Fiat Punto GT
FORZA ITALIA!
Στη Φίατ, εν έτει 1994, τρελάθηκαν εντελώς! Μαζί τους και εμείς.
Δοκιμάζουμε το Fiat Punto GT σε ελληνικό έδαφος και πέρα από ενθουσιασμό,
νιώθουμε και έκπληξη. Πηγαίνει σαν τον άνεμο, τα έχει όλα, συμφέρει και
ίσως το κυριότερο, «στρίβει» και δεν διαλύεται εις τα εξ ων συνετέθει όντας
καλά φτιαγμένο.
Με την ευκαιρία, το αντιπαραθέτουμε με τον ανταγωνισμό... Ποιον ανταγωνισμό
δηλαδή;
Χαιρετίσματα σε Γάλλους, Ισπανούς και... περαστικά στους Ιάπωνες που πρέπει
να προσπαθήσουν πολύ, ώστε να επανέλθουν στην κατάταξη.
«ΚΑΛΛΙΟ ΑΡΓΑ ΠΑΡΑ ΠΟΤΕ». Ρητό άμεσα συνδεδεμένο με την πρόσφατη πολιτική
της Φίατ που βάλθηκε να φέρει τα πάνω-κάτω επιστρέφοντας στην κορυφή, με
την παραγωγή γνήσιου ιταλικού προϊόντος, προσαρμοσμένου στη σημερινή
πραγματικότητα.
Ναι στη βελτιωμένη ποιότητα, ναι στον αερόσακο, ναι στις μπάρες, ναι στα
crash tests, αλλά δέκα φορές ναι σε ό,τι συνδέεται και με την ενεργητική
ασφάλεια και δίνει προσωπικότητα ακόμη και σε αυτοκίνητα πόλης.
Τα παραπάνω, σε ρεαλιστικές τιμές που, σε ορισμένες περιπτώσεις, δίκαια
χαρακτηρίζονται σαν ευκαιρίες.
H αρχή έγινε με την Αλφα 164 Super και το νέο πρόσωπο πήρε την τελική του
μορφή με τη νέα Λάντσια Δέλτα, το ιταλικό Γκολφ.
Το Φίατ Πούντο ακολούθησε και κέρδισε ακόμη και τους πλέον δύσπιστους.
Οι εκδόσεις με τους μικρούς κινητήρες των 1100 κ. εκ και των 1240 κ. ε.κ.,
εκπλήσσουν, εντυπωσιάζουν και βάζουν σε σκέψεις τον ανταγωνισμό. Το «θηρίο»
ξύπνησε για τα καλά και η συνέχεια θα είναι δύσκολη σε χώρες με μεσογειακό
ταπεραμέντο όπου οι καταναλωτές λατρεύουν τα ιταλικά προϊόντα, αλλά όχι
μόνο, αφού στην πλειοψηφία τους οι Ευρωπαίοι δεν αδιαφορούν και για την
«καλή τιμή».
Στην κορυφή της γκάμας τοποθετήθηκε το Πούντο GT, σήμερα με
υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα 1,4 λίτρων στη βάση του δανεισμένο από το Ούνο,
ενώ αύριο θα προσφέρεται και με 16βάλβιδο κινητήρα 1,8 λίτρων αντίστοιχης
ισχύος, για όσους λατρεύουν την ήρεμη δύναμη και δεν προβληματίζονται από
τα τεκμήρια αγοράς.
Το τεκμήριο αγοράς δεν αφήνει αδιάφορο τον Έλληνα καταναλωτή, η ροπή, όταν
προέρχεται από υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα, δεν αφήνει αδιάφορο όποιον
ξέρει και αντιλαμβάνεστε ότι παραλάβαμε από τη γενική αντιπροσωπεία το
«χρυσό» Πούντο «μετά βαϊων και κλάδων».
H νέα γενιά των δοκιμαστών μας ανέλαβε να «βάλει» τα πρώτα χιλιόμετρα και ο
ενθουσιασμός ήταν τέτοιος που δεν έλλειψαν τα χαμόγελα και τα σχόλια προς
τον Σ.Χ που_ τόλμησε να αμφισβητήσει τις διαστάσεις της κατασκευής σε
εκείνο το αλησμόνητο βροχερό οδοιπορικό τον Ιανουάριο στην Ιταλία.
ΟΔΗΓΩΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
«Βρωμόγκαζο», σχολίασε ο Σπύρος Κάγκας μετά από ένα_ τετράγωνο (αποφασίζει
γρήγορα ο αρχισυντάκτης μας) και το σχόλιό του όσο και αν σοκάρει, όσο και
αν σχολιαστεί η μεταφορά του στο χαρτί, δίνει περίφημα το στίγμα.
Πράγματι το «γκάζι» είναι άφθονο και το κυριότερο δεν σκοτώνει. H ισχύς και
ακόμη περισσότερο η ροπή αγγίζουν τις τιμές καλών δίλιτρων κινητήρων
τοποθετημένων σε βαριές κατασκευές.
Το Πούντο GT ζυγίζει μόλις 1000 κιλά (7.4 η αναλογία κιλών/ίππο) και η
παράδοση θέλει τα προβλήματα ελκτικής πρόσφυσης των μπροστινών κινητήριων
τροχών, ακόμη και με λάστιχα 185/55-14, να ξεπερνούν σε αίσθηση και
αποτέλεσμα τις δυνατότητες του κινητήρα.
Αρχικά και αντιμετωπίζοντας την κατασκευή από απόσταση χωρίς την πρέπουσα
προσοχή, η παράδοση επιβεβαιώνεται. Οι ελληνικοί δρόμοι γλιστρούν
αθεράπευτα και με την είσοδο του κινητήρα στην ωφέλιμη περιοχή των
3.200-3.500 σ.α.λ, δεν λείπουν οι τάσεις μετακίνησης του μπροστινού
συστήματος. Ακόμη και αν επιμείνεις, η ανεπαίσθητη μετατόπιση διορθώνεται
με περισσότερο γκάζι και η συνέχεια εξελίσσεται ακριβέστατα χωρίς δυσάρεστα
συναισθήματα. Κανένα πρόβλημα με τα... πεζοδρόμια. Έχουν κάνει πολύ καλή
δουλειά οι «μακαρονάδες». Σου δημιουργείται η εντύπωση ότι έχουν
τοποθετήσει σύστημα ελέγχου της πρόσφυσης. Μία αόρατη δύναμη επαναφέρει το
μπροστινό σύστημα στην τάξη. Ίδια γεύση και στις στροφές. Οι τάσεις
υποστροφής ελέγχονται με περισσότερο γκάζι και η υποστροφή εμφανίζεται μόνο
σε ιδιαίτερα γλιστερό οδόστρωμα (στεγνό ή βρεγμένο) όπου για τον εύκολο
έλεγχο ευθύνονται το ακριβές τιμόνι και η καμπύλη της ροπής του κινητήρα
(δεν «παίζεται», θυμίζει τον αντίστοιχο του Ρενό 5 GT, τον θυμάστε;
Υπολογίστε +16 ίππους και το νεότερο της κατασκευής και αγγίζετε το τελικό
αποτέλεσμα).
Το ρόλο της παίζει και η πολύ καλή θέση οδήγησης. Το βολάν είναι «φτωχό»
από πλαστικό, το προσεγμένο σε επένδυση κάθισμα είναι οριακά ανεκτό σε
πλευρική στήριξη, ο επιλογέας ταχυτήτων κάτω του μετρίου σε αίσθηση, αλλά
χάρη και στα πολύ, πάρα πολύ καλά φρένα σε όλους τους τομείς κρίσης τους,
το αυτοκίνητο ελέγχεται εύκολα με ή χωρίς το πεντάλ του γκαζιού στο πάτωμα.
«Εύκολος έλεγχος», βαριά φράση όταν πρόκειται για ένα βαρελότο που κάνει
κρότο επιταχύνοντας από στάση σε τιμές σοκ. Σημειώστε για τα 0-100 χιλ.:
7.9'', για τα 160 χιλ.: 21.1'', για τα 400μ: 15.8'' και για τα 1000μ:
29.1'', με αντίστοιχη τελική ταχύτητα175,2 χιλ. Τιμές που θυμίζουν τον
παλιό καλό καιρό και συγκρίνονται μόνο με τα μεγάλα GTi ή με
αυτοκίνητα-πυραύλους όπως η HF, το Ρόβερ 220 κ.λπ. Ενδεικτικά, σε
επιταχύνσεις από στάση, το Πούντο GT αποδεικνύεται μόλις πιο αργό του Χόντα
Σιβίκ VTi, αυτοκίνητο πολύ ακριβότερο και με παράδοση στη συγκεκριμένη
διαδικασία. Από εκεί και πέρα, τι να προσθέσει κανείς... Ίσως ότι οι τιμές
των επιταχύνσεων είναι αντίστοιχα εντυπωσιακές, ειδικά στις μετρήσεις που
συνδέονται με το προσπέρασμα. «Βασιλιάς» του προσπεράσματος ανάμεσα στα GTi
το Σάνι της Νισάν, αλλά το Πούντο τα καταφέρνει καλύτερα και «παλεύει» μόνο
με τη Λάντσια Δέλτα HF των 190 ίππων! Αντίστοιχα, τα καταφέρνει πολύ καλά
σε τελική ταχύτητα όπου τα 200+ χιλ. που ανακοινώνει ο κατασκευαστής κάθε
άλλο παρά θεωρητικά αποδεικνύονται. Σαφώς μετά τα 180-190 χ.α.ω δεν
αισθάνεσαι όπως σε μια Μερτσέντες, ενώ δε λείπουν οι αεροδυναμικοί θόρυβοι.
Τίποτα περισσότερο όμως. Ούτε τριγμοί, ούτε άλλα δυσάρεστα ακούσματα. H
προσπάθεια δεν περιορίστηκε στις επιδόσεις. Οι τελευταίες άλλωστε έχουν την
τιμή τους. Το Πούντο GT «καίει» και μάλιστα πολύ. Παρ? όλο τον ενθουσιασμό,
14+ λίτρα για τα 100 χιλ. είναι υψηλή τιμή.
Κανένα αντίστοιχο αυτοκίνητο της κατηγορίας δεν πλησιάζει την παραπάνω
τιμή. Σαφώς κανένα αυτοκίνητο της κατηγορίας δεν συγκρίνεται σε επιδόσεις
με το Πούντο. Πού μπορεί να συγκριθεί και ποια μοντέλα θα βρει στο δρόμο
του το κορυφαίο Πούντο;
ΣΥΓΚΡΙΝΟΝΤΑΣ...
Ιδιαιτεροτήτων της ελληνικής αγοράς συνέχεια, και δεν είναι δυνατή η
σύγκριση με τους δύο απευθείας αντιπάλους του. Με το Ρενό Κλειώ 16V που
παραμένει πανάκριβο ενώ αναμένεται η ανανεωμένη έκδοσή του και με το Όπελ
Κόρσα GSi αυτοκίνητο που, ως συνήθως, δε διατίθεται για δοκιμή.
Από εκεί και πέρα το Πούντο GT συγκρίνεται με όλα τα σουπερ μίνι της
κατηγορίας GTi με μικρούς ή μεγάλους κινητήρες (στοιχείο που διαμορφώνει
και την τιμή τους λόγω φορολογικού συστήματος), ενώ έχει τα «κότσια», ώστε
να κοιτάζει ακόμη πιο ψηλά στην αγορά των κλασικών GTi. Κακά τα ψέματα, δεν
είναι «κουβάς». Είναι Αυτοκίνητο και θα αναστατώσει για τα καλά τις
καρδιές, αλλά και την αγορά.
Για τη συγκεκριμένη αντιπαράθεση χρησιμοποιήσαμε το θρυλικό πλέον Πεζό 106
XSi, το κορυφαίο μικρό σε μέγεθος και κινητήρα GTi και το αντίστοιχο
Ιμπίθα, δίλιτρο αυτοκίνητο που μας ενθουσίασε με την ομοιογένειά του το
περασμένο καλοκαίρι.
«Υστερούν» σε επιδόσεις, αλλά θα καλύψουν τη διαφορά «στο δρόμο», σημείωσε
ο λογικός των δοκιμαστών μας και... όλη η συντακτική ομάδα του περιοδικού
στρώθηκε στη δουλειά.
Τα κοινά σημεία πολλά, η ελαφριά υπεροχή στον έναν ή στον άλλο τομέα δεν
περνάει απαρατήρητη ενώ στους τομείς όπου υπερέχει το Φίατ οι διαφορές
βγάζουν μάτια.
Περί χώρων και λοιπών στοιχείων που χαρακτηρίζουν τις συμβατικές μας
δοκιμές δε χρειάζεται να προσθέσουμε τίποτα. Θα επιμείνουμε στην οδική
συμπεριφορά, στοιχείο που δίνει το στίγμα όταν πρόκειται για αυτοκίνητα
επιδόσεων.
Το Πεζό που αγγίζει και τη χρυσή τομή ανάμεσα στην άνετη και σφικτή
ανάρτηση, παραμένει κορυφαίο ενώ το Ιμπίθα παραμένει στο παιχνίδι χάρη στην
στην ομοιογένεια που δημιουργεί ο «ακριβός» δίλιτρος κινητήρας και η
υπεράνω κριτικής ποιότητα κατασκευής. Εντυπωσιακά ελαστικός ο 8βάλβιδος
«γερμανός», επιτρέπει στον οδηγό που θα ξεπεράσει το κακό συναίσθημα που
δημιουργούν οι κλίσεις του αμαξώματος, να κινηθεί ευχάριστα και «ζωντανά».
Το 106 XSi δε γέρνει και απλά διαγράφει τροχιές προδίδοντας το εξαιρετικό
πλαίσιο, που σε σχέση με το Πούντο αδικείται από τον 8βάλβιδο κινητήρα των
1.360 κ.εκ. Σαφώς η λύση δεν έρχεται από το νέο XSi με τον κινητήρα των
1.600 κ.εκ και είναι ηλίου φαεινότερο ότι την παρουσία της PSA στην
κατηγορία θα σώσει το 106 Ραλλύ, λόγω τιμής.
Σήμερα, με την παρουσία του Πούντο GT το συμπέραμα-αποτέλεσμα σαφώς
διαφοροποιείται.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ
Το Φίατ Πούντο GT δεν στρίβει όπως το 106 XSi, αλλά η διαφορά των κινητήρων
είναι τόση που ξεπερνάει το πολύ καλό πλαίσιο σε αίσθηση και σε αποτέλεσμα.
Από τη στιγμή μάλιστα που το πλαίσιο του Πούντο ακολουθεί κατά πόδας,
αντιλαμβάνεστε ότι δεν τίθεται θέμα συγκρίσεων.
Το Φίατ, πέραν του ότι επιταχύνει «σαν το διάβολο» και στρίβει
ικανοποιητικά, επιβραδύνει συγκλονιστικά και αν χρειαστεί ακατάπαυστα. Τα
«δύο» της άτυπης αυτής σύγκρισης επιβραδύνουν αντίστοιχα, αλλά υπολογίστε
ότι ουδέποτε αναγκάζουν τον οδηγό να διορθώσει κακές εκτιμήσεις αφού
απέχουν μακράν σε επιδόσεις. Αν δεχτούμε ότι το Ιμπίθα δεν θα τα κατάφερνε
άσχημα με έναν ισχυρότερο πολυβάλβιδο κινητήρα αντίστοιχου ή μικρότερου
κυλινδρισμού, πώς θα συμπεριφερόταν το «κοντό» 106; Δεν θα διαταραχθεί η
ουδετερότητα και η ομοιογένεια που προσφέρει με κάτι πολύ δυνατό κάτω από
το καπό;
Υποθέσεις, και να επιστρέψουμε στα γεγονότα άμεσα συνδεδεμένα και με τη
λογική των τιμών.
Με αντίστοιχη τιμή το Πούντο υπερέχει και σε επίπεδο εξοπλισμού με τον
αερόσακο να κάνει τη διαφορά σε σχέση με τις ακριβές εκδόσεις που προσφέρει
ο συναγωνισμός.
Αν το σχόλιό μας περί... άδικης σύγκρισης στον υπότιτλο της δοκιμής
θεωρήθηκε υπερβολή, πιστεύουμε να αναθεωρήσατε.
Υπεράνω τιμών το ιταλικό GTi συγκρίνεται μόνο με το Ρενό Κλειώ 16V των 1800
κ.εκ, ένα γαλλικό αυτοκίνητο με χαρακτήρα και κορυφαία οδική συμπεριφορά
που δεν υπολείπεται σημαντικά σε επιδόσεις.
Στην Ελλάδα όμως, με 2 εκ. διαφορά η παράγραφος παίρνει φιλολογικό
χαρακτήρα και συνδέεται μόνο με το τι ξέρει να φτιάχνει κάθε κατασκευαστής.
Με το Πούντο GT οι Ιταλοί αποδεικνύουν ότι ξέρουν να φτιάχνουν καλά και
σωστά ένα αυτοκίνητο και μάλιστα να το προσφέρουν σε ιδιαίτερα
ανταγωνιστική τιμή.
H υψηλή κατανάλωση με απόλυτους αριθμούς αλλά και σε σχέση με τον
ανταγωνισμό και ο μέτριος σε αίσθηση επιλογέας, δεν μπορούν να μετριάσουν
τον ενθουσιασμό μας που δεν συνδέεται μόνο με τις εκρηκτικές επιδόσεις. Το
αυτοκίνητο θυμίζει το Ούνο Τούρμπο μόνο σε προσωπικότητα και από εκεί και
πέρα αποτελεί πρότυπη κατασκευή μικρο-μεσαίου μοντέλου επιδόσεων με
προβλέψιμη και ασφαλή οδική συμπεριφορά ακόμη και στο βρεγμένο.
Το λάθος και το πρόβλημα μπορούν να προκύψουν μόνο από κακή εκτίμηση.
Προσοχή λοιπόν για τους αδαής αλλά επ? ουδενί φόβος_4Τ.
ΥΠΕΡ
_ Τιμή
_ Κινητήρας-θαύμα
_ Συγκλονιστικές επιδόσεις
_ Κορυφαία φρένα
_ Υψηλό επίπεδο εξοπλισμού
KATA
_ Υψηλή κατανάλωση
_ «Πλαστικό» βολάν
_ Αεροδυναμικοί θόρυβοι μετά τα 180 χιλ.
_ Μέτριος σε αίσθηση επιλογέας
Το κορυφαίο Πούντο με τον κωδικό GT, παίρνει την αρχηγία και στην άτυπη
κατηγορία των μικρομεσαίων GTi. Ταχύτατο, με αναβαθμισμένη ποιότητα
κατασκευής, ευρύχωρο, με υψηλό επίπεδο εξοπλισμού και συμφέρουσα τιμή
«παίζει» ουσιαστικά χωρίς αντίπαλο, πιστοποιώντας και τη γενικότερη
αναγέννηση του «γκρούπο».
Ευχάριστο χάρη στον κινητήρα του και προβλέψιμο χάρη στο καλό του πλαίσιο,
το Πούντο GT θα φέρει σε δύσκολη θέση μόνον όποιον κάνει κακή εκτίμηση και
παρασυρθεί από τις συγκλονιστικές του επιδόσεις σε λάθος στιγμή. Στο
γλιστερό οδόστρωμα μόνο αρχικά προβληματίζουν η υποστροφή και οι
μετακινήσεις του μπροστινού συστήματος, ενώ σε καλό οδόστρωμα μόνο οι
ελαφρές κλίσεις του αμαξώματος προδίδουν την υψηλή ταχύτητα. H ανάρτηση
είναι και άνετη και οι Ιταλοί δεν απέχουν πολύ από τη χρυσή τομή που
παραμένει σημείο αναφοράς των Γάλλων. Κάτω από τις οποιεσδήποτε συνθήκες τα
φρένα αποδεικνύονται καλός σύμμαχος του οδηγού, ενώ με τάσεις_ ενθουσιασμού
ή στην καθημερινή χρήση, τη μέτρια αίσθηση του επιλογέα ξεπερνάει ο
καταπληκτικός υπερτροφοδοτούμενος κινητήρας των 1.4 λίτρων που σε συνδυασμό
με τις έξυπνες σχέσεις του κιβωτίου παραμένει εύκολα στην ωφέλιμη περιοχή
των στροφών.
Απλός όσο και πλήρης ο πίνακας των οργάνων δεν ενθουσιάζει αλλά και δεν
προβληματίζει. Στο βολάν δεσπόζει ο αερόσακος αλλά ο συνειδητοποιημένος θα
το άλλαζε ευχαρίστως με ένα δερμάτινο τιμόνι από Ούνο Τούρμπο. H διάθεση
των Ιταλών να ανοίξουν το δρόμο στο Πούντο- Αμπαρτ των 1,8 λίτρων είναι
σαφής. Μέχρι τότε έχουν επιλεγεί υφασμάτινες επενδύσεις προσεγμένες σε
υλικά και σχεδίαση, ενώ η μέτρια πλευρική στήριξη των καθισμάτων οδηγού και
συνοδηγού δεν μετριάζει την πολύ καλή θέση οδήγησης.
Αλουμινένιες ζάντες 5.5x14 και λάστιχα τα πολύ καλά Πιρέλι P700Z σε
διάσταση 185/55. Ίσως σε κλειστές στροφές πιο φαρδιά λάστιχα θα περιόριζαν
την υποστροφή, αν και κακά τα ψέματα, δύσκολα χαλιναγωγούνται κάτω από όλες
τις συνθήκες 136 ίπποι μόνο στους μπροστινούς τροχούς αυτοκινήτου με
αμάξωμα που δεν ξεπερνάει τα 1000 κιλά. Πάλι καλά και μάλιστα συγχαρητήρια
στους Ιταλούς που αγγίζουν το τέλειο χωρίς την παρεμβολή συστημάτων ελέγχου
της ολίσθησης. Αρκεί να είσαι αποφασιστικός και με το γκάζι στο πάτωμα,
κανένα πρόβλημα. H πολύ καλή γεωμετρία της ανάρτησης περιορίζει σημαντικά
το σπινάρισμα.
Από Τεχνική Σκοπιά
Το Φίατ Πούντο GT είναι το κορυφαίο Πούντο, και σύντομα θα αντικαταστήσει
στην γκάμα της Φίατ, το Ούνο Τούρμπο όντας το μικρό, γρήγορο αυτοκίνητο που
απευθύνεται σε νέους ανθρώπους. Σε σχέση με το Ούνο έχουμε κάποιες
ομοιότητες, αλλά πιο πολλές διαφορές που δίνουν ένα αρκετά διαφορετικό
αποτέλεσμα.
Στα μηχανικά μέρη το πιο ενδιαφέρον σημείο του Πούντο GT είναι ο κινητήρας.
Προέρχεται από τον αντίστοιχο του Ούνο Τούρμπο, αλλά διαθέτει σημαντικές
βελτιώσεις. O κυβισμός δεν έχει αλλάξει και παραμένει στα 1.372 κ.εκ., αλλά
η χρησιμοποίηση υπερσυμπιεστή μεγαλύτερης διαμέτρου της ιαπωνικής IHI μαζί
με κάποιες αλλαγές στην εισαγωγή και εξαγωγή και στο ηλεκτρονικό σύστημα
ελέγχου του κινητήρα, έχουν φέρει σημαντικές βελτιώσεις. H ισχύς έχει
ανέβει κατά 22 ίππους και φτάνει τους 136 ίππους στις 5.750 σ.α.λ., αλλά
και η ροπή έχει κερδίσει 4.4 kg.m, μια αύξηση 26% που έχει ανεβάσει την
τιμή της στα 21.2 kg.m, τιμή πραγματικά εντυπωσιακή για την κατηγορία. Στο
μεταξύ, παρ? όλη την αύξηση των διαστάσων αλλά και τις επιλογές σε σχέση με
την παθητική ασφάλεια που φυσιολογικά προσθέτουν βάρος σε όλα τα σύγχρονα
αυτοκίνητα, το Πούντο GT (1000 κιλά!) δεν είναι παρά 70 κιλά βαρύτερο από
το αντίστοιχο Ούνο, κάτι που το ευνοεί ιδιαίτερα σε επιδόσεις.
Ένα ακόμα στοιχείο που ξεχωρίζει το Πούντο GT από το Ούνο αλλά και τα
υπόλοιπα Πούντο είναι και η χρήση τροχών 14" με λάστιχα 185-55/14, αντί για
τα μικρά 175-60/13 στα οποία πατούσε το Ούνο Τούρμπο. Τα τέσσερα δισκόφρενα
είναι όμως ένα σημείο ομοιότητας και είναι μια από τις ελάχιστες διαφορές
του GT από τα μικρότερα Πούντο, αφού είναι το μόνο της σειράς που
χρησιμοποιεί δίσκους αντί ταμπούρα πίσω, ενώ το σύστημα ABS, όπως και ο
αερόσακος που περιλαμβάνoνται στον πρόσθετο εξοπλισμό προσφέρονται -κατά
την προσφιλή τακτική της Φίατ- σε λογικές τιμές.
Κατά τ? άλλα, ουσιώδεις διαφορές πέραν του κινητήρα δεν υπάρχουν, αφού οι
αναρτήσεις έχουν παρόμοια αρχιτεκτονική σε όλα τα Πούντο (όλα έχουν
αντιστρεπτικές) και αλλάζει μόνο η ρύθμιση και η σκληρότητα. Λόγω της
υψηλής ροπής το κιβώτιο πέντε σχέσεων δεν είναι το ίδιο με τα πεντάρια
κιβώτια της σειράς του Πούντο, αλλά κατάγεται και αυτό από το Ούνο Τούρμπο.
Πολλές ομοιότητες σε σχέση με το Ούνο σε προδιαγραφές, αλλά όπως θα
διαπιστώσετε διαβάζοντας τη «δοκιμή» πρόκειται για ένα εντελώς διαφορετικό
αυτοκίνητο που λόγω και της τιμής του αναμένεται να παίξει σημαντικό ρόλο
στην ευρωπαϊκή αγορά._Κ.Λ.
Απλές επεμβάσεις στο γνωστό κινητήρα που χρησιμοποιεί το Ούνο Τούρμπο και
οι τιμές ιπποδύναμης και ροπής έχουν αυξηθεί σημαντικά, χωρίς να
περιοριστεί η ελαστικότητα. Πιο απλά... Ζήτω το τούρμπο.