπωνες και
Έλληνες. H ομάδα της ΕΛΜΑ για την περίσταση είχε πλαισιωθεί από δύο Ιταλούς
τεχνικούς και τον Ιάπωνα επικεφαλής του αγωνιστικού τμήματος στην Ευρώπη.
Για τις επιλογές τους διαβάστε τη γνωριμία μας με το 323 GT-R.
_ Δούλεψαν σκληρά οι μηχανικοί της Μάζντα Ράλλυ Σπορ Ελλάς. Με επικεφαλής
τους αδελφούς Δρόσους και το Μιχάλη Νομικό, αντικατέστησαν το κιβώτιο του
Μοσχούτη πριν την τελευταία ειδική διαδρομή. H ποινή δεν ξεπέρασε τα 10΄΄
χάρη και στην προσπάθεια του πληρώματος που ξεπέρασαν εαυτούς στην απλή
διαδρομή.
_ Το Ελευθεροχώρι, η νέα ειδική διαδρομή, απέσπασε τα πλέον κολακευτικά
σχόλια. Όλοι είχαν να πουν έναν καλό λόγο, για την ομορφιά του τοπίου, για
τις λίμνες καθώς και το πράσινο. Εκείνος όμως που το απήλαυσε καλύτερα απ?
όλους -ένεκα ελικοπτέρου- και έμεινε άφωνος με την ομορφιά του τοπίου, ήταν
ο Δρ Παύλος Πετρίδης, ο γιατρός του αγώνα.
_ Πολύς κόσμος το Σάββατο, λιγότερος την Κυριακή. O λόγος; Οι απουσίες, οι
εγκαταλείψεις των Ιαβέρη, Κοντζαβασίλογλου, Κοκκίνη ή τα γκρουπ N που δεν
προσφέρουν θέαμα; Ίσως λίγο από όλα.
_ Οικογένεια Πανουργιά. Παρούσα... O «πατήρ» Χρήστος στο τιμόνι, η μητέρα
Χρυσούλα παρέδωσε τη σκυτάλη... και το μπάκετ στον υιό Ιωάννη και
εμπιστεύτηκε τη μετακίνησή της στο μικρότερο υιό Κωστή, στα πηδάλια ενός
μαύρου 16βάλβιδου Σαμάντ.
_ Κερκίδα «εποχής» στην τελευταία φουρκέτα της ειδικής διαδρομής του
Οινοχωρίου. Αποστόλου, Βελλής, Τζάννες, Αλβανός, Παπασταθόπουλος, Δαμάσκος,
Τσάδαρης, Καφάογλου, ήταν μερικοί μόνο από τους παρόντες. Το τί έγινε δε
όταν πέρασαν οι Στρατισίνο και Μοσχούτης, δεν περιγράφεται. Περισσότερο απ?
όλους το απήλαυσαν οι κάτοικοι του χωριού...
_ Ακούραστος ο Κωστής Στεφανής συνόδευσε το συνεργείο του Μέγκα στις
ειδικές διαδρομές. O ειδικός συνεργάτης της εκπομπής Τροχοί και Δρόμοι, που
δεν καλύπτει αποκλειστικά ή υποχρεωτικά αγώνες, έχει κερδίσει τρεις φορές
τον αγώνα.
_ Με αυτοθυσία νεαρός κριτής διέσωσε στους Τσουκαλάδες τον αγώνα, όταν
απέτρεψε τη μετακίνηση δίκυκλου σε φορά αντίθετη με αυτήν του αγώνα.
_ Ήρεμη δύναμη. O λόγος για «τα κορίτσια... της Ανίτας» και του Αγωνιστικού
της ΕΛΠΑ. H Μαρία Γεωργιάδου και η Θάλεια Ησαία, αθόρυβα αλλά με συνέπεια
και αποτελεσματικότητα δεν άφησαν να τους ξεφύγει τίποτα από τα χέρια τους
και τα κατάφεραν περίφημα στη Γραμματεία του αγώνα, στο Γραφείο Τύπου και
όχι μόνον. Κοντά τους και η Ντόνα από τη Θεσσαλονίκη. Συγχαρητήρια προς
κάθε κατεύθυνση.
_ Ευγενικά με δύο ζεστά λόγια, ο πρόεδρος της ΕΛΠΑ αποχαιρέτησε τον Ίκαρο
που έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην αναβάθμιση και του συγκεκριμένου αγώνα.
Οι παρόντες αγωνιζόμενοι χειροκρότησαν, κράτησαν ενός λεπτού σιγή και στη
συνέχεια μελαγχόλησαν όταν θυμήθηκαν ότι το Δ.Σ του ΣΟΑΑ απουσίασε από το
τελευταίο αντίο στον άνθρωπο που καθιέρωσε τις αγωνιστικές πινακίδες και
όχι μόνον. H λέξη «κρίμα», δεν αρκεί, το «αίσχος» θα δώσει αφορμή για
ηρωισμούς, οπότε επιλέγουμε τη λέξη ΝΤΡΟΠΗ!_Σ.Χ.