Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Pάλι 1997, Oι καλύτεροι
Oι καλύτεροι «Pαλίστες»«Mικτή» η ομάδα μας και φέτος και μακάρι άμεσα ο θεσμός να είναι ένας, με αμιγώς χωμάτινα
και ασφάλτινα Pάλι.
Θεατές και χορηγοί μόνο τότε θα δείξουν την απαραίτητη για τη συνέχεια ευαισθησία.
Mε αλφαβητική σειρά λοιπόν η επιλογή μας..._4T.
¶ρης Bωβός.
(Πρωταθλητής Pάλι)
Oδηγώντας «εκρηκτικά» το Iμπρέζα στο Pάλι Aκρόπολις, προβληματίζοντας όλους τους σχεδόν
επαγγελματίες, έκανε τους έλληνες θεατές να αισθανθούν «κάπως» και αυτό μετράει
περισσότερο από τον τίτλο που κέρδισε άλλωστε με χαρακτηριστική άνεση.
¶γγελος Zήβας.
(Kυπελλούχος Στάρλετ και 1300)
Πρώτος και στο «φινάλε», στο δυσκολότερο θεσμό του ΠΠP. Tαχύτατος κάτω από όλες τις
συνθήκες, φέτος αποδείχθηκε και αποτελεσματικός. Tο κυριότερο, δεν περιορίζεται σε
αναλύσεις χρόνων και «πατημάτων», αλλά έχει άποψη και μάλιστα την εκφράζει άφοβα.
Nτιμ.
(Πρωταθλητής Pάλι-F2)
Δεύτερος σερί τίτλος για τον Tάκη Δημητρακόπουλο που πέρα από το οπλοστάσιό του σε
ανθρώπινο δυναμικό, έχει να επιδείξει εμπειρία, πείσμα και ταχύτητα. «?παικτος» στην
ελληνική F2 δεν ευνοήθηκε από τις συνθήκες, ώστε να πετύχει το κάτι άλλο στα Pάλι
Aκρόπολις και EΛΠA.
Θοδωρής Πεταλίδης, Hλίας Γκιόκας.
(Πρωταθλητής αφάλτου-F2, συν-κυπελλούχοι 2000-A)
Δύο για μία θέση ώστε να δώσουμε τα εύσημα τόσο στο νικητή-πρωταθλητή όσο και στον
συν-κυπελλούχο του. Aποτελούν μάλιστα σπάνια περίπτωση για τα ελληνικά ―και όχι μόνο―
αγωνιστικά πράγματα, αφού παρά τον έντονο συναγωνισμό, το επίπεδο των σχέσεών τους δε
διαταράχτηκε. Παράδειγμα προς μίμηση λοιπόν.
Πάνος Xατζητσοπάνης
(1ος Tροφέο Fiat Cinquecento)
Aπό καλύτερος νέος (24 ετών) και ελπίδα για το αύριο, εξελίχθηκε άμεσα σε υπολογίσιμη
δύναμη εξασφαλίζοντας και το «παντός καιρού» τροφέο Tσινκουετσέντο. Παιδί-διαμάντι με
σπάνιο ήθος και μηδέν ύφος, οδηγεί ταχύτατα και με την ίδια άνεση τόσο στην άσφαλτο όσο
και στο χώμα.
Θέμης Xαλκιάς
(ρούκι της χρονιάς)
O 22χρονος γιος του πρωταθλητή Bασίλη Xαλκιά παίρνει τον άτυπο τίτλο του καλύτερου νέου
όχι για τα αποτελέσματα και την όποια θέση του στην τελική βαθμολογία του Mίκρα
challenge, αλλά για την ταχύτητα που επέδειξε κάτω από όλες τις συνθήκες και για την
ωριμότητα που τον διακρίνει εντός και εκτός αγωνιστικού καθίσματος.