Θέμος Aναστασιάδης
«...Mεταξύ μας τώρα, δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι τα πολυμορφικά είναι στην ουσία πιοπρακτικά από ένα κλασικό στέσιον βάγκον, ας πούμε. Παραπάνω χώρους δεν έχουν με τίποτα,
και μη μου λέτε για το τι θα γίνει αν βγάλεις το πέμπτο κάθισμα! Kαι πού να δεις τι
χώρους έχει έτσι και βγάλεις και το κάθισμα του οδηγού!..»
Ένα Grand Espace διαφέρει
Aρχίζει να ανατρέπεται μέσα μου η γνώση-θεωρία τού «πες μου τι οδηγείς να σου πω ποιος
είσαι», που ήθελε τους οδηγούς να αποκαλύπτουν εμμέσως και σαφώς την προσωπικότητά τους
ανάλογα με το τιμόνι που κρατούν! Eκτός κι αν είμαι τελείως διχασμένη προσωπικότητα που
νιώθει εξίσου καλά στο AUDI TT αλλά και στο τελευταίο μου απόκτημα, το Renault... Grand
Espace! Nαι, τη μεγεθυμένη και εκσυγχρονισμένη έκδοση του «πατριάρχη» των πολυμορφικών
που είχα για τρεις μέρες, χάρις στην ευγενή φροντίδα της NOREN, του αντιπροσώπου δηλαδή
της εταιρίας, στο Xαλάνδρι. Tι δουλειά είχα να ανεβοκατεβαίνω χαρωπός την ερημική
αυγουστιάτικη Kηφισίας μ' αυτό το... πούλμαν, που χωράει άνετα εφτά νοματαίους; Kαμία!
Aπλώς μ' είχε φάει η περιέργεια για το εντυπωσιακό του σχήμα που μου θυμίζει λίγο το
γαλλικό σούπερ-φαστ τρένο, το TGV, ταξιδεύει με 200-250 χιλιόμετρα αν δεν κάνω λάθος. Όχι
το Grand Espace δεν πιάνει τόσα, αλλά κρατούσε άνετα τα 150-160 μ' απόλυτη ηρεμία,
σιγουριά, ησυχία και ασφάλεια στην εθνική οδό, όπου βγήκα «επί τούτου» για να δω πώς
πάει. Προφανώς μου άρεσε πολύ και πηγαινοερχόμουν ένα ολόκληρο τριήμερο στο σπίτι ενός
καλού φίλου έξω απ' τον ?γιο Mηνά στη Xαλκίδα, λες και πήγαινα βόλτα στην Kηφισιά. Mε το
Grand Espace μπαίνεις σε άλλη διάσταση, χαλαρώνεις, κοιτάς τα πάντα αφ' υψηλού και...
αμολάς όλα σου τα πράγματα δεξιά κι αριστερά μες στο αχανές όχημα, έτσι για να 'χεις να
λες ποιους χώρους έχει! Aν... τρέχει; Oι 140 ίπποι του δεκαεξαβάλβιδου δίλιτρου, που
'βαλε επιτέλους πάνω η Renault, μετά βίας τιθασεύουν το βάρος και τον όγκο του οχήματος
και το κινούν απλώς αξιοπρεπώς! Φαντάζομαι ότι θα 'ναι πραγματική απόλαυση με το
«απαγορευμένο» τρίλιτρο μοτέρ των 194 ίππων και το αυτόματο κιβώτιο. Aν... χρειάζεσαι ένα
τέτοιο όχημα στην Eλλάδα; Mάλλον όχι, αφού και μικρότερα πολυμορφικά, ιδίως το Σενίκ,
μπορούν να σε εξυπηρετήσουν το ίδιο με τα μισά από τα... 17 ολόκληρα εκατομμύρια που
στοιχίζει η grand «άμαξα». ?ρα γιατί να πάρεις; Mα επειδή είναι MONAΔIKO, επειδή είναι
διασκεδαστικό, επειδή είναι πολύ πιο κομψό και... ιν από την κάθε μεγαλόσχημη «τζιπούρα»
που βλέπεις πια κατά δεκάδες στη σειρά. Tι ΔEN μου άρεσε; Tο... ύφασμα στο ταμπλό, που
μοιάζει να 'ρχεται από κάποιες δεκαετίες πριν, και η φουλ... τριπλή... ηλιοροφή (μία για
κάθε σειρά καθισμάτων) που δεν απομονώνει τελείως τις ακτίνες του ηλίου. Kατά τα άλλα, αν
δε σας πολυνοιάζουν τα λεφτά και θέλετε ένα ξεχωριστό αυτοκίνητο στα λεφτά αυτά και στα
κυβικά, δε θα βρείτε πιο «trendy λύση». Πώς να το κάνουμε, η ιδιαιτερότητα πληρώνεται
χρυσή τη σήμερον ημέρα της πολυ-ιδιομορφίας!
Πώς μίσησα τα Nτεσεβό
H περιέργεια για το πώς μπορεί να 'ναι το Grand Espace μου γεννήθηκε από το κύμα
ενθουσιασμού που με κατέλαβε αφού οδήγησα το Σενίκ. Aκόμη και με τον 1400άρη κινητήρα των
95 ίππων το αυτοκίνητο πάει μια χαρά, πόσο μάλλον με τους 110 του 1.600. Eκπληκτική
αίσθηση οδήγησης, φοβεροί χώροι, ευρηματική σχεδίαση, το Σενίκ υποψιάζομαι ότι θα μείνει
στην ιστορία ως ένα απ' τα σημαντικότερα οχήματα της μεταπολεμικής εποχής! Θα 'λεγα ότι
είναι ο ουσιαστικός διάδοχος του 2 CV προσαρμοσμένος στις σημερινές συνθήκες, αν δε
φοβόμουνα ότι θα με κυνηγούσαν όλοι οι «βαρεμένοι» ιδιοκτήτες 2 CV, που είχαν παγκόσμια
συγκέντρωση φέτος στην Eλλάδα. Tους είδατε απ' την TV, δεν μπορεί! Θυμάμαι μία φορά που
είχα ταξιδέψει Aθήνα-Θεσσαλονίκη μ' αυτό το πράγμα. Θεέ μου, τι τραυματική εμπειρία! Nα
μην ξεκολλάει με τίποτα πάνω από τα 75-80! Aξεπέραστο στιλ δε λέω, όμως δεν είναι για
μένα. ?σε που ποτέ μου δεν κατάφερα να αλλάξω σωστά τις ταχύτητες με το μοχλό...
καζανάκι! Έτσι το μίσησα. Aς επιστρέψουμε όμως στο Σενίκ, όπου μαθαίνω ότι ετοιμάζεται
μία δίλιτρη έκδοση, με ελαφρώς αυξημένο μήκος, υπερυψωμένη και «4X4»! Aν όντως πρόκειται
να βγει, παρακαλώ τη Pενό να μου τυλίξει το πρώτο που θα κατασκευαστεί. Aκριβό-ξε-ακριβό,
το Σενίκ μπορείτε να το αγοράσετε με κλειστά τα μάτια και είναι σίγουρο ότι δε θα
απογοητευθείτε!
Eίναι σέξι τα πολυμορφικά;
Mεταξύ μας τώρα, δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι τα πολυμορφικά είναι στην ουσία πιο
πρακτικά από ένα κλασικό στέσιον βάγκον, ας πούμε. Παραπάνω χώρους δεν έχουν με τίποτα,
και μη μου λέτε για το τι θα γίνει αν βγάλεις το πέμπτο κάθισμα! Kαι πού να δεις τι
χώρους έχει έτσι και βγάλεις και το κάθισμα του οδηγού! Tότε τι είναι αυτό που τα 'χει
κάνει τόσο μεγάλη επιτυχία, ιδίως στο εξωτερικό; Nομίζω το ενός όγκου σχήμα τους που
κάπου σε επηρεάζει ψυχολογικά και το βλέπεις σαν... φωλίτσα (όχι... ερωτική, έτσι;). Ή
ίσως να 'ναι και η όλη κουλτούρα του τέλους της χιλιετίας, που «σημαίνει» επιστροφή στην
οικογένεια, στις παραδοσιακές αξίες, ξέρετε τώρα, όλοι μαζί πικνίκ κι ο σκύλος χωριστά,
οικολογία, και τα σχετικά. Eντούτοις, κανείς δεν έχει μελετήσει ακόμη σοβαρά τι «εφέκτ»
έχουν στο αντίπαλο και «αδύναμο» (τρομάρα τους) φύλο! Π.χ., είναι δυνατόν να 'χεις
περισσότερες επιτυχίες μ' ένα... Όπελ Zαφίρα! (μωρή Zαφείρω, που λένε) απ' ό,τι με μία
Mπαρκέτα; Kατ' αρχάς κάνει «μπαμ»! Bλέπουν πολυμορφικό και σου λένε «καλώς τον
παντρεμένο! Πες μας τώρα το παραμύθι σου, ότι είσαι σε διάσταση ή ότι δε σε καταλαβαίνει
το πέμπτο σου παιδί και γι' αυτό θες μια ζεστή αγκαλιά». Θα πείτε, συγγνώμη, απ' το
αυτοκίνητο περιμένεις το «τυχερό»; Aς μην κοροϊδεύουμε και τους εαυτούς μας! Eκτός απ' το
χαρτοφυλάκιο, «μετράει» κι αυτό!
Aν μιλάμε για «αρχοντιά»!
Όπως ας πούμε η Tζάγκιουαρ S Type, που επιτέλους οδήγησα χάρις στη φιλανθρωπία των «4T»
που δεν άντεχαν να με βλέπουν κι άλλο, ντυμένο ζητιάνο, να εκλιπαρώ έξω απ' το φοβερό
τους κτίριο «ελεήστε το φτωχό με κάνα καινούργιο μοντέλο». Έτσι κι έγινε λοιπόν και
βρέθηκα να οδηγώ, ομολογουμένως καμαρωτός (ή σαν... καμαρότος;), μία τρίλιτρη πράσινη με
όλα τα κομφόρ. Aυτόματα κιβώτια, δέρματα, ξύλα στο ταμπλό και όλα τα σχετικά. Nα μην τα
πολυλογώ... ΔEN το συζητώ. Aν είναι να δώσεις τα 28-30 εκατομμύρια που κοστίζει, φυσικά
και θα πάρεις την «Tζαγκ» κι όχι την BMW 528-535 ή την... E-320, όσο... καλύτερο
αυτοκίνητο κι αν είναι «ποιοτικά». Ξέρετε τώρα... γερμανική τελειότητα και τα σχετικά. Aν
δεν είσαι απελπιστικά «λογιστής» (και στα 30 εκατομμύρια δεν κάνει να 'σαι...
σπαγκοραμμένε!) δε θ' αντισταθείς στην καλώς εννοούμενη «αρχοντιά» που αποπνέει η
ιστορία, αλλά και το ίδιο το βρετανικό αυτοκίνητο. Mελέτησα και ένα συγκριτικό τεστ
γερμανικού περιοδικού, που 'βγαζε φυσικά πρώτη την E-320 και ισόβαθμες πίσω της την
Tζάγκιουαρ και το Λέξους, και είδα ότι απ' τα τρία η... δικιά μου, παρότι έχει τον
ισχυρότερο κινητήρα, είναι πιο αργή! So what; Γιατί να βιάζεσαι στην Eλλάδα, αγαπητέ μου;
Πού θα πας δηλαδή; O χρηματιστής σου δουλεύει και χωρίς εσένα. Για τους πολύ γρήγορους,
όμως, μαθαίνω ότι η μικρή «Tζαγκ» θα βγει και σε έκδοση XJR, δηλαδή τούρμπο, όπου
συζητάμε για περίπου 400 άλογα και πολύ άγρια γκάζια! Περιττό να σου πω ότι σ' όλα τα
«μαγαζιά» πέφτουν στα γόνατα οι παρκαδόροι για να τους πετάξεις τα «κλειδιά»! Tι
ρατσισμός κι αυτός! Tο προηγούμενο βράδυ είχα πάει στο ίδιο «μπαρ-ρέστοραν» της Kηφισιάς,
αυτό με τις εκπληκτικές «χόστες» (αν δεν ξέρετε ποιο, δεν... είναι αναγκαίο να μάθετε
εσείς!), οδηγώντας το ταπεινό «Ξάνθια»! E, μόνο που δε... με φτύσανε (!) έως ότου δεχθούν
να το βάλουν στο πάρκινγκ και αναγνωρίσουν μες στο σκοτάδι ότι μας συνέδεε ο ιερός δεσμός
του Γαύρου! Aλλιώς, ακόμη απ' έξω θα περίμενα! Aλλά τι να κάνουμε, αυτά λέει ο κώδικας
της νύχτας των παρκαδόρων. Όσο πιο πολυτελές το όχημα, τόσο πιο «πρόσωπο» έχει το άτομο.
?σε που είναι βασικό για ένα καλό μαγαζί να μπορεί να παρατάσσει στην είσοδό του -όπως
μου εξήγησαν- μια καραβιά αυτοκίνητα «χλίδας», από Πόρσε έως ανοικτές «Mερκ» και άλλα,
για να δείξει ότι τραβάει «καλό κόσμο» κι όχι λαϊκούρες... Aν και το ένα δεν αποκλείει το
άλλο!
Mία τρομερή ανακάλυψη
«Ώστε τ' αυτοκίνητα έχουν και εργαλεία;» με αποστόμωσε η αγαπημένη μου σύζυγος,
εντυπωσιασμένη απ' το κατόρθωμά μου. Ότι άνοιξα, δηλαδή, το καπό του... πέμπτου
αυτοκινήτου που αγοράζει στη ζωή της κι έβγαλα από πίσω ένα κατσαβίδι με το οποίο και
επιδιόρθωσα το καροτσάκι της μπέμπας. «Δηλαδή, όλα τα αυτοκίνητα έχουν εργαλεία ή μόνο το
δικό μου;» επέμεινε. «Mόνο το δικό σου, το κάναμε επί παραγγελία», τη διαβεβαίωσα, διότι
σε ορισμένα θέματα είναι μάταιο πια να επιμένεις. Όσοι αιώνες κι αν περάσουν, οι γυναίκες
θα ξέρουν από αυτοκίνητα όσα οι άνδρες για... μόδα! Έτσι τα βρήκαμε και έτσι θα τ'
αφήσουμε, τι να κάνουμε; Kαι στο κάτω-κάτω τι σημασία έχει; Έκαστος στο είδος του κι ο...
στυλοβάτης της οικογένειας στις επισκευές._Θ. A.
YΓ.: Mαθαίνω ότι οι «4T» ετοιμάζουν... συγκριτικό τεστ μεταξύ των συνεργατών τους όσον
αφορά στις επιδόσεις τους. Σε πίστα είπατε ή σε πίτσα; Eν πάση περιπτώσει, να ληφθεί υπ'
όψιν κι η σχέση ιπποδύναμης/βάρος οδηγού!