Παγκόσμιο Πρωτάθλημα F1: Aνασκόπηση
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα F1
Ανασκόπηση
Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος...
Ο μοναδικός άνθρωπος που αμφισβήτησε την παντοκρατορία των Ουίλιαμς τα
τελευταία χρόνια, ο Μίκαελ Σουμάχερ, δεν άντεξε στην πίεση.
Θρίαμβος λοιπόν για την «καλή ομάδα» του Φρανκ Ουίλιαμς, που με 11 τίτλους
τα τελευταία 6 χρόνια οριοθετεί για τους ιστορικούς του μέλλοντος την «μπλε
εποχή», μέσα σε κλίμα γεμάτο απορίες, ερωτηματικά και κυρίως πολλά
υπονοούμενα...
Κείμενο: Τάκης Πουρναράκης
φωτ: Pan Images, Ρεπόρτερ
ΑΚΟΜΗ και ο πιο τολμηρός σεναριογράφος θα δυσκολευόταν στο ξεκίνημα της
χρονιάς να γράψει ένα τόσο ευφάνταστο σενάριο για την εξέλιξη του φετινού
πρωταθλήματος. Εκπλήξεις, μονομαχίες, ποινές, αλλαγές πιλότων, και πάνω από
όλα ένας «μεγάλος τελικός», που κράτησε εκατομμύρια τηλεθεατές σε όλο τον
κόσμο με κομμένη την ανάσα ως την τελευταία στιγμή.
Θυμηθείτε τι λέγαμε πέρυσι: «Χιλ-Βιλνέβ, ή... Σουμάχερ».
Σημειώστε φέτος: Σουμάχερ, Μπέργκερ, Χάκινεν, Κούλθαρντ, Βιλνέβ, Φρέντσεν,
Φισικέλα, Τρούλι, Χιλ βρέθηκαν να διεκδικούν επί ίσοις όροις τη νίκη.
Το σενάριο πολύ καλό, ο σκηνοθέτης όμως δεν κατάφερε να το αποδώσει με
επιτυχία. Πολλά τα ερωτηματικά και ακόμη πιο δύσκολες οι απαντήσεις...
?Έπαψε ξαφνικά η Ουίλιαμς Ρενό να διαθέτει το καλύτερο μονοθέσιο;
?Αναγεννήθηκε η Μακλάρεν ή η νίκη στην Αυστραλία ήταν αποτέλεσμα
συμπτώσεων;
?Πώς συνδυάζεται η ευκολία με την οποία πέρασε ο Βιλνέβ το Σουμάχερ στη
Βραζιλία με το ότι 15 μέρες αργότερα στην Αργεντινή μετά βίας κράτησε πίσω
του τον Ερβάιν;
?Πολύ χοντρό για να είναι αληθινό το λάθος της Ουίλιαμς στο Μονακό...
?Πώς είναι δυνατόν ο Μπέργκερ, που όλη τη χρονιά δεν κατόρθωσε τίποτα
περισσότερο από μια δεύτερη θέση στη Βραζιλία, να κάνει τέτοια εμφάνιση στο
Χοκενχάιμ;
?Πιστέψαμε ότι γίνονται ακόμη θαύματα βλέποντας το Χιλ να βρίσκεται
επικεφαλής στο Ουγγαρόρινγκ.
?Ο Τρούλι έφθασε να διεκδικεί τη νίκη στην Αυστρία.
?Ο Ερβάιν από το πουθενά(;) γράφει απόλυτους χρόνους στη Σουζούκα.
?Ο Φρέντσεν δεν μπορούσε ή δεν έπρεπε να συγκεντρώσει περισσότερους
βαθμούς;
?Ποιοι δυσαρεστήθηκαν με την επικράτηση του Βιλνέβ;
?Και τελικά ποια είναι η αλήθεια για το προσπέρασμα των δύο Μακλάρεν στον
Καναδό στην Χερέθ;
Εν τέλει...
Όπως σε κάθε υπερπαραγωγή που σέβεται τον εαυτό της, οι καλοί θριάμβευσαν
στο τέλος, ενώ ο «κακός Σούμι» έχει... 78 λόγους για να μην επαναλάβει το
ατόπημά του. Αναμφισβήτητα η παράσταση δεν σε άφηνε να πλήξεις ούτε μια
στιγμή. Ο ρυθμός ήταν καταιγιστικός, αν και σύμφωνα με κάποιους
κατευθυνόμενος, με στόχο την αύξηση του ενδιαφέροντος και της
θεαματικότητας. Είναι απόλυτα θεμιτό για έναν επιχειρηματία να προφυλάσσει
τα συμφέροντα της επιχείρησής του καθώς ο ετήσιος τζίρος στη Φόρμουλα 1
αγγίζει το 1 δισ. δολάρια, όμως ο πρώτος που θα βγει χαμένος από ένα
αναξιόπιστο πρωτάθλημα θα είναι σίγουρα ο ίδιος..._Τ.Π.
Δεύτερο Σαλόνι άνοιγμα με φώτο Σύγκρουση Ερβάιν Αλεζί
Η ταυτότητα της χρονιάς
Υπέρ
Εναλλαγές στην κορυφή και αγωνία ως το τέλος
Έντονος συναγωνισμός
Εκπλήξεις
Νέα γενιά ικανών οδηγών
Σωστές αποφάσεις από τη FIA
Η μάχη των ελαστικών
Εντυπωσιακά καλύτεροι χρόνοι
Κατά
Το «φάουλ» Σουμάχερ στη Χερέθ
Η αστοχία πολλών κινητήρων
Η παρουσία πιλότων με μόνο προσόν τους χορηγούς τους
Η κάκιστη τηλεοπτική κάλυψη με σκοπό την προώθηση της ψηφιακής τηλεόρασης.
Αρκετά «περίεργα» αποτελέσματα
Εκκρεμεί ακόμη η συμφωνία ομόνοιας
Η αποχώρηση της Λόλα λόγω αναξιοπιστίας του χορηγού
IN
Ο Βιλνέβ
Ο Φισικέλα
Οι Τζόρνταν
Ο κινητήρας της Ρενό
Η τηλεοπτική κάλυψη στην Αυστρία
OUT
Οι αδελφοί Σουμάχερ
Οι κίτρινες σημαίες
Τα κινητά εμπόδια Μινάρντι, Τίρελ
Οι κινητήρες της Μερτσεντές και της Φορντ
Ο τηλεσκηνοθέτης
ΟΥΪΛΙΑΜΣ PENO
Αθόρυβοι
(8 νίκες, 123 βαθμοί)
3. Ζακ Βιλνέβ
4. Χάιντς Χάραλντ Φρέντσεν
Ξεκίνησαν εντυπωσιακά με 4 στα 6, όμως η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη.
Προβλήματα άμεσα συνδεδεμένα με λανθασμένες αποφάσεις και επιλογές σε
συνδυασμό με την αποχώρηση του Αντριαν Νιούι και την εξέλιξη του κινητήρα
της Ρενό δημιούργησαν απόσταση 20 βαθμών από την κορυφή. H ψύχραιμη και
κυρίως αθόρυβη αντίδραση, υπεύθυνη για το εντυπωσιακό φινάλε και τους δύο
τίτλους.
Το 1998 η αποχώρηση της Ρενό, οι νέοι κανονισμοί και ο Σουμάχερ, θα είναι
τα εμπόδια για την κατάκτηση του τίτλου.
ΦΕΡΑΡΙ
Κόκκινο ή Μαύρο
(5 νίκες, 102 βαθμοί)
5. Μίκαελ Σουμάχερ
6. Έντι Ερβάιν
Αντικρουόμενες οι απόψεις σε σχέση με το τελικό αποτέλεσμα. Οι αισιόδοξοι
μιλούν για επιτυχία καθώς σημειώθηκε μια νίκη παραπάνω από τον αρχικό στόχο
και έφθασαν να διεκδικούν το πρωτάθλημα οδηγών, ενώ οι απαισιόδοξοι (ή
μήπως επικριτές;) επιμένουν ότι χάθηκε μια χρυσή ευκαιρία για την κατάκτηση
των δύο τίτλων εξαιτίας κυρίως της τακτικής του ενός μονοθεσίου. Απόδειξη η
Ιαπωνία όπου η απόδοση του Ερβάιν εξέθεσε όσους τον περιόριζαν σε δεύτερο
ρόλο όλη τη χρονιά.
Για το 1998 η δήλωση του Σουμάχερ είναι χαρακτηριστική: «Σε περίπτωση
αποτυχίας, είτε φταίω εγώ, είτε το αυτοκίνητο, θα συνεχίσω την καριέρα μου
αλλού».
ΜΠΕΝΕΤΟΝ-ΡΕΝΟ
Φως στην άκρη του τούνελ
(1 νίκη, 67 βαθμοί)
7. Ζαν Αλεζί
8. Γκέραρντ Μπέργκερ, Αλεξάντερ Βουρτς
Πρώτη χρονιά μετά την αποχώρηση του Σουμάχερ οι Μπενετόν παρουσιάστηκαν
ανταγωνιστικές. Αξιοπιστία και καλή οργάνωση στα πιτ, τα δυνατά σημεία της
ομάδας που ενισχύθηκε με την παρουσία του Ντέιβ Ρίτσαρντς. Εντυπωσιακή η
απόδοση του Βουρτς και αλησμόνητη η νικηφόρα επιστροφή του Μπέργκερ στο
Χοκενχάιμ.
Για το 1998 Φισικέλα-Βουρτς συνθέτουν εκρηκτικό δίδυμο ικανό να ανατρέψει
ισορροπίες αν υπάρξει το κατάλληλο υλικό σε επίπεδο κινητήρα-πλαισίου.
ΜΑΚΛΑΡΕΝ ΜΕΡΣΕΝΤΕΣ
Δύναμη ή αξιοπιστία;
(3 νίκες, 63 βαθμοί)
9. Μίκα Χάκινεν
10. Ντέιβιντ Κούλθαρντ
Μετεξεταστέοι οι μηχανικοί της Μερσεντές καθώς δεν κατόρθωσαν να βρουν τη
χρυσή τομή ανάμεσα σε αξιοπιστία και δύναμη. Τέσσερις φορές έχασαν τη νίκη
μέσα από τα χέρια τους οι Χάκινεν, Κούλθαρντ αλλά όλα δείχνουν ότι η
επιστροφή στην κορυφή για την ομάδα του Ρον Ντένις είναι θέμα χρόνου.
Για το 1998 οι δύο πιλότοι διατηρούν τις θέσεις τους, ενώ τη σχεδίαση του
μονοθεσίου έχει αναλάβει ο Αντριαν Νιούι. Απομένει οι κινητήρες της
Μερσεντές να φανούν αντάξιοι του άστρου.
ΤΖΟΡΝΤΑΝ ΠΕΖΟ
Το φίδι της ατυχίας
(33 βαθμοί)
11. Ραλφ Σουμάχερ
12. Τζιανκάρλο Φισικέλα.
Όσκαρ ατυχίας διεκδικεί η Τζόρνταν καθώς η καλή αγωνιστική πορεία δε
συνδυάστηκε με την ανάλογη συγκομιδή βαθμών. Μετά την επαφή στην Αργεντινή
οι σχέσεις των δύο πιλότων ήταν κακές, όμως ο ανταγωνισμός λειτούργησε
θετικά για την ομάδα. Οι αλλαγές ενόψει ?98 έπαιξαν σημαντικό ρόλο στις
τελευταίες κακές εμφανίσεις.
Το 1998 τη θέση του Φισικέλα θα πάρει ο Χιλ και ουδείς μπορεί να προβλέψει
όσα σχετικά με τη συνεργασία του με τον Ραλφ. Σε επίπεδο κινητήρων, η Πεζό
φεύγει, η Μούνγκεν Χόντα έρχεται...
ΠΡΟΣΤ ΜΟΥΝΓΚΕΝ-ΧΟΝΤΑ
Ανερχόμενη δύναμη
(21 βαθμοί)
14. Ολιβιέ Πανίς, Γιάρνο Τρούλι
15.Σίντζι Νακάνο
Όπως η οδήγηση του κ. καθηγητή, έτσι και η ομάδα του σταθερή, προβλέψιμη,
αλάνθαστη και πάντα υπολογίσιμη αποτελεί την ανερχόμενη δύναμη στο χώρο.
Έκπληξη ο Γιάρνο Τρούλι που αντικατέστησε επάξια τον Πανίς μετά το ατύχημα
στον Καναδά, ενώ αντίθετα οι προσπάθειες για την απομάκρυνση του Νακάνο δεν
απέδωσαν.
Το 1998 ξεκινά με τις καλύτερες προϋποθέσεις καθώς το δίδυμο Πανίς-Τρούλι
θα έχει στη διάθεσή του τον κινητήρα της Πεζό, την εξέλιξη του οποίου έχει
αναλάβει ο Μπερνάρ Ντιντό.
ΖΑΟΥΜΠΕΡ -ΠΕΤΡΟΝΑΣ
Απογοήτευση
(16 βαθμοί)
16. Τζόνι Χέρμπερτ
17. Νικόλα Λαρίνι, Τζιάνι Μορμπιντέλι, Νομπέρτο Φοντάνα
Έχοντας λύσει το οικονομικό πρόβλημα, με άρτια οργάνωση και κορυφαίο
κινητήρα σίγουρα τα αποτελέσματα δεν ήταν ανάλογα των προδιαγραφών. Η
συνεχής εναλλαγή πιλότων δημιούργησε πρόσθετα προβλήματα και σε συνδυασμό
με την ατυχία δεν επέτρεψε κάτι περισσότερο από μια καλή εμφάνιση του
Χέρμπερτ στην Ουγγαρία.
Για το 1998 ο συνδυασμός Αλεζί - Χέρμπερτ - 046/EVO2 δε θα έχει καμία
δικαιολογία σε περίπτωση αποτυχίας.
ΑΡΟΟΥΣ-ΓΙΑΜΑΧΑ
Αναξιοπιστία
(9 βαθμοί)
1. Ντέιμον Χιλ
2. Πέντρο Πάολο Ντινίζ
Πενιχρός απολογισμός σε σχέση με τις θεωρητικές δυνατότητες της ομάδας. Η
παρουσία του Ντέιμον Χιλ κάλυψε τελικά τις αδυναμίες του μονοθεσίου και
κρίμα που δεν ολοκληρώθηκε με νίκη η προσπάθεια στην Ουγγαρία.
Για το 1998 ο αναξιόπιστος κινητήρας της Γιαμάχα παραμένει αλλά φεύγει ο
Χιλ και τη θέση του παίρνει ο Μίκα Σάλο. Τη σχεδίαση του καινούριου
μονοθεσίου έχει αναλάβει ο Τζον Μπάρναρντ.
ΣΤΙΟΥΑΡΤ ΦΟΡΝΤ
Σύννεφα καπνού
(6 βαθμοί)
22. Ρούμπενς Μπαρικέλο
23. Ίαν Μάγκνουσεν
Ο V10 της Φορντ ήταν η αχίλλειος πτέρνα της νεοσύστατης ομάδας. Αντίθετα,
το σασί SF1 και τα ελαστικά της Μπρίτζεστοουν συνεργάστηκαν άψογα, κάτι που
επιβεβαιώνεται άλλωστε από τη δεύτερη θέση του Μπαρικέλο στο Μονακό και την
τρίτη θέση στην εκκίνηση στον Καναδά.
Για το 1998 οι πιλότοι διατηρούν τις θέσεις τους, ενώ η Φορντ παρουσίασε
στη Χερέθ ένα νέο κινητήρα που όμως δεν εντυπωσίασε.
ΤΙΡΕΛ ΦΟΡΝΤ
Πενία τέχνας κατεργάζεται
(2 βαθμοί)
18. Γιος Φερστάπεν
19. Μίκα Σάλο
ΟΙ δύο πιλότοι ήταν ό,τι καλύτερο είχε να επιδείξει η ομάδα του Κεν Τίρελ.
Το λευκό χρώμα του μονοθεσίου οφειλόταν στην έλλειψη χορηγών, ενώ τα
περίεργα αεροδυναμικά βοηθήματα δεν μπόρεσαν να αλλάξουν την κατάσταση και
οι εγκαταλείψεις διαδέχονταν η μία την άλλη.
Για το 1998 η αποχώρηση του V8 της Φορντ θα καλυφθεί από την εμπορική
έκδοση του V10, ενώ στη θέση του Σάλο θα αγωνίζεται ο Τακάτζι.
ΜΙΝΑΡΝΤΙ - ΧΑΡΤ
Ωσεί παρών
(0 βαθμοί)
20. Όκιο Καταγιάμα
21. Τάσο Μάρκες, Γιάρνο Τρούλι
Κινητά εμπόδια μέσα στην πίστα οι δύο Μινάρντι, αδυνατούν να
πραγματοποιήσουν μια αξιοπρεπή παρουσία. Μοναδική ελπίδα για την μικρή
ιταλική ομάδα η επιχορήγηση που θα προκύψει από τη συμφωνία ομόνοιας, αν
και όταν αυτή γίνει αποδεκτή από όλους.
Το 1998 θα χρησιμοποιούν την εμπορική έκδοση του V10 της Φορντ, ενώ τη θέση
του Καταγιάμα θα πάρει κάποιος πιλότος με... προίκα.
Γεγονότα με σημασία...
Μια νέα γενιά οδηγών κατέθεσε τα διαπιστευτήριά της και κέρδισε τις
εντυπώσεις. Με επικεφαλής το Φισικέλα αλλά και τους Τρούλι, Βουρτς, Ραλφ
Σουμάχερ, Μάγκνουσεν να ακολουθούν, το νέο αίμα δημιούργησε πολλές
εκπλήξεις και άφησε υποσχέσεις για το άμεσο μέλλον.
Η παρουσία της Μπρίτζεστοουν που έσπασε το μονοπώλιο της Γκουντγίαρ με
δυναμικό τρόπο. Οι πεισματάρηδες Ιάπωνες κατάφεραν με το «καλημέρα» να
φτάσουν στο δεύτερο σκαλί του βάθρου καθώς πολλές φορές το προϊόν τους
ταίριαζε απόλυτα με τα χαρακτηριστικά του αγώνα.
Η δημιουργία της Προστ με επικεφαλής τον Αλεν Προστ και καθαρά γαλλικό
χαρακτήρα. Μια ομάδα που έχει και κυβερνητική υποστήριξη δίνει την άλλη
διάσταση στα δρώμενα.
Οι νέοι κανονισμοί που προβληματίζουν οδηγούς και κατασκευαστές έχουν
στόχο να αυξήσουν το συναγωνισμό και να μειώσουν τον κίνδυνο. Οι απόψεις
διχάζονται, καθώς μια ομάδα οδηγών με επικεφαλής το Βιλνέβ θεωρεί τις
αλλαγές τουλάχιστον ατυχείς, ενώ κάποιοι άλλοι όπως οι Χιλ και Χέρμπερτ
βρίσκουν τα νέα μονοθέσια διασκεδαστικά.
Οι κίτρινες σημαίες που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη του
πρωταθλήματος. Ο Βιλνέβ κινδύνεψε να χάσει τον τίτλο εκτός πίστας αλλά και
ο Σουμάχερ έχασε πολύτιμους βαθμούς στην Αυστρία. Οι οδηγοί ισχυρίζονται
ότι δεν τις βλέπουν και η FIA απαντά με ένα φωτάκι πάνω στο τιμόνι που θα
προειδοποιεί τους οδηγούς αναβοσβήνοντας στο χρώμα της εκάστοτε σημαίας...
Τρεις πιλότοι με τον ίδιο ακριβώς χρόνο στις δοκιμές της Χερέθ.
Ούτε ένα πιτ-στοπ από το Μίκα Σάλο στο βρεγμένο Μονακό.
ΧΡΥΣΗ ΠΕΝΤΑΔΑ
Μόνο μια αλλαγή σε σχέση με την περσινή μας επιλογή. O Γκέρχαρντ Μπέργκερ
παίρνει τη θέση του Χιλ.
Την πρώτη θέση μοιράζονται Βιλνέβ και Σουμάχερ. Η συγκλονιστική μονομαχία
τους στο τελευταίο Γκραν Πρι έσπασε κάθε ρεκόρ θεαματικότητας.
Στην τρίτη θέση ο Ιταλός Τζιανκάρλο Φισικέλα. O καλύτερος πιλότος της νέας
γενιάς Η μετά Σούμι εποχή οφείλει να έχει τον δικό της «θεό», και ο Φισίκο
διαθέτει όλα τα προσόντα. Οι συμπατριώτες του μάλιστα τον φαντάζονται από
τώρα στη Σκουντερία θριαμβευτή.
Στην τέταρτη θέση ο συμπαθής Μίκα Χάκινεν. Προτάθηκε για Όσκαρ ατυχίας αλλά
η νίκη στη Χερέθ τού στερεί τον τίτλο. Ο Φιλανδός χρειάστηκε 96 αγώνες για
να φτάσει στην υψηλότερη θέση του πόντιουμ.
Στην πέμπτη θέση ο Γκέραρντ Μπέργκερ. Μετά 13 χρόνια συνεχούς παρουσίας και
210 Γκραν Πρι δήλωσε σωματικά και ψυχικά κουρασμένος και αποφάσισε να
αποχωρήσει αφήνοντας ωστόσο ανοιχτό το ενδεχόμενο της επιστροφής.
Γκάφες...
Μονακό και κάτω από καταρρακτώδη βροχή οι δύο Ουίλιαμς ξεκινούν με σλικ
λάστιχα και στεγνές ρυθμίσεις!
Χερέθ και ο Φρέντσεν στη διάρκεια του αγώνα μπήκε στα πιτ της Μπενετόν!
Ωραίος
O Τζιανκάρλο Φισικέλα.
Προσπερνώντας
Ο Ντέιμον Χιλ περνάει στα ίσια το Μίκαελ Σουμάχερ στην Ουγγαρία.
Ατυχος
Ο Μίκα Χάκινεν που εγκατέλειψε 3 φορές από κινητήρα ενώ βρισκόταν
επικεφαλής. υπάρχει φωτό
Απόλυτη διαφορά
Ο χρόνος του Βιλνέβ στις κατατακτήριες δοκιμές στην Αυστραλία. Ήταν 1,7
μπροστά από τον δεύτερο.
Η συνολική βαθμολογία, η σύγκρουση Βιλνέβ-Σουμάχερ και η γρίλια με την
εκκίνηση της χρονιάς από Πρωτό