Nίκος Mάργαρης
«...Ελάχιστοι συνέλληνες, ίσως επειδή χρησιμοποιούν τη λάσπη εναντίον αλλήλων, έχουνλασπωτήρες της προκοπής...»
Όποιος χαλάει πολλούς φράχτες
META την Υλίκη, η Εθνικής Οδός για Λαμία διασχίζει την παλαιά λίμνη της Κωπαΐδας.
Αποξηράνθηκε σε μια εποχή, που χρειαζόμασταν περισσότερες γεωργικές εκτάσεις για
αποδοτικές καλλιέργειες. Τώρα, πόσο συνέφερε από τη μια πλευρά να αποξηραίνεις λίμνες,
όπως η Κωπαΐδα και η Κάρλα, και από την άλλη να δημιουργείς τον Μόρνο ή να εκτρέπεις τον
Εύηνο, είναι μια άλλη ιστορία. Να ήταν μόνο αυτό, η απορία θα ήταν μικρή. ?ντε, όμως, να
πείσεις τους γεωργούς της περιοχής, οι οποίοι σπαταλούν το νερό με σχεδόν βάρβαρες
αρδεύσεις, να τις περιορίσουν κάπως. Να αναφέρεις, ακόμη μια φορά, ότι για κάθε κιλό
βαμβάκι χρησιμοποιούνται περισσότεροι από 2 τόνοι (ναι, 2.000 κιλά!) νερό; Ποιος θα σ'
ακούσει; Ξεχνάς όμως τη λειψυδρία του μέλλοντος, επειδή σιγοβρέχει και η κυκλοφορία είναι
λογική. Συγχρόνως πρέπει κάθε φορά που θ' αποφασίσεις να προσπεράσεις νταλίκα, να
ανοίξεις τους υαλοκαθαριστήρες στο γρήγορο. Ελάχιστοι συνέλληνες, ίσως επειδή
χρησιμοποιούν τη λάσπη εναντίον αλλήλων, έχουν λασπωτήρες της προκοπής. Γι' αυτό σας
συνιστώ να προσθέτετε στο νερό των υαλοκαθαριστήρων, αντί για το πανάκριβο ειδικό προϊόν,
απλό υγρό για τα τζάμια. Τα καθαρίζει μια χαρά. Δεξιά και αριστερά του δρόμου, στέκουν
γυμνά τα φυλλοβόλα δένδρα που φυτέψαμε, τα οποία είναι γεμάτα φωλιές. Δεν υπάρχουν βέβαια
αυτήν την εποχή πολλά φύλλα, γι' αυτό άλλωστε βλέπουμε τις φωλιές. Την άνοιξη, που τα
δένδρα θα βγάλουν φύλλωμα και οι φωλιές θα κρυφτούν μέσα σ΄ αυτό, θα έρθουν και οι
«ιδιοκτήτες» τους από τον Νότο. Βλέπεις τις φωλιές και απορείς: Πώς είναι δυνατόν να
ησυχάζουν εκεί μέσα πουλιά με αυτόν το χαμό που γίνεται με τα αυτοκίνητα και τα φώτα. Από
την άλλη, αν τα πουλιά μπορούσαν να απαντήσουν, θα μας έλεγαν: «Ούτε σ' εμάς αρέσει, αλλά
πού να πάμε;»
Παλαιότερα, μεταξύ των χωραφιών υπήρχαν «φράχτες» από φυσική βλάστηση. Εκεί ήταν τα
καταφύγια όχι μόνο των θηραμάτων, αλλά και των θηρευτών?σαρκοφάγων. Εδώ έβρισκες τη φωλιά
της αλεπούς, της νυφίτσας και του φιδιού, που έτρωγαν ποντικούς. Καθώς και όλα τα άλλα
είδη των πουλιών και των άλλων μελών της πανίδας. Πού να κάνει σήμερα τη φωλιά της η
αλεπού στη Θεσσαλία, όταν σε μεγάλες αποστάσεις δε βλέπεις τίποτε άλλο από επίπεδες
καλλιέργειες σιτηρών, που θερίζονται τον Ιούνιο και καίγονται τον Ιούλιο; Είναι επομένως
λογικό να βλέπεις τα πουλιά να κάνουν τις φωλιές τους στα δένδρα της Εθνικής Οδού, μια
και μόνο αυτή η περιοχή προσφέρεται για διαμονή. Μπορεί -ας το επαναλάβουμε- να έχει
φασαρία, αλλά «άντε βρες άλλη»! Φαίνεται ίσως περίεργο, αλλά σε λίγο θα ζητήσουμε να
κηρυχθεί προστατευτέα για τα ζώα και τα πουλιά του κάμπου η... Εθνική Οδός! Μια από τις
τελευταίες προσπάθειες των περιβαλλοντολόγων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας εστιάζεται περίπου
σε αυτό το σημείο. Δηλαδή τη διατήρηση -σε πρώτη φάση- αλλά και την επέκταση των φυσικών
φραχτών από την «άγρια» τοπική βλάστηση μεταξύ των γεωργικών καλλιεργειών. Ελπίζω να μην
αγριέψει κανένας από τους αναγνώστες για τη χρησιμοποίηση του όρου «άγρια βλάστηση».
Υποθέτω ότι έχει χρησιμοποιήσει ο ίδιος άπειρες φορές τον όρο αγριολούλουδο ή
αγριοκούνελο. Είναι ευκολία για την κίνηση του τρακτέρ, της σπαρτικής ή της
θεριζοαλωνιστικής μηχανής, η απουσία τέτοιων φραχτών. Γιατί, όμως, να μην ισχύσει και εδώ
η έκφραση «μπρος τα κάλλη (ή καλύτερα τα οφέλη) τι είναι ο πόνος»; Και δεν αναφέρομαι
μόνο στην αισθητική απόλαυση που προσφέρει την άνοιξη μια ανθισμένη γκορτσιά ή μια
κουτσουπιά. Υπάρχει και οικονομικό συμφέρον. Δεν είναι προτιμότερο να αφήσεις την αλεπού,
τη νυφίτσα και το φίδι να κάνουν φωλιές και έτσι να περιορίζουν τον αριθμό των ποντικών
και των αρουραίων; Συμφέρει ή όχι να έχουν χώρο να κάνουν τη φωλιά τους τα μεταναστευτικά
πουλιά, τα οποία είναι, στην πλειοψηφία τους, εντομοφάγα; Δε θα περιορίσουν έντομα όπως
τα κουνούπια; Όταν μια αλεπού, ώσπου να γίνει βάρους πέντε κιλών, έχει καταναλώσει
πενήντα κιλά ποντικούς και ένα χελιδόνι βάρους εκατό γραμμαρίων έχει φάει ένα κιλό
κουνούπια, γιατί να μην τους παραχωρούμε κάποιο χώρο διαμονής;
Αν προσθέσω ότι στα φυτά των παλαιών φραχτών στους ελαιώνες φώλιαζαν παράσιτα του δάκου
που τον περιόριζαν, θα με ακούσει κανένας από τους κοινοτάρχες, που καταπολεμούν το δάκο
από το τηλέφωνο; Μάλιστα, αγαπητοί μου. Σε πολλές περιοχές της χώρας μας οι αιτήσεις για
τους βλαβερούς αεροψεκασμούς για το δάκο γίνονται τηλεφωνικώς. Πώς να μπουν, λοιπόν,
φραγμοί χωρίς φράχτες;._N.M.
Υ.Γ.: Πολλοί είναι οι φοιτητές μας στη Μ. Βρετανία και ακόμη περισσότεροι οι αγωνιούντες
γονείς. Μόνο που φαίνεται ότι αυτή την αγωνία αρκετοί δεν τη σέβονται. Έτσι, ταξιδιωτικά
πρακτορεία, που κλείνουν δωμάτια σε ξενοδοχεία, αντί να τα χρεώνουν τουλάχιστον κανονικά
(λογικά υπάρχει και έκπτωση) βάζουν και τεράστιο καπέλο. Μέχρι και εγώ -που, θεωρητικά,
γνωρίζω πρόσωπα και πράγματα- πλήρωσα στο Athena tours (αρμόδιος κ. Παπαδονικολάκης) για
το ξενοδοχείο στο Cambridge πολύ περισσότερα από ό,τι έκανε. Προσέξτε, λοιπόν, ακόμη και
όταν αγοράζετε εισιτήριο της Ολυμπιακής ή του ΟΣΕ από το Athena tours μήπως σας το
χρεώσουν ακριβότερα!