Kακά τα ψέματα
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ME THN ΕΘ.Ε.Α.
Μέσα Ιουλίου έγινε η συνάντηση με την αρχή του αθλήματος.
Για να είμαστε ακριβείς, έγινε προσπάθεια οργάνωσης συνέντευξης Τύπου.
Χαιρετίσαμε την πρωτοβουλία, αλλά δεν αρκεί. Αγγίζει το γελοίο να απέχει
από την εκδήλωση ο Διόνυσης Νέγκας, ο άνθρωπος «πέντε χρόνια ελληνικοί
αγώνες με τροχούς» και μάλιστα να εκπροσωπείται από τον συνεργάτη του Αλκη
Σμπαρούνη που ορίστηκε αντιπρόεδρος ΕΘ.Ε.Α. και στη συνέχεια, την επομένη
κατά το δ.τ. που ακολούθησε, έγινε πάλι μόνο μέλος. Λέγεται ότι θα μας
προκύψει και πρόεδρος σε λίγους μήνες μετά την υπαλληλική σχέση του
«τρομερού Ντένι» με την αρχαιοτέρα. Αν είναι δυνατόν! Όλα αυτά όμως είναι
λεπτομέρειες. H ιστορία στο χώρο δεν γράφεται στα γραφεία και στην κερκίδα
των επισήμων. Βρέχεις οπίσθια (κάπως έτσι δεν το λέει ο λαός;) και στη
συνέχεια αν έχεις και πρόσωπο διοικείς. Επί της ουσίας δεν βγήκε είδηση.
Θυμός και λύπη μάλιστα, προέκυψαν, από εκεί και πέρα τίποτα άλλο. Αφού
ακούσαμε ότι οι ελληνικοί αγώνες «σκίζουν» με τη γλώσσα των αριθμών και ότι
η χώρα μας διαθέτει περισσότερα αγωνιστικά (αυτοκίνητα και... καρτ, για
μοτό δεν μας είπαν) από ό,τι έχουν π.χ στη? Γαλλία κ.λπ. μάθαμε ότι εκτός
από την πίστα των 6 δισ. στον Ορχομενό, θα γίνουν άλλες δύο πίστες.
Σίγουρα... στην Πάτρα και πιθανότατα... στη Βόρειο Ελλάδα. Τι να
συμπληρώσεις; Ίσως ότι για να πάρουμε απάντηση στο γιατί αφαιρέθηκε η
λισάνς του συνάδελφου Χριστοδούλου λίγα λεπτά πριν από την εκκίνηση αγώνα
μότο κρος πρέπει να απευθυνθούμε -εμπιστευτικά- στον πρόεδρο της ΕΘ.Ε.Α.Μ.,
ίσως ότι δεν δημοσιοποιούνται οι αποφάσεις των επιτροπών γιατί «δεν
λέγονται και δεν γράφονται όλα» (μήπως τους εκθέτει ο χρόνος έκδοσής
τους;), ίσως ότι στον επίλογο ο εκπρόσωπος εταιρίας που πληρώνεται για να
προβάλει το άθλημα, θέλησε να μας επαναφέρει στην τάξη. Τελικά μας πέταξαν
έξω (στην κυριολεξία) για να... συνεδριάσουν. Ποιοι συνεδρίασαν; O πρόεδρος
και σήμερα υπάλληλος, με τον αντιπρόεδρο της μιας ημέρας και τα υπόλοιπα
μέλη. Ευτυχώς δεν ήταν εκεί ο Γιώργος Μοσχούς οπότε αποφύγαμε το
εγκεφαλικό, αλλά ήταν παρών ο Μωρίς Γκορμεζάνο και δεν αποφύγαμε το σφίξιμο
του στομαχιού. Αλλο ήθος, άλλη εμπειρία, αλλά γιατί ανέχεται πράξεις και
πρόσωπα που δεν τον εκπροσωπούν; Ώρες-ώρες σκέπτεσαι ότι έχει δίκιο ο
Αντωνιάδης που «φωνάζει» και, εν τέλει, ίσως δεν θα ήταν λάθος η διακοπή
των έργων για ένα μεγάλο διάστημα. Το σκέφτεστε; Το ενιαίο δεν πάει στην
Ιταλία μαζί με την F3 γιατί έτσι τους αρέσει. Αν είναι δυνατόν. Το 1995,
έτσι αρέσει σε μία διορισμένη επιτροπή που υφίσταται γιατί κάμποσοι
«πυροβολημένοι» χαλάνε εκατομμύρια για το χόμπι τους ή για τη δουλειά τους.
Παρεξηγήθηκε και θεωρήθηκε αδυναμία, ή πολιτική με ίδια ωφέλη, η στάση μας
σε σχέση με την αρχή. «Τους χαϊδεύεις» επισημαίνουν άνθρωποι με ιστορία και
οι ενέργειες-συμπεριφορά των διοικούντων τους δικαιώνει και μας εκθέτει.
Κατανοούμε ότι γίνονται προσπάθειες οπότε προκύπτει και έργο, αλλά
αρνούμαστε να δεχτούμε συμπεριφορές που, εμείς τουλάχιστον λόγω ηλικίας,
δεν γνωρίσαμε ούτε στην πολιτική μας ζωή. Δεν θεωρούμε ότι οι άλλοι, οι
υποτίθεται αντιπολιτευόμενοι, έχουν πρόταση γι? αυτό και είμαστε
επιφυλακτικοί στο να ενθαρρύνουμε προσπάθειες αλλαγής. Από εκεί και πέρα
όμως; Δεν πάει άλλο. Σεβασμός δεν υφίσταται και από πλευράς συμπεριφοράς
βρισκόμαστε στη χειρότερη περίοδο των τελευταίων χρόνων. Όχι φίλε Θωρ, ο
Γλωσσώτης είχε άλλο ήθος και πίστευε στο διάλογο, ενώ ακόμη και την εποχή
του συγχωρεμένου του Ρεμβίκου οι οδηγοί είχαν την πρότασή τους. Σήμερα;
Ό,τι σας κάνει κέφι και αφού δεν διαμαρτύρεται κανείς (η αδιαφορία δεν
σημαίνει αποδοχή, συχνά-πυκνά σημαίνει απόρριψη και αηδία, ό,τι χειρότερο),
συνεχίζετε ευτυχείς.
Εκτιμούμε τους επιστήμονες Αλκη Σμπαρούνη και Ανδρέα Μικρόπουλο, αλλά από
εκεί μέχρι να διοικούν το αγωνιστικό αυτοκίνητο και την αγωνιστική
μοτοσικλέτα αντίστοιχα, απέχει πολύ. Απορούμε μάλιστα, γνωρίζοντας το ήθος
τους, πώς δέχονται. O υπουργός Δημοσίων έργων δεν πρέπει απαραίτητα να
είναι πολιτικός μηχανικός, λένε οι πολιτικοί και συμφωνούμε. Φαντάζεστε
όμως έναν γιατρό διοικητή μοίρας καταδιωκτικών με επιτελείς διαφημιστές και
δικηγόρους; Υπάρχει περίπτωση να τα καταφέρουν, αν έχουν καλούς συνεργάτες
στη βάση, οπότε εμείς θα καταπίναμε τον ηλεκτρονικό μας υπολογιστή. Με μισή
ντουζίνα όμως περίεργους γύρω τους, οι οποίοι πλην ελαχίστων εξαιρέσεων δεν
γνωρίζουν τι σημαίνει κόκπιτ και τι σημαίνει σφίξιμο του στομαχιού στο «ουφ
παραλίγο», είναι αδύνατον. Διασύρονται και προσπαθούν να επιβληθούν με τον
εκ του ασφαλούς «τσαμπουκά» εκμεταλλευόμενοι το πάθος των αγωνιζομένων γι?
αυτό που κάνουν. Όμως προσοχή. Μέχρι πότε; Τα έξοδα ανεβαίνουν στα ύψη, τα
προβλήματα αυξάνονται, χορηγοί δεν προκύπτουν και είναι επιεικώς αστείο να
περιμένουν άπαντες τη δημιουργία πίστας για τη σωτηρία. Αλήθεια, υφίσταται
οικονομοτεχνική μελέτη για την απόσβεση του έργου;
Μακάρι ύστερα από όλα αυτά να υλοποιηθεί η απειλή-δήλωση ότι θα απαντούνται
όλες οι επιθέσεις στην αρχή. Έτσι δηλαδή μήπως δημιουργηθεί διάλογος και
ταρακουνηθούν ορισμένοι. Έχουν ευθύνες οι Δεσποτόπουλος, Γκορμεζάνο,
Παναγιωτίδης, Μεϊμαρίδης, Βερούτης, Βαρβούτης, Σπαγόπουλος, Πανόπουλος,
Μοσχούς κ.λπ. Δυστυχώς δέχονται αδιαμαρτύρητα ότι ο πρόεδρος (ο αληθινός, ο
Δαρδούφας, ο καλύτερος ευρωπαίος οργανωτής Ράλλυ όλων των εποχών) για
λόγους που αγνοούμε αποφάσισε να αφήσει εν λευκώ τους αγώνες στο σημερινό
του υπάλληλο που «τρέχει» μεν από το πρωί μέχρι το άλλο πρωί, αλλά είναι
παγκοσμίως γνωστό ότι δεν αρκεί. Χωρίς επιτελείο σήμερα είσαι
καταδικασμένος, ακόμη και αν είσαι σοφός. Πες μου τους συνεργάτες σου να
σου πω πόσο δυνατός είσαι, λένε και έχουν δίκιο. Αρκετοί υποστηρίζουν ότι
επίτηδες και συνειδητά οι εμπλεκόμενοι με τα αγωνιστικά είναι μικρού
βεληνεκούς, προσοχή, σε σχέση με το χώρο. H πορεία τους δικαιώνει.
Στοιχηματίζουμε ότι οι εκπρόσωποι της αρχής στη συνέντευξη Τύπου μετέφεραν
μία εντελώς διαφορετική εικόνα στους απόντες.
Ολοκληρώνοντας, αρνούμεθα να ενημερωνόμαστε για την πορεία του χώρου από
ανθρώπους δημιούργημα μίας περίεργης στρατηγικής που θέλει μακριά τους
έμπειρους και τους ικανούς και «στη γωνία» όσους με πλούσιο παλμαρέ, άλλοτε
ή τώρα. Υπάρχουν και από αυτούς; Τότε εμφανίστε τους, και δώστε τους χώρο
δράσης. Τρεις γενιές μεγάλωσαν με το Γιώργο Μοσχού (παράτα τους, δάσκαλε,
δεν πάει άλλο) να ελέγχει στο χώμα και στην άσφαλτο και άλλες δύο έμαθαν
από τον Δεσποτόπουλο, τον Γλωσσώτη και τον Γκορμεζάνο να σέβονται ανθρώπους
και κανονισμούς. Δεν ήταν «χεράδες», αλλά είχαν (και έχουν που να πάρει)
άλλα στοιχεία που τους κατέτασσαν σε άλλο επίπεδο. H αναβάθμιση γίνεται από
αναβαθμισμένους όχι από ομάδα μετρίων που βρήκε χώρο δράσης τους αγώνες.
Μέχρι να προκύψουν αλλαγές και σε πρόσωπα και επειδή στο επιτελείο μας δεν
διαθέτουμε αντίστοιχου επιπέδου στελέχη, θεωρούμε ότι δεν υπάρχει λόγος
συμμετοχής μας σε αντίστοιχη εκδήλωση. Επίσης αν δεν αλλάξει ο τρόπος της
πληροφόρησης, να μας λείπει. Δουλειά μας το πότε, πώς, ποιοι. Αλλα στοιχεία
απαιτούνται για την προβολή...
Αναβάθμιση και αναδιοργάνωση με «αποφασίζουμε, διατάζουμε» και «διάλογο δεν
κάνουμε» δεν γίνεται, όταν μάλιστα την άποψη μεταφέρουν άνθρωποι με
επιεικώς μονόπλευρη εμπειρία. Αν αποφάσιζαν άνθρωποι επιπέδου Λιβιεράτου,
Μανιατόπουλου, Μεϊμαρίδη, αλλά και Γκορμεζάνο, Δεσποτόπουλου, τότε καπέλλο
και υπόκλιση, οπότε ίσως και λιγότερη δημοκρατία να ταίριαζε γάντι σε ένα
δύσκολο χώρο όπου ο Αρης και ο Λέας διεκδικούν το ίδιο αποτέλεσμα (ίχνος
αιχμής, ο νοών νοείτω).
Καλό καλοκαίρι και... όσοι είχατε το κουράγιο να διαβάσετε αυτό το τόσο
ειδικό σημείωμα, να συμμετέχετε στους αγώνες με κάθε τρόπο. Το ημερολόγιο
του μήνα είναι πλούσιο σε αγωνιστική δραστηριότητα.
Στράτης Χατζηπαναγιώτου.
Υ.Γ.: Επιτέλους επιστροφή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ και ο Ρίχαρντ
Χίκερ δεν έχασε την ευκαιρία περιγραφής του Ράλλυ Νέας Ζηλανδίας με το δικό
του τρόπο._