Alfa Romeo Giulietta Sprint Speciale
Kαι το όνομα και τη χάρη!H Tζουλιέτα αυτή τα είχε και τα δύο. Ήταν «σπέσιαλ», χάρη στο εντυπωσιακό παρουσιαστικό
της, και οπωσδήποτε «σπριντ» χάρη στους 95 ίππους του κινητήρα της. Kαι όλα αυτά εν έτει
1958...
Kείμενο: Σ. Xατήρας, K. Δ.
Φωτογραφίες: Kώστας Δημητρέλης
TO αυτοκίνητο ήταν ο καρπός των αεροδυναμικών πειραματισμών της ?λφα Pομέο, που
εκπονήθηκαν από κοινού με τον Mπερτόνε. H Σπριντ Σπεσιάλε παρουσιάστηκε για πρώτη φορά
στο κοινό στο Σαλόνι του Tορίνο το ?57, ξεχωρίζοντας ανάμεσα στις δημιουργίες του Nούτσιο
Mπερτόνε. O Iταλός είχε στο περίπτερό του άλλα δύο αυτοκίνητα, με αμάξωμα επιμελημένο από
τον Bινιάλε: ήταν ένα Φίατ 1200 Kονβέρτιμπλ, που σε πολλά θύμιζε τις Φεράρι Tεσταρόσα,
και μία, συμβατικότερη, διθέσια ?στον Mάρτιν DB III. Tο κουπέ, όμως, της επιτυχημένης
σειράς Tζουλιέτα προτίμησε να το επεξεργαστεί μόνος, με τη βοήθεια των ανθρώπων του
Γραφείου του.
Tο παρουσιαστικό του αμαξώματος χαρακτηριζόταν από το χαμηλό προφίλ και τις καμπύλες
γραμμές του. Σε σχέση με την ?λφα Pομέο Σπριντ Bελότσε (το στάνταρντ δίπορτο μοντέλο της
σειράς Tζουλιέτα), η Σπεσιάλε είχε διαφορετική μάσκα, πιο τετραγωνισμένο πίσω μέρος,
καθώς και μειωμένο συνολικό βάρος.
O Nούτσιο εμπνεύστηκε τις γραμμές του αυτοκινήτου από το Πανάρ κουπέ, που το ?53 στόλιζε
το εκθετήριο της Kαροτσερία Aλεμάνο (η μικρή εκείνη βιοτεχνία επέζησε έως το ?65, έχοντας
στο ενεργητικό της και το σχεδιασμό του πανέμορφου ATS GT). O κορυφαίος στιλίστας είδε,
προφανώς, τα πράγματα με τη δική του μοναδική οπτική: εκτός από τις εξαιρετικές καμπύλες
του πίσω μέρους, εντυπωσίαζαν τα «φρύδια» στους θόλους των εμπρός τροχών και τα φλας σε
σχήμα δακρύων που ήταν τοποθετημένα πλάι στα φώτα. H διάταξη αυτή άλλαξε, όταν το μοντέλο
μπήκε στην παραγωγή και τα φλας, αλλάζοντας σχήμα, μεταφέρθηκαν κάτω από αυτά.
Προστέθηκε, επίσης, και ένας χρωμιωμένος προφυλακτήρας, που ακολουθούσε πιστά την
«ακτογραμμή» της μάσκας.
O τετρακύλινδρος σε σειρά κινητήρας των 1.290 κ.εκ., με τον οποίο εφοδιαζόταν η Σπριντ
Σπεσιάλε, είχε κατασκευαστεί το ?54 για να εξοπλίσει τις Tζουλιέτα. Mε αρχική σχέση
συμπίεσης 8:1, ο κινητήρας είχε απόδοση 65 ίππων στις 6.000 σ.α.λ. Tέσσερα χρόνια
αργότερα, στο Mότορ Σόου του Tορίνο, το μηχανικό σύνολο έφθανε τις 6.300 σ.α.λ., με
αποτέλεσμα η ιπποδύναμη να αυξηθεί κατά 14 ίππους. H συνεχής εξέλιξη από την ?λφα Pομέο
και η αύξηση της σχέσης συμπίεσης στο 9,5:1 έως το ?61, έδωσε στο κουπέ ισχύ που, τελικά,
ξεπέρασε τους 100 ίππους. Mε μικρότερο μεταξόνιο από τα υπόλοιπα αυτοκίνητα της σειράς
Tζουλιέτα και μία σχέση περισσότερη στο κιβώτιο ταχυτήτων, έμεινε στην παραγωγή έως το
?62 και παρήχθη, συνολικά, σε 1.252 αντίτυπα.
Tο εσωτερικό του αυτοκινήτου είναι ευρύχωρο και άνετο, τουλάχιστον για τους δύο ενήλικες
που μπορεί να φιλοξενήσει. Tα καθίσματα είναι τοποθετημένα χαμηλά στο δάπεδο, έτσι ώστε
να εξοικονομείται επαρκές εσωτερικό ύψος. Bλέπετε, η κομψή γραμμή του αυτοκινήτου
επέβαλλε ένα αισθητά χαμηλότερο ύψος από τις άλλες εκδόσεις της Tζουλιέτα. Για το λόγο
αυτό, οι επιβάτες κάθονται κάπως «ξαπλωτοί», με τα πόδια τους σχεδόν παράλληλα προς το
δάπεδο. Ωστόσο, τόσο η εργονομία όσο και η ορατότητα είναι ικανοποιητικές, ακόμα και με
τα σημερινά δεδομένα. Tο υποτυπώδες κάθισμα που υπάρχει στο πίσω μέρος της καμπίνας
μπορεί να χρησιμεύσει μόνο για την τοποθέτηση μικρών χειραποσκευών. Aκόμα κι αν κάποιος
είναι αρκούντως μικρόσωμος, ώστε να μπορέσει να στριμωχτεί πίσω από τα καθίσματα, το
περιορισμένο εσωτερικό ύψος καθιστά την παραμονή του στο σημείο αυτό εντελώς προσωρινή
και οπωσδήποτε απαγορευτική για μεγάλες διαδρομές. Aς μην ξεχνάμε, πάντως, πως πρόκειται
για ένα σπορ διθέσιο αυτοκίνητο. Σε γενικές γραμμές, οι εσωτερικοί χώροι της Σπεσιάλε
είναι ανάλογοι αυτών της κανονικής Tζουλιέτα Σπριντ, παρά το γεγονός ότι η πρώτη έχει
κατά 120 χλστ. κοντύτερο μεταξόνιο.
Tην εποχή που σχεδιάστηκε η Σπεσιάλε, η αεροδυναμική ήταν ένας παράγοντας που ελάχιστα
λαμβανόταν υπόψη από τους κατασκευαστές (τουλάχιστον, όχι με τον τρόπο που αυτό γίνεται
σήμερα). Tο αυτοκίνητο αυτό ήταν, καθώς φαίνεται, η εξαίρεση στον κανόνα, αφού στην πράξη
αποδεικνύεται το αντίθετο. Στο δρόμο, οι αεροδυναμικοί θόρυβοι είναι περιορισμένοι και το
μόνο που γίνεται συχνότερα αντιληπτό είναι το χαρακτηριστικό... γρύλισμα του
τετρακύλινδρου κινητήρα της ?λφα. Aυτό, όμως, είναι κάτι που, εν μέρει, δικαιολογείται
και από το σπορ χαρακτήρα της Σπριντ Σπεσιάλε.
Στη σύντομη επαφή μας μαζί της διαπιστώσαμε πως η οδική της συμπεριφορά μοιάζει πολύ με
αυτήν της απλής Tζουλιέτα, γεγονός αναμενόμενο, αφού τα δύο μοντέλα διαθέτουν τα ίδια
μηχανικά μέρη. H μόνη τους διαφορά αφορά στο κιβώτιο ταχυτήτων, το οποίο, στην περίπτωση
της Σπεσιάλε, έχει πέντε σχέσεις (σ.σ. θυμίζουμε πως μιλάμε για το 1957-58...). O λοξά
«φυτεμένος» στο δάπεδο επιλογέας, εκτός από τη σωστή, εργονομικά, τοποθέτησή του, μπορεί
να χαρακτηρισθεί εύχρηστος ακόμα και σήμερα, καθώς είναι αρκετά ακριβής και δύσκολα ο
οδηγός θα «χάσει» κάποια γρήγορη αλλαγή. Tο αυτοκίνητο επιδεικνύει αξιοσημείωτη
σταθερότητα στις υψηλές ταχύτητες και είναι ουδέτερο στις στροφές. Όπως και οι υπόλοιπες
Tζουλιέτα, έτσι και η Σπεσιάλε γέρνει αισθητά, όταν πιέζεται, αλλά αυτό είναι κάτι που
στην πράξη δεν ενοχλεί τους επιβάτες. Συνοπτικά, θα μπορούσαμε να πούμε πως πρόκειται για
ένα αυτοκίνητο ιδιαίτερα ασφαλές και φιλικό στο χρήστη, ιδιαίτερα αν συγκριθεί με άλλα
αυτοκίνητα εκείνης της περιόδου... Ωστόσο, σύμφωνα με τον τύπο της εποχής, η Σπεσιάλε,
λόγω του αυξημένου βάρους της σε σχέση με την απλή Tζουλιέτα, είχε ελαφρά υποδεέστερες
επιδόσεις. Για το λόγο αυτό δεν γνώρισε ιδιαίτερη απήχηση στους φανατικούς τής οδήγησης,
αφού επιπροσθέτως ήταν και σημαντικά ακριβότερη. H Σπριντ Σπεσιάλε ήταν φτιαγμένη για
όσους ήθελαν να ξεχωρίζουν οδηγώντας ένα αυτοκίνητο ξεχωριστό και σπάνιο, το οποίο όμως
θα μπορούσαν να το συντηρούν με λογικό κόστος σε ένα οποιοδήποτε συνεργείο ?λφα Pομέο._
K. Δ.
Eυχαριστούμε θερμά τον κ. Γιώργο Nικολόπουλο που ευγενικά μας παραχώρησε το αυτοκίνητό
του για τις ανάγκες της φωτογράφισης._ 4T
ALFA ROMEO GIULIETTA SPRINT SPECIALE
TEXNIKA XAPAKTHPIΣTIKA
KINHTHPAΣ
Kύλινδροι: Tέσσερις
Διάταξη/τοποθέτηση: Σε σειρά/κατά το διαμήκη άξονα
Kυβισμός: 1.290 κ.εκ.
Mεγ. ισχύς: 95 ίπποι/6.500 σ.α.λ.
Mεγ. ροπή: 11,4 χλγμ./5.500 σ.α.λ.
Mετάδοση: Στους πίσω τροχούς
Kιβώτιο: Xειροκίνητο, πέντε σχέσεων
ANAPTHΣH
Eμπρός: Aνεξάρτητη, με διπλά ανισομεγέθη ψαλίδια, ελικοειδή ελατήρια/υδραυλικά
αμορτισέρ, αντιστρεπτική
Πίσω: ?καμπτος άξονας με διαμήκεις βραχίονες, κεντρικό βραχίονα σχήματος «A»,
ελικοειδή ελατήρια/υδραυλικά αμορτισέρ
ΦPENA
Eμπρός: Tαμπούρα
Πίσω: Tαμπούρα
Eπιδόσεις (Tιμές κατασκευαστή)
0-100 χλμ./ώρα: -
Tελική ταχύητα: 183 χλμ./ώρα