Eυρωπαϊκό & Πανελλήνιο Πρωτάθλημα - Pάλι EΛΠA-Xαλκιδικής
Aσφάλτινος, ε;Oι Δανοί Λούντγκαρντ-΄Aνκερ, με Tογιότα Kορόλα WRC, κέρδισαν με άνεση το επετειακό, αλλά
υποτονικό, Pάλι EΛΠA-Xαλκιδικής, παρά την παρουσία των Bωβού-EΛEM που περιορίστηκαν στη
δεύτερη θέση. O αγώνας και τα αποτελέσματά του βάζουν σε σκέψεις τόσο όσους απλώς
παρακολουθούν όσο και αυτούς που βρίσκονται μέσα σε αυτό τον τρελό χώρο των ελληνικών
αγώνων.
«Λώρη, χάσαμε»! Στο τέλος της τρίτης κιόλας ειδικής διαδρομής του φετινού, δήθεν
επετειακού, αγώνα (αρκεί μία αφίσα ―και μάλιστα βιαστικά τοποθετημένη― για να γιορτάσει
ένα τόσο σημαντικό γεγονός ή μήπως, εντέλει, ουδείς θέλει να είναι σημαντικό;), ο ΄Aρης
Bωβός, αγωνιζόμενος που χαρακτηρίζεται για την ειλικρίνειά του, ήξερε πως δεν τίθεται
θέμα. O έμπειρος και ταχύς σε ασφάλτινα ράλι, Xένρικ Λούντγκαρντ, οδηγεί γρήγορα ―και
μάλιστα πολύ γρήγορα― και στο χώμα, όπως, άλλωστε, κάθε κορυφαίος «ράλιμαν». «Aέρα», τόσο
στο καλό όσο και στο κακό χώμα, αφού η διαφορά τού ενός και πλέον δευτερολέπτου για κάθε
χιλιόμετρο ειδικής διαδρομής ήταν σταθερή σε κάθε τύπου χωματόδρομο. O ίδιος γκρίνιαξε,
βέβαια, στο stop της Oλυμπιάδας, για τον κακό δρόμο, ενώ άφησε την αεροτομή του στην
επίσης σκληρή δεύτερη Bαρβάρα, που σκάφτηκε στις δοκιμές και θύμιζε άλλες παλιές εποχές.
Aπό εκεί και πέρα, δεν παρέλειψε να επαληθεύσει, σε κάθε ευκαιρία, σεμνά και με
ειλικρίνεια, τις απόψεις όλων όσοι ήταν αντικειμενικοί, για την εξαιρετική ποιότητα του
αγώνα σε όλα επίπεδα, τόσο από πλευράς χάραξης διαδρομής και ωραρίων όσο και εκτέλεσής
του και παρά την αντίθετη άποψη που, όπως λέγεται, εξέφρασε ο παρατηρητής που, όντας στο
δρόμο μία ώρα πριν από τον πρώτο, αιφνιδιάστηκε μια δυο φορές σε σχέση με την ασφάλεια
του αγώνα. Oυδείς, βέβαια, ικανοποιήθηκε από την προβολή ενός αγώνα που ήταν γιορτή μόνο
στα χαρτιά. Aν η οργάνωση παίρνει άριστα και με τόνο, οι δημόσιες σχέσεις του αγώνα
παίρνουν ένα τεράστιο μηδενικό και βέβαια δεν αρκούν το φιλότιμο και η θετική παρουσία
της συντριπτικής πλειονότητας του Eιδικού Tύπου ―αλλά όχι μόνον (εξαιρετική και η κάλυψη
απ' όλες τις εφημερίδες)―, ώστε να λάμψει ένας αγώνας με ιστορία και προσωπικότητα. Tο
Eυρωπαϊκό Πρωτάθλημα πεθαίνει και φαίνεται πως στο Pάλι EΛΠA-Xαλκιδικής, παρά τη
μοναδικότητα που το διακρίνει, λόγω του ότι είναι αμιγώς χωμάτινος αγώνας, ο θεσμός
δέχτηκε τη χαριστική του βολή. Λίγες οι καλές συμμετοχές, ακόμη λιγότερη η προσπάθεια,
ώστε η είδηση να ξεπεράσει το πρώτο και το δεύτερο πόδι της Xαλκιδικής. Φιλότιμα
προσπάθησαν οι άνθρωποι του ξενοδοχείου ?θως ―όπου η βάση του αγώνα―, ξεπερνώντας το
αρχικό μούδιασμα (νόμιζαν ότι έχουν να κάνουν με λαϊκό τουρισμό της Aνατολικής Eυρώπης,
αλλά γρήγορα συνήλθαν, συντονίστηκαν και τελικά λειτούργησαν), αλλά δεν αρκεί. H τοπική
αυτοδιοίκηση Kασσάνδρας στήριξε με κάθε τρόπο τον αγώνα (φιλοξενία δημοσιογράφων, κάλυψη
της απονομής και ακόμη περισσότερα), αλλά από τον EOT και από τη νομαρχία ούτε φωνή ούτε
ακρόαση. ?γνωστο αν πιέστηκαν αρκούντως. Aπό εδώ και πέρα; Δεν νομίζουμε ότι θα φέρει την
άνοιξη η μετακίνηση του αγώνα. Zητούμενο είναι η αλλαγή νοοτροπίας των οργανωτών, που
πρέπει, έχουν υποχρέωση, να εξασφαλίσουν την προβολή του αγώνα. H αρχή έγινε με κάποιες
προσπάθειες στο Pάλι Aκρόπολις, αλλά δεν έμεινε απλώς στη μέση. Στη Xαλκιδική έγιναν
βήματα πίσω και, βέβαια, η πολύ κακή εικόνα σε αυτό το επίπεδο δεν μετριάστηκε στο άψογα
οργανωμένο γεύμα, αμέσως μετά την απονομή, που έγινε προσπάθεια να είναι σύγχρονη και
εντυπωσιακή. Στον επίλογο, πάντως, δεν έλειψαν οι προβληματισμοί τόσο για το επίπεδο των
Eλλήνων οδηγών-συνοδηγών, μάνατζερ και τεχνικών, όσο βέβαια και σε σχέση με το αν μπορεί
η οργάνωση, με τα μέσα που διαθέτει, να επωμισθεί και το βάρος της προβολής αγώνων με
διεθνή απήχηση.
Λούντγκαρντ, Λούντγκαρντ και πάλι Λούντγκαρντ...
Oυδείς απείλησε το Δανό και όταν, τη δεύτερη μέρα, «σήκωσε πόδι», και ο Bωβός, σε
συνδυασμό με τα διαφορετικά λάστιχα που τοποθέτησε, του «έκλεψε» ειδικές διαδρομές, βρήκε
την ευκαιρία, και στην ε.δ. Tρίγλια-2, με πετυχημένο «τρίποντο», θύμισε ποιος είναι ο
αρχηγός. Tί πρωταθλητής Eυρώπης θα είναι, άλλωστε, όταν μπορεί να τον ταλαιπωρεί κάθε
τοπικός; Tα ίδια έκανε στο Pάλι Yπρ, στο Bέλγιο, και ακόμη περισσότερα στη Γερμανία, όπου
οδήγησε τους Kάλε και Bέμπερ (οδηγός και μάνατζερ της Σέατ εκεί) σε βαθιά περισυλλογή.
Eυτυχώς, ο ?ρης Bωβός δεν έψαξε για δικαιολογίες και κράτησε για τον εαυτό του και τους
ανθρώπους του τις όποιες αναλύσεις, σε σχέση με την ποιότητα της δικής του Kορόλα και με
την αποτελεσματικότητα των Πιρέλι, σε σχέση με τα Mισλέν του νικητή. Όπως λένε, μάλιστα,
οι παλαιότεροι, για πρώτη φορά στην ιστορία των ελληνικών αγώνων, Έλληνας ηττημένος
πρωταθλητής σφίγγει το χέρι του φιλοξενούμενου αντιπάλου και δεν αραδιάζει δικαιολογίες.
Yπάρχει, βέβαια, και ο πολυπρωταθλητής της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας, που
δικαιολογείται και γκρινιάζει και όταν ακόμη κερδίζει. Δεν τίθεται πάντως θέμα. Tο ένα
μέρος της Iστορίας γράφεται στις ειδικές διαδρομές και το άλλο έξω από αυτές. Xαμένος
αλλά άρχοντας ο Bωβός, ενώ στα μάτια του EΛEM και των ανθρώπων της Tογιότα Eλλάς δεν
έλειπε η ικανοποίηση από τη συλλογή βαθμών, κάτι που τους φέρνει πολύ κοντά στον τίτλο.
Aποτέλεσμα που θα χαροποιήσει ιδιαίτερα και το Γιάννη Aλβανό, το φυσικό συνοδηγό του
πρώτου Έλληνα που, βρισκόμενος στο τελευταίο στάδιο της αποθεραπείας του, παρακολούθησε
τον αγώνα διακριτικά και με τη σεμνότητα που τον χαρακτηρίζει.
Eιδήσεις από εκεί και πέρα; Όσον αφορά στη «μάχη» Kαζάζ-Pισελμί―Tεμπεστίνι-Xόλντεριντ,
κέρδισε ο καλύτερος και στην προκειμένη περίπτωση ο Tούρκος. Tο ότι ο Pισελμί βροντούσε
εδώ και εκεί, ενώ γκρίνιαζε για κινητήρα και μετάδοση, δεν μετριάζει την εξαιρετική
επίδοση του γείτονα. O Tεμπεστίνι; Kαλός για το βάθρο στο χωμάτινο κύπελλο Iταλίας. Δύο
λάστιχα, μάλιστα, τον έριξαν πίσω από την κυρία (συμπαθής με δεμένα μαλλιά και φόρμα,
αγγίζει τον όρο γοητευτική με λυμένα τα μαλλιά και λευκό T-shirt), που ουδέποτε απείλησε
τους «3», αλλά και ουδέποτε απειλήθηκε από τους πιο πίσω.
Aπώλεια για τα ελληνικά χρώματα η εγκατάλειψη των Xατζητσοπάνη-Στεφανή, οπότε βάφτηκαν
μαύρες οι πέτρες από το λάδι του Πούντο που χύθηκε, αλλά και όχι μόνο. Bλέπετε, ο ?ρης
Bωβός και το Πούντο της Φίατ Eλλάς είναι τα στοιχεία που δίνουν το κάτι παραπάνω, σε
σχέση και με την ελληνική περηφάνια στους διεθνείς ελληνικούς αγώνες.
Σύμφωνοι, κερδίσαμε και το N, χάρη στην τακτική του Θοδωρή Πεταλίδη που έπαιξε και
κέρδισε ταχείς Tούρκους και Έλληνες (πετούσε πάλι ο Δριβάκος, αλλά δεν ολοκλήρωσε),
κερδίσαμε και την F2 χάρη στον ?γγελο Zήβα, που οδηγεί υπέροχα (απλά και γρήγορα) ένα
αυτοκίνητο που κάνει και δεν κάνει για αγώνες και, βέβαια, φυσιολογικά κερδίσαμε και τα
1400. Mε τον Σωτήρη Σκαλτσά βέβαια, που έκανε πάλι τα δικά του στην κλάση με τον πλέον
έντονο συναγωνισμό. Yπολογίστε ότι στους συνήθεις υπόπτους προστέθηκαν οι Παύλος
Mοσχούς-Nίκος Kουνίτης, που έκλεψαν την παράσταση.
H συνέχεια σε σχέση με το Eυρωπαϊκό Πρωτάθλημα δόθηκε στην Tουρκία, σε έναν ασφάλτινο
αγώνα που είχε συντελεστή 5, έγινε 10 και, τελικά, εξελίχθηκε σε 20, αφού αντικατέστησε
το Pάλι Kύπρου. ?παικτοι στη FIA..._ Γ. X.
?θως IN-OUT
Mε το φακό του Θάνου Hλιόπουλου και το «πενάκι» των συνεργατών μας.
? H Tελεστέτ συνεχίζει την, με κάθε τρόπο, υποστήριξη των ελληνικών αγώνων.
? Eνιαίο Kορόλα WRC και στη Xαλκιδική! Tο κυριότερο: οι τεχνικοί της ελληνικής-ιταλικής
ομάδας (όπως και αυτοί της Φίατ Eλλάς) ακολουθούν πιστά τον κανονισμό και δεν συνοδεύουν
τα αγωνιστικά αυτοκίνητα στη διάρκεια του αγώνα. Δυστυχώς, αποτελούν εξαίρεση.
? Tο εντυπωσιακό στην όψη, ξενοδοχείο ?θως, στην Kασσάνδρα Xαλκιδικής, φιλοξένησε τον
αγώνα.
? Γραφείο Tύπου-Bαρελάδικο: 1! Eυτυχώς, υπάρχουν και επαγγελματίες, όπως η Eιρήνη
Mπουστακαρία, στη φωτ. δεξιά, οπότε το ξενύχτι στο γνωστό κέντρο διασκέδασης δεν επηρέασε
τη γενικότερη λειτουργία του αγώνα.
? H συνέντευξη Tύπου δεν ήταν αντίστοιχη της γενικότερα άψογης οργάνωσης του αγώνα. Παρά
τη φιλότιμη προσπάθεια του Δημήτρη Aναγνωστόπουλου, δεν έλειψαν οι ασάφειες και οι
ανούσιες ερωτήσεις. (Σ. X.: ευτυχώς έλειπε ο ύπαρχος του εντερπράιζ και γλιτώσαμε (;) τα
αρνητικά σχόλια.)
? Σε άλλο αγώνα, ο ειδικός Tύπος σε επίπεδο ενημέρωσης. Όλοι τους πολεμιστές χωρίς
συμπλέγματα, διασκεδάζουν με αυτό που κάνουν. Eύγε.
? Φύλακας-?γγελος των αγωνιζομένων ―και όχι μόνο― το ελικόπτερο του θεραπευτικού κέντρου
Yγεία.
? «Γιάννο, σιδερένιος». Στο τελευταίο στάδιο αποθεραπείας του, ο Γιάννης Aλβανός
συμπαραστάθηκε στον οδηγό του. Pεαλιστής ο ίδιος, ήθελε περισσότερο τους βαθμούς παρά τη
νίκη.
? Eλληνο-τουρκική φιλία στο πνεύμα των καιρών και στους αγώνες αυτοκινήτου.
To «μπλόκο» των 4Tροχών στήθηκε και πάλι, αυτή τη φορά στο Pάλι EΛΠA-Xαλκιδικής, λίγο
μετά το σημείο εκκίνησης της ειδικής διαδρομής N. Tρίγλια II, που ήταν και από τις πιο
γρήγορες του αγώνα. Tο σημείο μέτρησης ήταν στην πρώτη αριστερή στροφή ενός μέτριου «S»,
μετά από μία ευθεία 300 περίπου μέτρων. Tις μεγαλύτερες ταχύτητες εισόδου στη στροφή
είχαν, φυσιολογικά, οι πρωταγωνιστές του αγώνα, με τον Kαζάζ να είναι ταχύτερος με 117,4
χλμ./ώρα και τους Λούντγκαρντ και Bωβό να ακολουθούν, χωρίς ουσιαστική διαφορά, με 117
και 116,8 χλμ./ώρα αντίστοιχα, ενώ κοντά στην πρώτη τριάδα ήταν και ο Tεμπεστίνι με 116,4
χλμ./ώρα. Eικόνα ανάλογη με αυτήν των επιδόσεων στις ε.δ. παρουσίασε η «δεύτερη» ομάδα
της A/8, με τη Xόλντεριντ (107,9), τον Σ. Xατζητσοπάνη (107,4) και τον σαφώς πιο αργό
Bάρμπολτ (99,2). Tαχύτερος ανάμεσα στα N αποδείχθηκε ο Σιπαχί, με 113,8 χλμ./ώρα, με
αρκετή διαφορά από τους Πεταλίδη (109,6), Nάσουλα (106,1) και Δριβάκο (96,5). Tέλος, τα
1400άρια Mίκρα αποδείχθηκαν ελαφρώς ταχύτερα από τις 1600άρες Kορόλα. ?τυπος νικητής ο
Xαλκιάς, με 99,4 χλμ./ώρα, ήταν ουσιαστικά ισόπαλος με τον Mοσχού (98,4), ενώ πιο πίσω
ακολούθησαν οι Tροφώνιος (97,5), Σκαλτσάς (96,1) και Zήβας (95,1).