Θέμος Aναστασιάδης
Πάρε, καλύτερα, κάτι μεεξωλέμβιο
AΓAΠH, που 'γινες δίκοπο μαχαίρι, ντάλα καλοκαίρι?
Nαι. H μεγάλη αγάπη όλων μας, τα αυτοκίνητα, μεταβάλλονται συχνά το καλοκαίρι στο
χειρότερο εχθρό, όχι μόνο για μας, αλλά και για όλους τους άλλους, ειδικά τους διπλανούς
μας. Παράδειγμα I; Tίποτα χειρότερο απ' το να γυρίζεις απ' την παραλία και να μπαίνεις
στον I.X. «φούρνο» σου, που έπειτα από δυο-τρεις ώρες στον ήλιο αναπτύσσει θερμοκρασίες
που κάνουν το γκριλ περιττό για τον σαργό. Tι να σου κάνει το δόλιο το αιρκοντίσιον, που
μάταια παλεύει στο φουλ να το παίξει «κλιματισμός»; O καυτός αέρας έρχεται από παντού, το
τιμόνι έχει μεταβληθεί σε κεραμική εστία κι ο λεβιές ταχυτήτων σαν το χερούλι από ένα
ζεματιστό μπρίκι. Eξ ου κι όλοι ψάχνουμε για μια θέση στον ίσκιο, μ' αποτέλεσμα να
επιτιθέμεθα με μανία σ' όποιο δενδράκι φανεί στην περιοχή! Παράδειγμα II; Tι το 'χουμε το
«4X4» αν δεν μπορούμε ν' αποδείξουμε ότι φθάνει μέχρι τον αιγιαλό; Όσοι ευτυχείς κάτοχοι
μαϊμουδο-τζιπ του «συρμού» τα κουβαλάνε μαζί τους μέχρι τον αφρό της θάλασσας, ει δυνατόν
και πάνω απ' τους ατυχείς που κάνουν ακόμη αυτό το ανόητο άθλημα της ηλιοθεραπείας.
(Προσωπικά ψάχνω καταφύγιο στα ταβερνάκια). Πώς το ευχαριστιέμαι, όταν κάποιοι απ' τους
άσχετους οδηγούς «σαφάρι» κολλάνε σε δέκα πόντους άμμου και τρίβουν τα μάτια τους απ' την
απορία? «Mα αφού είναι τζιπ το Xαμοσούρσου 1.500 GLT πώς και κόλλησε;» Mα είναι ανάγκη να
το φθάσεις μέχρι το νερό, χριστιανέ μου; Παράδειγμα III; Aίφνης, ονειρικά νησιά
μεταβάλλονται σε απέραντα καλοκαιρινά πάρκινγκ. O «άλλος» (ενίοτε και μεις) επιμένει να
φθάσει μέχρι το κέντρο της? Aντιπάρου (αν υπάρχει τέτοιο πράγμα), καβάλα στο «όχημα» και
να μεταβάλει τη ζωή του σ' ένα καθημερινό Xαλάνδρι - Kαλλιθέα, αντί να πάρει τα πόδια του
να κάνει μια ωραία βόλτα. Aποτέλεσμα; Aπ' τις 20 Iούλη και μετά τα πιο όμορφα μέρη
αρχίζουν να θυμίζουν την «παραλιακή». Στριμωξίδι, βρισίδι, γκαντεμιά και καμιά μπουνιά
για μια θέση στο σοκάκι. Nαι, δυστυχώς μαζί με το I.X. του, ο καθένας κουβαλά και τη
βρομιά της πόλης, σε βαθμό που να αναρωτιέσαι μήπως θα 'πρεπε σε ορισμένα τουλάχιστον
νησάκια να απαγορευθούν τελείως τα οχήματα «α λα Σπετσιώτα». Όμως μετά υποψιάζεσαι ότι θα
γεμίσει ο τόπος φρικτά ενοικιαζόμενα τετράτροχα, που θα κουβαλούν απίστευτα τετράποδα.
Aδιέξοδο. A, το καλοκαίρι στην Eλλάδα απλώς ΔEN EINAI για αυτοκίνητο! Tο πολύ-πολύ
μοτοσικλέτα και, το σωστότερο απ' όλα? εξωλέμβιο, μ' ό,τι και να 'χει μπρος της!
Φουσκωτό, βαρκάκι ή και? σχεδία!
Tο «4X4» της θάλασσας
είναι τουρκικό πια
Nτουπ-ντουπ, ντουπ-ντουπ, όχι το τρένο, αλλά το καΐκι περνά, καθώς μας μετέφερε με
σιγουριά και αξιοπιστία στα πιο όμορφα μέρη της Πάρου λίγες ημέρες πριν πέσει το παρόν
τεύχος στα χέρια σας. Tο πιο σίγουρο μέσο στη θάλασσα, αν με ρωτήσετε, κάτι σαν το
μουλάρι για το βουνό. Kουνάει λίγο, πάει σιγά, αλλά ό,τι έδαφος και να βρεις μπροστά σου
θα φθάσεις σίγουρα στον προορισμό σου. Mε συνεπαίρνει ο βαρύς «ασήκωτος» ήχος των
αρχαίων, καλοβαμμένων ντιζελομηχανών που πηγαινοφέρνουν τα αειθαλή σκαριά για καμιά
σαρανταριά χρόνια, με υποτυπώδες σέρβις και ελάχιστη κατανάλωση. Έχω δοκιμάσει όλα σχεδόν
τα σκάφη και το καθένα έχει τις χάρες του. Tο ταχύπλοο, που κάνει σε τρεις ώρες το
«Γλυφάδα - Πάρο», σου δίνει μια απίστευτη αίσθηση ότι κυριαρχείς στη θάλασσα. Ψευδαίσθηση
για την ακρίβεια, γιατί μετά τα 6 μποφόρ τρως τις «σφαλιάρες» σαν τον Tζαννετάκο στις
παλιές ελληνικές ταινίες. Tα ιστιοπλοϊκά πάλι σε φέρνουν τόσο κοντά στα στοιχεία της
φύσης, όσο τίποτε άλλο, πλην όμως «θέλουν δουλειά» για να πας. Kι έστω ότι εσύ δουλεύεις
πάνω στο σκάφος. Oι τεμπελχανάδες που κουβαλάς μαζί σου τι κάνουν; ?ρα; Φουσκωτό, θα
πείτε. Για γρήγορα πήγαιν' έλα είναι μια χαρά, αλλά άμα «ζήσεις» καμιά βδομάδα μ' αυτό,
καταλαβαίνεις ότι έχει τους περιορισμούς του και τα προβλήματά του. Πού θα το δέσεις, πώς
θα τ' αφήσεις, πώς θα προστατευθείς απ' τον ήλιο και τα σχετικά. ?σε που με τα λεφτά που
κοστίζουν σήμερα τα αξιοπρεπή φουσκωτά «με αξιώσεις Aιγαίου» (δέκα εκατομμύρια
τουλάχιστον, μ' όλα τα αξεσουάρ για ένα 6,5-7 μέτρα), βρίσκεις καλό ξύλινο σκαρί στα
διπλάσια μέτρα, που σε πάει παντού και πάντα, αρκεί να μην πολυβιάζεσαι. Aρκεί να θες και
να μπορείς να χαλαρώσεις. Kι όπως και να το κάνουμε? ?λλη χάρη έχει αυτό το καϊκίσιο ξύλο
που φωνάζει «EΛΛAΔA» όσο πιο δυνατά μπορεί. Kαθ' ότι απ' τις αρχαίες τριήρεις ώς τα
μεγάλα σύγχρονα ψαροκάικα και το πιο απλό τρεχαντηράκι, οι γραμμές μένουν ίδιες και
αναλλοίωτες διαμέσου των αιώνων. Όσο αντέξουν, δηλαδή, γιατί κάτι οι κοινοτικές
επιδοτήσεις, κάτι το σνομπάρισμα των Eλλήνων «σκαφάτων», κάτι η έλλειψη ειδικευμένων νέων
«χεριών», έχουν ρίξει τα καΐκια σχεδόν στα αζήτητα.
Eλάχιστα καλά ναυπηγεία ―όπως το ιστορικό του Ψαρρού― έχουν μείνει στην αγορά, πιο πολύ
από πείσμα κι από μεράκι, παρά για «μπίζνα», ενώ το κράτος καταδιώκει και «πυροβολεί» και
τα καΐκια σαν τα πανάκριβα εισαγόμενα «κρούιζερ». Tην ίδια ώρα όμως στην άλλη πλευρά του
Aιγαίου τα τουρκικά ναυπηγεία ανθούν, πλασάροντας καΐκια στη διεθνή αγορά και για τσάρτερ
και για ιδιωτικά. Eκτός απ' όλα τ' άλλα, δηλαδή, έχουν υπεξαιρέσει και τα πανάρχαια αυτά
ελληνικότατα σκάφη και τα πλασάρουν σαν δικά τους! Kι η μεγαλύτερη ξευτίλα; Aκόμη κι
Έλληνες «επαγγελματίες» πάνε κι αγοράζουν από εκεί για λόγους κόστους. Προσωπικά, βέβαια,
θα προτιμούσα να πηγαινοέρχομαι κάθε μέρα με το KTEΛ Λούτσας για μπάνιο, παρά να κάνω
τζάμπα κρουαζιέρα ένα μήνα με τουρκικό καΐκι. Όμως εκεί μας έφθασε η στενοκεφαλιά των εδώ
«αρμοδίων», αλλά και η δική μας ξενολαγνεία, που αγοράζουμε με κλειστά μάτια κάθε ιταλικό
πλεούμενο και σνομπάρουμε τα ελληνικά. Bίρα τις άγκυρες - αέρας στα μυαλά μας.
Tο πιο σνομπ
στέισον 4X4
Ως θαλασσόλυκος-οικογενειάρχης, πάντως, μπορώ να επανέλθω στις χερσαίες επιχειρήσεις που
ονομάζονται διακοπές. Kαθότι, ναι, πρόκειται για κανονικότατες χερσαίες επιχειρήσεις.
Φόρτωμα, ξεφόρτωμα, τροφοδοσία, απόβαση, ανάπτυξη δυνάμεων, οχυρωματικά έργα για την
μπέμπα και τα σχετικά. Θεέ μου, ποιος θα μου το 'λεγε πριν από ελάχιστα χρόνια ότι θα
χαιρόμουν τόσο πολύ στην ιδέα ότι έχω κι ένα στέισον βάγκον για να μετακινούμαι; Tο Φίατ
Mαρέα 1600, που 'ναι κοντά μας σχεδόν ένα χρόνο γι' αυτήν ακριβώς τη δουλειά,
ανταποκρίθηκε επάξια στην αποστολή του και κουβάλησε για 20 ημέρες στο νησί περισσότερα
από όσα όλοι οι Σέρβοι πρόσφυγες του Kοσσυφοπεδίου μαζί. (Nαι, τώρα μιλάμε για Σέρβους
πρόσφυγες. Aλλά ποιος «ανθρωπιστής» νοιάζεται;). Xωράει απίστευτες ποσότητες από
μπαγκάζια το Mαρέα και χάρις στο νευρικό κινητήρα του και το κοντούτσικο κιβώτιό του
μπορεί και κινείται αξιοπρεπώς ακόμη και με τεσσεράμισι άτομα μέσα. Tι θα 'θελα επιπλέον;
Ίσως το 1.800 για την επιπλέον δύναμη, ενώ δε θα 'λεγα όχι και για τετρακίνηση. Zητάω
πολλά; Tότε γιατί δεν παίρνω για του χρόνου το Passat 1.8 turbo Avant (sorry, Variant)
που είναι από τα πιο συμφέροντα από άποψη αξίας, τιμής, επιδόσεων και αχανών χώρων; Σε
«4X4» θα 'ταν η πρώτη μου οικογενειακή επιλογή ασυζητητί και δε θα μου έμπαιναν στο μυαλό
διάφορες απίστευτες ιδέες υπό την επήρεια και του Aκρόπολις. Tι μου κατέβηκε: Tο Σκόντα
Oκτάβια τούρμπο 4X4 Combi που 'ρχεται τον Σεπτέμβριο σε τιμή πολύ καλή και αναμφισβήτητη
προσωπικότητα! Mα με Σκόντα, θα αναρωτηθείτε. Kι όμως, θεωρώ το Combi τούρμπο ως μία από
τις κορυφαίες σνομπ επιλογές στη φαντεζί ελληνική αυτοκινηταγορά. Ποιος άλλος θα 'χει
δίκιο; Kι αν μάλιστα κάνεις τον 150άρι τούρμπο κινητήρα της VW 180 ή 200 ίππους
(πανεύκολα, μου λένε) και βάλεις ενισχυμένα αμορτισέρ, θα 'σαι έτοιμος για τα πιο άγρια
παιχνίδια στους ελληνικούς καρόδρομους. Έστω κι αν το πήραμε για οικογενειακό. H μόνη μου
απορία: Tι κάνεις μ' ένα Σκόντα τούρμπο όταν παλιώνει; Tο πουλάς σε Aλβανό που έχει
κονομήσει στην Eλλάδα και το παίζει πια «εργκολάβο αυθαίρετων οικοντομών». Σιγά που θα το
πάρει! Mερσεντέ από δεύτερο χέρι? διαρρήκτη!
Mπράβο, ρε συ, κύριε Xρυσοχοΐδη
Γεια στα χέρια του Xρυσοχοΐδη, του νεαρού υπουργού Δημόσιας Tάξεως που, κλείνοντας τα
αφτιά στις σειρήνες κάποιων επαγγελματιών «ανθρωπιστών» της κακιάς ώρας, πήρε για πρώτη
φορά στην Eλλάδα μέτρα για τον περιορισμό της εγκληματικότητας. Mπράβο, κι ας ματαιωθεί
ακόμη και το πρωτάθλημα μπάσκετ, αρκεί να συγκεντρωθούν στα κλειστά γήπεδα για «έλεγχο
στοιχείων» οι εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομεταναστών, που απειλούν να μετατρέψουν την
Eλλάδα σε τριτοκοσμικό γιουσουρούμ. Eνοχλήθηκαν κάποια λουλού της πολιτικής και των MME,
γιατί λέει παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα των Aλβανών και λοιπών, επειδή ξαφνικά
έχουμε το θάρρος να τους ρωτήσουμε πώς διάολο ζουν σ' αυτή τη χώρα; Δουλεύοντας; Oυδέν
πρόβλημα! Kαι γιατί, κύριε, δεν πήγες να πάρεις τη ρημάδα την πράσινη κάρτα; ?ρα κάτι
άλλο θα έχεις στο μυαλό σου! Aπό πού κι ώς πού η Eλλάδα είναι ρατσιστική, επειδή τολμάει
να ζητάει το ποιος είσαι και τι κάνεις, όπως ισχύει για τον κάθε Έλληνα πολίτη; Όποιοι
νομίζουν ότι ξέρουν τι εστί ρατσισμός, ας θυμηθούν τι έκαναν οι Iταλοί που βούλιαζαν
ολόκληρα καράβια με λαθρομετανάστες! Mην πούμε για τη μεγάλη τους «αγαπημένη», την
προστάτιδα δύναμη κάθε «ανθρωπιστή σαλονιού», τις HΠA, που από τη μια θέλανε να «σώσουν»,
λέει, τους Aλβανούς κι απ' την άλλη πυροβολούν EN ΨYXPΩ όποιον Mεξικάνο πάει να περάσει
τα σύνορά τους. Eμείς, όχι απλώς δεν πυροβολούμε, αλλά καλοδεχόμαστε τους πάντες, αρκεί
να 'ναι διατεθειμένοι να δουλέψουν και όχι να κλέψουν ή να σκοτώσουν! Mην κοιτάτε που
κάποιοι φωνάζουν ότι οι Aλβανοί μας παίρνουν τις δουλειές μας. Tρίχες! Aφού βαριόμαστε να
τις κάνουμε, ρε παιδιά, δόξα τω Θεώ που 'ναι κι οι αλλοδαποί και μαζεύουν κάνα
οπωρολαχανικό. Γι' αυτό και οι πραγματικά εργαζόμενοι ξένοι έχουν να λένε για το πόσο
καλά τους φέρονται οι περισσότεροι Έλληνες. Aλλά απ' το σημείο αυτό έως ότου να γίνουμε
το πιο ξέφραγο «σουλάτσο» της Eυρώπης υπάρχει μεγάλη απόσταση. Δυστυχώς, οι κυβερνήσεις
άργησαν πολύ να το πάρουν είδηση. Mακάρι τώρα που «ξύπνησαν», να μην «κάνουν πίσω». Oι
εγκληματίες, όποιας εθνικότητας ή χρώματος κι αν είναι, πρέπει να πάνε στον αγύριστο!
Do you know
what «Lexus» is?
Aπελπισμένος από τις «πολιτικάντικες» υποσχέσεις του κατεστημένου των 4T ότι θα μου βρουν
ένα Σουμπαρού Iμπρέζα τούρμπο (τώρα ξύπνησε και το ζητάει κι ο Tριάντης, που σνόμπαρε τα
γιαπωνέζικα - δεν τ' αφήνεις αυτά, Γιαννάκη;), κατέληξα για ένα τεστ - drive από μόνος
μου στην αντιπροσωπία της Lexus. Πώς λέμε ουδεμία σχέση; E, ακριβώς έτσι. Mου δώσανε
λοιπόν για μία σύντομη βόλτα το 300άρι που 'ναι φυσικά 3.000 κυβικών και φιλοδοξεί, λέει,
να χτυπήσει τον ευρωπαϊκό ανταγωνισμό. E, λοιπόν, αν το ίδιο όχημα είχε πάνω το σηματάκι
της Σάαμπ ή της Volvo, π.χ., μπορεί και να 'λεγες: «Γιατί όχι; Aς πάρω αυτό, να διαφέρω
κι απ' τις BMW». Προς το παρόν, όμως, επειδή είναι Lexus, το βλέπω κομμάτι δύσκολο να
«κλέψει» τους λίγους έτσι κι αλλιώς αγοραστές της περιοχής των 25-30 εκατομμυρίων
δραχμών. Παρά τον υπέροχο κινητήρα του, το ωραιότατο κιβώτιο, το εξαιρετικά κομψό και
διακριτικό αμάξωμα, τον υπερπλήρη εξοπλισμό και την ευκολία οδήγησης, δε θα 'πρεπε να
'χει κάποιο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για να το προτιμήσεις από τη σιγουριά μεταπώλησης
που δίνει, π.χ., το γερμανικό «αστέρι»; ?ρα υποθέτω ότι του μένουν οι ίδιοι αγοραστές που
α) έχουν καλό γούστο, β) δε νοιάζονται για τα λεφτά και γ) σκασίλα τους για τη
μεταπώληση, θα το δώσουν μετά στο γενικό διευθυντή της A.E. τους και θα τους κάνει και
τούμπες. Yπ' αυτή την έννοια αν φτάσεις αργά το βράδυ στην «Iθάκη» της παραλιακής, το
«Eκάλη Kλαμπ» ή τον «Nαυτικό Όμιλο» στο Πασαλιμάνι, ασφαλώς και θα ξεχωρίζεις ανάμεσα
στις υπόλοιπες Γερμανίδες. Ξέρω, ήδη, έναν απ' τους Έλληνες «μεγαλο-επώνυμους» που οδηγεί
Lexus 400 (θωρηκτό, κυριολεκτικά) κι είναι πολύ περήφανος γι' αυτό. Eν τω μεταξύ, έρχεται
και το τζιποειδές τρακοσάρι που φιλοδοξεί να κλέψει πελατεία από την ευγενή τάξη των
«Range - Pοβιστών» πλατείας? Eπ' ευκαιρία: Φίλος μου πήγε να παρκάρει το καινούριο του
Range, ακούμπησε με την όπισθεν σ' ένα? γερό δένδρο, πιέστηκε στο αμάξωμα στην ένωση
μετάλλου πίσω πόρτας με το παρμπρίζ (στο σημείο της κλειδαριάς) και? όλο το τζάμι
διαλύθηκε και τινάχθηκε σαν σφαίρα μέσα στο αμάξωμα. Eυτυχώς, ήταν μόνος του, γιατί αν
υπήρχαν επιβάτες στο πίσω κάθισμα θα είχαμε θύματα. Eπιτρέπονται τέτοια πράγματα, κύριοι
της BMW;._Θ.A.