Nίκος Mάργαρης
ΟΙΚΟ-ΛΟΓΙΚΑ
«?Πώς όμως να οδηγήσεις σοβαρά στην Αθήνα; Όταν στη διασταύρωση Αλεξάνδρας
και Πανόρμου, για παράδειγμα, είναι αδύνατον να περάσεις απέναντι αν δε
φύγεις με ?πορτοκαλί? και κλείσεις το άλλο οδόστρωμα;?»
Χιουντάι με ρολόι που ανακλά
ΣΤΟ παρελθόν είχα οδηγήσει κουπέ αυτοκίνητο μόνο μια φορά. Οι εντυπώσεις
μου είχαν δημοσιευθεί με τον τίτλο «Χορεύοντας με το Μazda», αλλά δεν είχα
συμπληρώσει και το γεγονός ότι είχα βρεθεί κατηγορούμενος ως λαθρέμπορος!
Τούτο επειδή εκείνη την εποχή η πινακίδα «Δοκιμή» δεν ίσχυε τα
Σαββατοκύριακα. Πράγμα που σημαίνει ότι οδηγώντας το Μάζντα Κυριακή με
συνέλαβαν ως λαθρέμπορο που οδηγούσε αυτοκίνητο χωρίς πινακίδες. Ύστερα από
τραβήγματα δύο ετών σε δικαστήρια και δικηγόρους, ευτυχώς αθωώθηκα.
Όταν λοιπόν ο ευγενέστατος κ. Κάγκας με πληροφόρησε ότι το Χιουντάι κουπέ
είχε πινακίδα «Δοκιμή» και θα το παραλάμβανα Κυριακή, το μυαλό μου πήγε
στην περιπέτεια του Μάζντα. Ευτυχώς ο νόμος είχε αλλάξει κι έτσι βρέθηκα
στην παραλιακή λεωφόρου του Φαλήρου (μην ξεχνάμε ότι περισσότεροι από τους
μισούς αναγνώστες του περιοδικού ζουν στην επαρχία) στην Αθήνα. Να οδηγώ το
κουπέ με τη βαλίτσα μου να χωράει στο πορτ-μπαγκάζ, πράγμα που σημαίνει ότι
είναι μεγάλο.
Δεν είχα ρωτήσει προηγουμένως μήπως υπήρχε συναγερμός κι έτσι έντρομος
διαπίστωσα ότι είχα πατήσει ένα κουμπάκι που νόμισα ότι ήταν του
ραδιοφώνου. Ευτυχώς δεν είχε ραδιόφωνο, αλλά κασετόφωνο για το οποίο όμως
δεν είχα κασέτες. Χώρια που μέχρι να το καταλάβω έπρεπε ν? αλλάξω γυαλιά,
γιατί δε βλέπω και κοντά λόγω πρεσβυωπίας. Αλλο πρόβλημα κι αυτό. Έχοντας
και μυωπία, όταν οδηγώ φοράω γυαλιά φωτογκρέι, για να βλέπω μακριά και να
με προστατεύουν από τον ήλιο. Οπότε δε βλέπω ευκρινώς το καντράν του
αυτοκινήτου με τις ενδείξεις και το ίδιο πρέπει να ισχύει και για τον Κώστα
Καββαθά.
Τέλος πάντων, καλό το καντράν με τις ενδείξεις, με εξαίρεση το ψηφιακό
ρολόι. Το οποίο δεν μπορούσα να δω την ημέρα, επειδή στο σημείο αυτό ανακλά
ο ήλιος. Έκανα διάφορες δοκιμές στο κάθισμα κι έτσι σας διαβεβαιώ ότι από
τη στιγμή που είσαστε πάνω από 1,77 στο ύψος το βλέπετε! Φαίνεται ότι οι
Κορεάτες -που οι ίδιοι είναι κοντοί- κατασκεύασαν το αυτοκίνητο μόνο για
εξαγωγή!
Βασικός στόχος κάθε φορά που οδηγώ αυτοκίνητο του περιοδικού που έχει απέξω
στις πόρτες το σήμα 4Τροχοί/test είναι να μη το ρεζιλέψω. Τούτο, επειδή οι
πολλοί αναγνώστες και οι ακόμη περισσότεροι θαυμαστές του Κώστα Καββαθά σε
κάνουν να αισθάνεσαι με όλα τα μάτια στραμμένα πάνω σου ότι είσαι στη
γυάλα. Σε σύγκριση όμως με άλλα αυτοκίνητα που πρόσφατα είχα οδηγήσει
ελάχιστοι με ρώτησαν «είναι καλό».
Πώς όμως να οδηγήσεις σοβαρά στην Αθήνα; Όταν στη διασταύρωση Αλεξάνδρας
και Πανόρμου, για παράδειγμα, είναι αδύνατον να περάσεις απέναντι αν δε
φύγεις με «πορτοκαλί» και κλείσεις το άλλο οδόστρωμα; Για να είμαι επομένως
τύπος και υπογραμμός μέχρι που άλλαξα διαδρομή και έστριψα Αλεξάνδρας
δεξιά. Χώρια που δεν ήταν, επίσης, δυνατόν να παρκάρω παράνομα στην
Ιπποκράτους. Παρόλο που γνώριζα ότι όλοι οι αστυνομικοί απουσίαζαν, επειδή
ήταν σε συγκεντρώσεις και πορείες του κέντρου.
Θα έλεγα -χωρίς υπερβολή- ότι η γνωστοποίηση της παρουσίας των 4Τροχών με
κάνει ν? αλλάζω χαρακτήρα. Προφανώς προς το καλύτερο. Δε σταματώ επομένως
να σκυλοβρίσω την παλιόφατσα που κορνάρει από πίσω όταν εμπρός είναι όλα
ακίνητα. Τόσο, που σκέφτομαι να πάρω αυτοκόλλητα τα οποία να κολλήσω στα
δικά μου αυτοκίνητα με στόχο τον αυτοπεριορισμό σε πλήρη πλαίσια ευπρέπειας
και νομιμότητας.
Ίσως απορείτε γιατί ενώ πήρα αυτοκίνητο για το οποίο πρέπει να σας γράψω
εντυπώσεις εγώ σχολιάζω την αλλαγή στο δικό μου χαρακτήρα από το
αυτοκίνητο. Ποιος -το έχω ξαναγράψει- τελικά κάνει τη δοκιμή τίνος, είναι
μια απορία. Από την άλλη, αν είχα 6.000.000 δρχ. διαθέσιμα πρέπει να σας πω
ότι μπορεί και να αγόραζα το Χιουντάι. Δε γνωρίζω πολλά από αυτοκίνητα και
δοκιμές, όμως η αίσθηση που έχεις μέσα σ? αυτό είναι τόσο ασφάλειας όσο και
-στο βαθμό των ορίων του- δύναμης. Δεν κατάφερα, όπως κάνω συνήθως, να πάω
μ? αυτό στη διαδρομή που μ? αρέσει να κάνω: Αθήνα-Μηλιές Πηλίου. Το οδήγησα
μόνο μέσα στη πόλη και μάλιστα με πλήρη προσοχή στους νόμους και τις
γραφές. Πήγαινα στην αυτοκινούμενη μάζα της Μεσογείων Δευτέρα πρωί ως κότα!
Πράγμα που σημαίνει ότι για μεν μέσα στην Αθήνα προτιμήστε ό,τι το
μικρότερο, αλλά για παραέξω ξανασκεφθείτε το. Εντάξει, αντιλαμβάνομαι και
το πρόβλημα μερικών εξ ημών που το κοινωνικό status δεν τους πάει να
οδηγούν Χιουντάι. Από την άλλη τέτοιο συνδυασμό «money for total quality»
(έτσι δεν το λένε;) πού αλλού θα βρείτε;_Ν.Μ.