Tρύφων Σωτηρόπουλος
Τεχνολογία και Π.Ο.AN ένα πράγμα είναι σίγουρο για την τεχνολογία, αυτό είναι η αμφισβήτηση που υφίσταται
κατά την εφαρμογή της στους διάφορους τομείς της καθημερινής πραγματικότητας. Το Internet
εκμηδενίζει αποστάσεις ή αποξενώνει τους ανθρώπους μπροστά στην οθόνη της «virtual
πραγματικότητας», η τηλε-εργασία θα φέρει καλύτερες συνθήκες εργασίας ή θα εντείνει την
ανεργία, η πυρηνική φυσική προσφέρει φθηνή και άφθονη ενέργεια ή είναι το όπλο που θα
καταστρέψει ολόκληρο τον ανθρώπινο πολιτισμό; Για να έρθουμε σε ένα -συγγενές με το
αντικείμενο των 4Τ- ερώτημα: η τεχνολογία δημιουργεί καλύτερες μηχανές οδήγησης ή
εξομοιώνει τα αυτοκίνητα, μετατρέποντάς τα σε ανούσιες μηχανές μετακίνησης; Διαβάζαμε
?στο άρθρο του Κ.Κ. τον προηγούμενο μήνα? για την τάση να δημιουργούνται ίδια αυτοκίνητα
(η μέθοδος του badge engineering) και θυμόμαστε την απορία που προέκυπτε σε αγωνιστική
ανταπόκριση, όταν ο Sainz φαινόταν να οδηγεί την WRC Corolla με «βαριεστημένο» ύφος και
απορούμε: όλα τα chips που σήμερα υπάρχουν πάνω σε ένα αυτοκίνητο, μήπως αφαιρούν την
οδηγική ευχαρίστηση που ο Π.Ο. μπορεί να αντλήσει από ένα έστω και λίγο «δύστροπο» αμάξι;
Ένας αισθητήρας καθορίζει το χρονισμό της μηχανής, ένας άλλος φροντίζει για να μη
«σπινάρουν» οι τροχοί, ένας τρίτος να μην μπλοκάρουν τα φρένα, ένας άλλος να κατανεμηθεί
η πρόσφυση ισομερώς στους τέσσερις τροχούς και ούτω καθεξής. Οπότε εμείς αναρωτιόμαστε:
τι περισσότερο μένει να κάνει ένας οδηγός, από το να πατάει το γκάζι, να στρίβει το
τιμόνι και να αισθάνεται ασφαλής πίσω ?και πλάι? από μερικές ντουζίνες αερόσακους, μπάρες
ασφαλείας, αμαξώματα μεταβλητής παραμόρφωσης και άλλα ανάλογα συστήματα; Μήπως τα
αυτοκίνητα του αύριο γίνουν όλα ίδια, «χρυσές μετριότητες» που καλύπτουν τις ανάγκες του
«κυριακάτικου οδηγού» και τίποτα περισσότερο; Ως οπαδοί, όχι της τεχνολογίας αυτής
καθεαυτής, αλλά της σωστής εφαρμογής της, θεωρούμε ότι θα γίνει ένα ακόμα «εργαλείο» για
να έχει ο κάθε οδηγός το αυτοκίνητο που θέλει. Χιλιάδες ηλεκτρονικοί αισθητήρες, λοιπόν,
για τους «μεταφερόμενους» των κυριακάτικων καραβανιών, που εκδράμουν με την οικογένεια
για το πατροπαράδοτο έθιμο της επιδρομής στις πάσης φύσεως ταβέρνες, για να μη μετράμε
θύματα. Αντίθετα, ελάχιστες παρεμβάσεις στα αυτοκίνητα που προορίζονται για να
ικανοποιήσουν το ?άσβεστο? πάθος ορισμένων ανθρώπων για τις απολαύσεις της αυτοκίνησης.
Κρατήματα, γκάζια, «σωστή» συμπεριφορά στο δρόμο για ατελείωτη ευχαρίστηση. Όσο οι
marketeers θα αντιλαμβάνονται την ύπαρξη αυτού του ιδιαίτερων απαιτήσεων αγοραστικού
κοινού, θα αφήνουν τους τεχνολόγους να εφαρμόζουν την τεχνολογία χωρίς να περιορίζουν την
ευχαρίστηση που ένα αυτοκίνητο μπορεί να δώσει. Τα «σβέλτα» οχήματα θα συνεχίζουν να
υπάρχουν και να αφήνουν το περιθώριο για «τσιμπήματα του φρένου με το αριστερό»,
«διορθώματα με ανάποδα», «περισσότερο γκάζι μέσα στην στροφή» κ.λπ. Πρόσφατα είχα την
ευχαρίστηση να περάσω λίγες ώρες στη θέση οδηγού ενός υπεραυτοκινήτου με όλα τα συστατικά
της υψηλής τεχνολογίας (anti skid, 4WD, ABS, PS, κ.λπ.), το οποίο κάθε άλλο παρά
«άγευστο» ήταν και κατά συνέπεια μεταβλήθηκε ?σε προσωπικό επίπεδο? σε αντικείμενο
προς... απόκτηση. Ο καθημερινός οδηγός μπορεί να το οδηγήσει με κάθε ασφάλεια και ο Π.Ο.
μπορεί να αντλήσει όση χαρά μπορεί να προσφέρει ένα αληθινό αυτοκίνητο. ?ρα σε όσους
αναρωτιούνται αν η χρήση της τεχνολογίας θα «αποστειρώσει» την οδήγηση, λέμε να μην
ανησυχούν. Η τεχνολογία δεν καταστρέφει, απλώς εξελίσσει. Η κακή εφαρμογή της από τον
άνθρωπο είναι αυτή που καταστρέφει. Όσο λοιπόν η τεχνολογία χρησιμοποιείται για να
ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του ανθρώπου, εμείς θα βρίσκουμε αυτοκίνητα, που θα
ονειρευόμαστε να αποκτήσουμε/οδηγήσουμε μόνο και μόνο για τη χαρά που αυτή η διαδικασία
προσφέρει._Τ.Σ.