Alfa Romeo 166 2,0 V6 TB
Ο ΚΥΚΛΟΣ ΚΛΕΙΝΕΙΗ γενική ανανέωση της γκάμας της ?λφα Ρομέο, που ξεκίνησε το 1994 με την αντικατάσταση
της ?λφα 33, ολοκληρώνεται τέσσερα χρόνια αργότερα με τη νέα λιμουζίνα που αντικαθιστά
(επιτέλους!) την ?λφα 164. Η νέα ?λφα 166 είναι σύγχρονη σε σχεδιασμό και σημαντικά
αναβαθμισμένη σ' επίπεδο ποιότητας, χωρίς όμως να έχει χάσει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα που
κάνει πάντα μια ?λφα Ρομέο να ξεχωρίζει-το αντίθετο μάλιστα.
Η ANANEΩΣH των μοντέλων της ?λφα Ρομέο επιλέχθηκε να γίνει ξεκινώντας φυσιολογικά από τα
πιο φθηνά και ευρείας κατανάλωσης αυτοκίνητα, κάτι που όμως άφηνε μάλλον εκτεθειμένη την
εταιρία στην ακριβή κατηγορία που μπορεί να καλύπτει μικρό μέρος μόνο των πωλήσεων, αλλά
πάντοτε λειτουργεί μεγενθυντικά για το κύρος και τη γενική εικόνα μιας εταιρίας.
Η ?λφα 164, όταν παρουσιάστηκε, ήταν ένα μεγάλων διαστάσεων αυτοκίνητο, όμορφο στην όψη
και γρήγορο στο δρόμο, αλλά οι μεγάλες κλίσεις του αμαξώματος στις στροφές, η ευθέως
ανάλογη με το ρυθμό οδήγησης υποστροφή, καθώς και τα πιο αυστηρά κριτήρια ποιότητας των
τελευταίων χρόνων, δε θα μπορούσαν να συμβαδίζουν σήμερα ακόμη και με τα ελαστικά
κριτήρια των πλέον ιταλόφιλων.
Η νέα 166 που παρουσιάζεται στη θέση της, έχει αρκετά επιμέρους κοινά σημεία με την 164
(όπως π.χ. στους κινητήρες), η συνολική εικόνα όμως που παρουσιάζει είναι σαφέστατο ότι
δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το προηγούμενο μοντέλο.
Η πιο σημαντική διαφορά βρίσκεται αφενός στη συνολική συμπεριφορά του αυτοκινήτου στο
δρόμο, αφετέρου στην ποιότητα κατασκευής και στην εργονομία, στα σημεία δηλαδή που κυρίως
φαινόταν να υστερεί η 164 τα τελευταία χρόνια, που ο ανταγωνισμός είχε κάνει αλματώδη
βήματα προς τα εμπρός.
Οι Iταλοί μηχανικοί υποστηρίζουν ότι η στρεπτική ακαμψία του αμαξώματος είναι κατά 40%
(!) βελτιωμένη σε σχέση με το προηγούμενο μοντέλο, ενώ η υψηλή ποιότητα των υλικών που
χρησιμοποιούνται στο εσωτερικό είναι ολοφάνερη.
Έτσι, δεν πρέπει να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι η νέα μεγάλη λιμουζίνα της ?λφα Ρομέο
δεν ...τρίζει ούτε κατά διάνοια, ενώ η ηχομόνωση της καμπίνας από τους θορύβους του
κινητήρα και του εξωτερικού είναι ένα από τα καλύτερά της σημεία.
«Μεγάλη» είπαμε όμως και θυμηθήκαμε να επιβεβαιώσουμε τις εκτιμήσεις μας για το μέγεθος
της 166 και με νούμερα, και αποδεικνύεται ότι πέφτουμε εντελώς έξω!
Η νέα 166 με το κομψό σφηνοειδές σχήμα του αμαξώματος φαίνεται στο μάτι ελαφρά μικρότερη
από την 164 (που δεν απέφευγε τον χαρακτηρισμό «πλοίο» λόγω διαστάσεων και μόνο), και
είναι έκπληξη, όταν διαπιστώνουμε ότι όχι μόνο δεν είναι μικρότερη, αλλά είναι μακρύτερη
και φαρδύτερη από την 164 (166: 4720x1815 χιλ, έναντι 4555x1760 της 164).
Γνωστός κινητήρας-νέο κιβώτιο
Το αυτοκίνητο της δοκιμής μας διέθετε το γνωστό δίλιτρο υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα V6
που αποδίδει 205 ίππους στις 6.000 σ.α.λ. και 28,5kg.m ροπής στις 2.500 σ.α.λ., ο οποίος
όμως για πρώτη φορά προσφέρεται με μηχανικό κιβώτιο έξι σχέσεων.
Η ύπαρξη εξατάχυτου κιβωτίου, και μάλιστα με την πολύ καλή κλιμάκωση που έχει επιλεγεί,
είναι σίγουρα θετικό σημείο, αν και κάποιος μπορεί να παρατηρήσει ότι με την τελευταία
του εξέλιξη και τις βελτιώσεις στην απόκριση στο πάτημα του γκαζιού, ο πολύ καλός
κινητήρας δεν το έχει πραγματικά ανάγκη.
Πάντως, είναι πολύ σωστή η επιλογή των Iταλών μηχανικών ν' αξιοποιήσουν την παραπάνω
σχέση, «μοιράζοντας» την πέμπτη του πεντατάχυτου κιβωτίου σε πέμπτη και έκτη (λίγο πιο
κοντή και λίγο πιο μακριά αντίστοιχα), και αφήνοντας τις τέσσερις πρώτες σχέσεις αρκετά
μακριές, ώστε να μην αναγκάζεται ο οδηγός σε επιπλέον «χειρωνακτική εργασία» σε κοντινές
διαδρομές μέσα στην πόλη, ανεβοκατεβάζοντας συνεχώς ταχύτητες.
Στον ανοικτό δρόμο πάντως, το κιβώτιο προσφέρει τη δυνατότητα για ιδανική χρήση της
καμπύλης ιπποδύναμης και ροπής του κινητήρα υπό όλες τις συνθήκες, και εδώ να σημειώσουμε
ότι η έκτη ταχύτητα δεν είναι «οβερντράιβ», αλλά είναι μια ταχύτητα «μάχιμη», με την
οποία το αυτοκίνητο επιταχύνει δυνατά μέχρι τα 237 χλμ/ώρα της τελικής.
Εκτός από τον κινητήρα αυτό, η ?λφα 166 θα προσφέρεται στη βασική της έκδοση και με το
δίλιτρο τετρακύλινδρο Τουίν Σπαρκ των 150 ίππων, ενώ υπάρχει η (μάλλον αδιάφορη για την
ελληνική αγορά) επιλογή των κινητήρων χωρητικότητας 2,5 και 3 λίτρων, που μας είναι ήδη
γνωστοί από άλλα μοντέλα της εταιρίας, ενώ θα υπάρχει και έκδοση τουρμποντίζελ με 136
ίππους. Από τις πέντε αυτές επιλογές κινητήρα, οι δύο ατμοσφαιρικές εκδόσεις των 2 και
2,5 λίτρων θα εφοδιάζονται με κιβώτιο πέντε σχέσεων, ενώ οι δύο υπερτροφοδοτούμενες (με
βενζίνη και ντίζελ) καθώς και η κορυφαία τρίλιτρη έκδοση, θα χρησιμοποιούν το εξατάχυτο
κιβώτιο. Πέρα όμως από τα χειροκίνητα κιβώτια, η ?λφα Ρομέο έχει ετοιμάσει και ένα νέο
αυτόματο κιβώτιο τεσσάρων σχέσεων με την ονομασία Sportronic, το οποίο έχει εξελιχθεί σε
συνεργασία με τη ZF και από τις προδιαγραφές του παρουσιάζεται «πανέξυπνο», έχοντας
παράλληλα και τη δυνατότητα της ημιαυτόματης λειτουργίας κατά τα πρότυπα του γερμανικού
Τιπτρόνικ. Η δοκιμή του αναμένεται με ενδιαφέρον, αφού έστω κι αν τα αυτόματα κιβώτια δεν
είναι τόσο δημοφιλή στην Ελλάδα, τουλάχιστον στη συγκεκριμένη κατηγορία βρίσκουν αρκετούς
«πελάτες».
Εσωτερικό
Η πρώτη παρατήρηση που κάνει όποιος βρεθεί στο εσωτερικό της 166 είναι ότι, μόλις κλείσει
η πόρτα, ο έξω κόσμος απομονώνεται πλήρως. Ειδικά μάλιστα ο ήχος και οι (ούτως ή άλλως
ελάχιστοι) κραδασμοί του κινητήρα, απομονώνονται τόσο καλά, που αν κινείται κανείς στην
Εθνική Οδό με 5η ή 6η ταχύτητα, το μόνο που ακούει είναι οι -ελάχιστοι- αεροδυναμικοί
θόρυβοι. Δε θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι οι επιβάτες δεν μπορούν να καταλάβουν αν ο
κινητήρας είναι ...αναμμένος ή σβηστός!
Η αμέσως επόμενη παρατήρηση, για όσους έχουν στο μυαλό τους την 164 και όχι την 156,
αφορά την εργονομία, τομέα, στον οποίο η 164 είχε χαράξει το δικό της παράξενο δρόμο (για
να το πούμε ευγενικά). Το νέο αυτοκίνητο είναι πολύ καλύτερο σε επίπεδο εργονομίας και
ευκολίας, που προσφέρει στον οδηγό του, και το μοναδικό σημείο στο οποίο φαίνεται να
ξεφεύγει από τα συνήθη είναι στο γεγονός ότι τα φώτα ελέγχονται από έναν περιστροφικό
διακόπτη στα αριστερά του ταμπλό (τείνει να καθιερωθεί στα μεγάλα αυτοκίνητα), αφού ο
αριστερός μοχλός του τιμονιού είναι «πιασμένος» από το cruise control, το σύστημα που
μπορεί να ελέγχει και να κρατά σταθερή την ταχύτητα του ταξιδιού στην Εθνική Οδό.
Κατά τα άλλα, το εσωτερικό θυμίζει στις γραμμές του την 156, είναι όμως αρκετά πιο
«γεμάτο» από λεπτομέρειες, κυρίως στον πίνακα οργάνων, όπου έχουμε τέσσερα όργανα αντί
για δύο, και στην κεντρική κονσόλα, όπου κλέβει την παράσταση η έγχρωμη οθόνη των 5
ιντσών που προσφέρει τις απεικονίσεις του κεντρικού συστήματος ελέγχου. Μέσα από αυτό το
σύστημα ελέγχονται ο υπολογιστής ταξιδιού, το πολύ αποτελεσματικό αυτόματο σύστημα
κλιματισμού, το ηχοσύστημα αλλά και το ενσωματωμένο κινητό τηλέφωνο και το σύστημα
πλοήγησης με GPS για τις χώρες τουλάχιστον που λειτουργεί το σύστημα χαρτογράφησης.
Τέλος, ευχάριστη έκπληξη σε σχέση με την 164 είναι και η πολύ καλή θέση οδήγησης, με τις
ρυθμίσεις όχι μόνο του καθίσματος αλλά και του τιμονιού που κινείται πάνω-κάτω αλλά και
μέσα-έξω, έτσι ώστε ο καθένας να βρεί ακριβώς τη θέση που του ταιριάζει στη σωματική του
διάπλαση.
Στο δρόμο
Ευτυχώς, στην προσπάθεια αναβάθμισης της ποιότητας και του μοντέρνου σχεδιασμού, οι
Iταλοί μηχανικοί δεν ξέχασαν ούτε την παράδοση της ?λφα Ρομέο, ούτε τον κύριο λόγο που
διαλέγει κανείς ένα αυτοκίνητο της συγκεκριμένης αυτής εταιρίας.
Οι ?λφα Ρομέο πρέπει πρώτα απ' όλα να είναι αυτοκίνητα που χαίρεται κανείς να τα οδηγεί,
και η νέα 166 στη συγκεκριμένη έκδοση που δοκιμάσαμε δικαιώνει κάθε προσδοκία μας.
Σημειώστε ότι δεν είμαστε θετικά προκατειλημμένοι, το αντίθετο μάλιστα, αφού η κρίση μας
είναι ακόμα αυστηρότερη απέναντι σε μια εταιρία, από την οποία έχουμε αυξημένες
απαιτήσεις σε θέματα οδικής συμπεριφοράς.
Αν η πρώτη επαφή με την 166 γίνει μέσα στην πόλη, ο οδηγός δε θα παρατηρήσει κάτι
αξιοσημείωτο, πέρα ίσως από το θετικό σημείο της ευκολίας οδήγησης και της ευχρηστίας και
εργονομίας που αναφέραμε παραπάνω. Μόλις βγεί, όμως, κανείς λίγο πιο έξω από τα στενά
αστικά όρια, αμέσως ανακαλύπτει τις αρετές της μεγάλης και ογκώδους ?λφα Ρομέο, η οποία
μόνο στις πολύ στενές και κλειστές διαδρομές αδυνατεί να κρύψει το μέγεθός της. Σε
μεσαίες έως και γρήγορες στροφές ενός επαρχιακού δρόμου κινείται με ικανότητα που θα τη
ζήλευαν αυτοκίνητα με το μισό της βάρος, ενώ στο ταξίδι στην Εθνική Οδό, ακόμα και με
«γερμανικές» ταχύτητες, αποδεικνύεται υπόδειγμα σταθερότητας και ακρίβειας. O έλεγχος του
αμαξώματος από τις αναρτήσεις είναι πολύ καλύτερος απ'ότι στην 164, ενώ η συμπεριφορά της
166 δεν μπορεί να χαρακτηριστεί με μια ετικέτα «υποστροφική» ή «υπερστροφική», αφού κάτι
τέτοιο είναι έξω από το χαρακτήρα της κατηγορίας. Αν φτάσει κανείς σε τόσο ακραίες
καταστάσεις είτε επίτηδες είτε από λάθος χειρισμό, θα διαπιστώσει ότι η μεγάλη ?λφα είναι
αυτό που θα λέγαμε «ελαφρά υποστροφική», όμως ξαναλέμε ότι αυτά τα αυτοκίνητα είναι
άσκοπη υπερβολή να οδηγούνται πέρα από όρια της πρόσφυσης.
Το σωστό (που μάλιστα όταν το πετύχει κανείς είναι και ιδιαίτερα ευχάριστο) είναι να
μπορεί να οδηγήσει πολύ γρήγορα αλλά με απαλές κινήσεις και σωστές γραμμές ακριβώς στα
όρια, όπου το γρήγορο και ολοζώντανο τιμόνι αρχίζει να ελαφραίνει στα χέρια του οδηγού
και το αυτοκίνητο βρίσκεται στη λεπτή ισορροπία ανάμεσα στο ανεπαίσθητο γλίστρημα του
μπροστινού μέρους και τη διακριτική διόρθωση του πίσω μέρους, που χωρίς να γλιστρά,
κλείνει απλώς λίγο τη γραμμή στο άφημα του γκαζιού. Εννοείται ότι, αν «ορμήσει» κανείς σε
γλιστερό οδόστρωμα, με 200+ ίππους στους εμπρός μόνο τροχούς και ένα σύστημα ελέγχου της
πρόσφυσης, το οποίο λειτουργεί μόνο κάτω από τα 40 χλμ/ώρα και με μέτρια
αποτελεσματικότητα, σίγουρα θ' αρχίσει να πηγαίνει με το εμπρός μέρος στον αέρα! Όμως, το
επισημαίνουμε και πάλι ότι δεν μπορείς ν' αγοράσεις ?λφα 166 V6 TB και να την οδηγείς σαν
να οδηγείς ...Punto GT, οπότε για τη χρήση, για την οποία σχεδιάστηκε, η ναυαρχίδα της
?λφα Ρομέο δικαίως συγκεντρώνει τα καλύτερά μας σχόλια.
Συμπέρασμα
Με απόλυτα κριτήρια, η αντικατάσταση της 164 με την 166 κρίνεται απόλυτα επιτυχημένη,
αφού η οδική συμπεριφορά, η ποιότητα κατασκευής και η εργονομία του νέου αυτοκινήτου
βρίσκονται σε εντελώς άλλο επίπεδο σε σχέση με το παλιό, ενώ η οδηγική απόλαυση
εξακολουθεί να είναι το σημείο, όπου η ?λφα Ρομέο ξεχωρίζει από το συναγωνισμό. Όμως,
είναι δύσκολο ν' αποφανθούμε για την αναμενόμενη πορεία του αυτοκινήτου στην ελληνική
αγορά, αφού η επιλογή εξαρτάται άμεσα από το ιδιαίτερο ψυχογράφημα του κάθε εν δυνάμει
ιδιοκτήτη, που είναι έτοιμος να δώσει 16, 17 ή 18 εκατομμύρια για ν' αποκτήσει κάποιο από
τα αυτοκίνητα της κατηγορίας.
Μπορεί η BMW 520 να είναι «άπαιχτη» σαν σύνολο, υπολείπεται όμως σαφώς σε επιδόσεις (η
αντίστοιχη 523 κοστίζει στην Ελλάδα πολύ περισσότερο), ενώ και η Ε200 Kompressor αλλά και
το Saab 9-5 Turbo (όπως και το Volvo S70 T5) είναι αυτοκίνητα που το καθένα του
απευθύνεται και στο δικό του, διαφορετικό κοινό. Ίσως οι κοντινότεροι ανταγωνιστές της
166 να είναι η (φθηνότερη) Lancia Kappa 2.0 Turbo, καθώς και το Audi A6 Turbo Quattro που
έχει ν' αντιπαραθέσει τετρακίνηση και χαμηλότερο τεκμήριο απέναντι στο ιταλικό
ταμπεραμέντο της ?λφα. Αν θέλαμε πάντως να ξεχωρίσουμε την ?λφα 166 από τον ανταγωνισμό,
θα λέγαμε ότι στη συγκεκριμένη έκδοση της δοκιμής μας με το δίλιτρο υπερτροφοδοτούμενο
κινητήρα και το εξατάχυτο κιβώτιο, είναι το ..GTi της κατηγορίας, και είναι το αυτοκίνητο
που πρέπει να προτιμήσει εκείνος που ακόμα και σε αυτή τη μεγάλη κατηγορία κύρους θέτει
την οδηγική απόλαυση σε πρώτη προτεραιότητα._4Τ
ΥΠΕΡ
Σπορτίφ, «ζωντανή» οδική συμπεριφορά
Εξαιρετικό πακέτο κινητήρα-κιβωτίου 6 σχέσεων
Πολύ καλή ηχομόνωση καμπίνας
Πολύ καλή ποιότητα κατασκευής
ΚΑΤΑ
Αυξημένο σπινάρισμα κινητήριων τροχών
Υψηλή κατανάλωση με «βαρύ πόδι»
Hλεκτρονικά συστήματα...
Tα δύο κουμπιά δίπλα στο κουμπί που ανοίγει την τάπα της βενζίνης (εκεί βρήκαν να το
βάλουν;) ελέγχουν το σύστημα ελέγχου της πρόσφυσης (το οποίο αποδεικνύεται μάλλον «λίγο»
σε γλιστερή ή βρεγμένη άσφαλτο), και ένα ακόμα ηλεκτρονικό σύστημα που ελέγχει την
απόκριση του πεντάλ του γκαζιού. Aπενεργοποιώντας το σύστημα STR (Sport Throttle
Response, που σημαίνει «σπορτίφ απόκριση του γκαζιού»), ο κινητήρας αποκτά πιο«γλυκιά»
απόκριση στο πάτημα του γκαζιού για τις μετακινήσεις μέσα στην πόλη, ενώ όταν θέλει
κανείς να οδηγήσει γρήγορα επιλέγει και πάλι την ενεργοποίηση του STR. Tο απλό αυτό
ηλεκτρονικό σύστημα (το μόνο που κάνει είναι να μεταβάλλει την αντιστοιχία ανάμεσα στο
πεντάλ και στην «πεταλούδα» στις ενδιάμεσες θέσεις) είναι ένα πολύ αποκαλυπτικό
«παιχνίδι», που μπορεί ν' αποδείξει και στους τελευταίους δύσπιστους το μυστικό πίσω από
τα «τσιπάκια» και τις παρόμοιες ηλεκτρονικές βελτιώσεις που προσφέρουν αίσθηση αλλά όχι
ουσία. Mε το πάτημα ή όχι του σχετικού διακόπτη, η ?λφα 166 φαίνεται να χάνει ή να
κερδίζει τουλάχιστον είκοσι άλογα (!), τα οποία όμως φυσικά βρίσκονται πάντα εκεί, απλά
χάνονται στην πιο «άδεια» απόκριση στις μεσαίες στροφές και κρύβονται πίσω από το πάτημα
του γκαζιού μέχρι το τέρμα.