Pάλι Aκρόπολις, Oι πρωτάρηδες
Οι νέοι είναι ωραίοι....
Ειδικά στο φετινό Ράλι Ακρόπολις ήταν και εντυπωσιακοί. O λόγος στους
«πρωτάρηδες» Ρίτσαρντ Μπερνς - Μιτσουμπίσι Καρίσμα GΤ-και Οριόλ Γκομέζ Σέατ
Ιμπίθα Κιτ Καρ-που πήραν το «βάπτισμα του πυρός» στα ελληνικά χώματα, αλλά
και στον συνοδηγό του Κάνκουνεν, Γιούχα Ρέπο, που τα πήγε περίφημα από το
δεξί κάθισμα του Έσκορτ.
Κείμενα: Πόπη Παπαμιχαήλ
Φωτογραφίες: Θάνος Ηλιόπουλος
Ρίτσαρντ Μπερνς
O νεαρός Βρετανός ήρθε στην Ελλάδα με σκοπό να βοηθήσει τον ομόσταυλό του
Τόμι Μάκινεν στο κυνήγι του τίτλου. Οδηγεί στο φετινό πρωτάθλημα το
Μιτσουμπίσι Καρίσμα GT, και το πρόγραμμά του περιλαμβάνει τους χωμάτινους
αγώνες του ΠΠΡ.
Αντι-σταρ ο μικρός (εξακολουθεί να είναι ο νεαρότερος οδηγός που κέρδισε το
βρετανικό πρωτάθλημα ?ήταν μόλις 22 χρονών) δεν έκρυψε τον ενθουσιασμό του
και ανταποκρίθηκε με τον καλύτερο τρόπο στις επευφημίες των θεατών τόσο
στις ειδικές διαδρομές, πηγαίνοντας σαν τον άνεμο, όσο και στον τερματισμό
ανοίγοντας το δρόμο για τις παραδοσιακές σβούρες των πανηγυρισμών. Το νεαρό
της ηλικίας δεν σημαίνει και απειρία, αφού ο Μπερνς ξεκίνησε σαν
εργοστασιακός οδηγός και ομόσταυλος του Κόλιν Μακρέι οδηγώντας Λέγκασι και
αργότερα Ιμπρέζα. Μεταπήδησε πριν από δύο χρόνια στη Μιτσουμπίσι και
θεωρείται σπεσιαλίστας στους αγώνες της Απω Ανατολής.
«Είχα μια μικρή εμπειρία από την Ελλάδα από κάποια τεστ την περσινή χρονιά,
άκουγα ότι ο αγώνας ήταν σκληρός, αλλά δεν είχα ιδέα τι με περίμενε στις
ειδικές διαδρομές. Το Ακρόπολις ήταν για μένα πρωτόγνωρη εμπειρία, αφού δεν
υπήρχε μέτρο σύγκρισης με κανέναν άλλο αγώνα και μπορώ να πω τώρα πια ότι
το φετινό ράλι Ακρόπολις μόνο με το επόμενο ή το περσινό μπορεί να
συγκριθεί ή να παρομοιαστεί. Οι ειδικές διαδρομές ήταν πολύ σκληρότερες από
ό,τι περίμενα. Για παράδειγμα, από το Στείρι περνούσαμε δύο φορές και τα
αυτοκίνητα πραγματικά καταπονήθηκαν. O αγώνας ήταν ακόμα σκληρότερος για
τους οδηγούς, αφού μας κρατούσε διαρκώς απασχολημένους. Το βασικό μας
πρόβλημα ήταν με τα λάστιχα που έπρεπε να αλλάζουμε μεταξύ των ειδικών
διαδρομών και αυτό μας στοίχιζε σε χρόνο ηρεμίας. Οδηγούσαμε στην ειδική
διαδρομή, βγαίναμε, αλλάζαμε λάστιχα, για να ξαναοδηγήσουμε αμέσως μετά, αν
αντιμετωπίζαμε κάποιο μηχανικό πρόβλημα προσπαθούσαμε να το επιδιορθώσουμε.
Με άλλα λόγια οι ρυθμοί δουλειάς ήταν ?φλατ άουτ?.
Πριν ξεκινήσει ο αγώνας δεν ήξερα πόσο γρήγορα έπρεπε να πάω και φυσικά
ποιο ρυθμό θα ακολουθούσαν οι άλλοι. Έτσι αποφάσισα να ξεκινήσω
ακολουθώντας από την αρχή γρήγορο ρυθμό, βλέποντας αν το αυτοκίνητό μου θα
αντεπεξέλθει στους σκληρούς δρόμους. Ευχαριστήθηκα όταν γράφαμε καλούς
χρόνους και ακόμα περισσότερο όταν κερδίσαμε ορισμένες ειδικές διαδρομές.
Βασικά ένιωθα καλά, γιατί, αν και ακολουθούσα γρήγορο ρυθμό, δεν έκανα
λάθη. Είχα βρει τον κατάλληλο ρυθμό και δεν αντιμετώπισα ιδιαίτερα
προβλήματα παρά μόνο τη δεύτερη ημέρα στην τελευταία ειδική. ?Κατέβηκα?
πολύ γρήγορα και έπεσα άτσαλα με δύναμη σε πέτρες, με αποτέλεσμα να
προκληθούν ζημιές σε μια από τις βάσεις στήριξης του κινητήρα. Αυτό
προκάλεσε προβλήματα και άλλα προβλήματα με αποτέλεσμα να καταστραφεί και η
άλλη βάση στήριξης δημιουργώντας μάλιστα ρωγμή στο μπλοκ του κινητήρα.
Φτάνοντας στα Καμένα Βούρλα δεν ήξερα αν θα συνέχιζα την τελευταία ημέρα,
αλλά οι βλάβες επιδιορθώθηκαν, και την επομένη προσπάθησα να πάω πολύ
γρήγορα στις δύο πρώτες ειδικές διαδρομές για να πιέσω τον Κάρλος.
Δυστυχώς, έμεινα από φρένα και δεν μπόρεσα να κάνω τίποτα για να βοηθήσω
την ομάδα μου. Όσο για το μέλλον, θα συμμετάσχω στο ράλι Ινδονησίας, Νέα
Ζηλανδίας, Αυστραλίας και στο R.A.C, αγώνες στους οποίους έχω ξανατρέξει
και ελπίζω ότι θα πάω καλά. Όσο για την επόμενη χρονιά δεν έχω ακόμα
συμβόλαιο με καμιά ομάδα, αλλά ελπίζω ότι θα μείνω στη Μιτσουμπίσι.
Θα ήθελα να προσθέσω ότι πέρα από τις οδηγικές μου εμπειρίες που αποκόμισα
στην Ελλάδα , εντυπωσιάστηκα με τους θεατές. Είναι πολύ πειθαρχημένοι
?ελάχιστες φορές τους είδα να στέκονται σε επικίνδυνα σημεία? και πολύ
ενθουσιώδεις. Ειδικά στον τερματισμό εκτίμησα την υποστήριξή τους παρόλο
που συμμετείχα πρώτη φορά στο Ακρόπολις και πιστεύω ότι του χρόνου δε θα
τους απογοητεύσω και θα προσπαθήσω να κερδίσω».
Οριόλ Γκομέζ Μάρκο
Γεννήθηκε στη Βαρκελώνη το 1968 και ξεκίνησε τους αγώνες το 1987 στο
Ισπανικό Πρωτάθλημα. Έγινε ευρύτερα γνωστός μετά την εκπληκτική απόδοση του
στο Ράλι Καταλονίας το 1996 με Ρενό Μεγκάν. Αυτή η επίδοσή του δεν πέρασε
απαρατήρητη από τους Ισπανούς της Σέατ και τον εμπιστεύθηκαν για το φετινό
πρόγραμμα της ομάδας. Έτσι συμμετέχει με Σέατ Ιμπίθα Κιτ Καρ στο κύπελλο F2
μαζί με το Χάρι Ροβάνπερα και ενίοτε με τον Έρβιν Βέμπερ και τον Μπρούνο
Τιρί. Απειρος στα χώματα ο χαμογελαστός καταλανός οδηγός της Σέατ ήρθε στην
Ελλάδα με ανεβασμένο ηθικό από την καλή απόδοσή του στην Αργεντινή.
Ενθουσιάστηκε από τις ομορφιές της πατρίδας μας και τρόμαξε με τα σκληρά
χώματα του εθνικού μας αγώνα. Τελικά κατάφερε να κερδίσει σχετικά άνετα την
F2 παρόλα τα προβλήματα που αντιμετώπισε.
«Είμαι πολύ ευχαριστημένος, γιατί ήταν η δεύτερη φορά που συμμετέχω σε
χωμάτινο αγώνα. Στην Αργεντινή ήμουν δεύτερος, ενώ εδώ κέρδισα ? πράγμα
πολύ σημαντικό για μένα και την ομάδα μου. Το ράλι Ακρόπολις ήταν σκληρό
και οι ειδικές διαδρομές απίστευτα δύσκολες, γεμάτες πέτρες(!). Ιδιαίτερα
για ένα αυτοκίνητο σαν το Ιμπίθα που οδηγούσα, με κίνηση στους 2 εμπρός
τροχούς, ήταν ακόμα δυσκολότερο να οδηγώ κάτω από αυτές τις δύσκολες
συνθήκες. Παρόλα αυτά όλα πήγαν καλά χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Μόνο την
πρώτη ημέρα είχα πολλά μικρά αλλά και μεγάλα προβλήματα, όπως η μηχανή που
ανέβαζε θερμοκρασία, και το τιμόνι που το έσπασα και έχασα ίσως και 7
λεπτά. Την επόμενη ημέρα ήταν πολύ πολύπλοκο να οδηγήσω και να καλύψω τη
διαφορά. Είναι δύσκολο να μιλήσω για τη νίκη, περίμενα και ευχόμουν να
κερδίσω τον αγώνα. Βοηθήθηκα πολύ από το αυτοκίνητο που είναι πολύ καλό
και, αν εξαιρέσει κανείς την πρώτη ημέρα, δεν αντιμετώπισα άλλα σοβαρά
προβλήματα, με αποτέλεσμα να οδηγήσω γρηγορότερα. Σίγουρα για το Ακρόπολις
μπορώ να πω ότι είναι το σκληρότερο ράλι στον κόσμο και είμαι χαρούμενος
που το κέρδισα. Σκέπτομαι μάλιστα ότι υπάρχει πιθανότητα να κερδίσω και
άλλον αγώνα, αφού οι εμπειρίες που απέκτησα στο Ακρόπολις ήταν τόσες που
μου δίνουν την αυτοπεποίθηση να πιστεύω ότι θα τα καταφέρω. Πριν από τον
αγώνα σκεπτόμουν να ξεκινήσω την πρώτη ημέρα χαλαρά κάνοντας αγώνα τακτικής
για να δω περισσότερο αν μπορώ να πάω γρηγορότερα ελέγχοντας τους
αντιπάλους μου. H σκέψη ήταν αν όλα πήγαιναν καλά, τη δεύτερη ημέρα να
αυξήσω το ρυθμό μου και την τρίτη να οδηγήσω ακόμα γρηγορότερα. Ακριβώς την
ίδια τακτική είχα ακολουθήσει και στην Αργεντινή και είχε αποτέλεσμα. Οι
θεατές στην Ελλάδα είναι εκπληκτικά ενθουσιώδεις, χωρίς όμως να ενοχλούν
και να κάθονται σε επικίνδυνα σημεία. Σίγουρα δεν έχουν καμιά σχέση με τους
θεατές των άλλων αγώνων. Το μόνο πρόβλημα που αντιμετώπισα μαζί τους ήταν
την πρώτη ημέρα που κάποιος είχε τραυματιστεί στο κεφάλι από πέτρα και
καθώς τον μετέφεραν με εμπόδισαν.
Το φετινό Ακρόπολις ήταν για μένα γεμάτο εκπλήξεις ξεκινώντας από τις
δοκιμές. Πέρυσι είχα έρθει στην Ελλάδα για τουρισμό να δω την Ακρόπολη και
έμεινα μόνο στην Αθήνα. Είχα στο μυαλό μου ότι όλη η Ελλάδα ήταν κάπως
έτσι. Φέτος, όμως, πηγαίνοντας για δοκιμές στα βουνά άλλαξα τελείως γνώμη,
εντυπωσιάστηκα με την ομορφιά της πατρίδας σας. Δε θα ξεχάσω στις δοκιμές
που έβγαινα από τα βουνά και η θάλασσα απλωνόταν μπροστά μας. Ήταν
απίστευτα όμορφα και πιστεύω ότι είναι από τις χώρες που πρέπει κάποιος να
επισκεφτεί. Όσο για το αγωνιστικό μου μέλλον, προετοιμάζομαι για τη Νέα
Ζηλανδία και ανάλογα με το αποτέλεσμα θα προγραμματίσουμε με τη Σέατ τη
συνέχεια».
Γιούχα Ρέπο
O φινλανδός συνοδηγός έδωσε εξετάσεις, τόσο στην Αργεντινή, όσο και στην
Ελλάδα και πήρε άριστα. Όταν Νίκι Γκριστ υπέγραψε συμβόλαιο με το Μακρέι,
το δεξί μπάκετ του Κάνκουνεν χήρεψε και όταν ο μεγάλος φινλανδός οδηγός
επανήλθε στους αγώνες, ο Ρέπο ανέλαβε καθήκοντα. Ωστόσο ο συμπαθής
συνοδηγός ?πρόσφατα ήταν συνοδηγός του νεαρού Χάρι Ροβάνπερα? πήρε την
πρώτη του γεύση από το δεξί μπάκετ του Κάνκουνεν στην Αργεντινή, αλλά το
Ακρόπολις όπως είπε είναι το κάτι άλλο. H άποψή του για τον εθνικό μας
αγώνα είναι ότι ως συνοδηγός δε δυσκολεύτηκε καθόλου, αστειευόμενος,
μάλιστα, είπε ότι πολλές φορές νόμιζε ?λόγω της υψηλής θερμοκρασίας? ότι
ήταν στη σάουνα με τον Κάνκουνεν και όχι στον αγώνα.
Μέρος των σημειώσεων των Κάνκουνεν Ρέπο από την ειδική διαδρομή Ανάληψη,
εξαιρετικά αφιερωμένο στους εκπληκτικούς θεατές του Ράλι Ακρόπολις.
50 αριστερή πατημένη σε πήδημα με χάσιμο 50
γρήγορη αριστερή διαρκείας σφιχτή και σε δεξιά μεσαία διαρκείας
50 σε πήδημα με νερά σε γρήγορη αριστερή και γρήγορη δεξιά σε χάσιμο
70 κρατήσου αριστερά στο πήδημα
και γρήγορη αριστερή σφιχτή σε γρήγορη δεξιά
50 γρήγορη δεξιά και εύκολη αριστερή σε πήδημα με νερά και χάσιμο.