Skoda Octavia
ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ
H ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΠΛΗΞΗ;
Το Οκτάβια είναι η πιο ολοκληρωμένη έως τώρα προσπάθεια της Σκόντα να
αποτινάξει τη «στάμπα» του ανατολικού κατασκευαστή.
Ανεβαίνοντας κατηγορία και με κύρια όπλα την ανταγωνιστική τιμή και την
υψηλή ?γερμανική? ποιότητα κατασκευής, παρουσιάζει ένα «πακέτο» ιδιαίτερα
ελκυστικό για τη χώρα μας.
Μήπως είναι καιρός πια οι προκαταλήψεις ν? αποτελέσουν οριστικά παρελθόν;
H ΟΛΗ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ της παρουσίασης στη Μλντα Μπόντεσλαβ της Τσεχίας απάντησε
καταφατικά σ? αυτή την ερώτηση.
Αμφότερες οι ?μητρική και θυγατρική? εταιρίες έβαλαν τα δυνατά τους, ώστε
το συγκεκριμένο αυτοκίνητο ν? αποτελέσει τον καλύτερο οιωνό για τον 2ο
αιώνα της Σκόντα. Και έκαναν ό,τι μπορούσαν, ώστε οι «ανατολικές» σκιές να
μείνουν καλά καμουφλαρισμένες.
H γερμανική (λέξη-κλειδί, που έχει να κάνει όχι μόνο με το συγκεκριμένο
αυτοκίνητο αλλά ?κυρίως? με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα σ? όλη τη χώρα)
σοβαρότητα και αυστηρότητα πανταχού παρούσα.
Τίποτε που να είναι έξω από το πνεύμα της «καινούριας» Σκόντα, που να
δημιουργεί την παραμικρή αμφιβολία, ότι δεν έχουμε να κάνουμε με μία ακόμη
επιτυχημένη εκτέλεση πάνω στο θέμα: «Σύγχρονο Ευρωπαϊκό Αυτοκίνητο Πριν Το
2000»... Κατασκευασμένο σε χώρες με χαμηλό κόστος παραγωγής, θα προσθέταμε.
Τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω στην πράξη; Θα λέγαμε με δυο λέξεις: «συνολική
ποιότητα» (ή μήπως «συνολική πλήξη;» η ιστορία θα δείξει).
Έμφαση στη λειτουργικότητα, στην παθητική ασφάλεια, στην ποιότητα
κατασκευής, στην αξιοπιστία.
Έμφαση γενικά στις απαιτήσεις ενός κοινού που η λέξη «οδήγηση»
αντικαθίσταται ταχύτατα από τη λέξη «μετακίνηση».
Απομακρυνθήκαμε όμως. Επιστροφή στο προαύλιο του Μουσείου της Σκόντα με τα
παρκαρισμένα Οκτάβια 1.8 SLX. (Παράπονο πρώτο: δεν υπήρχαν οι πιο
ενδιαφέρουσες για μας εκδόσεις των 1.6 λίτρων).
Ταμπλό δίχως γωνίες, λειτουργικό, «βαρύ». Καθίσματα με καλή πλευρική
στήριξη, καλά υφάσματα, «σοβαρά» χρώματα. Αερόσακος οδηγού-συνοδηγού, ζώνες
με προεντατήρες, ηλεκτρική ηλιοροφή, ABS, EDS, όλα στη θέση «on».
Φυσικά(!;) δε μας διαφεύγει, μέσα σ? όλο αυτόν τον κατακλυσμό τεχνολογίας,
να θέσουμε σε λειτουργία και ...τον κινητήρα. O οποίος πιστοποιεί την
παρουσία του μόνο μέσα από την ένδειξη του στροφόμετρου. Ρύθμιση -εύκολη-
της σωστής θέσης, καθρέπτες
-ηλεκτρικά- τοποθετημένοι στη σωστή γωνία, μια γρήγορη ματιά στο road book
και...
«Πάμε...»
«Το τελευταίο λεωφορείο θ? αναχωρήσει για την Πράγα στις 4:30. Παρακαλείστε
να βρίσκεστε πίσω έγκαιρα». H ανακοίνωση της υπεύθυνης της οργάνωσης, στ?
αυτιά ενός μαθημένου στο «περίπου» Βαλκάνιου, έμοιαζε περισσότερο με
αυστηρή προειδοποίηση, σχεδόν με απειλή. Λιγότερες από 3 ώρες να οδηγήσεις,
να φωτογραφίσεις, να «στρίψεις» μια-δυο φορές (έτσι για την τιμή των
όπλων).
Κι αν όπως λένε η πρώτη εντύπωση είναι σημαδιακή ας σας την κοινοποιήσουμε
εξ αρχής:
Ναι, πρόκειται για ένα πραγματικό Volkswagen (=αυτοκίνητο του λαού). Με
δική του όμως ιδιαίτερη προσωπικότητα ανάμεσα στα συγγενικά προϊόντα του
γκρουπ.
«Και με ένα βεβαρημένο οικόσημο», προσθέτει ο δύσπιστος (εικονικός)
συνεπιβάτης μας. Αυτή όμως ήταν και η μοναδική παρατήρηση που κατάφερε να
κάνει κατά τη διάρκεια της μικρής μας βόλτας στο ειδυλλιακό περιβάλλον της
Βόρειας Βοημίας. Αντίθετα υπήρχαν μόνο καλά λόγια για τη συνολική παρουσία
του αυτοκινήτου στο δρόμο.
Οι αναρτήσεις χωρίς τεχνολογικές εξάρσεις (γόνατα Μακ Φέρσον εμπρός,
ημιάκαμπτος άξονας με υστερούντες βραχίονες πίσω και χωριστά
ελατήρια-αμορτισέρ) αποσβένουν σωστά τις ανωμαλίες, ενώ σε συνδυασμό με τα
φαρδιά (195/65-15) οικολογικά ελαστικά της Continental (και την «μη
ελληνική» τσέχικη άσφαλτο) δύσκολα φέρνουν τον οδηγό σε δύσκολη θέση.
Το ρυθμιζόμενο τιμόνι δείχνει όμως ασαφές. Κάτι που γίνεται ενοχλητικό στα
χιλιόμετρα κοντά στην τελική, ασάφεια που ναι μεν δεν «τρομάζει», αλλά δεν
σε αποτρέπει απ? το να σηκώσεις το πόδι σου από το γκάζι.
Αυτό όμως είναι συνηθισμένο στα αυτοκίνητα της κατηγορίας όπου δύσκολα
βρίσκεται η σωστή αναλογία ανάμεσα στην υποβοήθηση και την αίσθηση.
Το κιβώτιο ανταποκρίνεται με άνεση στις γρήγορες αλλαγές, όμως κάτι πρέπει
να κάνουν επιτέλους οι Γερμανοί ?συγνώμη, οι Τσέχοι? μ? αυτή την
(ατελείωτη) διαδρομή του συμπλέκτη.
Τα φρένα, είναι θετικά και πάντα σε ετοιμότητα. Τέσσερις δίσκοι
(δίσκοι-ταμπούρα στις μικρότερες εκδόσεις) και ABS με αποτελέσματα υπεράνω
κριτικής.
O κινητήρας με 5 βαλβίδες στον κύλινδρο (πρώτος πολυβάλβιδος κινητήρας σε
Σκόντα) και 125 ίππους ταιριάζει «γάντι» στο προφίλ της συγκεκριμένης
έκδοσης.
Μόνο η υψηλή ροπή (173 Nm/4100 σ.α.λ.) έρχεται σε κάποια αναντιστοιχία όταν
το αυτοκίνητο κινείται σε νορμάλ ή και λίγο πιο σβέλτους οικογενειακούς
ρυθμούς μέσα στην πόλη. Στην τελευταία περίπτωση τα νούμερα του κινητήρα
προβληματίζουν με την απουσία τους αλλά η απάντηση έρχεται από το συνολικό
βάρος που φθάνει τα 1265 κιλά.
Συνολική αναβάθμιση
Το αμάξωμα σχεδιασμένο μέσα στη Σκόντα, είναι αρμονικό (Cd: 031), με αρκετά
ισορροπημένες γραμμές. H εντυπωσιακή νικελένια μάσκα, οι όμορφες 15άρες (14
ιντσών στα υπόλοιπα) αλουμινένιες ζάντες, το αρκετά επιτυχημένο ταίριασμα
του τρίτου όγκου με την πίσω πόρτα είναι μερικά από τα στοιχεία που
δικαιολογούν την υπερηφάνεια των ανθρώπων της εταιρίας για το τελικό
αποτέλεσμα.
Εκείνο βέβαια που ενδιαφέρει όλους (εργοστάσιο και καταναλωτές) είναι να
επισημανθεί πως δείχνει και αρκετά καλοφτιαγμένο. Έχει δοθεί μεγάλη σημασία
στην στρεπτική ακαμψία ενώ όλα τα μέταλλα είναι γαλβανισμένα. Σαν
αποτέλεσμα αυτού είναι η 10ετής εγγύηση που δίνουν οι Τσέχοι για τη
σκουριά.
Οι χώροι είναι υπεραρκετοί, εκτός ίσως από τα πίσω καθίσματα ενώ αυτός των
αποσκευών είναι αχανής ?582 λίτρα? με αρκετά κανονικό σχήμα.
Με μήκος 4,51 μ. (βασίζεται πάνω στο δάπεδο του καινούριου Γκολφ που θα
παρουσιαστεί μέσα στο ?97) είναι από τα «περισσότερα» αυτοκίνητα που
μπορείς ν? αγοράσεις στην κατηγορία τιμής. O ανταγωνισμός προέρχεται μόνο
από τον «κακό δαίμονα», τους Κορεάτες, αλλά ο «άσος» σ? αυτό το γύρο
βρίσκεται στη γηραιά ήπειρο.
Και αν τα 1.8 λίτρα απευθύνονται σε καλούς πελάτες της ...εφορίας, υπάρχουν
και οι εκδόσεις των 1.6 με τους κινητήρες των 75 και 101 ίππων. O
τελευταίος μοιάζει η πιο ενδιαφέρουσα περίπτωση για τη χώρα μας (θα έλθει
τους πρώτους μήνες του ?97). Και αν επαληθευτούν οι προβλέψεις της
ελληνικής αντιπροσωπείας για τιμή κάτω από 4,5 εκατομμύρια δραχμές με καλό
εξοπλισμό, τότε μπορούμε να μιλάμε από τώρα για ...«γκολ από τα
αποδυτήρια».
Αρκετά από αυτά τα στοιχεία μπορούν να διατεθούν ως έξτρα, όπως οι
πλευρικοί αερόσακοι (από τα μέσα του ?97) και το αυτόματο κιβώτιο (πρώτο
αυτόματο κιβώτιο σε Σκόντα) μόνο στο μεγάλο μοντέλο όμως.
Ζήτημα τιμής
Το Οκτάβια είναι ένα αυτοκίνητο με προσωπικότητα, με «παρουσία» στο δρόμο.
Όμορφο, καλοφτιαγμένο, ασφαλές ενεργητικά (το 1.8 που οδηγήσαμε) και
παθητικά. Πολύ κοντά στην αυθεντική γερμανική αντίληψη για το σημερινό
αυτοκίνητο, με ό,τι καλό και κακό σημαίνει αυτό για τον καταναλωτή.
Μοναδικό (ψευδο)πρόβλημα μοιάζει να είναι το έμβλημα της Σκόντα. Κάτι που
σε όλες τις διαφημιστικές καταχωρήσεις παγκοσμίως, η εταιρία έντεχνα
υποστηρίζει με την ένδειξη στο κάτω μέρος: WV Group.
H πρόσκληση προς τους καταναλωτές και η πρόκληση προς τους ανταγωνιστές πως
η Σκόντα βρίσκεται πια σε «άλλη» κλάση, διατυπώθηκε πολύ εύστοχα από τον
διευθυντή μάρκετινγκ της εταιρίας: «Πουλάμε ένα Πασάτ στην τιμή ενός
Πόλο»._4Τ.