Aνασκόπηση F3
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ F3
H ΠΡΩΤΗ ΠΕΝΤΑΔΑ TOY _94
ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΟΣΧΟΥΣ Reynard 913 - Alfa Romeo
Οδήγησε άψογα ένα τέλεια προετοιμασμένο από το ADM Team
αυτοκίνητο, με έναν κινητήρα διαμάντι που προετοίμασε ο Τζιάνι
Τσεβενίνι στην Μπολόνια και, φυσικά, νίκησε το Πρωτάθλημα!
Διάφοροι καοήθεις _διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους_ για το_
αντικανονικό του κυβισμού του κινητήρα της ?λφα, μόνο και μόνο
επειδή ήταν άψογα προετοιμασμένος... Αυτό όμως που δεν
καταλάβαμε ποτέ, ήταν γιατί σώνει και καλά ο Μανώλης Μοσχούς
θα έπρεπε να τρέχει_ με ποδήλατο έτσι για να ικανοποιήσει
μερικούς!
Αξίζει συγχαρητήρια τόσο για την οδήγησή του όσο και για το
απαράμιλλο ήθος του, σ_ ένα σπορ που βρίθει συμπλεγματικών...
ΚΩΣΤΑΣ ΚΥΡΙΤΣΗΣ Reynard 913-Alfa Romeo
O έμπειρος πιλότος από τη Θεσσαλονίκη, δύο φορές Πρωταθλητής
F3, οδήγησε αθόρυβα καθ_ όλη τη διάρκεια της σεζόν και προς το
τέλος της, όταν η ομάδα του Χρήστου Πλεξίδα _ρονταρίστηκε_,
λίγο έλλειψε να κάνει την έκπληξη! Ένας από τους πλέον
ταλαντούχους πιλότους, με την πείρα του και το ταλέντο του,
βοήθησε την πολύ σοβαρή ομάδα του Χρήστου Πλεξίδα να
απογειωθεί, να συμπεριληφθεί στις ελάχιστες εκείνες ομάδες
-ξένες κυρίως- οι οποίες αποτελούν εγγύηση για την επιτυχία
στην ελληνική F3! Αναμένουμε ανάλογη εξέλιξη το 1995.
ΝΙΚΟΣ ΣΤΡΕΜΜΕΝΟΣ Dallara 392 - Alfa Romeo
O Νίκος Στρεμμένος είχε μόνον να χάσει συμμετέχοντας στο
Ελληνικό Πρωτάθλημα. Αν μεν το κέρδιζε, όλοι αυτομάτως θα
απέδιδαν την επιτυχία του στην πείρα που έχει αποκτήσει στην
Ιταλία από το Ιταλικό Πρωτάθλημα F-2000, αν δε -όπως τελικά
έγινε- δεν κέρδιζε, όλοι θα άνοιγαν το μεγάλο τους στόμα για
να_ τον θάψουν (όπως και έγινε)... H ομάδα του, _Olimpic
Racing_, συμμετείχε ταυτόχρονα και στο Ιταλικό Πρωτάθλημα, με
το ίδιο βέβαια αυτοκίνητο!
O Νίκος πήρε μία μεγάλη νίκη στην πίστα Levante του Μπάρι,
στον εκτός Πρωταθλήματος αγώνα και, δεδομένων των ατυχιών, του
budget και του συχνού πήγαινε-έλα της ομάδας στην Ιταλία, η
σεζόν θα πρέπει να κριθεί επιτυχής.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΒΑΛΕΤΟΠΟΥΛΟΣ Dallara 392 - Alfa Romeo
H ευχάριστη έκπληξη του 1994! Δύο -συνεχείς- νίκες στο
Πρωτάθλημα και μία τρίτη θέση στον αγώνα του Μπάρι, δείχνουν
πως ο Ανδρέας είναι ένα μεγάλο ταλέντο. Στην πρώτη του σοβαρή
συμμετοχή στο Πρωτάθλημα της Φόρμουλα 3, πήγε όχι απλώς καλά,
αλλά μέχρι και τον τελευταίο αγώνα, ήταν διεκδικητής του
τίτλου! H ομάδα του ήταν επίσης η _Olimpic Racing_, και πρέπει
να υπογραμμίσουμε πως έχει μια μικρή οδηγική πείρα με
μονοθέσια της Formula Ford στη Βρετανία ενώ είναι απόφοιτος
σχολής αγωνιστικής οδήγησης. H διευκρίνιση για όσους
αναρωτήθηκαν _ποιος είναι αυτός_ ή _από πού ξεφύτρωσε_
(sic)... Την απάντηση την πήραν στην πίστα, από τον ίδιο.
ΝΙΚΟΣ ΝΙΚΟΛΟΥΖΟΣ Reynard 903 - Toms
Είχε πολλές ατυχίες το 1994 ο _baby_ της ελληνικής F3, αλλά
κατάφερε να νικήσει σε έναν επεισοδιακό αγώνα και να διακριθεί
και στον αγώνα που έγινε στο Μπάρι, μονομαχώντας επί 17 γύρους
με τον Νίκο Στρεμμένο. Τελικά ένα τετ-α-κε που του στέρησε τη
δυνατότητα τερματισμού... O Νικολούζος, ο Μοσχούς και ο
Στρεμμένος λόγω ηλικίας και ταλέντου, πρέπει οπωσδήποτε να
προσπαθήσουν στην Ευρώπη, αφού και οι τρεις τους δεν κρύβουν
τις φιλοδοξίες τους για μια διεθνή καριέρα, που είναι άλλωστε
για όλους εφικτή.
ΑΠ_ TO ΟΛΟΤΕΛΑ_
Είναι το μόνο Ελληνικό Πρωτάθλημα -μαζί με εκείνα του
ενιαίου και του καρτ- που έχει ενδιαφέρον και
ανταγωνισμό! Το μεγάλο του πρόβλημα όμως είναι τι ΔΕΝ
έχει και τι δεν πρόκειται δυστυχώς ΠΟΤΕ να
αποκτήσει...
Κείμενο: Τέο Λαζάκις
φωτογραφίες: Ρεπόρτερ
ΑΡΧΙΣΕ στραβά. H αγωνιστική πρεμιέρα της F3 ήταν επιεικώς
τραυματική, αφού το μοναδικό μονοθέσιο που υπήρχε τότε στην
Ελλάδα ήταν αναγκασμένο να συμμετέχει στους ίδιους αγώνες με
αυτοκίνητα με_ καλυμμένους τροχούς! ?γνωστο πόσοι από εσάς,
είναι σε θέση να καταλάβουν τη δολοφονική ουσιαστικά απόπειρα
που έγινε τότε κατά της ζωής του οδηγού αυτού του μονοθέσιου,
με την άδεια συμμετοχής του σε αγώνες ταχύτητας αλλά και στις
αναβάσεις, όπως απέδειξε εκείνο το ανατριχιαστικό ατύχημα του
Μάκη Σαλιάρη στη Ριτσώνα. Ευτυχώς τότε, ο Μεγάλος Θεός των
Ελληνικών Αγώνων έβαλε το χέρι του και απεφεύχθη η τραγωδία ως
εκ θαύματος...
Χώρα θεών και Ηρώων βλέπετε η Ελλάς, αλλά ως πότε;
Τα χρόνια πέρασαν, οι... _μικρές Φόρμουλες_ έγιναν πολλές,
μέχρι και_ Πρωτάθλημα συστάθηκε για χάρη τους, δεν έτρεχαν
πλέον σε αναβάσεις ή σε αγώνες με ελέφαντες δίπλα τους, το
επίπεδο _ανέβηκε_, ομάδες με mega-sponsors εμφανίστηκαν (και
εξαφανίστηκαν). Πρωταθλητές αναδείχτηκαν, μηχανικοί και
τεχνικοί ανακάλυψαν νέους ορίζοντες προσπαθώντας να κάνουν
set-up σε καθαρόαιμα μονοθέσια που ήταν αναγκασμένα να τρέχουν
σε επιφάνεια με άσφαλτο-τσιμέντο-χώμα και άλλα πολλά...
Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Ένα μεγάλο Μηδενικό ουσιαστικά...
Διότι η F3 είναι μια καθαρά _εκπαιδευτική_ κατηγορία αγώνων σε
μονοθέσια, αλλά ταυτόχρονα το πρώτο αποφασιστικό βήμα των
πιλότων για τη Μεγάλη Δοκιμασία, το Μεγάλο Όνειρο, τα Γκραν
Πρι της Φόρμουλα 1.
Στην Ελλάδα ο μέσος όρος ηλικίας των συμμετεχόντων στους
αγώνες της F3 -ειδικά τα πρώτα χρόνια- ήταν αρκετά υψηλός,
αφού συν τοις άλλοις, υπάρχει το απογοητευτικό φαινόμενο, οι
νεαροί καρτίστες, να MHN συνεχίζουν την αγωνιστική τους
δραστηριότητα, όταν φθάσουν στη σωστή -για την F3- ηλικία των
16 ή 17 ετών...
Έτσι, στα 6 χρόνια ζωής της στην Ελλάδα η F3 ανέδειξε ένα μόνο
νέο ταλέντο που προέρχεται από το Ελληνικό Πρωτάθλημα καρτ,
ένα ταλέντο που σύμφωνα με τα διεθνή στάνταρ, ΔΕΝ είναι και
τόσο _νέο_: είναι ήδη 20 ετών! Αναφερόμαστε στο Νίκο
Νικολούζο, γνήσιο αγωνιστικό _προϊόν_ του Καρτ. Δεν ξέρουμε
ποια ακριβώς είναι τα σχέδια του νεαρού Νικολούζου για το
1995... Αυτό πάντως που με σιγουριά ξέρουμε είναι πως άλλη μια
αγωνιστική σεζόν στην Ελλάδα δεν θα του προσφέρει απολύτως
τίποτε, ενώ αντίθετα θα του στερήσει ίσως ευκαιρίες που
σίγουρα εδώ δεν θα υπάρχουν. Το ίδιο ισχύει βέβαια και για τον
Μανώλη Μοσχού ο οποίος δεν έχει τίποτε να αποδείξει σε
κανέναν! Αν λοιπόν οι δύο αυτοί Έλληνες ταλαντούχοι έχουν
ενδόμυχες φιλοδοξίες, θα πρέπει να ξεχάσουν την Τρίπολη και να
θυμούνται πολύ καλά πως εκεί έξω ένας τίτλος Έλληνα Πρωταθλητή
είναι παντελώς άχρηστος. Εκεί μετράνε τα χιλιοστά του
δευτερολέπτου και μόνον, το ποιος είναι ταχύτερος από ποιον.
Κάτω μάλιστα από συνθήκες πρωτόγνωρα αντίξοες και απάνθρωπα
ανταγωνιστικές...
Αυτό, βλέπετε, είναι και το μεγάλο πρόβλημα της_ Τρίπολης: το
γεγονός πως -ανεξάρτητα με τα χρήματα που επενδύονται- δεν
είναι δυνατόν να εξασφαλιστεί το μέλλον των πιλότων! Δεν είναι
ποτέ δυνατόν ένας πιλότος -όσο ταλαντούχος κι αν είναι- να
_μάθει_ σε μια _όχι πίστα_... Δεν είναι δυνατόν να μάθει τι
είναι φρενάρισμα στο όριο, τι είναι ταχύτητα, τι είναι ρύθμιση
του μονοθέσιου, τι ακριβώς σημαίνει να έρχεται καταπέλτης πάνω
του η μπαριέρα με 200 χιλιόμετρα την ώρα. Θα φρενάρει
ενστικτωδώς, αφού στην Τρίπολη δεν υπάρχει μπαριέρα, υπάρχει
άπλα και σιγουριά για ενδεχόμενη έξοδο από την πίστα... Αυτά
όλα -και όχι μόνον- μεταφράζονται σε χαμένα δευτερόλεπτα. Ένας
_top_ πιλότος του Ελληνικού Πρωταθλήματος της F3, αν είναι
πραγματικό ταλέντο και μικρής σχετικά ηλικίας (γύρω στα
20-23), ενδέχεται την τρίτη χρονιά να μπορέσει να παλαίψει επί
ίσοις όροις με Ιταλό οδηγό κορυφής ο οποίος όμως μέχρι τότε
ίσως έχει μεταπηδήσει ακόμη και στην F 1...
H Φόρμουλα 3 λοιπόν στην Ελλάδα ήρθε -δυστυχώς- απλά για να
προστεθεί μία ακόμη κατηγορία στα Ελληνικά Πρωταθλήματα, για
να απονεμηθεί ένας ακόμη τίτλος, για να γίνονται αγώνες.
Αγώνες όμως, γίνονταν και τη δεκαετία του 1950, του _60, του
_70, του _80. Και
ΤΙΠΟΤΕ απολύτως δεν έχει αλλάξει ως προς αυτό, από τη στιγμή
που το _φυτώριο_ των ελληνικών αγώνων, δεν έχει αναδείξει ένα
ταλέντο το οποίο θα είναι σε θέση να διακριθεί διεθνώς, με
αφετηρία βέβαια την Ελλάδα... Μόνη _παρηγοριά_ παραμένει το
γεγονός του σχετικά χαμηλού -στην Ελλάδα- κόστους (σε σύγκριση
με άλλες κατηγορίες αγώνων) συμμετοχής στο Πρωτάθλημα της F3,
κάτι που ανέβασε πρόσφατα και τον αριθμό των συμμετεχόντων, με
όλα τα προβλήματα που κάτι τέτοιο επιφέρει. Το 1994, αντί η F3
να _απογειωθεί_ κυριολεκτικά σαν κατηγορία, oρισμένοι -εκ των
έσω κυρίως- κατάφεραν να δηλητηριάσουν το ήπιο κλίμα,
κυκλοφορώντας απαράδεκτες φήμες για αγωνιζόμενους,
υποστηρικτές, μάνατζερ και δημοσιογράφους...
Το _ματς_ θα συνεχιστεί και το 1995, αφού φαίνεται πως η F 3
έχει γίνει προσφιλής στόχος περίεργων _παρασκηνιακών_ τύπων
και ειλικρινά δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί. Οι αθεράπευτα
ρομαντικοί, μάλιστα, ελπίζουν πως το 1997 θα είναι έτοιμη και
η_ πίστα της Χαλανδρίτσας (!), για να πραγματοποιηθεί το
όνειρο χιλιάδων _φίλων του Σπορ_... O γράφων αμφιβάλλει,
βέβαια, για το κατά πόσον αυτοί οι περίεργοι _φίλοι του Σπορ_
θέλουν πραγματικά μία πίστα στην Ελλάδα και η δυσπιστία του
αυτή αφετηρία έχει κυρίως την έχθρα που αντιμετώπισε από ΟΛΟΥΣ
τους _κυκλωματικούς_ και μη η F3, κυρίως όταν άρχισε να
εξελίσσεται τουλάχιστον από πλευράς αριθμού συμμετοχών... Ίσως
επειδή, παρά το ότι στην Ελλάδα, η F3, απέτυχε παταγωδώς στην
εξ ορισμού αποστολή της, τη δημιουργία νέων ταλέντων δηλαδή,
το επίπεδό της, ήταν σαφέστατα υψηλότερο όλων των άλλων
κατηγοριών αγώνων στην Ελλάδα, παρά τα προβλήματα, τις
γκρίνιες και τις ίντριγκες...
Αυτό φάνηκε περίτρανα το 1994, τόσο στο καθαρά τεχνικό επίπεδο
όσο και στο επίπεδο του στιλ των πιλότων. Επειδή η σχέση μας
με την κατηγορία είναι_ καθαρά ερωτική και πολυετής, επιτρέψτε
μας να σας διαβεβαιώσουμε πως πιλότοι όπως ο Μανώλης Μοσχούς,
ο Νίκος Νικολούζος, ο Ανδρέας Βαλετόπουλος, ο Νίκος
Στρεμμένος, ο Κώστας Κυρίτσης, ο Γιώργος Καμιτσάκης και ο_
μπαμπάς όλων αυτός, ο μεγάλος Παναγιώτης Φαμπιάτος, δεν έχουν
τίποτε να ζηλέψουν από τους συναδέλφους τους των Πρωταθλημάτων
στην Ευρώπη, σε ό,τι αφορά τον τομέα του ταλέντου και των
ικανοτήτων!
Απλά, για μερικούς απ_ αυτούς, η F3 έφθασε ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ στην
Ελλάδα, σε μια χώρα χωρίς πίστα, χωρίς αγωνιστική κουλτούρα,
χωρίς αγωνιστική ιστορία... Τ.Λ.
TO 1995
O αγώνας στο Μπάρι θα επαναληφθεί και το 1995, ενδέχεται
μάλιστα να μετράει και στο Πρωτάθλημα, ενώ ένας αγώνας θα
γίνει και στη Ρόδο!
O Μανώλης Μοσχούς προσανατολίζεται προς το Ιταλικό
Πρωτάθλημα F3, εθεάθη μάλιστα να κάνει δοκιμές στην πίστα
Σανταμόνικα του Μιζάνι Αντριάτικο, στο Φορλί της Ιταλίας!
(Γιώργο, μην ουρλιάζεις. H πληροφορία είναι του Τέο και η
δεοντολογία δεν επιτρέπει επεμβάσεις σε κείμενα έμπειρων
συνεργατών._ Σ.Χ.)
H ομάδα ABM του Ανδρέα Χριστόπουλου, ύστερα από αρκετά
Πρωταθλήματα και νίκες στην Ελλάδα, ίσως το 1995 δοκιμάσει το
δύσκολο δρόμο του Βρετανικού Πρωταθλήματος F 3...
H κόρη του _Φάμπι_, η Ισμήνη, θα κρατήσει ψηλά την
οικογενειακή αγωνιστική τιμή συμμετέχοντας και αυτή στο
Πρωτάθλημα της F3!
O Νίκος Στρεμμένος έχει ένα πολύ δύσκολο και φιλόδοξο
αγωνιστικό πρόγραμμα για το 1995. Στους αγώνες που θα κάνει
συμπεριλαμβάνονται το Γκραν Πρι του Μακάο της F3 και ο αγώνας
στο Μόντε Κάρλο, αλλά ενδέχεται να ακολουθήσει και ολόκληρο το
Ελληνικό Πρωτάθλημα.
Ένας Πρωταθλητής των Ραλλύ ετοιμάζεται να δοκιμάσει τη
συγκίνηση που προσφέρουν τα μονοθέσια συμμετέχοντας το 1995
στο Πρωτάθλημα F3! Ποιος είναι, δεν μπορούμε -προς το παρόν-
να σας αποκαλύψουμε. Σύντομα όμως θα ανακοινωθεί επίσημα από
τον ίδιο...