Kακά τα ψέματα
Ευχαριστώ πολύ_Τους καταπληκτικούς θεατές του Ράλλυ ¶νοιξης που στην ειδική
διαδρομή Μάνδρα φορτώθηκαν τα 1000 κιλά του πληγωμένου Σάνι
και, βέβαια, τους μηχανικούς της ομάδας Θεοχαράκη που έκαναν
τα μαγικά τους, άλλαξαν ψαλίδι-ημιαξόνιο και φτάσαμε στη
Βένιζα χωρίς ποινή.
Με το _καλημέρα 1995_ στην περιπέτεια λοιπόν και 800 μέτρα
πριν από το τέλος της πρώτης διαδρομής, αδικαιολόγητα
κουρασμένος, ανέβασα το αυτοκίνητο σε ένα βράχο. H μπροστινή
ανάρτηση δέχτηκε πλήγμα βαρύ και μόνον χάρη στους φιλότιμους
θεατές φτάσαμε στο τέλος της ε.δ και στη συνέχεια στο σημείο
σέρβις όπου πήραν τη σκυτάλη ο Ανδρέας, ο Θανάσης, ο Χρήστος
Σιάτος, ο _Νικολάου_ και τα άλλα παιδιά. H συνέχεια εξελίχθηκε
χωρίς απρόοπτα και πετύχαμε μέρος των στόχων μας μένοντας όμως
με την πικρή γεύση της μη ολοκλήρωσης. Αν και υπό πίεση (το
ένα λάθος δεν πρέπει να φέρνει το άλλο), _έγιναν σουτ_,
_βγήκαν μπαλιές_, αλλά η τελική προσπάθεια σπάνια ήταν
επιτυχής. Ίσως στη δεύτερη Βένιζα αγγίξαμε την αξιοπέπεια,
αρκεί όμως; H επένδυση που έγινε είναι μεγάλη (στους χορηγούς
της ομάδας προστέθηκε και η Fruit of the Loom!) και στόχος δεν
είναι να κερδίζουμε τα μικρά Τογιότα, όντας και 3-4__ στο
χιλιόμετρο πιο αργοί από το Έσκορτ και τη Δελτόνα. _Πόνος_ από
τους χρόνους του Ιαβέρη και _ζαλάδα_ από τις διαφορές με τους
δύο πρώτους στον Όσιο Μελέτιο 1 και 2. Δικαιολογίες ίσως
υπάρχουν, αλλά δεν αρκούν, ώστε να πάρεις απαντήσεις το βράδυ
κατά πρόσωπο με τον καθρέφτη. Κάτι φταίει!...
Γενικότερα, το Ράλλυ ?νοιξης ήταν ένας καλός αγώνας.
Δημιουργήθηκε συναγωνισμός για την πρώτη θέση, το γκρουπ N δεν
κερδήθηκε _με ένα χέρι_, και τα Τογιότα Στάρλετ έδωσαν κάτι
παραπάνω που τόσο πολύ χρειάζονται οι ελληνικοί αγώνες.
Αλήθεια, γιατί η Τογιότα Ελλάς δεν αναβαθμίζει την προβολή του
κυπέλλου; Δύο-τρεις έξυπνες ενέργειες αρκούν, ώστε τα Στάρλετ
να επισκιάσουν τα πάντα. ?λλωστε όλοι οι δρόμοι εκεί οδηγούν.
Σε αυτοκίνητα ενιαίου τύπου όπου οι οδηγοί θα έχουν τη
συμπαράσταση αντιπροσωπειών ή ντίλερς. Οι _ενιαίοι_ συνδυασμοί
θα παίζουν το ρόλο τους στις κατηγορίες-κλάσεις και θα
λειτουργούν σαν βάση για 2-3 συμμετοχές με υψηλούς
οικονομικούς προϋπολογισμούς. H λύση θα δώσει τη δυνατότητα
διάκρισης σε νέους, οδηγούς-συνοδηγούς-τεχνικούς. Δυστυχώς τις
παραπάνω κινήσεις δεν παρακολουθεί η αρχή του σπορ. Με
ημερομηνίες όπως αυτές του φετινού ημερολόγιου (αγώνες την
Καθαρή Δευτέρα, την 25η Μαρτίου, την 1 ΜαΪου) και με την
τακτική του διαίρει και βασίλευε σε επίπεδο οργανωτών, χτίζουν
στην άμμο και -ίσως δικαίως- οι χορηγοί ψάχνουν για άλλες
λύσεις, ακόμη και σε εκδηλώσεις _θέατρα_. Αντίστοιχα, με το
δίκιο τους ψάχνουν _άλλες λύσεις_ σε επίπεδο αρχής όσοι
εμπλεκόμενοι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. H πρακτική που
συνδέεται με την ανανεωμένη προσπάθεια για αλλαγή δεν είναι η
καλύτερη, αλλά εν τέλει, μήπως ο σκοπός αγιάζει τα μέσα; Το
_καλάμι_, το _γράψιμο_ και η αλαζονεία πληρώνονται... Ενώ το
_φτάνει πια_ και το _δεν πάει άλλο_ έχουν γίνει τρόπος
έκφρασης της πλειοψηφίας των αγωνιζομένων.
Επί της ουσίας, ο πρώτος γύρος του Πρωταθλήματος μας επιτρέπει
να αισιοδοξούμε. Οι οργανωτές εξασφάλισαν σοβαρό χορηγό
(Μαμιδάκης), εμφανίστηκαν νέες ομάδες καλά οργανωμένες
(σοβαρότερη αυτή της Λάντα, πιο εντυπωσιακή αυτή του Γιώργου
Βομβύλα) και το κυριότερο, δεν έλειψαν οι θεατές. Πέρα από
τους γνωστούς κυκλωματικούς με τα μεγάλα ή μικρά _φτυάρια_,
παραβρέθηκε και μέρος των υγιών θεατών του Ράλλυ Ακρόπολις.
Τους λατρεύουν τους αγώνες αυτοκινήτου οι κάτοικοι αυτής της
χώρας και το αποδεικνύουν σε κάθε ευκαιρία χρυσή ή όχι.
O κόσμος ήταν πολύς και στον Ασπρόπυργο στην εκδήλωση για τα
παιδιά με ειδικές ανάγκες. Δεν έλειψαν μάλιστα και οι
συνάδελφοι άλλων μέσων, στοιχείο που αποδεικνύει ότι το ήθος
δεν λείπει από το χώρο του ειδικού Τύπου. Αναφερόμαστε σε
συναδέλφους εφημερίδων, αλλά και στην παρουσία του ANT1 που
μετέδωσε στιγμιότυπα ακόμη και σε απευθείας σύνδεση!
ANT1 και εκπομπή από τη _Θέση του Οδηγού_. H εκπομπή του
περιοδικού μας _έπιασε τα 100_ (διάβασε Αντίλογο) και δίκαια
το μυαλό πάει στο τέλος του _89 και στις αρχές του _90, στις
εγκαταστάσεις του ANT1 στη λεωφόρο Κηφισίας. Συγκλονιστική
εμπειρία και ευχαριστώ στον ?ρη Σταθάκη για την
ευκαιρία-εμπειρία. Δεν ξεχνιούνται τα ξενύχτια πάνω από την
κονσόλα, ούτε τα _πάμε πάλι_ των Αγαπητών και των άλλων
παιδιών του μοντάζ. Αρχηγός τους, ο συγχωρεμένος ?ρης
Κανελόπουλος. Λάτρευε τη ζωή, αλλά έφυγε νωρίς και μάλιστα
απρόοπτα. Χαρές, εμπειρία αλλά και λύπη.
Να αλλάξουμε όμως περιβάλλον.
Μελαγχολία δημιουργήθηκε στο συντακτικό επιτελείο του
περιοδικού από τον αποχωρισμό με την BMW 316i που
χρησιμοποιήσαμε για 12 και πλέον μήνες σε διαδικασία δοκιμής
διαρκείας. Υπολογίστε 20.000 και πλέον σκληρά χιλιόμετρα τα
περισσότερα διά χειρός K.K. _Ειδική διαδρομή_ το
Κορωπί-Ελληνικό-Κορωπί, αλλά κανένα πρόβλημα. Αντίστοιχα χωρίς
πρόβλημα έγιναν πολλές αποστολές σε όλη τη χώρα. Ατσάλινη
κατασκευή με έντονη προσωπικότητα που δίκαια παραμένει
επικεφαλής της κατηγορίας. Διαβάστε τη συγκριτική δοκιμή, αν
και τελευταίως δεν λείπουν οι μεταξύ μας διαφωνίες. Πέρα από
οικονομικά μεγέθη ουδεμία κατασκευή μπορεί να μετακινήσει την
318is/4 από την κορυφή της κατηγορίας. Το A4 1.8 τούρμπο με
κίνηση στους δύο ή στους τέσσερις τροχούς αναμένεται και θα
επανέλθουμε. Ίδια παρατήρηση και για τη _μεγάλη κλάση_.
Συγκλονιστικό αυτοκίνητο η νέα 730i. Τα έχει όλα, τα κάνει όλα
και μάλιστα ακόμη και με το _μικρό_ κινητήρα.
Εν αναμονή άλλων κατασκευών; Σαφώς, αφού μέσα στο χρόνο θα
καταπλεύσει ο _πολεμικός_ στόλος της Φίατ-?λφα. Εμπροσθοφυλακή
με τις ?λφα GTV-Spider και _κυρίως πιάτο_, με Μπαρκέτα, Τίπο
και 146.
Αυτά όμως για όσους ανασυντάσσουν τον προσωπικό τους κατάλογο
αγορών. Για όσους ζουν με όνειρα, αλλού κρύβονται οι λόγοι
αναμονής και σε πρώτο πρόσωπο, η ανάγκη_ παραμονής στο
επάγγελμα.
Σημειώστε: Φεράρι F50 και Πόρσε 911 τούρμπο με σύστημα
μετάδοσης από Καρέρα 4. Μακάρι οι άνθρωποι της Γένεσης και της
Πόρσε Ελλάς να κάνουν τα δέοντα. Περιμένουμε με αγωνία...
Ακόμη, περιμένουμε το MG F που όσοι το είδαν στη Γενεύη το
βρήκαν ενδιαφέρουσα πρόταση. Εμείς θα προσθέταμε τη λέξη
_συναρπαστικό_. O λόγος, η κίνηση πίσω με τον κινητήρα
τοποθετημένο στη μέση! Επιλογή που θυμίζει άλλες εποχές.
Από την πλευρά μας θυμίζουμε το πάλαι ποτέ, με το αφιέρωμα στα
25 χρόνια των ελληνικών αγώνων. Μηχανές αυτόν το μήνα. Τα
_αντιπροσωπευτικότερα_ γράφει ο Νικόλας Ζαλμάς και τρέχουμε
χρόνια πίσω. Δεν ήταν μόνον τα αυτοκίνητα των πρώτων. Υπήρχαν
και άλλες κατασκευές, μαζικής χρήσης που έλαμψαν και μάλιστα
διατήρησαν ζωντανή την ιστορία. Ας θυμηθούμε μερικά. Στα TT
αναφερθήκαμε. _Ξεχάσαμε_ τις Κορόλα. Αρχικά τις KE 25 μετά τις
KE 35 και εν τέλει, τις 16βάλβιδες με 2 ή 3 πόρτες. Ιδανικά
αυτοκίνητα για τα ελληνικά χώματα έδωσαν την ευκαιρία
διάκρισης σε πολλούς οδηγούς. Ίδιο σχόλιο και για τα Στάρλετ.
_Φοβερότερο_ το πράσινο του Παναγιωτόπουλου, _καλυτερότερο_
του Κώστα Λαμπρόπουλου. O ίδιος άνοιξε το δρόμο και στην
προσθιοκίνητη έκδοση που αστάφτει σήμερα. ?λλες κατασκευές _με
σημασία_, τα Φορντ όλων των τύπων (χθες τα Έσκορτ, σήμερα τα
Σιέρα-Έσκορτ), τα Ρενό 5GT (δύσκολα αλλά αποτελεσματικά), τα
Πεζό 205 σε διάφορες εκδόσεις και βέβαια μία σειρά από Όπελ με
την κίνηση πίσω. Από 130 έως 250 ίππους ανάλογα με την
κατηγορία και την κλάση. Όλα αυτοκίνητα με προσφορά σε
οδηγούς, τεχνικούς και θεατές. Επιτρέψτε και έναν απολογισμό
σε πρώτο πρόσωπο. Συναισθηματικά, η κίτρινη Σουντ ti (ZH
5682-Ράλλυ Πρωτελατών _77 με _Αλμπάνο_ παραπλεύρως), το πρώτο
κόκκινο Έσκορτ (OM 2316-Ράλλυ Παναθηναϊκό το _78 και Κοντέλης
το _79 με Σίλεφ παραπλεύρως) και τη λευκή 16βάλβιδη Σίλβια που
άνοιξε το δρόμο στην ευτυχία. Επί της ουσίας. Το λευκό Έσκορτ
του _83 με τα δισκόφρενα πίσω και όλη την αγάπη και την τέχνη
του Δημήτρη Γιαλούρη προσαρμοσμένη σε αμάξωμα και μηχανικά
μέρη, (καλύτερος αγώνας το Αττικό του _83 με Τίμο Τζάνες
_δίπλα_) τα Νισάν 240 RS από το _83 μέχρι και το _87 (καλύτερο
το _ET_ του _86 που με τον_παππού_ _κερδίσαμε_ το P.A.) και
βέβαια το Σάνι GTi-R (διάβασε σχετικό σημείωμα). Μακάρι οι
επιδόσεις με το Σάνι GTi να αιτιολογήσουν μελλοντική αναφορά.
Μέχρι τώρα η ζυγαριά χαρές-λύπες είναι ισορροπημένη...
Με την ευκαιρία του αφιερώματος, δεκτές οι παρατηρήσεις για
παραλείψεις, αλλά έλεος. Πράττεις και είναι λογικό να κάνεις
και λάθη. Σε άλλες πάλι περιπτώσεις η δική μας άποψη διαφέρει
από αυτή των εμπλεκομένων. Να υπενθυμίσουμε ότι αναφερόμαστε
στην περίοδο _70-_95, όπως επίσης ότι δεν τελειώσαμε. H
προσπάθεια συνεχίζεται. Ακολουθούν οι συνοδηγοί, οι κυρίες, οι
οργανωτές, οι χορηγοί, οι ξεχωριστοί αγώνες, το αφιέρωμα στους
άσους μέχρι το _70 (κορυφαίος ο Γιώργος Ραπτόπουλος, μέλος της
χρυσής πεντάδας όλων των εποχών) και άλλα άρθρα για ανθρώπους
και γεγονότα που σημάδεψαν το χώρο.
Απαντήσεις σε πρώτο πρόσωπο όσων εκφράζουν ενστάσεις και
αντιρρήσεις; Αν είναι δυνατόν. Δεν θα ανοίξουμε διάλογο με
ανθρώπους τους οποίους σεβαστήκαμε και εκτιμήσαμε, είτε σαν
θεατές είτε σαν αγωνιζόμενοι. Δεν θα χαλάσουμε αυτό το
αφιέρωμα με αντιπαραθέσεις, όπου βγαίνει και το προσωπικό
στοιχείο. Δικαίωμα του καθενός να έχει τα _πιστεύω_ του._
Στράτης Χατζηπαναγιώτου