Alfa 145
ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ
O αντικαταστάτης της 33 είναι μια πραγματική Αλφα, με προσωπικότητα που
ξεχωρίζει αλλά και με ποιότητα και εργονομία που αφήνουν σε απόσταση φωτός
το κακό παρελθόν.
του Π. Φιλιππακόπουλου
φωτογραφίες: Θ. Ηλιόπουλος
META τις ανανεώσεις στις υπόλοιπες σειρές του «γκρούπο», είναι πλέον η
σειρά της Αλφα Δομέο να αντικαταστήσει και το μικρότερό της μοντέλο, την
ιδιαίτερα επιτυχημένη στη χώρα μας Αλφα 33 με τη νέα 145. Έ 33 βασιζόταν
ουσιαστικά στην °λφασούντ, και ο σχεδιασμός είχε ήδη κλείσει εικοσαετία και
η ανάγκη για ριζική ανανέωση ήταν επιτακτική. Το νέο αυτοκίνητο οδήγησε για
πρώτη φορά ο K.K στα μέσα Ιουνίου και στο προηγούμενο τεύχος δημοσιεύθηκαν
κάποιες σύντομες πρώτες εντυπώσεις. Στις αρχές Ιουλίου έγινε η «κανονική»
παρουσίαση στους εκπροσώπους του ευρωπαϊκού Τύπου στο Παρίσι και με την
ευκαιρία επανερχόμαστε για περισσότερες λεπτομέρειες.
Έ διαφοροποίηση σε σχέση με την 33 είναι φανερή καταρχήν από το αμάξωμα,
αφού η 145 είναι 3θυρη. Βεβαίως σε λίγους μήνες θα ακολουθήσει και η 5θυρη
146, βασισμένη στα ίδια ακριβώς μηχανικά μέρη. Σίγουρα όμως είναι
ασυνήθιστο σ? αυτήν την κατηγορία να παρουσιάζεται ένα νέο μοντέλο, πρώτα
στην 3θυρη και μετά στην 5θυρη έκδοσή του. Αλλά, και η ίδια η 145 είναι
ασυνήθιστο αυτοκίνητο από πλευράς στιλ, αφού δεν μοιάζει με κανέναν από
τους ανταγωνιστές της, και ίσως αυτό να ήθελε να τονίσει η Αλφα Ρομέο με
αυτήν την κίνηση. °ν και στις φωτογραφίες φαίνεται μικρότερη, η 145 στην
πραγματικότητα είναι δύο εκατοστά μακρύτερη από την 33, ενώ είναι και
φαρδύτερη και ψηλότερη.
°κολουθώντας όμως την τάση της εποχής, που θέλει τα αυτοκίνητα να βαραίνουν
όλο και περισσότερο, λόγω της προσπάθειας βελτίωσης της παθητικής
ασφάλειας, η 145 ζυγίζει 1140 κιλά στην έκδοση 1,4 (από 940 της αντίστοιχης
33) και 1190 κιλά στην κορυφαία, δεκαεξαβάλβιδη έκδοση, σχεδόν_ 200 κιλά
περισσότερα σε σχέση με την δεκαεξαβάλβιδη 33. Χαρακτηριστικό παράδειγμα
των υπερβολών στις οποίες οδήγησε την αυτοκινητοβιομηχανία η γερμανική
υστερία για την παθητική ασφάλεια, που με την αισθητή αύξηση του βάρους των
αυτοκινήτων έχει αποτέλεσμα τη χειροτέρευση της ενεργητικής ασφάλειας και
την αύξηση της κατανάλωσης ενέργειας. Κι αυτό, χωρίς να υπάρχουν μέχρι
στιγμής θεαματικά αποτελέσματα στον τομέα της παθητικής ασφάλειας, η οποία
δεν έχει κάνει κάποιο ποιοτικό άλμα, αλλά έχει απλώς κάποια ποσοτική
βελτίωση.
Έ διαφορά βάρους λοιπόν της 145 σε σχέση με τον προκάτοχό της φυσιολογικά
χειροτερεύει τις επιδόσεις και αυξάνει την κατανάλωση. Τουλάχιστον όμως
έχει και χειροπιαστά αποτελέσματα στην ποιότητα κατασκευής. H 145 έχει ένα
«δεμένο» αμάξωμα κι ένα «συμπαγές» ταμπλό, που δεν θυμίζουν σε τίποτα τις
προηγούμενες γενιές αυτοκινήτων της εταιρείας, αλλά πιό πολύ τευτονικής
καταγωγής κατασκευές. Ζα κιλά αυτά έχουν αντίκρυσμα όμως και στο θέμα της
παθητικής ασφάλειας, αφού η 145 περνά με επιτυχία τις πολύ αυστηρές
προδιαγραφές αντοχής σε πλευρική σύγκρουση που θα ισχύουν από το 1996 στην
¶υρωπαϊκή Ένωση. Ίαι είναι πολύ χαρακτηριστικός ο τρόπος που επιτυχγάνεται
αυτό, αφού δεν έχουν φορτωθεί οι πόρτες με τεράστιες διπλές και τριπλές
μπάρες «ασφαλείας», αλλά η βελτίωση έχει έλθει με την ενίσχυση του
αυτοφερόμενου πλαισίου στις μεσαίες κολώνες και στα «μαρσπιέ». Πρέπει
επίσης να επισημάνουμε ότι όλες οι 145 της ελληνικής αγοράς θα έχουν
στάνταρ αερόσακο αφαλείας για τον οδηγό.
H 145 προσφέρεται με τρεις διαφορετικούς βενζινοκινητήρες, «μπόξερ» όπως
και στην 33, δύο γνωστούς από τα προηγούμενα μοντέλα της εταιρίας κι έναν
εντελώς νέο. Γ μικρότερος είναι ο πολύ γνωστός μας των 1351 κ.εκ. που σε
άλλες αγορές ονομάζεται 1.3 και σε άλλες (μεταξύ των οποίων και η ελληνική)
1.4. Δεν υπάρχουν αξιοσημείωτες αλλαγές, εκτός από την αλλαγή του
ηλεκτρονικού συστήματος ελέγχου του κινητήρα που βελτιώνει ελαφρά την
απόκρισή του αλλά και την κατανάλωση. Έ ισχύς παραμένει στους 90 ίππους,
και η μοναδική διαφορά στις προδιαγραφές είναι η ελαφρά μικρότερη μέγιστη
ροπή που όμως αποδίδεται σε λίγο χαμηλότερες στροφές, 11,7kg.m στις 4400
σ.α.λ. αντί 11,8 στις 4500 (διαφορά τόσο μικρή όμως που δε μπορεί στην
πράξη να αντιληφθεί ο οδηγός).
Γ κορυφαίος κινητήρας είναι ο επίσης γνωστός μας των 1712 κ.εκ. από την
16βάλβιδη 33, που με το καινούριο σύστημα ελέγχου της Bosch αποδίδει λίγο
μικρότερη μέγιστη ισχύ και ροπή, βελτιώνοντας όμως την ελαστικότητα στις
χαμηλότερες στροφές. Έτσι, έχουμε 129 ίππους στις 6500 σ.α.λ. (αντί 132 της
33) και 15,1 kg.m ροπής αντί για τα 15,8 της 33, στις 4300 σ.α.λ. όμως αντί
των 4600.
Γ καινούριος κινητήρας έχει χωρητικότητα 1596 κ.εκ., κάτι που έχει
επιτευχθεί κρατώντας το στροφαλοφόρο της 1,7 και χρησιμοποιώντας μπλοκ με
διάμετρο κυλίνδρων κατά 3 χιλιοστά μικρότερη. Γι φορολογήσιμοι ίπποι έχουν
κατέβει στους 11 (αντί για τους 12 της έκδοσης 1.7), αλλά αντίστοιχα έχουν
κατέβει και οι ίπποι του κινητήρα στους 103 στις 6000 σ.α.λ., με μέγιστη
ροπή 13,7 kg.m στις 4500 σ.α.λ, τιμές δηλαδή που βρίσκονται πιό κοντά στην
33 1.5 παρά στην 8βάλβιδη 1.7.
Το γνωστό κιβώτιο της Αλφα Δομέο που χρησιμοποιείται σε όλους τους
κινητήρες μπόξερ της εταιρίας τοποθετείται και στην 145, έχοντας όμως
υποστεί αρκετές αλλαγές. Για τη βελτίωση της αίσθησης του επιλογέα,
χρησιμοποιείται πλέον σύστημα επιλογής με συρματόσχοινα Bowden καθώς και
νέα γρανάζια συγχρονισμού. Επίσης, υπάρχει αλλαγή στις σχέσεις της πρώτης
και δεύτερης ταχύτητας, που είναι λίγο πιο κοντές από της 33 για να κινούν
πιο άνετα το βαρύτερο αμάξωμα. Γι υπόλοιπες τρεις σχέσεις είναι ίδιες
ακριβώς με της σειράς 33, μια ενδιαφέρουσα διαφοροποίηση σε σχέση με την 33
είναι όμως το γεγονός ότι και οι τρεις εκδόσεις, εκτός από ίδια κιβώτια
χρησιμοποιούν και την ίδια ακριβώς σχέση τελικής μετάδοσης, όπου στις 33
υπήρχε διαφορετική τελική σχέση ανάλογα με τον κυβισμό του αυτοκινήτου. Ζο
ίδιο ισχύει και στις ζάντες (5,5x14 και στις τρεις εκδόσεις), αλλά και στη
γεωμετρία των αναρτήσεων και την πολύ γρήγορη υδραυλική κρεμαγιέρα των 2,6
στροφών από άκρη σε άκρη, επίσης κοινά και στις τρεις εκδόσεις.
Γι διαφοροποιήσεις μεταξύ των τριών μοντέλων είναι ελάχιστες, και
περιορίζονται στη χρήση αεριζόμενων δίσκων εμπρός στην 16βάλιβιδη έκδοση
και δίσκων πίσω στις εκδόσεις με ABS (οι άλλες έχουν ταμπούρα) και στα
ελαστικά, διαστάσεων 185/60 για την κορυφαία 145 αντί για 175/65 για τις
άλλες δύο. Να σημειώσουμε, ότι και οι δίσκοι και τα ταμπούρα είναι
μεγαλύτερων διαστάσεων από εκείνα της 33.
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
H επαφή μας με το αυτοκίνητο ήταν δυστυχώς τόσο σύντομη όσο και αυτή του
K.K. και μάλιστα σε δρόμους που δεν μας βοήθησαν καθόλου να καταλάβουμε τη
συμπεριφορά του αυτοκινήτου, πέρα από την εξαιρετική σταθερότητά του στις
υψηλές ταχύτητες του αυτοκινητόδρομου. Κατά περίεργο τρόπο η Αλφα Ρομέο
επέλεξε για την παρουσίαση του αυτοκινήτου το Παρίσι και την περιοχή του
Σαντιγί, που δεν προσφέρονται καθόλου για κάτι τέτοιο, μη διαθέτοντας
μεγάλη ποικιλία δρόμων. Στις 3 μόνον ώρες που είχαμε στη διάθεσή μας τα δύο
αυτοκίνητα (οδηγήσαμε την 1.6 και τη 16βάλβιδη), τα οδηγήσαμε σε
αυτοκινητόδρομο και σε μικρούς ευθείς δρόμους που περνούσαν μέσα από
κατοικημένες περιοχές, όπου βέβαια δεν είχαμε την παραμικρή ευκαιρία να
διαπιστώσουμε πώς συμπεριφέρεται στις στροφές.
Το μόνο λοιπόν που μπορέσαμε να δούμε ήταν πώς συμπεριφέρονται οι δύο
μεγαλύτεροι κινητήρες και ειδικά ο 1.6, που είναι καινούριος. Γι? αυτόν θα
πούμε ότι μπορεί να κινήσει με ικανοποιητικούς ρυθμούς το βαρύ αυτοκίνητο,
χωρίς βέβαια αφήνει τον οδηγό_ άφωνο με τις επιδόσεις και, θα προσθέσουμε
ότι για μία Αλφα Ρομέο, από την οποία οι υποψήφιοι αγοραστές περιμένουν
κάποιο μίνιμουμ επιδόσεων, αυτός θα έπρεπε ίσως να κινεί τη βασική έκδοση.
O 16βάλβιδος τα καταφέρνει βέβαια καλύτερα (είναι όμως και εξαιρετικά
θορυβώδης). Οι πληροφορίες λένε ότι πρέπει να αναμένεται μία «σπορτίφ»
έκδοση, μάλλον με τον 2λιτρο κινητήρα «τουίνσπαρκ» κι αυτή λογικά θα πρέπει
να έχει και τις επιδόσεις που θα περίμενε κανείς από ένα «GΤi» με το σήμα
της Αλφα.
Τέλος, πολύ καλά μας φάνηκαν και τα φρένα, που και στις δύο περιπτώσεις
ήταν στην έκδοση με τους 4 δίσκους και το ABS.
Για μια φορά ακόμη λοιπόν, μετά το Πούντο, η Φίατ παρουσιάζει ένα
αυτοκίνητο που δείχνει ότι πήρε το μήνυμα των καιρών. Και μόνο το γεγονός
ότι το αυτοκίνητο του γκρουπ με την πιο μέτρια ποιότητα κατασκευής, όπως
ήταν η 33, αντικαθίσταται τώρα από ένα αυτοκίνητο με ποιότητα που θυμίζει_
βορρά, πιστεύουμε ότι λέει πολλά. Σημαντικό επίσης είναι το γεγονός, ότι η
145 έχει στοιχεία που μπορούν να δικαιολογήσουν το χαρακτηρισμό σαν
«πραγματικής» Αλφα Ρομέο (ξεχωριστό στιλ και κινητήρα μπόξερ, σήμα
κατατεθέν των μικρών Αλφα εδώ και δύο δεκαετίες). Αν και η οδική του
συμπεριφορά είναι αντίστοιχου επιπέδου, τότε η 145 θα είναι άξιος απόγονος
των θρυλικών «Σουντ». Αλλά για να το διαπιστώσουμε αυτό, υπομονή δύο μήνες
ακόμη, μέχρι να την δοκιμάσουμε στους δρόμους της χώρας μας._Π.Φ.