Γκραν Πρι Γερμανίας & Oυγγαρίας
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΦΟΡΜΟΥΛΑ 1ΓΚΡΑΝ ΠΡΙ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ & ΟΥΓΓΑΡΙΑΣ
FERRARI!
Πέρασαν 4 περίπου χρόνια (1.400 ημέρες για την
ακρίβεια) και 58 Γκραν Πρι, πριν ο Θρύλος της
Φόρμουλα 1, η μυθική ομάδα της Φεράρι δηλαδή,
κατορθώσει να νικήσει και πάλι... Και χάρηκαν όλοι,
_εχθροί_ και φίλοι, διότι η Φεράρι αποτελεί τη στιγμή
αυτή, τη μοναδική σανίδα σωτηρίας της πολύπαθης
Φόρμουλα 1 αλλά -κυρίως- διότι η Φεράρι είναι...
Θρησκεία!
Δύο εβδομάδες αργότερα η εύκολη νίκη του Σουμάχερ
στην Ουγγαρία δεν έβγαλε είδηση...
Κείμενο: Τέο Λαζάκις
Φωτογραφίες: Reporter
ME TH NIKH του Γκέρχαρντ Μπέργκερ στο Γερμανικό Γκραν Πρι, η
Φεράρι δεν επανήλθε απλά στο club των πρώτων: κατόρθωσε να
_ξεπλύνει_ και την... ντροπή της δεύτερης θέσης σε νίκες από
το 1950 μέχρι σήμερα, ισοφαρίζοντας την ομάδα της McLaren στην
κορυφή, με 104 επιτυχίες! Από τις 30 Σεπτεμβρίου του 1990, το
Ισπανικό Γκραν Πρι στην πίστα της Χερέθ, με τον Αλέν Προστ και
την 641/2 είχε να νικήσει η Φεράρι! Ένα μονοθέσιο -η 641-
σχεδιασμένο από τον _μάγο_ Τζον Μπάρναρντ, όπως άλλωστε και
412 T1B του 1994 που νίκησε στο Χόκενχαϊμ, με τη διαφορά πως η
νίκη της 412 T1B είναι προϊόν συλλογικής εργασίας κορυφαίων
και πανάκριβων _εγκεφάλων_: του Γκούσταφ Μπρούνερ που εξέλιξε
τις ιδέες στο αρχικό σχέδιο του Μπάρναρντ (αφού αυτός
ασχολείται πλέον μόνον με το μονοθέσιο του 1995), του Οζάμου
Γκότο που συνέβαλε στην επιτυχή _γέννηση_ του εκπληκτικού
κινητήρα 043 (του οποίου το Θείο ουρλιαχτό πρέπει να ακούσετε
και τότε θα καταλάβετε αμέσως γιατί η Φεράρι είναι Θρησκεία),
του Νάιτζελ Στέπνι (πρώην Λότους επί Κόλιν Τσάπμαν), του Μάικ
Κόφλαν (πρώην Τίρελ), του Κλάουντιο Λομπάρντι (_πατέρα_ του
κινητήρα 043) και φυσικά του Ζαν Τοντ που κατάφερε να
συντονίσει αυτό το _dream-team_.
Αφήσαμε τελευταίο το μεγάλο Νίκι Λάουντα, αυτόν ο οποίος
υπέδειξε (επέβαλε θα ήταν ο σωστός όρος) την παρουσία του Ζαν
Τοντ σαν γενικού Διευθυντή του Αγωνιστικού Τμήματος στον
Πρόεδρο Μοντετζέμολο, έναν άνθρωπο που χρησιμοποιεί για
λογαριασμό της Φεράρι τον εγκέφαλό του, όχι περισσότερο από 5
λεπτά την εβδομάδα, αλλά τα 5 αυτά λεπτά, αξίζουν περισσότερο
από πολύωρες και άχρηστες _συσκέψεις_ που δε λύνουν κατά
κανόνα, κανένα απολύτως πρόβλημα...
Το _dream-team_, δε θα είναι η σωτηρία μόνον της Φεράρι: θα
είναι η σωτηρία της ίδιας της Φόρμουλα 1 που, βαριά
τραυματισμένη από τους εξευτελισμούς της FIA και της FOCA, του
Μπριατόρε και του Ντένις, του Γουίλιαμς και του Μόσλι, του
_κλεστόουν και του Γουόλκινσο, ψάχνει απεγνωσμένα να βρει
αξιοπιστία, σοβαρότητα και καταφύγιο, στο όνομα μιας έστω
ομάδας, στο όνομα ενός πιλότου, στο όνομα κάποιου τέλος πάντων
που δεν τον παρέσυρε η λαίλαπα των ετών 1992-_94... Διότι η
ομάδα που κατά πάσαν πιθανότητα θα πάρει το Πρωτάθλημα του
1994, η Benetton Formula, απέδειξε πως όχι μόνο στερείται
σοβαρότητας, αλλά αδιαφορεί πλήρως και για τις πιθανές
συνέπειες που η τακτική της παροιμιώδους άγνοιας και υπεροψίας
του Φλάβιο Μπριατόρε, είναι δυνατόν να επιφέρει σε ολόκληρο το
_τσίρκο_ της Φόρμουλα 1! (Μέχρι και πως τα μονοθέσια της
ομάδας του χρησιμοποιούν το εκτός κανονισμού φέτος _traction
control_ -το σύστημα ελέγχου της ελκτικής πρόσφυσης-
εικάζεται, όχι αβάσιμα πάντως), με αποτέλεσμα να _πεισθεί_
τελικά η Ρενό να ανακοινώσει και επίσημα την ανανέωση της
συνεργασίας της μέχρι και το 1997 με την Ουίλιαμς, τη στιγμή
που προσανατολιζόταν προς την Μπένετον... Διότι, ο Μίχαελ
Σουμάχερ, ο πιλότος που επίσης κατά 99% θα στεφθεί φέτος
Παγκόσμιος Πρωταθλητής, απέδειξε στο Σίλβερστοουν, πως είναι
-για να χρησιμοποιήσουμε μια επιεική έκφραση- τουλάχιστον
βλαξ... Διότι η FIA -όπως κάθε τόσο αποδεικνύει- αποτελείται
από ανεγκεφάλους, ξεπεσμένους _γαλαζοαίματους_ που το παίζουν
_πολιτικοί_. Διότι η FOCA κάνει _μπίζνες_ (ως πότε;). Διότι ο
Ντένις θέλει να γίνει χαλίφης (βλέπε Εκλεστόουν) στη θέση του
χαλίφη! Διότι ο Ουίλιαμς δεν ξέρει πλέον καν τι θέλει (μάλλον
ό,τι πει ο Χεντ)... ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΛΕΟΝ O A_PTON ΣΕΝΑ...
Απομένει μόνον η Φεράρι. H Φεράρι και ο Μπέργκερ, οι
τελευταίοι των Μοϊκανών, οι τελευταίοι των σοβαρών και
αξιόπιστων... H Φόρμουλα 1 τους έχει ανάγκη, η FIA τους έχει
ανάγκη, η FOCA τους έχει ανάγκη, ΟΛΟΙ τους έχουν ανάγκη...
Διότι χωρίς τη Φεράρι, Φόρμουλα 1 -κακά τα ψέματα- δεν
υπάρχει... Διότι χωρίς τις νίκες της Φεράρι, θεατές -αλλά και
τηλεθεατές- δεν υπάρχουν... Διότι χωρίς τη Φεράρι -και όταν οι
διάφορες Μπένετον ε κομπανί θα έχουν αποχωρήσει από τα Γκραν
Πρι- η Φόρμουλα 1 θα περάσει στην ιστορία, οριστικά και
αμετάκλητα... Στα χέρια, τις επιδόσεις και τις νίκες της
Φεράρι βρίσκεται το μέλλον της Φόρμουλα 1: όπως ακριβώς τότε
που ζούσε ο βιβλικός και μακιαβελικός _Γέρος του Μαρανέλο_, ο
Ποντίφηκας του αγωνιστικού αυτοκινήτου, ο Έντσο Φεράρι... H
ομάδα που _μοντάρισε_ ο Ζαν Τοντ θέλει πάση θυσία ένα
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα το 1995, ένα Πρωτάθλημα Οδηγών που
διαφεύγει από το 1979, ένα Πρωτάθλημα Κατασκευαστών που
διαφεύγει από το 1983... H FIA πάντως, μετά τη γενική
κατακραυγή και την επίδειξη ανικανότητας των _κολλητών_ της
(αλυταρχών, παρατηρητών και λοιπών παρακαθημένων) στο
Βρετανικό Γκραν Πρι, αποφάσισε να επέμβει, αφαιρώντας τους
βαθμούς της δεύτερης θέσης από τον Σουμάχερ και επιβάλλοντάς
του ποινή αποκλεισμού από 2 Γκραν Πρι (αλλά δεν _έπεισε_
κανέναν απολύτως, αφού έτσι αποκτά περισσότερο ενδιαφέρον το
Πρωτάθλημα), με δικαίωμα έφεσης βέβαια, το οποίο ο γερμανός
πιλότος άσκησε ήδη, με αποτέλεσμα να ανασταλεί μέχρι την
εκδίκαση αυτής της έφεσης η εκτέλεση της ποινής, η έφεση θα
εκδικασθεί όταν εσείς διαβάζετε αυτές τις αράδες και το
Πρωτάθλημα θα έχει ήδη κριθεί και όλοι πέρασαν καλά και μεις
καλύτερα... Ξεχάσαμε να σας πούμε, πως η FIA _τιμώρησε_ και
την ομάδα της Μπένετον με... $500.000 USA πρόστιμο (...),
καθώς και με γραπτή επίπληξη και _προειδοποίηση_ για _πιθανή_
χρήση του συστήματος _traction control_ και οι διάφοροι
Μπριατόρε και Γουόλκινσο, ακόμα κρατάνε την κοιλιά τους από τα
γέλια (ειδικά αν όντως χρησιμοποιούν το traction control)...
Στο Χόκενχαϊμ, η Φεράρι πήγε για να νικήσει: ο πάντοτε
φειδωλός σε δηλώσεις Ζαν Τοντ, το είχε απερίφραστα δηλώσει στο
Σίλβερστοουν, εκεί που ο Μπέργκερ από καθαρή ατυχία έχασε την
pole-position, αλλά και ακόμη πιο πριν, στο Μανί Κουρ, στη
Γαλλία, ο κινητήρας της Φεράρι είχε δώσει δείγματα εκπληκτικής
προόδου, γεγονός που δημιούργησε ένα κλίμα αισιοδοξίας στην
ομάδα του Μαρανέλο. O Γκέρχαρντ Μπέργκερ ήταν άψογος στη
Γερμανία, τόσο στις δοκιμές, όσο και στον αγώνα. Έκανε με
σχετική άνεση την pole-position στις δοκιμές, αλλά το
αριστούργημά του ήταν ο αγώνας. Ξεκίνησε έχοντας
προγραμματίσει ένα pit-stop λιγότερο από τον Σουμάχερ, δηλαδή
με πολύ μεγαλύτερη ποσότητα βενζίνης στις δεξαμενές του,
υποχρέωσε τον Γερμανό σε φρεναρίσματα στο όριο για να τον
ακολουθήσει, ενώ ταυτόχρονα η ψύξη του κινητήρα του Σουμάχερ
δεν ήταν η ενδεδειγμένη, κολλημένος όπως ήταν πίσω από τον
Μπέργκερ για να μη χάσει επαφή μαζί του... Παρά τα φαινόμενα,
ο Μπέργκερ δεν κινδύνεψε ούτε για μια στιγμή, εφαρμόζοντας
σωστή τακτική και μην πιέζοντας το αυτοκίνητό του, κάτι που
δεν έκανε βέβαια ο Σουμάχερ, ο οποίος συν τοις άλλοις,
εφήρμοσε και λάθος τακτική, τόσο όσον αφορά τη συγκομιδή
βαθμών για το Πρωτάθλημα (θα μπορούσε να αρκεστεί κάλλιστα στη
δεύτερη θέση), όσο επίσης αφορά και στην τακτική των
pit-stops: όταν έχει κανείς αργότερο αυτοκίνητο, ΔΕΝ
προγραμματίζει περισσότερα pit-stops! Προγραμματίζει λιγότερα,
αφού θα είναι δύσκολο στη συνέχεια να καλύψει την επιπλέον
διαφορά που θα προκύψει από έστω και ένα περισσότερο pit-stop
από τον ταχύτερο αντίπαλο...
Για 20 ολόκληρους γύρους, ο Μπέργκερ άφησε τον Σουμάχερ να
πιστέψει πως δεν μπορούσε να οδηγήσει ταχύτερα, ωθώντας τον σε
απελπισμένες προσπάθειες που συνοδεύονταν από ουρανομήκεις
ζητωκραυγές 150.000 Γερμανών, οι οποίοι σε κάθε πέρασμα του
ειδώλου τους, εξαπέλυαν βεγγαλικά και κροτίδες! Ούτε σε
ντέρμπι Fla-Flu (Φλαμένγκο-Φλουμινένσε) στη Βραζιλία να
είμαστε... O Ford-ZeteK R άντεξε μέχρι εκεί: απλά, δεν είναι
κατασκευασμένος για τέτοιου είδους _ασκήσεις_! H Μπένετον δεν
το ήξερε όμως αυτό; O Μπριατόρε δεν το ήξερε αυτό; O
Γουόλκινσο δεν το ήξερε αυτό; (ο Σουμάχερ σίγουρα ΔΕΝ το
ήξερε)... Φυσικά και το ήξεραν! Απλά, η υπεροψία του
αχυράνθρωπου Μπριατόρε και η σιγουριά πως ο 043 της Φεράρι δε
θα αντέξει, τους έπεισαν πως αν ο _μικρός_ σπρώξει τον
Μπέργκερ, η κατάσταση θα ξεκαθαρίσει (εκτός φυσικά του ότι
ήταν σίγουροι πως ήταν ζήτημα ενός ή δύο γύρων να περάσει
εμπρός ο _μικρός_). O _μικρός_ όμως, πρέπει να φάει πολλά
καρβέλια ακόμη, για να περάσει έναν πιλότο με ταχύτερο
μονοθέσιο που... βιάζεται -και πιλότο μάλιστα σαν τον
Μπέργκερ- σε μια πίστα σαν το Χόκενχαϊμ, έστω κι αν το
μονοθέσιο αυτό, έξω από κάθε ευθεία, ήταν... βάρκα στο γιαλό!
Το πώς το κρατούσε ο Αυστριακός στην πίστα, αυτό είναι κάτι
που μόνον ο ίδιος το ξέρει. Μηδενική σχεδόν γωνία πρόσπτωσης
στην πίσω πτέρυγα (για μεγαλύτερη ταχύτητα στις ευθείες),
σημαίνει και μηδαμινή αρνητική άνωση στις στροφές, συν το ότι
ο Μπέργκερ, αφού θα έκανε ένα pit-stop λιγότερο, θα έπρεπε να
τελειώσει και τον αγώνα μ_ ένα σετ λάστιχα λιγότερο! Με άλλα
λόγια, τα ελαστικά του, με το πέρασμα των γύρων, μάζευαν
πέτρες, χαλίκια και άλλα υπολείμματα, τα οποία έπρεπε να
φύγουν πάση θυσία από την επιφάνειά τους: ο έμπειρος
Αυστριακός πιλότος, βρήκε τον τρόπο να κάνει κάτι τέτοιο,
επιταχύνοντας βίαια -και προκαλώντας ελεγχόμενο σπινάρισμα των
πίσω τροχών του- στο πιο αργό σημείο της πίστας, το περίφημο
_Motodrome_ στο οποίο υπάρχουν οι κερκίδες για τους θεατές,
λίγο πριν την είσοδο στις δύο παρατεταμένες καμπύλες των 90
και 120 χιλιομέτρων! Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο ο
Σουμάχερ τον πλησίαζε γρήγορα στο σημείο εκείνο, δίνοντας
στους (τηλε)θεατές την ψευδαίσθηση πως _τον έχει_ τον
Μπέργκερ... Δεν _τον είχε_ όμως! Μέχρι και σήμερα αν
συνεχιζόταν ο αγώνας, ουδέποτε ο Σουμάχερ θα περνούσε εμπρός!
Στο Γερμανικό Γκραν Πρι επίσης, έκανε για πρώτη φορά και την
εμφάνισή του το _σκαλοπάτι_ στο επίπεδο κάτω μέρος των
μονοθεσίων της Φόρμουλα 1, που δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια
σανίδα μήκους 30 εκατοστών και πάχους ενός μόλις εκατοστού, η
οποία σκοπό έχει, να _απομακρύνει_ το _flat bottom_ των
μονοθεσίων από το έδαφος, αφού όσο πιο ψηλά αυτό βρίσκεται,
τόσο λιγότερη αρνητική άνωση παρέχει στο αυτοκίνητο, άρα και
μικρότερη ταχύτητα διαγραφής της κάθε καμπύλης! Υπολογίζεται
πως με τον τρόπο αυτό, χάνεται το 35% περίπου της συνολικής
αρνητικής άνωσης που είχαν μέχρι και το προηγούμενο Γκραν Πρι
(Βρετανικό) τα μονοθέσια της Φόρμουλα 1... Οι χρόνοι ήταν
βέβαια πιο υψηλοί από πέρυσι στο Χόκενχαϊμ, αλλά και η πίστα
είχε αλλάξει φέτος, συν το ότι η αρνητική άνωση, δεν είναι
παράγων υψίστης σημασίας στη Γερμανική πίστα. O κινητήρας
παίζει πρωταρχικής σημασίας λόγο...
Θα θέλαμε πολύ να ασχοληθούμε και με το Ουγγρικό Γκραν Πρι,
αλλά αυτό έληξε... το Σάββατο, όταν ο Μίχαελ Σουμάχερ έκανε
την pole-position! Την Κυριακή φρόντισε να φθάσει πρώτος στην
πρώτη δεξιά στροφή μετά την εκκίνηση και αυτό ήταν όλο! Κάποια
στιγμή βρέθηκε ακόμη και 40 (!) δευτερόλεπτα εμπρός από τον
Χιλ, ο οποίος δεν μπορεί(;) να καταλάβει τι συμβαίνει με τον
_εξωγήινο_ τον Σουμάχερ, ο οποίος ούτε καν... ιδρώνει! Διότι
το είδαμε και αυτό: να θεωρείται ο Σουμάχερ _εξωγήινος_ επειδή
δεν υπάρχει κανείς να τον αντιμετωπίσει... Μα, αν ο Σουμάχερ
είναι εξωγήινος, τι θα έπρεπε να πούμε τότε για τον Σένα ή τον
Προστ; Να το θυμάσθε πάντως... Ένας πιλότος σαν τον Ντέιμον
Χιλ, που με την Brabham -τo 1992- ήταν μερικά μόλις χιλιοστά
του δευτερολέπτου ταχύτερος ή αργότερος της Τζοβάνα Αμάτι,
ενδέχεται να γίνει και Παγκόσμιος Πρωταθλητής! Ζούμε στην
εποχή της μετριότητας, είτε μας αρέσει (ΔΕ μας αρέσει), είτε
όχι... Οι ηλίθιοι και οι ανίκανοι, είναι... αήττητοι! Να το
θυμάσθε πάντοτε... Και -κυρίως- να φυλάγεστε από
δαύτους..._Τ.Λ.