19ο Ράλλυ EΛΠA
ΕΥΡΩΠΑ_ΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΟΔΗΓΩΝ: συντ. 20ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΡΑΛΛΥ: συντ: 4
ΓΝΩΣΤΟΣ MEN ΑΛΛΑ_
Μετά τον _άγνωστο από το πουθενά_, τον περσινό νικητή
Βάνιο Πασκουάλι, ήταν η σειρά του ιταλού Πιανετζόλα να
κερδίσει τον καλύτερο αγώνα του Ευρωπαϊκού
Πρωταθλήματος.
κείμενο: Στράτης Χατζηπαναγιώτου
φωτογραφίες: Θάνος Ηλιόπουλος
ΔΕΝ κέρδισε όμως ο _καλός_ o γνωστός _Τζίτζι_, αλλά ο μικρός του
αδελφός, ο 24χρονος Σέρτζιο που με τον Λούτσιο Μπάζιο (καμία
σχέση με τον παίκτη του Μουντιάλ) μοιράζονται μία Λάντσια Δέλτα
HF της ομάδας Γκριφόνε, ιδιοκτησίας Φαμπρίτσιο Τάμπατον. Για να
συμβούν όλα αυτά, με το έντονο ιταλικό χρώμα που χρόνια επηρεάζει
το Ράλλυ ΕΛΠΑ, οι νικητές χαλιναγώγησαν τον ενθουσιασμό τους
(μέχρι κάποιο σημείο, αφού δεν απέφυγαν μία τούμπα) και
απαλλάχτηκαν από τους βασικούς τους αντιπάλους. Αρχικά, από τον
δικό _μας_ ?ρη Βωβό που _έγραψε_ τον πρώτο χρόνο στην πρώτη ε.δ
(!) πριν _πάει ίσια_ και καταστρέψει τη λευκή Δελτόνα στην
επόμενη και τον περσινό νικητή Βάνιο Πασκουάλι που προηγήθηκε
μέχρι και την10η από τις 18 ε.δ. Από ένα λάστιχο χίλια μύρια
έπονται αν δεν δείξεις ψυχραιμία και ο ιταλός πέρασε στους θεατές
χάνοντας και κάθε ελπίδα διεκδίκησης του ΕΠΡ.
Χαρακτηριστικά του φετινού αγώνα, η υπερπροσπάθεια του
αγωνιστικού τμήματος της ΕΛΠΑ, οι 71 συμμετοχές αριθμός θετικά
επηρεασμένος και από την πληθώρα πληρωμάτων της Θεσσαλονίκης, οι
πολλές εγκαταλείψεις (σε έναν πολύ γρήγορο αγώνα με ε.δ-παγίδες)
που διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον σε πανελλήνια
πρωταθλήματα-κύπελλα, η παρουσία των Λεωνίδα Κύρκου, Μύριαμ στο
βάθρο δίπλα στον νικητή, η άνετη νίκη του Μανώλη Παναγιωτόπουλου
στην κατηγορία N με το _ατσάλινο_ Νισάν, η εντυπωσιακή παρουσία
του Κώστα Τανούση που... τα πήρε όλα και έφυγε με το μικρό αλλά
θαυματουργό Τογιότα Στάρλετ και τέλος, οι λίγοι δυστυχώς θεατές.
Κρίμα, γιατί στα Ράλλυ Μαύρο Ρόδο και Ολύμπιο ο κόσμος ήταν επί
ποδός, ενθουσιώδης και πειθαρχημένος. Στο ΕΛΠΑ έμειναν μακριά
λόγω χώρου και χρόνου. Ίσως τον επόμενο χρόνο...._Σ.Χ.
ΛΕΖΑΝΤΕΣ
H ιστορία επαναλαμβάνεται. Νεαρός από την Ιταλία οδηγώντας
προσεγμένη Λάντσια κέρδισε το Ράλλυ ΕΛΠΑ. Οι Πιανετζόλα-Μπάζιο
δίκαια πανηγυρίζουν στο καπό της Δελτόνα. Αντίστοιχα δίκαια, οι
λίγοι δυστυχώς θεατές, χειροκροτούν τους Λεωνίδα Κύρκο-Γιάννη
Σταυρόπουλο που παρόλα τα προβλήματα που αντιμετώπισαν με το
Βάλβολιν- Έσκορτ έφτασαν στη δεύτερη θέση της γενικής και στην
πρώτη μεταξύ των Ελλήνων, διεκδικώντας τον τίτλο επί ίσοις όροις
από τους Βωβό-Φερτάκη. Το πλήρωμα της Τζένεσις εντυπωσίασε στο
_καλημέρα του αγώνα_ στην πρώτη ε.δ, αλλά στη συνέχεια ατύχησε. H
ατυχία κτύπησε και τον περσινό νικητή Πασκουάλι που ήλεγχε τον
Πιανετζόλα μέχρι τη μέση του αγώνα, αλλά και άλλα αξιόλογα
πληρώματα από την Ιταλία και από την Τουρκία. Ειδικότερα ο Ισίκ
Βολκάν έφτασε στον τερματισμό τρίτος αλλά αποκλείστηκε γιατί κατά
τη διάρκεια του αγώνα χρησιμοποίησε πρόσθετο εξοπλισμό για την
καλύτερη ψύξη του κινητήρα της Δελτόνα....
Χωρίς ουσιαστικά αντίπαλο (ο Μοσχούτης εγκατέλειψε στην πρώτη
κιόλας ε.δ.) στην κατηγορία N, οι Παναγιωτόπουλος-Πάνου
εκμεταλλευόμενοι την αξιοπιστία του Νισάν Σάνι GTiR και το
ταλέντο τους διεκδίκησαν το κάτι παραπάνω και σε επίπεδο γενικής.
Σε συνδυασμό με τον αποκλεισμό του Βολκάν η τρίτη θέση ήταν μέσα
στις δυνατότητές τους χωρίς ένα λάστιχο που τους στοίχισε δύο
λεπτά, τέσσερις ε.δ. πριν το τέλος. Με εξασφαλισμένο το
Πρωτάθλημα κατηγορίας N, χωρίς άγχος θα προσπαθήσουν για το κάτι
διαφορετικό στους δύο εναπομείναντες αγώνες του θεσμού.
Σειρά διακρίσεων για τους Τανούση-Βασιλόπουλο και το
Κασιδοπούλου-Στάρλετ. Σε επίπεδο κυπέλλου Τογιότα, ο Ζήβας με το
Τσόκας-Στάρλετ κινήθηκε ταχύτερα στις δύο πρώτες ε.δ πριν _βγει_
στην τρίτη, ο Τόψης, που ακολούθησε προσπάθησε πολύ αλλά ήταν
μόλις πιο αργός, ενώ οι Νιώρας, Αργυρίου _χάθηκαν_ μέσα σε
ατυχίες ή λάθη. Εντυπωσιακός ο Ταχματζίδης περιορίστηκε στην
πέμπτη θέση μπροστά από τον Καραγιανούδη.
Τανούσης συνέχεια και η νίκη στα 1300 ήρθε σε συνδυασμό με τις
ατυχίες του Κοκκίνη (ψαλίδι, ηλεκτρικά) ενώ η πρώτη θέση στην
ελληνική F2 ήταν αποτέλεσμα της εγκατάλειψης του Στρατισίνο και
των ατυχιών, ή της ανεπάρκειας άλλων συνδυασμών!
Έντονη ήταν η παρουσία πληρωμάτων από τη βόρειο Ελλάδα. Όπως τον
παλιό καλό καιρό, οι Τσομπανόπουλος-Μανωλόπουλος (Φορντ Σιέρα)
και Κληματσάκης-Τσουβαλτζής (Λάντσια Δέλτα) διεκδίκησαν περίοπτες
θέσεις ανάμεσα στους Έλληνες και όχι μόνον. ?τυχο το πλήρωμα της
Λάντσια εγκατέλειψε, ενώ οι δύο πρώην κυπελλούχοι Βορρά και από
τα _καλύτερα χέρια_ της χώρας το πάλαι ποτέ, έφτασαν στην πέμπτη
θέση της γενικής!
Πόλεμος δεν έγινε στην κατηγορία F2. Οι Στρατισίνο-Παυλή με το
εργοστασιακό Νισάν παρόλες τις καθυστερήσεις από λάστιχα δεν
απειλήθηκαν από κανέναν, αλλά στην προσπάθειά τους για μία θέση
στο ελληνικό βάθρο προδώθηκαν από το ημιαξόνιο του Νισάν. O
δρόμος ανοικτός για τους Τούρκους Αβτσί (Ρενό 19) και Ντινκ (Όπελ
Κόρσα) που έκαναν το 1-2, μπροστά από τους Τανούση, Κοκκίνη και
Καλτσούνη. O τελευταίος κέρδισε την κλάση 2000, ενώ τα 1600
κέρδισε ο κυπελλούχος πλέον Θεοφιλόπουλος, (Κορόλα) μετά την
εγκατάλειψη του άτυχου Κουκίδη (Λάντα).
Ακόμη ένα ελληνικό πλήρωμα στο βάθρο. Τρίτοι στη γενική και
δεύτεροι Έλληνες οι Μύριαμ-Σάλιαρης ξεπέρασαν προβλήματα σκόνης
στις δύο πρώτες ε. δ. λόγω _τραγικού αριθμού_ εκκίνησης και
εκμεταλλεύτηκαν περίφημα τις δυνατότητες του 7τάχυτου Φορντ
Έσκορτ, την οργάνωση της ομάδας τους (ακόμη και ελικόπτερο
διέθεταν), αλλά και τις ατυχίες των αντιπάλων τους.
Αγώνας δύο ταχυτήτων η κατηγορία N, με κοινό παρανομαστή το
ελληνικό χρώμα παρόλες τις ξένες παρουσίες. Πρώτος _μακράν_ ο
Παναγιωτόπουλος, αλλά από εκεί και πέρα _πόλεμος_, με
πρωταγωνιστές τους υπέροχους Παπαθεοδώρου-Διαμαντίδη (Μάζντα 323
GTX). Όταν το πλήρωμα από την Καρδίτσα εγκατέλειψε, τη σκυτάλη
πήραν τα παιδιά από την Πάτρα σε χωμάτινη έκδοση. Οι
Κολοκυθάς-Καραβαγγέλης (Μάζντα 323, φωτό) τερμάτισαν στην όγδοη
θέση μπροστά από τους higt-life Τσαγκουρνό-Κωφίδη που _ξύπνησαν_
στο δεύτερο σκέλος. ?τυχοι οι Μάβερικ, Χαλκιάς εγκατέλειψαν.
BOX 1
H TAYTOTHTA TOY ΑΓΩΝΑ
10ο ΡΑΛΛΥ ΕΛΠΑ
26-28 Αυγούστου 1994
8ος γύρος του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ράλλυ (συντ. 20)
ΔΙΑΔΡΟΜΗ: Δύο σκέλη συνολικού μήκους 627χλμ., με εννέα
επαναλαμβανόμενες ειδικές διαδρομές, συνολικού μήκους 321χλμ.
ΕΚΚΙΝΗΣΑΝΤΕΣ: 62
ΤΕΡΜΑΤΙΣΑΝΤΕΣ: 28
ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ TOY ΑΓΩΝΑ: Πασκουάλι 1-10, Πιανετσόλα 11-18
BOX 2
ΥΠΕΡ
Τέλεια οργάνωση
Τέλεια σχεδίαση (_όνειρο_ το νέο Ωραιόκαστρο)
Πολλές και καλές συμμετοχές
?ψογοι κριτές
KATA
Απουσία βασικού υποστηρικτή
Λίγοι θεατές
Σφικτά ωράρια μετά την ε.δ Ζαγκλιβέρι και μέχρι τον τερματισμό.
Από το δεξί μπάκετ
του Γιάννη Σταυρόπουλου
Σάββατο 26 Αυγούστου ώρα 12 το μεσημέρι και τα πληρώματα που
συμμετέχουν στο 19ο ράλλυ ΕΛΠΑ παίρνουν αφετηρία μπροστά από τον
Λευκό Πύργο και το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου με πορεία τη
Θέρμη, την πρώτη ε.δ. του αγώνα.
Ανάμεσα στις συμμετοχές, με το νούμερο 10 στις πόρτες είναι το
μπλε-άσπρο Έσκορτ της Σάκσον.
Στην αφετηρία το Έσκορτ ξεκινάει δύσκολα και πριν περάσουν τα
πρώτα δευτερόλεπτα από την ενδοσυνεννόηση ακούγεται η φωνή του
Λεωνίδα _έσπασε ο κεντρικός άξονας_. Πριν προλάβει ο οδηγός να
τελειώσει τη φράση του, κάτω από τα πόδια μας ακούγεται ο
χαρακτηριστικός ήχος (γδούπος) του ελεύθερου πλέον άξονα που
κτυπά το κιβώτιο ταχυτήτων.
O κρύος ιδρώτας μας λούζει και η εικόνα που κυριαρχεί στην
καμπίνα φανερώνει πλήρη απογοήτευση. Τα πάντα δείχνουν να
_σβήνουν_ πριν καλά- καλά ξεκινήσει ο αγώνας. Τα χιλιόμετρα της
ε.δ. φαίνονται ατελείωτα. Οι σημειώσεις διαβάζονται άχρωμα και
άκεφα ενώ παρακολουθούμε τους θεατές που προσπαθούν να καταλάβουν
τι έχει συμβεί, μιας και το Έσκορτ κινείται με τους πίσω μόνο
τροχούς και αργά. Ευτυχώς από το πουθενά_ (έτσι μας φάνηκε εκείνη
την ώρα) εμφανίζονται οι προειδοποιητικές πινακίδες του τέλους
της ε.δ.
Ακολουθεί η διαδικασία της σφράγισης του βιβλιάριου του αγώνα,
μέσα σε πλήρη απογοήτευση.
Στον πίνακα των χρόνων διαβάζουμε ότι οι Βωβός - Φερτάκης
σημείωσαν τον ταχύτερο χρόνο της ε.δ. δίνοντας ταυτόχρονα το
μήνυμα στους Ιταλούς ότι θα περάσουν δύσκολες ώρες. Στο σημείο
του σέρβις ο Λάμπρος Κύρκος _ανακαλύπτει_ μία τρύπα στο κιβώτιο,
από όπου χάνεται σημαντική ποσότητα λιπάντικού. Γενικός
συναγερμός στην ομάδα. Αλλάζεται ο κεντρικός άξονας ενώ ο
σιδερόστοκος και οι κόλλες _παστώνουν_ το κιβώτιο.
Προσθέτουμε βαλβολίνη και ξεκινάμε για τη δεύτερη ε.δ. του αγώνα,
μια από της πιο δύσκολες. _Πρέπει να κινηθούμε προσεχτικά χωρίς
να ταλαιπωρήσουμε το κιβώτιο_, σημειώνει ο Λεωνίδας μέσα σ_ ένα
παραπέτασμα καπνού από τα λιπαντικά που έκαιγε η εξάτμιση.
Τελειώνοντας και αυτή την ε.δ. διαπιστώνουμε ότι παρά τον
φυλαγμένο γενικά ρυθμό μας, ο χρόνος σε σχέση με τα δύο ιταλικά
πληρώματα είναι πολύ ικανοποιητικός.
Με έκπληξη διαπιστώνουμε ότι απουσιάζει ο χρόνος του Βωβού.
Ρωτάμε τον κριτή και μας απαντά ότι δεν πέρασε. Δεν τον είδαμε
όμως πουθενά, αλλά πού χρόνος και διάθεση για περισσότερα. Στα
σέρβις ξαναπροσθέτουμε βαλβολίνες, κόλλες και σιδερόστοκο ενώ τα
έχουμε_ βάλει με τους Ιταλούς για το πόσο εύκολα απαλλαχτήκανε
από τα δύο ελληνικά πληρώματα που σίγουρα θα δημιουργούσαν
εκπλήξεις.
Στο τέλος της τρίτης ε.δ. ο χρόνος για σέρβις είναι μεγαλύτερης
διάρκειας και γίνεται μεγάλη προσπάθεια για να μειωθεί η απώλεια
λιπαντικού από τους ανθρώπους της ομάδας που δίνουν και την ψυχή
τους. Τα κακά μαντάτα έρχονται με το τέλος της τέταρτης ε.δ. όπου
μια πέτρα έχει πληγώσει το πίσω διαφορικό. _Τα πράγματα έγιναν
πολύ δύσκολα_, σχολιάζει ο _πρόεδρος_ Βασίλης Κύρκος ενώ
συμπληρώνει ότι στις μεγάλες ε.δ το λιπαντικό δεν θα είναι αρκετό
με αποτέλεσμα να μπλοκάρει η μετάδοση, εκτός της οικονομικής
καταστροφής (το 7άρι κοστίζει σχεδόν όσο ενα Έσκορτ ομάδας N).
Επιστρατεύεται το ελληνικό δαιμόνιο και πριν ξεκινήσουμε την πιο
μεγάλη ε.δ. του αγώνα, τα Κρυονέρια των 33 χλμ. περίπου, ο Λ.
Κύρκος σκέφτεται μία σωτήρια πατέντα. Εφαρμόζει στην τάπα του
δοχείου της βαλβολίνης, που βρίσκεται στο χώρο του κινητήρα, ένα
σωλήνα, που σε μήκος έφτανε μέχρι την καμπίνα, στο ελεύθερο άκρο
της σωλήνας βίδωσε μία βαλβολινιέρα ώστε ο υπογράφων να
συμπληρώνει λιπαντικό κατά τη διάρκεια της ε.δ.
Σύλληψη πράγματι σοφή και θέαμα εντυπωσιακό για τους
παρευρισκόμενους θεατές που μας υποδέχτηκαν με ζωηρά
χειροκροτήματα αναπτερώνοντας τις δυνάμεις μας και το ηθικό μας,
ενώ οι κριτές έκαναν τα πάντα για να μας βοηθήσουν. H πατέντα
όμως δεν άντεξε πολύ και σε ένα πήδημα η βαλβολινιέρα ξεβιδώθηκε
με αποτέλεσμα όλο το περιεχόμενο να πέσει στη φόρμα, στο χάλντα
και στο γυμνό πάτωμα γλιτώνοντας ευτυχώς τις σημειώσεως. (Σ.Χ.:
τα γυαλιά, κ. Γιάννη;)
Στο επόμενο λεπτό η καμπίνα έχει γεμίσει αναθυμιάσεις και καπνούς
αλλά συνεχίζουμε απτόητοι.
Λίγο πιο κάτω σταματάμε, αναγκαστικά, και προσθέτουμε δύο
ολόκληρα κιλά βαλβολίνης.
Φυσικά η κατάσταση αυτή δεν μπορούσε να συνεχιστεί την επόμενη
μέρα. Το τελευταίο χαρτί για μας ήταν το σέρβις πριν την
ανασυγκρότηση όπου το κιβώτιο ταχυτήτων και το διαφορικό θα
καθαριζόταν πολύ καλά. Θα τοποθετούνταν νέος σιδερόστοκος και
κόλλα όπου όλο το βράδυ θα στέγνωναν, αφού το Έσκορτ θα πήγαινε
στην ανασυγκρότηση χωρίς καθόλου λιπαντικά ώστε οι κόλλες να
έκαναν το θαύμα τους.
Πράγματι η τελευταία λύση απεδείχθη σωτήρια, οι κόλλες έκαναν τα
θαύμα τους, οι διαρροές σταμάτησαν και όλη τη δεύτερη ημέρα
οδηγήσαμε πολύ προσεκτικά, αφού εκτός των άλλων έπρεπε να
αντιμετωπίσουμε τη μίζα που είχε παραδώσει το πνεύμα και το
κιβώτιο που άρχισε πλέον να σφίγγει και να δέχεται δύσκολα τις
ταχύτητες. Πρώτο Ελληνικό πλήρωμα και δεύτεροι γενικής λοιπόν στο
19ο ράλλυ ΕΛΠΑ και ακόμη να το πιστέψουμε, εκτός ίσως από τον
οδηγό, ότι με όλα αυτά τα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε
καταφέραμε να τερματίσουμε. Το σημαντικό βέβαια είναι ότι με το
αποτέλεσμα αυτό ξαναβρεθήκαμε στην τροχιά του τίτλου που θα
κριθεί πλέον στους δύο τελευταίους αγώνες. Για την ομάδα μας ήταν
μια μοναδική εμπειρία που μόνο σε τέτοιου είδους αγώνες μπορεί να
αποκτήσεις.
Όπως εμπειρία ήταν και οι δοκιμές, αφού οι δρόμοι αλλάζουν
συνεχώς. Σχετικά με τις δοκιμές να τονίσουμε ότι ήταν
αδικαιολόγητη η στάση του Τούρκου Ατακάν που υποστήριζε ότι οι
διεκδικητές της νίκης έκαναν δοκιμές με αυτοκίνητα της ομάδας A
(που απαγορεύεται ρητά από τον κανονισμό), αφού ουσιαστικά μόνο
ο... νικητής έκανε δοκιμές με μια άσπρη Ιντεγκράλε 16V ομάδας A.
Με την ευκαιρία, μην παρασυρθείτε σε διάφορα σχόλια όταν
διαπιστώσετε ότι έχουμε κερδίσει ε.δ. Απλά το ιταλικό πλήρωμα
είχε κόψει πολύ το ρυθμό του και καταφέραμε με το λαβωμένο Έσκορτ
να σημειώσουμε πρώτους χρόνους._ Γ.Σ.