Nικόλας Zαλμάς

INTEPAKTIB ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ KAI
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ... ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Ξεπερνούν κάθε φαντασία πλέον οι ειδήσεις.
Ανεπιφύλακτα, φαντάζουν απειλητικότερες από την πιο
νοσηρή φαντασία. Είναι η πραγματική (και όχι η
εικονική) πραγματικότητα που μας περιβάλλει.
Μερικές έχουν πάψει να είναι _καλές_ ή _κακές_,
_ευχάριστες_ ή δυσάρεστες_. Είναι απίστευτες,
απίθανες.

Του N. Σ. Ζαλμά

ϊ ΓΙΑ NA δικαιολογήσουμε την πρώτη λέξη του τίτλου ας
ξεκινήσουμε από το Μιλάνο της γειτονικής Ιταλίας, όπου
ταξιδιωτικό πρακτορείο οργανώνει Σαββατοκύριακα δράσης στη
Βοσνία.
Οι συμμετέχοντες, πέρα από εύποροι (4-6 εκ. δρχ. για 5 έως 10
ημέρες), ασφαλώς και δεν είναι ό,τι πιο ισορροπημένο κυκλοφορεί
στους δρόμους. Ξεκινούν από κάποιο απόμερο ευρωπαϊκό
αεροδρόμιο, ντυμένοι με στολές παραλλαγής, ενώ τον οπλισμό τους
τον παραλαμβάνουν στο σημείο άφιξης.
Εκεί έχουν την ευκαιρία να βρεθούν στην πρώτη γραμμή των μαχών,
να παρακολουθήσουν την εξέλιξή τους καθώς και τη δυνατότητα (αν
το επιθυμούν) να οπλίσουν, να σημαδέψουν και να πυροβολήσουν
κάθε στόχο της επιθυμίας τους, με τουφέκι ελεύθερου σκοπευτή ή
με μπαζούκα!
Όλα αυτά βέβαια χωρίς να παίρνουν τα ρίσκα των μαχητών που
υπερασπίζονται τα σπίτια, τη γη, τις ιδεολογίες τους ή ακόμα
και τους μισθούς τους.
Προφανώς και οι καταγγελίες του γ.γ. του Δικαστηρίου των Λαών
Τζιάνι Τονιόνι, για τον _πολεμικό τουρισμό_ θα πέσουν στο κενό.

ϊ Φατίμα Γκοντμπανέ τ_ όνομά της. Δεκαπέντε χρονών, η ηλικία
της. Μαθήτρια, η ιδιότητά της. Αλγερία, η πατρίδα της. Την
έσυραν έξω από την τάξη, την στραγγάλισαν και διέφυγαν
σέρνοντας το πτώμα της στο προαύλιο του σχολείου. Θύτες, οι
φανατικοί Ισλαμιστές. Αιτία, η επιθυμία της για σπουδές...
Ένα ακόμα θύμα μέσα στα χιλιάδες που πέφτουν στο βωμό της πάλης
ανάμεσα στις κυβερνητικές δυνάμεις και στις ένοπλες ισλαμικές
οργανώσεις.
O αλγερινός εφιάλτης, ο ανηλεής αυτός πόλεμος είναι ολότελα
παράλογος για τα δικά μας κριτήρια.
Οι ρίζες της αντιπαράθεσης όμως ασφαλώς και κρύβονται στις
στάχτες της αποικιοκρατίας και στο φούντωμα του πανισλαμισμού.
Είναι οι θύελλες που θερίζονται...

ϊ Στη μακρινή Αργεντινή έγινε γνωστό ότι, από τους δέκα
χιλιάδες αγνοούμενους (της περιόδου _76-_83 του αποκαλούμενου
βρώμικου πολέμου) οι δύο χιλιάδες είναι θύματα της Τετάρτης.
Κάθε Τετάρτη, γιατροί υπνώτιζαν πολιτικούς κρατουμένους, και
τους μετέφεραν κοιμισμένους σε αεροσκάφη. Μετά την απογείωση οι
γιατροί(;) χορηγούσαν ακόμα μεγαλύτερες δόσεις ηρεμιστικών και,
έχοντας ολοκληρώσει το έργο τους, αποσύρονταν στο κόκπιτ. Οι
κρατούμενοι σέρνονταν γυμνοί στις εξόδους κινδύνου, όπου πιστά
όργανα του καθεστώτος, αναλάμβαναν το πέταμα του ζωντανού
πακέτου στον Ατλαντικό.
Το θέμα αναδύθηκε από τις εξομολογήσεις ενός απόστρατου
υπολοχαγού.
Αμήχανη η κυβέρνηση του Μένεμ, διαλύει με τη βία συγκεντρώσεις
μητέρων των αγνοουμένων υποτασσόμενη, στις απαλλαγές που η ίδια
έδωσε το 1990 σε αξιωματούχους του στρατού, για τις
δραστηριότητες τους στη διάρκεια του _Βρώμικου Πολέμου_.

ϊ Στη γειτονική Τουρκία, ταυτόχρονα σχεδόν με τους
πανηγυρισμούς για την Τελωνειακή Ένωση με την E.E., ξέσπασαν
αιματηρά επεισόδια με στόχο τους Αλεβίτες. Μια μειοψηφία
θρησκευτικού (και μόνο;) περιεχομένου.
H σύγκρουση μεταξύ Αλεβιτών και Σουνιτών όμως δεν είναι μόνο
δογματική. H πλειοψηφία των Αλεβιτών ανήκει στην αριστερά, ενώ
η πλειοψηφία των Σουνιτών στη δεξιά.
Για να διασκεδαστούν οι εντυπώσεις της εμφύλιας εμπλοκής η
?γκυρα ξεκίνησε μια στρατιωτική επιχείρηση με δεκάδες χιλιάδες
πάνοπλους στρατιώτες, με επιθετικά ελικόπτερα και άρματα, που
προελαύνουν στο ιρακινό έδαφος, ισοπεδώνοντας και σκοτώνοντας
ανεξέλεγκτα οποιοδήποτε κουρδικό στόχο, απαγορεύοντας
ταυτόχρονα τη δημοσιογραφική κάλυψη.
Στη γενοκτονία αυτή, η Διεθνής Κοινότητα (τι κομψός μη-όρος!)
ουσιαστικά σιωπά...
Όπως σιώπησε το _15, το _22, το _55 και το _74.
Όπως σιωπά πάντα όταν δεν θίγονται τα συμφέροντα του διεθνούς
φαρισαϊσμού.

ϊ Στην Ελλάδα, την αιωνία Πατρίδα μας, ένας14χρονος σφάζει τους
γονείς του, την ώρα που ο τόπος έχει κοπεί στα πολλά από
επίδοξους αντιγραφείς, άλλων πιο επικών εποχών.
O υπ. Δημόσιας Τάξης διατάσσεται να παραιτηθεί με ενέργειες που
θα έκαναν το Μακιαβέλι να κοκκινίσει από την ντροπή (της
ανικανότητας).
Παράλληλα, ετοιμάζεται ένας γενναίος ανασχηματισμός, πανάκεια
σε όλα τα δεινά, ενώ οι άλλοι περιμένουν στη γωνία να αναλάβουν
την εξουσία, να ξαναμοιράσουν την πίτα, εξαργυρώνοντας
εξευτελιστικές συναλλαγματικές.
Συν και αντι-πολίτευση. Το ξεφτισμένο είδωλο ενός περιφερόμενου
θιάσου στα θολά των καναλιών νερά...

Μηνύματα απαισιοδοξίας; Όχι βέβαια. Γεγονότα!
Αντίδοτα;
H Πίστη για το _ισορροπημένο_ και...
Ένας άδειος, ελεύθερος επαρχιακός δρόμος, μια ορθοπλαγιά, το
απέραντο γαλάζιο πέλαγος, το παρθένο δάσος._Ν.Σ.Ζ.