Αλληλογραφία
H ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΣΩΖΕΙ THN ΕΛΛΑΔΑO τρόπος λειτουργίας της Πολιτείας και οι όροι άσκησης της
εξουσίας είναι δύο θέματα στα οποία, συχνά, εστιάζεται το
ενδιαφέρον σας και η κριτική σας. Ως εξουσία δε νοείται φυσικά
μόνον η εκάστοτε κυβέρνηση αλλά το σύνολο των μηχανισμών
ενστάλαξης κυρίαρχης ιδεολογίας όπως τα πολιτικά κόμματα, ο
στρατός, η εκκλησία, οι κοινωνικοί φορείς, η δικαιοσύνη, τα
Πανεπιστήμια, κ.λπ. Στα πλαίσια της γενικότερης αμφισβήτησης
των θεσμών και των πολιτειακών οργάνων ιδιαίτερες αιτιάσεις
προσάπτονται στην εθνική αντιπροσωπεία δηλ. στους Βουλευτές,
ίσως διότι αποτελούν την άμεση, ορατή πραγμάτωση-ενσάρκωση
αυτού που ο κόσμος θεωρεί ως εξουσία. Κατά κύριο λόγο οι
εναντίον τους κατηγορίες αφορούν το ρόλο τον οποίο
διαδραματίζουν, το έργο το οποίο παράγουν και το ύφος και ήθος
που διαθέτουν. Είναι βέβαιο ότι η ευθύνη των Βουλευτών είναι
τεράστια διότι ο τρόπος άσκησης των καθηκόντων τους έχει άμεσα
αποτελέσματα στη διαμόρφωση προτύπων κοινωνικής συμπεριφοράς.
Από το κεφάλι βρωμάει το ψάρι σύμφωνα με τη λαϊκή θυμοσοφία.
Όμως, κεφάλι χωρίς ψάρι δε νοείται. Και ίσως είναι πιο κοντά
στην πραγματικότητα το _οι λαοί έχουν τους ηγέτες που τους
ταιριάζουν και τους αξίζουν_.
O δημοσιογράφος Αναστάσιος Σ. Βυζάντιος (1839-1892) σε
σημειώσεις του που συγκεντρώθηκαν με ευθύνη του αδελφού του
Αλεξάνδρου και εκδόθηκαν το 1893 στην Τεργέστη _τύποις
Αυστριακού Λόϋδ_ με τον τίτλο _ΕΡΓΑ_ καταγράφει με ενάργεια
την, προ 100 και πλέον ετών, ελληνική πολιτική σκηνή. H
σύγκριση των δύο περιόδων, της σημερινής και αυτής του
1868-1878 γεννά αυτόματα δύο ερωτήματα: α) η ιστορία
επαναλαμβάνεται ή συνεχίζεται, και β) _Τις πταίει;_ όπως
διερωτήθηκε και ο Τρικούπης.
Παρατηρεί, λοιπόν, με αφορμή το πολιτικό λεξιλόγιο της εποχής:
σελ. 34: _Επί τη τελευτή του E. Δεληγεώργη_ (Ιούνιος 1879)
_...Πολιτικαί ελευθερίαι! πομπώδης λέξις, επινοηθείσα επίτηδες,
όπως περικαλύπτει τας ασχημίας, αίτινες ατιμάζουσι την
Ελλάδα... Και τι δεν ευρίσκει τις υπό το ωραίον αυτό
περικάλυμμα; Φθόνον και φιλαρχίαν, αγενείς επιθέσεις... ύβρεις
και συκοφαντίαν... κακοήθεις συνασπισμούς... αγοράν ψήφων...
παν ό,τι αποτελεί την λύμην των πολιτειών..._. Παρακάτω στη
σελίδα 82 (1868) με τον τίτλο _ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ_ αναφέρεται στην
περίφημη πλειοψηφία, που διεκδικούν όλα τα κόμματα: _... αι
φαυλότεραι κυβερνήσεις κατώρθωσαν να συγκεντρώσωσιν
πλειονοψηφίαν, αλλά τούτο δεν εκώλυσεν αυτάς να πέσωσιν εις το
βάραθρον_... για να συνεχίσει _... δεν θέλω να καταδικάσω
απολύτως την πλειονοψηφίαν αλλ_ είναι αναντίρρητον ότι αποτελεί
μάλλον σύστασιν συμφερόντων, ή σύστασιν αρχών..._. Στην ίδια
σελίδα μας θυμίζει την πάγια τακτική όλων των ελληνικών
κομμάτων: _Σύμπασα η πόλις των Αθηνών εγίγνωσκε πόσους
διορισμούς καθηγητών, τελωνών, δασοφυλάκων... ήξιζεν εκάστη
ψήφος ριπτομένη... Αποτροπιαζόμεθα ως πράγμα βδελυρόν το
νοθεύειν τας κάλπας... αλλά δεν είναι φοβερώτερον το νοθεύειν
τας συνειδήσεις;_. Ποιος μπορεί να διαφωνήσει;
Φαίνεται, όμως, ότι και οι τότε Βουλευτές δε συγκέντρωναν τη
λαϊκή συμπάθεια, έτσι στη σελ. 91: _Σκέψεις περί της
καταστάσεως της Ελλάδος_ (Μάιος 1868) γράφει: _... Δεν
ηδυνάμεθα επί πλέον να βλέπωμεν το θέαμα βουλευτών, οίτινες δεν
απετέλουν ουχί το άνθος, αλλ_ ούτε καν τα φύλλα και τας ρίζας
του Ελληνισμού, να άγωσι και να φέρουσι τα δημόσια κατά το
δοκούν και να χειροτονώσιν εαυτούς αληθείς τιμαριούχους της
Ελλάδος. Μίαν μόνην αξίαν, μίαν παιδείαν, έναν πατριωτισμόν
είχον οι αντιπρόσωποι εκείνοι, να λέγωσι ναι, και το ναι τούτο
επεκάθητο ως μυλόπετρα επί του τραχήλου της Ελλάδος και
μεταφραζόμενον εις πεζήν και συνήθη γλώσσαν εσήμαινε δαπάνην 48
εκατομμυρίων εντός ενός έτους_. H σελίδα 94 κάτι μας θυμίζει:
_Πως αδημονεί τις βλέπων που κατατρίβεται ο πολύτιμος χρόνος
και η νοημοσύνη του Ελληνικού λαού! Και η ακοή και η καρδία
πάσχει, όταν βλέπει τις πως καταφέρονται κατ_ αλλήλων τα δύο
κόμματα, άτινα εδιχοτόμησαν την Ελλάδα. Εκών-άκων ενθυμείται
τον μύθον εκείνον των δύο εχθρών οίτινες διεπληκτίζοντο
καθήμενοι, ο μεν επί της πρώρας, ο δε επί της πρύμνης
ναυαγήσαντος σκάφους..._ και συμπληρώνει λίγο παρακάτω _ενώ ο
Ελληνισμός ερωτά εν αγωνία τι γίνεται... οι κορυφαίοι των
ελεύθερων Ελλήνων φιλονεικούσι περί παρωνυχίδων, αγωνίζονται
πως να αποκλείσωσιν οι μεν τους δε από μιας αιθούσης, ήτις
καταχρηστικώς ονομάζεται Βουλευτήριον..._.
Προχωρά, όμως, και σε προτάσεις σελ. 102: _O τόπος χρήζει
μεταρρυθμίσεων... Δεν υπάρχει θεσμός και δύναμις εθνική, ην να
μην έφθειρεν ο φατριασμός. H ακολασία, η ατιμωρησία, η
ημιμάθεια, ο νεποτισμός φέρουσιν άνω ποταμών την πολιτείαν...
Και δικαστήρια, και στρατός και Πανεπιστήμιον, τα πάντα
χρήζουσιν αναμορφώσεων και καυτηριάσεων... Δότε λοιπόν προς
αλλήλους τας χείρας οι τα πρώτα φέροντες εν Ελλάδι και εύρετε
από κοινού τον τρόπον καθ_ ον είναι δυνατόν να πλασθεί
ιαματική δύναμις ίση προς το μέγεθος των κακών_.
Για να αποδοθούν δε _τα του Καίσαρος τω Καίσαρι_ συμπληρώνει
στις σελίδες 109-110 με τον τίτλο _ΕΛΛΑΣ ή ΣΥΝΤΑΓΜΑ_ (Μάιος
1870): _... O χύδην όχλος δεν έρχεται προς τον σωφρόνως
σπουδάζοντα εν τη βιβλιοθήκη του, ουδέ προς τον μετά συστολής
και ευσυνειδησίας απτόμενον των δημοσίων, αλλά προς τον
βωμολοχούντα μετ_ αυτού εν τοις καπηλείοις και προς τον
παρέχοντα εχέγγυα ομοίων κλίσεων, ομοίων γνώσεων, ομοίων ηθικών
αρχών..._. Λίγο παρακάτω επανέρχεται δριμύτερος, σελίδες
110-111: _Το επί της Τουρκίας Αρματωλίκι έτεκε γνήσιον τέκνον
το βουλευτικόν αξίωμα. Οι μόνοι αληθώς ελεύθεροι και μακάριοι
πολίται της Ελλάδος είναι οι βουλευταί... Πόσοι ψηφίζουσι κατά
συνείδησιν; Πέντε ή δέκα, οι δε λοιποί; Κατά τας δωρεάς, ας
προέχει η εξουσία ή κατά τας ελπίδας ας παρέχει η
αντιπολίτευσις..._ και συνεχίζει μη φειδόμενος χαρακτηρισμών
και εκφράσεων _...εις ουδέν Χρηματιστήριον της Ευρώπης
πιστεύουμεν να γίνωνται τόσαι δοσοληψίαι, όσαι εν τω αχυρώνι
εκείνω όστις εν Αθήναις καλείται Βουλευτήριον_.
Στη σελίδα 188: _H στρέβλωση των Εθνικών Παραδόσεων_ (Ιούλιος
του 1876) αναφέρεται στην... προίκα της Ελλάδας. _...αντ_ αυτής
δεν επροικίσθημεν διαψιλώς δια τεσσάρων κομμάτων, άτινα άνευ
αρχών, άνευ συστήματος, κατ_ ουδέν διαφέροντα προς άλληλα, εάν
μη κατά το όνομα των σημαιοφόρων, πολιορκούσι δια προσκαίρων
συμμαχιών την εξουσίαν, αντιφέρονται, ανθυβρίζονται, είναι
διηνεκώς έτοιμοι να έλθωσιν εις χείρας, ως νέοι Βένετοι και
Πράσινοι μετοικήσαντες εκ Βυζαντίου εις Αθήνας... O μεν αγαπά
δήθεν, την ελευθερίαν πλειότερον του άλλου, ον ζωγραφίζει ως
τυραννόφρονα..._
Στη σελίδα 227 _Αι αφορμαί της εν Βερολίνου αποτυχίας_
(Οκτώβριος του 1878) θίγει το θέμα της εξωτερικής πολιτικής
θέτοντας _τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων_. _Οι φιλέλληνες
προϋποθέτουσιν Έλληνας. Ημείς δε δεν ηδυνάμεθα να φέρωμεν το
όνομα τούτο, εφ_ όσον αξιούμεν να τρεφώμεθα εκ των υποχρεώσεων,
ας εκ θαυμασμού συνωμολόγησεν η Ευρώπη προς τους μεγαθύμους
άνδρας, ους ημείς μεν αποκαλούμεν πατέρας μας, αλλ_ οίτινες
είναι αμφίβολον αν θα μας απεκάλουν υιούς των_.
Στη σελίδα 303: _Ακυβερνησία εν ώρα κινδύνων_ (Νοέμβριος 1876)
μεγαλοστομίας το _εγκώμιον_: _Ωραίαι φράσεις, ενθουσιαστικαί
επικλήσεις, πατριωτικοί όρκοι! Όλοι είναι καλοί, αναμάρτητοι,
έχουσι τας αρίστας προθέσεις! Αλλά το αποτέλεσμα; H Ελλάς
κειμένη καταγής ελεεινή, άψυχος φθισιώσα υπό την βροχήν ταύτην
των ανθέων_. Και επειδή η ευθύνη βαρύνει όλους μας σημειώνει
στη σελίδα 348 _Δισταγμοί και βραδύτητες_ (Ιούλιος 1877): _Αλλ_
είπομεν ότι η σημερινή Ελλάς είναι Ελλάς του συρμού... πάντες
είναι μακάριοι ότι δύνανται να ρίψωσιν εις άλλον τινά την
ευθύνην, πάντες λέγουσι _δεν είναι έργον μου_ και εν μέσω της
γενικής ταύτης αποχής η Ελλάς βυθίζεται ανά πάσαν ημέραν κατά
μίαν σπιθαμήν εις τον λάκκον_.
Για το τέλος ανατρέχουμε στη σελίδα 113 όπου απογοητευμένος
οδηγείται στη διατύπωση μιας _ελιτίστικης_ πρότασης: _Τριάντα
χιλιάδες ψηφοφόρων είναι αρκετοί ανά πάσαν την Ελλάδα. Τόσοι
μόνον εικάζομεν ότι δύνανται να εκπληρώσωσιν εν συνειδήσει τα
πολιτικά αυτών καθήκοντα_. Είναι βέβαιον κατόπιν όλων αυτών ότι
κάποια μεταφυσική δύναμη διατηρεί ακόμη εν ζωή την πολύπαθη
Ελλάδα επιβεβαιώνοντας τη ρήση του X. Τρικούπη _H Ελλάς
προώρισται να ζήσει και θα ζήσει_.
Θρασύβουλος Θ. Κονταξής
Δικηγόρος
Αθήνα
O ΟΣΕ ΓΙΑ TO TPENO TOY ΠΗΛΙΟΥ
Σε απάντηση της επιστολής του αναγνώστη σας κ. Σωτηρίου Βενέτη,
που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό σας (Τεύχος Φεβρουαρίου 1995) και
για την αποκατάσταση της αλήθειας αλλά και τη σωστή και πλήρη
ενημέρωση των αναγνωστών σας, σας κάνουμε γνωστά τα εξής:
1. O ΟΣΕ ως Δημόσιος Συγκοινωνιακός Οργανισμός δεν ήτο δυνατόν να
διατηρεί σε λειτουργία μία γραμμή (Βόλου-Μηλεών) μόνο για
τουριστικούς λόγους με δεδομένη την οικονομική επιβάρυνσή του.
H επαναλειτουργία του τρένου του Πηλίου υπήρξε αίτημα τοπικών
φορέων (Δήμοι, κοινότητες περιοχής, E.O.T., Βιομ. Επιμελητήριο
κ.λπ.) αποτέλεσε αντικείμενο μελέτης, που εκπονήθηκε από την
Νομαρχία Μαγνησίας το 1987 και η υλοποίηση του έργου εντάχθηκε
στα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα (Μ.Ο.Π. - A.K.E.) με
χρηματοδότηση από την E.E.
2. Ως φορείς χρηματοδότησης του έργου ορίστηκαν ο Ο.Σ.Ε., η
Νομαρχία Μαγνησίας, ο Δήμος του Βόλου και ο E.O.T. Επίσης
ορίστηκαν επακριβώς και οι εργασίες που θα έπρεπε να εκτελέσει ο
κάθε φορέας στα πλαίσια της πραγματοποίησης της επαναλειτουργίας
του τρένου του Πηλίου.
3. Μέχρι σήμερα ο Ο.Σ.Ε. είναι ο μόνος από τους φορείς που έχει
ολοκληρώσει όλες τις εργασίες που είχε αναλάβει να εκτελέσει στα
πλαίσια της προηγούμενης κατανομής αρμοδιοτήτων και πιο
συγκεκριμένα έχει ανακαινίσει και επισκευάσει τη γραμμή σε όλο το
μήκος της, ενώ παράλληλα έχει αποκαταστήσει και το τροχαίο υλικό
το οποίο σήμερα αποτελείται από δύο (2) ατμάμαξες, τέσσερις (4)
θερινές επιβατάμαξες, τέσσερις (4) χειμερινές επιβατάμαξες και
μία (1) δραιζίνα.
Συνολικά έχει δαπανήσει από την αρχή των έργων το ποσό των
337.911.000 δρχ.
4. Οι εργασίες που θα πρέπει να γίνουν ακόμα για την άμεση
λειτουργία του τραίνου του Πηλίου (απαλλοτριώσεις στην περιοχή
Αγρίας, ανακατασκευή κτιρίων σταθμών και στάσεων, έλεγχος
στατικής επάρκειας, επισκευή και ενίσχυση σιδηροδρομικών γεφυρών,
τοίχοι αντιστήριξης κ.λπ.) είναι, βάσει της κατανομής που έχει
γίνει, αρμοδιότητα της Νομαρχίας Μαγνησίας και όχι του Ο.Σ.Ε.
Να σημειωθεί επίσης ότι για την άμεση λειτουργία του τρένου είτε
να αποκαλύψει τις γραμμές στην οδό Δημητριάδος, που αυθαίρετα
έχει σήμερα καλύψει με άσφαλτο, είτε να χρηματοδοτήσει την
κατασκευή νέας παραλιακής σιδηροδρομικής χάραξης για την
παράκαμψη της οδού Δημητριάδος.
5. Γίνεται κατά συνέπεια αντιληπτό ότι ο Ο.Σ.Ε. δεν έχει καμία
ευθύνη για την καθυστέρηση της επαναλειτουργίας του τρένου του
Πηλίου. ?δικα και αβασάνιστα λοιπόν κατηγορείται ο Ο.Σ.Ε. από τον
αναγνώστη σας την μη λειτουργία του τρένου.
Αντίθετα η παρατηρούμενη καθυστέρηση είναι αποκλειστικής ευθύνης
των επονομαζόμενων από τον επιστολέα _υγιών φορέων_ σε
αντιδιαστολή με τον Ο.Σ.Ε. που κατά την κρίση του επιστολέα είναι
_μη υγιής_.
6. Τέλος και για την πλήρη ενημέρωση των αναγνωστών σας, σας
πληροφορούμε ότι στις 16.1.95 πραγματοποιήθηκε σύσκεψη στη
Νομαρχία Μαγνησίας με τη συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων φορέων
(Νομάρχης Μαγνησίας, Δήμος Βόλου, Ο.Σ.Ε., τοπικοί δήμοι και
κοινότητες κ.λπ.), στην οποία αποφασίστηκε η σύσταση του φορέα
εκμετάλλευσης και λειτουργίας του τρένου του Πηλίου, στον οποίο ο
Ο.Σ.Ε. θα συμμετέχει με ποσοστό 51%.
H Βοηθός Γεν. Δ/ντής
ΚΛΑΙΡΗ ΜΗΤΩΣΗ
Μακάρι όλοι οι δημόσιοι φορείς να διέθεταν τη δική σας ευαισθησία.
Απαντήσατε!_4Τ
ΥΠΑΡΧΟΥΝ KAI ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Τι να πεις για κάποιους που προσέχουν -για αρκετή ώρα- το
αυτοκίνητο σου, όταν εσύ όντας αφηρημένος αφήνεις τα κλειδιά
στην πόρτα!!
Τι να πεις γι_ αυτούς που σε ψάχνουν στη γειτονιά, που καλούν
την αστυνομία, επειδή το γεγονός είναι ασυνήθιστο!! Πώς να
ικανοποιήσεις αυτούς τους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ! Ένα μεγάλο, απλό ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
είναι αρκετό! Μακάρι να είναι καλά και να κινούνται πάντα
ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ στη ζωή τους. O ένας της γειτονιάς, ο άλλος
περαστικός, ιδιοκτήτης του NISSAN TT-2148.-
A. Στέλλας
ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΑ ΑΦΗΡΗΜΕΝΟΣ
Μοσχάτο
NAI ΣΤΑ ΔΙΚΥΚΛΑ
Θα έπρεπε κατά την ταπεινή μου γνώμη να δώσετε αγώνα και να
βροντοφωνάξετε, ώστε να μάθουν όλοι και όλες το πόσο βοηθούν τα
δίκυκλα στην καταπολέμηση του νέφους.
Δακτύλιος ίσον δεύτερο και τρίτο αυτοκίνητο. Έγινε μία
προσπάθεια με το μέτρο της απόσυρσης και έτσι αντικαταστάθηκαν
πολλά παλαιά και ρυπαρά αυτοκίνητα για να αγοραστούν καινούρια
καταλυτικά. Ούτε λέξη για δίκυκλα.
Τώρα που συζητάτε η διεύρυνση του δακτυλίου θα αυξηθούν και
πάλι τα ρυπογόνα αυτοκίνητα.
Και πάλι όμως ούτε λέξη για δίκυκλα. Όταν λέω ούτε λέξη, εννοώ
ότι είναι κάτι για το οποίο πρέπει να παλέψουμε όλοι μας με
νύχια και με δόντια. Μα περισσότερο πρέπει να παλέψετε εσείς
λόγω της άμεσης σχέσεώς σας με το αντικείμενο.
Θα πρέπει να σας δηλώσω ότι από τα 18 μου και για οκτώ (8)
χρόνια είμαι οδηγός αυτοκινήτου ενώ τα τελευταία τρία (3) από
αυτά και οδηγός δικύκλου. Μένω στην Αθήνα και το δίκυκλο με
έχει εξυπηρετήσει αφάνταστα στην εργασία μου και γενικότερα
έχει κάνει τη ζωή μου πιο εύκολη.
Το πιο σημαντικό απ_ όλα και το οποίο δεν έχει τονισθεί όσο θα
έπρεπε, ώστε να αυξηθούν οι πωλήσεις των δικύκλων, είναι ότι
εφόσον υπάρχει και προηγούμενη οδική εμπειρία, κινείσαι με
απόλυτη ασφάλεια και ταυτόχρονα αποκτάς ακόμη περισσότερες
εμπειρίες που βοηθούν μετέπειτα και στην οδήγηση του
αυτοκινήτου.
Πρέπει λοιπόν να καταπολεμηθεί ο φόβος που βλέπω ότι υπάρχει σε
πολλούς κυρίως οικογενειάρχες και να τονισθεί πέρα από την
οικονομία στην κατανάλωση, η οικονομία στα ανταλλακτικά, στις
επισκευές, στη συντήρηση και υπ_ όψιν ότι στην Ελλάδα οι
περισσότερες ημέρες του χρόνου είναι ζεστές και ηλιόλουστες.
Πρώτο μέτρο η κατακόρυφη μείωση της φορολογίας των δικύκλων και
δεύτερο η κατακόρυφη αύξηση της φορολογίας του δεύτερου και
τρίτου αυτοκινήτου.
K. Σταθόπουλος
ΣΤΓ 920, Κιλκίς
ΑΣΤΟΙ KAI ΜΙΚΡΟΑΣΤΟΙ
Φτάσαμε πια στα 17 χρόνια _μαζί_. Όχι βέβαια συνεχώς, μια και
το επάγγελμα δύσκολο, αλλά αρκετά ή μάλλον πολλά τεύχη υπάρχουν
στο σπίτι.
Κάθε φορά βέβαια πριν ακόμα ξεφυλλίσω το περιοδικό η πρώτη
σελίδα και ο Αντίλογος αποσπούν το ενδιαφέρον μου. Μερικές
φορές έχω συμφωνήσει απόλυτα και κάποιες λίγες έχω διαφωνήσει.
Εδώ και αρκετό καιρό έχω μια διαφωνία όχι σχετικά με τις
απόψεις σου αλλά για τον γενικό κυρίως αναθεματισμό των πάντων
(και όχι άδικα φυσικά).
Τις προάλλες λοιπόν διαβάζοντας ένα βιβλίο σταμάτησα σε μια
παράγραφο και σκέφθηκα αμέσως ότι αυτό ήταν!! Λοιπόν το
παραθέτω ως έχει χωρίς περικοπές.
_ ΑΣΤΟΣ
Δε θα παραδοθεί ποτέ ούτε στη φιληδονία ούτε στον ασκητισμό. Δε
θα γίνει ποτέ μάρτυρας μα ούτε και θα δεχθεί την αυτοκαταστροφή
του. Ιδανικό του είναι να μη δοθεί σε τίποτα αλλά να διατηρήσει
την αυτοτέλειά του. Δεν αγωνίζεται ούτε για την αγιότητα, μα
ούτε και για το αντίθετό της. Το απόλυτο είναι κάτι που
απεχθάνεται. Είναι ίσως πρόθυμος να υπηρετήσει το θεό, αλλά
χωρίς να εγκαταλείψει τις σαρκικές απολαύσεις. Είναι πρόθυμος
να ακολουθήσει τις απαιτήσεις της αρετής αλλά του αρέσει η βολή
του και η άνεση του σ_ αυτό τον κόσμο. Κοντολογίς, ο στόχος του
είναι να βρει μία θέση ανάμεσα στις δύο ακραίες περιοχές, σε
μία εύκρατη ζώνη χωρίς βίαιες καταιγίδες και θύελλες. Και αυτό
το πετυχαίνει έστω κι αν το κόστος είναι να χάνει την ένταση
των αισθημάτων που μόνο μια ζωή χωρίς περιορισμούς μπορεί να
προσφέρει. O άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει έντονα παρά μόνο με
θυσία του εγώ του.
ΜΙΚΡΟΑΣΤΟΣ
Αυτός από την άλλη μεριά εκείνο που λογαριάζει πιο πολύ απ_ όλα
είναι το εγώ του (όσο στοιχειώδες κι αν είναι). Έτσι
θυσιάζοντας την ένταση των αισθημάτων, πετυχαίνει την
αυτοσυντήρηση και την ασφάλειά του. Εκείνο που κερδίζει είναι
μια εφησυχασμένη συνείδηση που την προτιμάει από την αφιέρωση
και την υποταγή στο θεό, όπως προτιμά την άνεση αντί για ηδονή,
το Βόλεμα αντί για Ελευθερία (δημιουργία θα έλεγα εγώ) και μία
ήπια θερμοκρασία αντί για κείνη τη θανάσιμη εσωτερική φλόγα.
O ΑΣΤΟΣ συνακόλουθα, είναι από τη φύση του ένα πλάσμα με
αδύναμες παρορμήσεις, φοβισμένο, ανίκανο να εκδηλωθεί ελεύθερα
και ευκολοκυβέρνητο. Για τον λόγο αυτό έχει αντικαταστήσει την
πραγματική δύναμη με την πλειοψηφία, την επιβολή με τον νόμο
και την υπευθυνότητα με την εκλογική κάλπη.
Είναι φανερό πως αυτό το αδύναμο και φοβισμένο πλάσμα όποιος κι
αν είναι ο αριθμός του στη γη δεν μπορεί να αυτοκυβερνηθεί και,
με τις ιδιότητες που διαθέτει δεν μπορεί να παίξει άλλο ρόλο σ_
αυτό τον κόσμο παρά τον ρόλο της αγέλης των προβάτων ανάμεσα σε
λύκους που τριγυρνούν ελεύθεροι. Και όμως βλέπουμε ότι σε
εποχές που επικρατούν ισχυρές ηγετικές φυσιογνωμίες ο αστός
προσχωρεί αμέσως σ_ αυτές, ποτέ δε χρεοκοπεί - πραγματικά,
υπάρχουν εποχές που φαίνεται ακόμα και να κυβερνά τον κόσμο.
Πώς γίνεται αυτό; Ούτε ο αριθμός της αγέλης, ούτε οι αρετές
του, ούτε ο κοινός νους, ούτε η οργάνωση δε θα μπορούσαν να
σώσουν αυτό το πλάσμα από τον αφανισμό. Κανένα γιατρικό στον
κόσμο δεν μπορεί να κρατήσει ζωντανό ένα παλμό που από την αρχή
ήταν τόσο αδύναμος. Παρόλα αυτά ο Αστός ζει κι ευδοκιμεί.
Γιατί;
H απάντηση είναι: _Επειδή υπάρχουν οι λύκοι της Στέπας και χάρη
σ_ αυτούς_. (H. ESSE)
Στο περιοδικό λοιπόν έχω την εντύπωση ότι υπάρχουν λύκοι 3
(Καββαθάς, Βασιλικός, Ζουράρις). Μήπως λοιπόν αντί γι_ αυτό τον
κατακλυσμιαίο αναθεματισμό και σιχτιρισμό θα ήταν καλύτερα να
περάσετε στην επίθεση; Δεν ακούει πια κανείς κ. Καββαθά. Έχουν
όλοι ή μάλλον έχουμε όλοι αποβλακωθεί από τις σαπουνόπερες,
ξέρετε εκείνες στις 9 το βράδυ των ιδιωτικών καναλιών, στις
Ντίβες ας πω καλύτερα, των πως τα λένε α! ναι, Talk Show και
φυσικά στα Αθλητικά. Υπάρχουν βέβαια και άλλοι λύκοι αλλά δεν
ξέρει κανείς πού βρίσκονται.
B. Λυγνός
(Διεύθυνση στους 4T)
Έρχεται γρήγορα η στιγμή που όλοι οι Έλληνες _λύκοι_ θα
μαζευτούν και θα επιτεθούν._Κ.Κ.
ΤΟΥ_ΝΓΚΟ IZI
Αγαπητέ Κώστα
Μερικές παρατηρήσεις επί των σχολίων σου για το Ρενό Τουίνγκο που
ανέφερες στον Αντίλογο του τεύχους Μαρτίου:
H πρώτη παρατήρησή μου είναι ότι το Τουίνγκο έχει απόλυτα
συμβατικό κιβώτιο ταχυτήτων που δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί
ημιαυτόματο. Έχει αυτόματο αν θέλεις αμπραγιάζ, η ακόμη πιο
σωστά, αμπραγιάζ που λειτουργεί εκείνο αυτόματα, με εντολές από
έναν ηλεκτρονικό επεξεργαστή.
H δεύτερη παρατήρησή μου είναι ότι ασφαλώς ένα αυτόματο κιβώτιο
ταχυτήτων είναι καλύτερη λύση από τη λύση _easy_ για έναν οδηγό
που δεν θέλει τον μπελά των αλλαγών, ιδιαίτερα μέσα στην πόλη.
Το κόστος όμως ενός αυτόματου κιβωτίου είναι πολύ μεγαλύτερο,
πράγμα που θα σήμαινε ότι ένα Τουίνγκο Automatic, θα στοίχιζε
τουλάχιστον 400.000 δρχ. παραπάνω από ένα κανονικό. H λύση _easy_
δίνει ένα από τα χαρακτηριστικά του αυτόματου κιβωτίου, την
έλλειψη του τρίτου πεντάλ, στο 1/4 της τιμής ενός αυτόματου
κιβωτίου, πράγμα πολύ σημαντικό για την κατηγορία των μίνι
αυτοκινήτων στην οποία ανήκει το Τουίνγκο. Ασφαλώς, όσο
μεγαλώνει ένα αυτοκίνητο και η αξία του, τόσο λιγότερο ενδιαφέρον
θα παρουσίαζε η λύση _easy_, και περισσότερο ενδιαφέρον η λύση
του _αυτόματου_.
Αυτή είναι και η φιλοσοφία της Ρενό στο πρόγραμμα _easy_ και η
αιτία για την οποία εφαρμόστηκε στο Τουίνγκο και όχι π.χ. στο
Σαφράν ή στο Λαγκούνα.
Παύλος Λάσκαρις
Αθήνα
ΠΕΡΙ ΕΛΕΦΑΝΤΩΝ
_H Ελληνική Αστυνομία πάντα στο πλευρό του πολίτη_. Είναι ένα
από τα πολλά σλόγκαν που ακούγεται από τα media τον τελευταίο
καιρό. Στην πράξη βέβαια, όσοι έχουν προσωπική εμπειρία με την
αστυνομία γνωρίζουν πολύ καλά ότι αντί για το πλευρό του
πολίτη, η Αστυνομία βρίσκεται πάντα στην πλάτη του!
Ένας από τους κλάδους της Αστυνομίας είναι και η περίφημη
Τροχαία της που -επειδή ίσως τους πιέζουν οι ανώτεροι να
αποφέρουν κάποιο κέρδος στην _επιχείρηση_ αποφάσισαν να θέσουν
σε λειτουργία έναν καινούργιο νόμο. O νόμος αυτός να κινηθεί το
αυτοκίνητό σου. Αρκεί να έχεις αυτοκίνητο, και σε τακτά χρονικά
διαστήματα θα σου _ρχονται και τα μπιλιετάκια!
Ένα από τα πρώτα ανθρώπινα πειραματόζωα αυτού του νόμου είμαι
κι εγώ. H ιστορία ξεκίνησε την Κυριακή 20 Μαρτίου 1994, όταν με
καλέσανε στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής μου, στέλνοντάς μου
μία κλήση: _Στις 12/2/94 και ώρα 07:40 το αυτοκίνητό μου
παραβίασε ερυθρό σηματοδότη στην Αθήνα (Δημητρακοπούλου) και -
παρά τις υποδείξεις του οργάνου- αντί να σταματήσετε,
επιταχύνατε και φύγατε_. Και ως εδώ ο αναγνώστης θα αναρωτηθεί
πού είναι το περίεργο. H απάντηση βρίσκεται στο ότι το Σάββατο
στις 12/2/94 και ώρα 07:40 το αυτοκίνητο βρισκόταν παρκαρισμένο
στο γκαράζ ενός super market, στο Καλαμάκι, ενώ εγώ με τον
πατέρα μου ψωνίζαμε από το κατάστημα !!! Τι μπορεί να συμβαίνει
λοιπόν;
Σύμφωνα με τον Διοικητή του IA Παραρτήματος Τροχαίας στην
Καλλιθέα οι πιθανές εξηγήσεις είναι δύο:
- Οι μαρτυρίες μου και του πατέρα μου να είναι ψεύτικες ή
- Το αυτοκίνητο να εξαφανίστηκε _ως δια μαγείας_ από το super
market στο Καλαμάκι, να εμφανίστηκε στην Αθήνα με κάποιον άλλο
οδηγό και να ξαναεπέστρεψε στη θέση του. Κι όλα αυτά μέσα στο
διάστημα 20 λεπτών που εγώ με τον πατέρα μου βρισκόμαστε στο
super market!
H δεύτερη εξήγηση φαίνεται πιο πιθανή στον κύριο Διοικητή, από
το να έκανε ένα απλό λάθος ο τροχονόμος!!!
Αποτέλεσμα βέβαια είναι, να είμαι υποχρεωμένος εγώ να πληρώσω
το πρόστιμο των 25.000 δραχμών, να χρεωθώ 5 βαθμούς στο Point
System και - _αν μπορέσουμε να τα μπαλώσουμε_ να μην ασκηθεί
ποινική δίωξη εναντίον μου, μιας και δεν συμμορφώθηκα με τις
υποδείξεις του τροχονόμου.
H απόφασή μου, παρότι ο Διοικητής μου είπε πως δεν έχω ελπίδες
και θα μου στοιχίσει τουλάχιστον 150.000 δραχμές περισσότερα,
είναι να κινήσω το θέμα δικαστικώς. Εάν έχετε να μου προτείνετε
κάτι καλύτερο, είμαι πάντα πρόθυμος να το ακούσω.-
Γεώργιος B. Λάμπρος
Σκρα 24, Καλλιθέα, 176 73
Πληρώστε την κλήση. Είναι δύσκολο να αποδείξετε ότι δεν είσαστε_
ελέφαντας._4Τ
O ΜΕΓΑΣ ΝΑΠΟΛΕΩΝ KAI H ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ!
Πήρα το θάρρος για την επιστολή μου μέσα από την εξαίρετη στήλη
σας στον _Αντίλογο_ του τεύχους Νοεμβρίου με τον ονομασία _Μετά
την καταιγίδα..._. Ναι, κ. Καββαθά έχετε δίκιο. H νεολαία
σήμερα πιστεύει ότι ο Μέγας Ναπολέων έχει σχέση με την Ελληνική
Επανάσταση, ότι οι Περσικοί πόλεμοι έγιναν ανάμεσα στους
Έλληνες και τους Τούρκους και άλλα τέτοια εξωφρενικά. Ποιος
ευθύνεται όμως γι_ αυτό; Ποιος ευθύνεται για το _ζόμπι του
μερσεντές και τον μικρομεσαίο του Διογένης_;
Όλοι, κύριε Καββαθά. H ίδια η νεολαία που αδιαφορεί, αν όχι όλη
τουλάχιστον, το μεγαλύτερο κομμάτι της, για την Ιστορία μας,
τον Πολιτισμό μας. Θεωρούν πολιτισμό μόνο τα κατορθώματα της
A.E.K., του Π.Α.Ο. ή του Θρύλου. Φταίνε όμως και οι _κρατούντες
την εξουσία_ όλων των εποχών που οδήγησαν τη νεολαία στην
αδιαφορία. Πώς; Απλά. Στο σχολείο το πιο ενδιαφέρον μάθημα, η
Ιστορία, έχει καταντήσει το πλέον ανούσιο και βαρετό. O
καθηγητής μπαίνει, εξετάζει, βαθμολογεί και παραδίδει αφήνοντας
τους μαθητές ανακουφισμένους που δεν εξετάστηκαν ή επειδή
διάβασαν για πρώτη φορά και εξετάστηκαν. Πώς θα μάθουμε τον
αρχαίο πολιτισμό μας, όταν αγνοούμε τη βάση του, τα αρχαία
ελληνικά; Στην Αϊτή έμαθα, διδάσκονται από το δημοτικό και εδώ
αντιδρούμε που _μπήκαν_ στο Γυμνάσιο!
Μάριος Τσουνιάς
Μαθητής Λυκείου
Αθήνα
ΠΟΥΝ_ TO ΠΟΥΝΤΟ;
Αγαπητέ κύριε Καββαθά,
Είμαι ένας αρκετά παλιός αναγνώστης σου και πρέπει να ομολογήσω
ότι δεν περίμενα από εσένα να ακολουθήσεις το προεκλογικό κλίμα
της εποχής με τα ΘΑ, ΘΑ και ΘΑ.
Θα αναρωτιέσαι γιατί στα γράφω αυτά. Μα γιατί, στο τεύχος
Οκτωβρίου και συγκεκριμένα στη στήλη 30+1, μας υπόσχεσαι ότι θα
διαβάσουμε στο τεύχος Νοεμβρίου το τεστ του Φίατ Πούντο
Κάμπριο. Φυσικά στο τεύχος που κρατάω εγώ δεν υπάρχει ούτε
φωτογραφία του Κάμπριο.
Λίγο περισσότερος σεβασμός απέναντι στους αναγνώστες σου δε θα
έβλαπτε κανέναν νομίζω.
Ιωάννης Παπαμελέτης
Αθήνα
Εδώ οι_ θεοί υπόσχονται και δεν τηρούν, και εμείς οι έρημοι δε σεβόμαστε
τους αναγνώστες μας;_Κ.Κ.
SOUVLAKI & GYROS
Πριν από μερικές εβδομάδες, διαβάσαμε στον ελληνικό Τύπο, τα
περί επιδρομής της γερμανικής φορολογικής αστυνομίας
οικονομικού εγκλήματος, στα γραφεία της Κτηματικής Τράπεζας, με
αφορμή υπόνοια για φοροδιαφεύγοντες αποταμιευτές και βασικά
ιδιοκτήτες εστιατορίων με γύρο και σουβλάκια.
Σχετικά όμως διαβάζουμε σε καθημερινή βάση στο γερμανικό Τύπο
για απόπειρες φοροδιαφυγής ελλήνων ιδιοκτητών εστιατορίων με
γύρο και σουβλάκι με ποσά της τάξης των περί τα 500.000,00
γερμανικά εντός 4ετίας περίπου. Υπόθεση που σημαίνει
προφυλάκιση και αβέβαιο μέλλον.
?λλο σκάνδαλο που αποδεικνύει ότι πως αυτά που έμαθε ο
Μανωλάκης -δεν ξεχνά ο Μανόλης όταν ενηλικιωθεί- είναι το
σκλαβοπάζαρο που στήνουν και πάλι οι ιδιοκτήτες ελληνικών
εστιατορίων για σουβλάκι και γύρο, με θύματα όχι τίποτα
αλβανούς λαθρομετανάστες, αλλά γνήσιους στερεοελλαδίτες που
φέρνουν στη Γερμανία για 4 ή 5 μήνες, πληρώνοντας περί τα
1200,00 μάρκα το μήνα, χωρίς κοινωνική ασφάλεια, ανθρώπινη
διαμονή, 18ωρη καθημερινή δουλειά και συχνά χωρίς εισιτήρια
επιστροφής. Αυτά τα λίγα αρκούν για να αντιληφθεί κανείς, πως
το περίφημο έως τα σήμερα ελληνικό επιχειρησιακό δαιμόνιο πήρε
τη μορφή διαβολικού δαιμονίου και μάλιστα σε μια χώρα όπου όλα
επιτηρούνται σχεδόν από τον μεγάλο αδελφό α λα Όργουελ. Και
μάλιστα σε περιπτώσεις εκμετάλλευσης ελλήνων από... έλληνες.
Αποτέλεσμα είναι οι ιδιοκτήτες εστιατορίων με γύρο και σουβλάκι
να αγοράζουν 6θέσια Λίαρ Τζετ για να πετάνε μέχρι Μύκονο που
πιλοτάρονται από διάφορους κανακάρηδες, ενώ τον παράνομα
απασχολούμενό τους αφού τον στύψουν σαν λεμονόκουπα, του
δείχνουν το δρόμο της επιστροφής για Ελλάδα αν γίνεται πεζός. O
αγαπητός Κώστας Καββαθάς του οποίου το σημερινό εκτόπισμα
αγνοώ, αλλά υποθέτω ότι αγωνίζεται κατά ορισμένων πρόσθετων και
περιττών κιλών, ας μην ξεχνά ότι η κατάσταση από πλευράς
εστιατορίων εδώ σε εμάς διαφέρει από αυτή της ιταλικής πόλης
Ραμαλένο όπου κατόπιν ρωτά τους αναγνώστες του πόσα κιλά
πάχυναν και σε μελλοντική επίσκεψη σε ελληνικό εστιατόριο στο
Ουντερτουρκχάιμ όπου και η Μερτσέντες να γνωρίζει πως θα πρέπει
να γευματίσει ελληνικά ώστε επιστρέφοντας στο Ελληνικό με τα
πόδια να ευγνωμονεί που δεν πλήρωσε για τα σουβλάκια. Αυτό θα
πει πραγματική ΓΕΥΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ.
Τάσος Γούλας
Nienburg
ΝΟΘΕΙΑ
Πριν από εννέα (9) μήνες απόκτησα το πρώτο μου αυτοκίνητο, ένα
SEAT Ibiza GLXi από τη γενική αντιπροσωπεία στην Πάτρα.
Πριν από έναν (1) μήνα μου παρουσιάστηκε ένα πρόβλημα στον
κινητήρα. Μερικές φορές δούλευε με τους τρεις (3) κυλίνδρους.
Πήγα στο εξουσιοδοτημένο Service της SEAT στην Πάτρα όπου τους
ανέφερα το πρόβλημα. Πρόθυμοι οι υπάλληλοι κοίταξαν τον
καταλύτη, τα μπουζοκαλώδια, τον εγκέφαλο και όλα λειτουργούσαν
κανονικά. Το πιθανότερο σημείο που δεν ελέγξαμε ήταν το φίλτρο
βενζίνης.
Το αυτοκίνητο είχε 14.000 χλμ. τότε και βγάλαμε το φίλτρο να
δούμε τη βενζίνη. Το χρώμα της ήταν _μαύρο_ σαν πίσσα κι αν
έμενε λίγα χιλιόμετρα ακόμα θα μου έκανε ζημιά στην τρόμπα.
Όταν τους ρώτησα γιατί έτσι, μου απάντησαν ότι η βενζίνη είναι
νοθευμένη και όλα τα αυτοκίνητα έχουν πρόβλημα. Τώρα έπρεπε να
βρω ένα _καθαρό_ βενζινάδικο. Και όταν ρώτησα μήπως γνωρίζουν
κανένα, μου ζήτησαν όταν βρω εγώ, να τους το πω για να το
μάθουν.
Έτσι το πάθημα μου έγινε μάθημα και από εδώ και πέρα (αν και
καινούριο το αυτοκίνητο) θα προσέχω να αλλάζω το φίλτρο πιο
γρήγορα απ_ ότι πρέπει. Δυστυχώς το υπουργείο μόνο τις τιμές
ξέρει να ανεβάζει και όχι να ελέγχει την ποιότητα των καυσίμων.
Κρίμα για όλους τους υπαλλήλους που κάνουν τους _εικονικούς_
ελέγχους και βρίσκουν τα πάντα κανονικά.
Δ.Χ. Στασινόπουλος
Πάτρα
ΕΝΑΣ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ
H επιστολή αυτή είναι από εκείνες που σε κάνουν να
ξανακοιτάξεις τον τίτλο του περιοδικού που κρατάς στα χέρια
σου. Δεν υπάρχει χώρος γι_ αυτήν στον ειδικό Τύπο, αλλά -ω του
θαύματος- ταιριάζει θαυμάσια στους Διαλόγους των 4T. Αυτά για
τα 25 χρόνια του περιοδικού.
Είμαι δάσκαλος σ_ ένα μικρό χωριό της Μάνης που, λόγω της
ευαισθησίας των εκ πρωτευούσης Μανιατών, διαθέτει βίντεο και
τηλεόραση. Με τα παιδιά ξεκινήσαμε μια προσπάθεια να φτιάξουμε
μια σύγχρονη βιβλιοθήκη: μια κασετοθήκη. Τα παιδιά με το
κυλικείο που λειτουργούν και τη θεατρική παράσταση που
ετοιμάζουν βοηθούν με τον τρόπο τους. Εγώ ζητάω τη δική σας
βοήθεια.
Το Υπουργείο Παιδείας στέλνει μια σειρά κασετών από την
Εκπαιδευτική Τηλεόραση που καλύπτουν το γνωστικό μέρος μιας
πολύπλευρης ενημέρωσης. Το σχολείο σήμερα όμως, δεν είναι
γνώσεις. Στόχος του σχολείου να μάθει τα παιδιά να μαθαίνουν
και να μεταδίδουν τις γνώσεις τους. Από εσάς ζητάμε κασέτες VHS
που θα προάγουν τη γνώση, την κρίση, τον επαγγελματικό
προσανατολισμό, την ευαισθητοποίηση, το χιούμορ, την
καλαισθησία των παιδιών. Για να γίνω σαφέστερος σ_ όποιον
χρειάζεται: κασέτες με κινηματογραφικές ταινίες οικολογικού,
ιστορικού ή απλά διασκεδαστικού περιεχομένου. Ταινίες
κινουμένων σχεδίων, επιστημονικής φαντασίας, περιπέτειες,
μεταφορές κλασικών βιβλίων στη μεγάλη οθόνη. Μίνι σειρές με
θέματα που αγγίζουν τα παιδιά, παραστάσεις αρχαίου, νέου ή
παιδικού θεάτρου. Κάθε είδους ντοκιμαντέρ, διαφημιστικές
ταινίες μουσείων, εταιριών, συλλόγων, επιχειρήσεων. Κασέτες με
δραστηριότητες συλλόγων, σωματείων, προσώπων. Ή οτιδήποτε άλλο
νομίζετε ότι καλύπτει τους στόχους που προανέφερα.
H προβολή των ταινιών θα γίνεται με ταυτόχρονη συζήτηση ώστε να
μάθουν τα παιδιά να παίρνουν και τις πληροφορίες του δεύτερου
πλάνου (πραγματολογική εξέταση) και να αναπτύξουν κριτική
παρακολούθηση. Αντί να αντιστρατευόμαστε την τηλεόραση θα
πρέπει να δώσουμε άλλη μορφή στη θέση της. Εμείς το χάσαμε το
παιχνίδι: εθιστήκαμε στην παθητική στάση. Αυτή η γενιά θα
κληθεί σε λίγο να χρησιμοποιήσει την ενεργητική τηλεόραση και
τα κομπιούτερ για να επικοινωνήσει. O γραπτός λόγος θα έχει
ιστορική μόνο αξία. Οι δυνατότητες που θα έχουν τα παιδιά αυτά
σαν ενήλικες στην εργασία τους και στην επικοινωνία είναι, για
όποιον δεν παρακολουθεί τις τεχνικές εξελίξεις, επιστημονική
φαντασία.
Και ρίχνω το μπαλάκι στους λογοτέχνες του περιοδικού: οι νέες
τεχνολογίες εικόνας-ήχου-επικοινωνίας βοηθούν ή στραγγαλίζουν
τη δημιουργικότητα και τη φαντασία;
Μάνος Χειλαδάκης
από το
2/θ Δημ. Σχ. Φλωμοχωρίου
230 66 ΚΟΤΡΩΝΑΣ
Όσοι από τους αναγνώστες μας επιθυμούν να βοηθήσουν το σχολείο στον Κότρωνα
παρακαλούνται να στείλουν τα χρειαζούμενα στην παραπάνω διεύθυνση._4Τ
ΚΛΑΥΣΙΓΕΛΟΣ
Πραγματικά με ξένισαν αυτά τα περί των _άλλων Ελλήνων που
έρχονται_, πρόκειται για ειρωνεία ή αισιοδοξία; Αν ισχύει το
δεύτερο, το δέχομαι αφού κάτι περισσότερο από μένα θα ξέρει ο
κ. Καββαθάς (είναι και κατά 34 χρόνια γηραιότερος).
Εύχομαι πάντως να μην έχουν σχέση με τα λεγόμενα των καναλιών
και τα γραφόμενα των εφημερίδων για νέα κόμματα που θα
στελεχώσουν οι άλλοτε Red, Green and Blue παρθένες που σαν
άλλες Αφροδίτες θα αναδυθούν από τον πάτο της παραπολιτικής
αβύσσου και _χωρίς να υπηρετούν τυφλά τα μεγάλα οικονομικά
συμφέροντα, αλλά τον κυρίαρχο λαό θα σώσουν την Ελλάδα_.
Αν είναι να διαβάζουμε στον _Αντίλογο_ για νέους εθνοσωτήρες,
τότε θα κοιτώ μόνο τις βίδες και τα μπουλόνια και αντί για
_αντίλογο_ θα προτιμήσω (ως _φυσιολογικός_ νέος) κάποιο
περιοδικό που θα μου μάθει σε ποια GATE (!) θα πλακωθώ
καλύτερα, σε ποιο CLUB (!) _τραγουδάει_ ο Λε-Πα, και ποια BEACH
προσφέρεται επιτέλους, για ξεβράκωμα. Ώπα-ώπα-ώπα-ώπα!
Για 8η χρονιά _δικός σας_
Βασίλης Κοντός
Αθήνα
Μια_ ευχή διατύπωσα και κοντεύετε να με φάτε ζωντανό!_Κ.Κ.
WC
Αιτία της πρώτης μου αυτής επιστολής προς το εξαιρετικό από
κάθε άποψη περιοδικό σας, είναι η παντελής έλλειψη τουαλετών
και στα δύο εθνικά οδικά μας δίκτυα.
Εκ των προτέρων, θα συμφωνήσω πως υπάρχουν άλλα σοβαρότερα
προβλήματα που χρήζουν άμεσων και επιστημονικών λύσεων.
Πρόσφατη όμως εμπειρία που είχα στην εθνική οδό
Αθηνών-Κορίνθου-Πατρών φιλοξενώντας Ελβετούς οικογενειακούς
φίλους με έκανε να τοποθετήσω στην κορυφή το παραπάνω πρόβλημα.
Στο κάτω-κάτω έχει άμεση σχέση με την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Υ.Γ. Είμαι πρόθυμος, παρά τον πενιχρό μου μισθό, να πληρώσω έναν ακόμα
φόρο,
προκειμένου το παραπάνω _όραμα_ να γίνει πραγματικότητα.
Γ. Αλεξόπουλος
Δάσκαλος
Χολαργός-Αθήνα
MIA ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Είμαι 21 ετών, κι αν και πολύ νέος στην ηλικία, η ενεργός
ενασχόλησή μου με τα αυτοκίνητα αγγίζει τη δεκαετία.
Καταλαβαίνετε λοιπόν, πως μόνο από έναν... Σ.Χ. μπορώ να δεχθώ
την κατηγορία... _απειρία_. Την Κυριακή λοιπόν 30 Οκτωβρίου,
ξεκίνησα από την Αθήνα μαζί μ_ ένα συμφοιτητή μου και μια
συμφοιτήτριά μου, με προορισμό τη Θεσσαλονίκη όπου και
σπουδάζουμε. 183 χιλιόμετρα ταξιδιού, και τίποτα δεν προμήνυε
κάτι κακό. Ώσπου λίγα χιλιόμετρα μετά τα Καμένα Βούρλα, έγινε
το μπαμ. Κινούμασταν με μια ταχύτητα 100-120 χλμ. στην αριστερή
λωρίδα, γιατί η δεξιά ήταν κατειλημμένη -ως συνήθως- από
νταλίκες και άλλα I.X., κινούμενα σαφώς πιο αργά. Με το
προπορευόμενο μάλιστα όχημα, κινούμασταν μαζί