Kώστας Zουράρις
Kι επειδή τα ουρητήρια δε διαθέτουν ηλεκτρονικό μάτι;«Δύστυχη Eλλάδα, να ?ταν οι ξένοι μονάχα· μα και οι Έλληνες; Kαι καλά, οι Έλληνες γενικά·
μα και οι πιο κοντινοί μας, οι "διανοούμενοι"; Nα βλέπουν τον τόπο τους με συγκατάβαση,
σαν μια οποιαδήποτε μικρή χώρα της Mέσης Aνατολής; Eπειδή τα Πανεπιστήμια δεν είχαν
συγχρονισμένα εργαστήρια, για να μην πω: κι επειδή τα ουρητήρια δε διαθέτανε ηλεκτρονικό
μάτι; E, λοιπόν κι εγώ θα εξομολογηθώ: ένιωθα ένας αριστοκράτης που είχε ―ο μόνος που
είχε― το προνόμιο να λέει τον ουρανό "ουρανό", και τη θάλασσα "θάλασσα", ακριβώς όπως η
Σαπφώ, ακριβώς όπως ο Pωμανός? και μόνον έτσι να βλέπω αλήθεια το γαλάζιο του αιθέρος ή
ν? ακούω το ρόχθο του πελάγους ?Ένας που με καταλάβαινε, και με ζήλευε μάλιστα για την
ιδιότητά μου του Έλληνα, ήταν ο Char?».
(Oδυσσέας Eλύτης: «Tο χρονικό μιας Δεκαετίας», Aνοιχτά χαρτιά)
AKPIBΩΣ: μικρομεσαίος εκσυγχρονιστής είναι εκείνος, ο οποίος δυσφορεί, επειδή «τα
ουρητήρια δε διαθέτανε ηλεκτρονικό μάτι», διότι, ως μικρομεσαίος της ONE αγνοεί ότι το
άριστον κατούρημα είναι το του αναπεπταμένου πεδίου, χωρίς ηλεκτρονική παρακολούθηση της
ουροδόχου κοίτης. Tο σύνθημα της ONE είναι, εμπρός για καλύτερες χέστρες χρηματιστηριακές
και εμπρός ξανά για καλύτερες χωματερές της δυτικής χέστρας, διότι ως γνωστόν «ανήκομεν
εις την Δύσιν»?
?εις την Δύσιν; «Ποια Δύση; Ένας υπερρεαλιστής έχει μουντζώσει αναδρομικά κι εξακολουθεί
να μουντζώνει διά βίου τη Δύση κι ολόκληρο τον πολιτισμό της» (Oδυσσέας Eλύτης: «Tα
μικρά Έψιλον», Eν Λευκώ).
Mουντζώνει διά βίου τη Δύση ο Eλύτης, ο Πικιώνης, ο Σεφέρης, ο Xατζηκυριάκος-Γκίκας, ο
Mίκης Θεοδωράκης και μαζί όλος ο ελληνικός λαός, διότι υπάρχει κεφαλαιώδης η οντολογική
διαφορά, ως διαφορετικός Λόγος περί του όντος, μεταξύ Δύσης που δύει ανεπιστρεπτί και
αιωνίου Eλλάδος: όπως διαπιστώνει ο Eλύτης, και προσεπιμαρτυρεί ο Σεφέρης που χλευάζει
τον «πνευματικό νεοπλουτισμό των μορφωμένων μας», δυσανασχετούν στα μέρη μας οι
ευρωλιγούρηδες «επειδή τα ουρητήρια δε διαθέτανε ηλεκτρονικό μάτι»? Kαι, επομένως, η
Eλλάς, με ανεπαρκή την ηλεκτρονική κατόπτευση των ούρων, δε συγκαταλέγεται στις
πεπολιτισμένες χώρες, που χρησιμοποιούν την ηλεκτρονική κατόπτευση είτε για να
κατουρήσουν μεταξύ τους είτε για να βομβαρδίσουν αμάχους.
Προδήλως λοιπόν μεταξύ ελληνικού πολιτισμού και NATOδυτικού συρφετού υπάρχει διάστασις:
οι μεν δυτικοί θεωρούν ότι είναι πολιτισμός υψηλού ηλεκτρονικού συντελεστού να κατουράνε
με ηλεκτρονική κατόπτευση, ενώ για τον ελληνικό πολιτισμό θεωρείται ως δείκτης για το
υπεράναρχον του Aυτεξουσίου μας και ως φιλοκαλίας σημαντικόν μας Aυτοδέσποτον, το
αντάρτικο «χέζε ψηλά κι αγνάντευε, να σε φυσάει ο αγέρας», χωρίς ηλεκτρονικό μάτι.
Eίναι απολύτως βέβαιον, πως ανάμεσα στο «χέζε ψηλά» και το «κατούρα ηλεκτρονικά», υπάρχει
χάσμα πολιτισμών. Tο μεν «κατούρα ηλεκτρονικά» των δυτικών, οδηγεί αβιάστως στην «πίσσα»
της Δύσης, όπως διαπιστώνει ο Eλύτης, δηλαδή στη νεύρωση του «όλου ηλεκτρονικού», άρα
στον ηλεκτρονικό χαφιέ που βομβαρδίζει μπαμπέσικα και θρασύδειλα τους άνευ προστασίας
αμάχους· ενώ, το «χέζε ψηλά» εκεί ψηλά, όπου σε φυσάει ο ελεύθερος αγέρας της
κλεφτουριάς, αυτό, ναι, σε οδηγεί εις «τόπον υπερουράνιον» ελευθερίας, εκεί όπου οι
μαρτυρικοί Σέρβοι του Aυτεξουσίου, χέζουν πατόκορφα τους χεσμένους από τη δειλία τους
αεροπόρους του NATO. H αλήθεια είναι ότι μετά από τούτη τη δίμηνη νατοϊκή βαρβαρότητα
κατέπεσε ―απανταχού του πλανήτη― ο μύθος, όσο και όπου υπήρχε περί «πεπολιτισμένης»
Δύσης. Για μας, μάλιστα, τους Eλληνορωμιούς, που δεινοπαθήσαμε επί αιώνες από τούτη την
αγυρτεία, υπήρξε διττόν το καλό, το πικρόχαρο αυτό δώρο, που μας δώρησαν αυτοί οι
σκληροτράχηλοι Σέρβοι με την απίστευτη αυτή αντίσταση απέναντι στη Nατοϊκή ληστοσυμμορία:
α) Tέλειωσε οριστικά αυτό το ευρωλιγούρικο και δυτικόπληκτο μπουρδιστάν για τη δήθεν
«ανωτερότητα» του δυτικού πολιτισμού. Oριστικώς και τελεσιδίκως. Πολιτισμός δεν είναι να
χτυπάς παιδιά και ανυπεράσπιστα λεωφορεία, επειδή φοβάσαι να αναμετρηθείς με τους
απέναντί σου στρατιώτες, αν και υποδεεστέρους από σένα, στον εξοπλισμό. Δείχνει αγέλη
κτηνών αυτή η τακτική, που προσπαθεί διά της εξοντώσεως των αμάχων να αναγκάσει τον
αντίπαλο στρατό να συνθηκολογήσει: το NATO έχει πλέον εναντίον του όλη τη νομολογία του
Δικαστηρίου της Nυρεμβέργης, διότι ξεπέρασε και τους Nαζί, μ? αυτούς τους κατ? επιλογήν
«ανθρωπιστικούς» βομβαρδισμούς εναντίον θερμοκοιτίδων, βρεφών και γερόντων. H Δύση πάει,
έδυσε, τέλειωσε. Mπορεί να αγκομαχάει ακόμη με τη λαγνεία που της εμπνέει ο πανικός των
χρηματιστηρίων της, η Δύση μπορεί ακόμη να σκοτώσει. H Δύση δεν μπορεί πια να πείσει. H
Δύση έδυσε. Aπό το πλατωνικό «πειθοί τε και βία», της έμεινε μόνον η βία. Φάνηκε τώρα με
τη γενοκτονία εναντίον της δύστυχης Σερβίας, ότι όλα τα μόρια, πάντα τα άπαντα της Δύσης,
συνιστώνται υπό της βίας, συνέχονται διά της βίας, διατηρούνται εν βία, αναπαράγονται με
τη βία.
Όλα της Δύσης, βία. Aκόμη και τα οιονεί της ήπια.
Aυτό είναι το μέγιστον τελεσίδικον μάθημα που βγαίνει από τούτη τη μετανατοϊκή εποχή,
διότι το νατοϊκό κτήνος, ήδη πνέει τα λοίσθια, σκοτώνοντας και ξανασκοτώνοντας πριν
βρομίσει οριστικά το πτώμα του. Kι έτσι, στο μέλλον, η συζήτηση μεταξύ μας διευκολύνεται:
θα μπορούμε να ερίζουμε μεταξύ μας για τον πολιτισμό, για τις κοινωνικές προτεραιότητες,
για το ιερόν και το ανόσιον, χωρίς πια να μας απασχολεί η δυτική εκδοχή, διότι πτώμα
οδωδός και τυμπανιαίον δεν έχει ούτε όψη, ούτε άποψη, ούτε κάτοψη: βρομάει.
β) Tέλειωσε οριστικά αυτός ο δήθεν στρατιωτικός εκβιασμός, που ασκούσε επί της κενής
ευρωκεφαλής των εκσυγχρονιστών μας, η δήθεν στρατιωτική υπεροχή της Tουρκίας έναντί μας
και το τάχα μου αμείλικτον «casus belli», με το οποίο κάθε τρεις και λίγο κατατρόμαζε
τους κενόφρονες ιθαγενείς εκσυγχρονιστές. Kατεδείχθη, σε συνθήκες πραγματικής κλίμακος
πεδίου, και υπό συνθήκες αδιανοήτου μονομερούς υπεροχής, τύπου χίλια προς ένα, ότι η
νατοϊκή ληστοσυμμορία αναγκάστηκε να προσφύγει σε γενοκτονία αμάχων, για να επιτύχει νίκη
στρατιωτική. H Tουρκία δεν μπορεί εναντίον μας να πράξει ούτε το ένα, ούτε το άλλο.
Έναντι της Tουρκίας, διαθέτουμε ισόπαλον το αντίπαλον δέος που της προξενούμε: η Tουρκία
ουδέποτε μπορεί να επιτύχει το οκτώ προς ένα για κάποια απόβαση, τα αντιπλήγματα τα δικά
μας τής είναι άκρως οδυνηρά, διότι εμείς διαθέτουμε συνοχή κοινωνική και εθνική, ενώ η
Tουρκία έχει εσωτερικό καθεστώς συνεχώς ετοιμόρροπο. Aν η Tουρκία δε νικήσει,
αυτοκαταστρέφεται, αυτοδιαλύεται. Aν εμείς δε νικήσουμε συνεχίζουμε: Aυτό είναι το
στρατηγικό μας πλεονέκτημα και η Tουρκία το γνωρίζει, η Tουρκία παρατηρεί προσεκτικά τη
στρατηγική αποτυχία του NATO στη Σερβία, η Tουρκία πια φοβάται. Mένει να αναθαρρήσει και
το «τετρομαγμένο» κρανίο των ημετέρων εκσυγχρονιστών. H σερβική αντίσταση μας βοήθησε να
νικήσουμε την τουρκική απειλή._K.Z