f.a.q
Στους συντονισμένους στο Διαδίκτυο (Ίντερνετ στην καθομιλουμένη), τα αρχικά f.a.q. είναι πασίγνωστα. Μεταφράζονται σε frequently asked questions, δηλαδή «ερωτήσεις που τίθενται συχνά». Από τις επιστολές, τα τηλεφωνήματα αλλά και τα e-mail των αναγνωστών, διαλέγουμε τις πιο συχνά εμφανιζόμενες αυτοκινητιστικής φύσης ερωτήσεις και απαντάμε.Πόση ροπή πρέπει να έχει ένα τζιπ για να μπορεί να τραβήξει τρέιλερ με βάρκα;
Δεν είναι θέμα ροπής αλλά συνολικής ελκτικής ικανότητας. Αν το βασικό ζητούμενο είναι η είσοδος και η έξοδος από το νερό σε παραλίες χωρίς τσιμεντένια «γλίστρα», εκεί τον κύριο ρόλο τον παίζει το σύστημα τετρακίνησης και όχι ο κινητήρας. Για τέτοια χρήση, είναι σημαντικό να υπάρχει βοηθητικό κιβώτιο («κοντές» και «μακριές» σχέσεις), ενώ είναι ακόμα καλύτερο να υπάρχει και διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης. Έτσι, βάζοντας «πρώτη κοντή» και επιλέγοντας με προσοχή το σημείο της παραλίας που βολεύει περισσότερο, ακόμα και τα μικρού κυβισμού τζιπ έχουν την ικανότητα να ολοκληρώσουν την αποστολή τους, αρκεί βέβαια οι απαιτήσεις μας να μην είναι παράλογες και κυρίως το μέγιστο βάρος τρέιλερ και σκάφους να μην υπερβαίνει το μέγιστο επιτρεπόμενο, που συστήνει για το αυτοκίνητο ο κατασκευαστής του. Όσο για τη ρυμούλκηση στο δρόμο, εκεί έχει σημασία το μέγιστο βάρος ρυμούλκησης, που αναφέρεται στις προδιαγραφές του κάθε αυτοκινήτου, για μακρινές αποστάσεις όμως ισχύει φυσικά ότι όσο μεγαλύτερου κυβισμού και ισχυρότερος είναι ο κινητήρας, τόσο ευκολότερο και ασφαλέστερο είναι το ταξίδι. Eξίσου σημαντικό, για να μην πούμε ότι παίζει μεγαλύτερο ρόλο, είναι το αν υπάρχουν ή δεν υπάρχουν φρένα στο τρέιλερ, καθώς και το μεταξόνιο του ρυμουλκού αυτοκινήτου. Ένα τρέιλερ με αδρανειακά φρένα, σαφώς προσφέρει μεγαλύτερα περιθώρια ασφάλειας στο ταξίδι, ενώ ένα RAV-4 πεντάθυρο έχει καλύτερα οδικά χαρακτηριστικά από ένα RAV-4 τρίθυρο, όταν ρυμουλκούν.
Πόσο επικίνδυνη είναι μια δυναμομέτρηση για τον κινητήρα ενός αυτοκινήτου;
Υπάρχουν δύο βασικά είδη δυναμομέτρησης, αυτή που γίνεται με τη χρήση δυναμομέτρου πέδης με τον κινητήρα στον «πάγκο» και αυτή που γίνεται εκ των υστέρων με τον κινητήρα τοποθετημένο στο αυτοκίνητο. Η πρώτη περίπτωση, η «δυναμομέτρηση πάγκου» είναι και αυτή που κουράζει πολύ τον κινητήρα και τον φέρνει στα όρια της αντοχής του, ας σημειωθεί όμως ότι αυτή είναι μια δύσκολη και χρονοβόρα διαδικασία που ακολουθείται μόνο στα εργοστάσια ή κάποιους οίκους εξέλιξης αγωνιστικών κινητήρων. Όταν κάποιος θέλει για οποιονδήποτε λόγο να δυναμομετρήσει το αυτοκίνητό του, απευθύνεται στα δυναμόμετρα τύπου «rolling road» («κυλιόμενου δρόμου»), όπου το αυτοκίνητο πατάει με τους κινητήριους τροχούς πάνω σε περιστρεφόμενα τύμπανα και επιταχύνει σαν να βρισκόταν εν κινήσει στο δρόμο. Το σύστημα ελέγχου του δυναμομέτρου υπολογίζει την ιπποδύναμη μέσω της τιμής της επιτάχυνσης των μεταλλικών τυμπάνων, που περιστρέφουν οι τροχοί του αυτοκινήτου, και η ταλαιπωρία του κινητήρα δεν είναι μεγαλύτερη από μια οριακή επιτάχυνση στον ανοικτό δρόμο. Η ακρίβεια της μεθόδου αυτής μπορεί να μην είναι τόσο μεγάλη όσο η εργαστηριακή μέτρηση στο δυναμόμετρο πέδης, λόγω της ευκολίας όμως καθώς και του πολύ μικρότερου κινδύνου για την υγεία του κινητήρα, χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο, ακόμα και στην εξέλιξη αγωνιστικών αυτοκινήτων. Ο μοναδικός ουσιαστικός περιορισμός αφορά τα τετρακίνητα αυτοκίνητα, αφού όλα σχεδόν τα δυναμόμετρα αυτού του τύπου διαθέτουν μόνο ένα σετ κυλίστρων, για τους εμπρός ή τους πίσω τροχούς προσθιοκίνητων ή πισωκίνητων αυτοκινήτων αντίστοιχα._Κ.Λ. [email protected]