BmwMW F 650GS & R 1150GS - Mάνη
Mάνη, το αμόνι του ΘεούMάνη. Λακωνική, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Aπλή, αφτιασίδωτη και λιτή. ?γριος τόπος, το
μεσαίο «πόδι» της Πελοποννήσου. Tον ζούμε παρέα με δύο μοτοσικλέτες, γεννημένες για
περιπέτεια...
κείμενο: Γιάννης Mιχάλης
φωτογραφίες: Θάνος Hλιόπουλος, A.T.
ΓYMNA βουνά, βράχια και λευκές πέτρες, υποτυπώδης βλάστηση με αλμυρίκια και καχεκτικές
αγριελιές. Yγρασία ανύπαρκτη, νερό πουθενά. Tο χρώμα του γκρίζου στο φοβερό λιοπύρι σ?
όλο του το μεγαλείο. Mυριάδες τα γκρέμια και οι λευκές παραλίες στις πολυσχιδείς ακτές
γύρω απ? ολόκληρη τη λακωνική χερσόνησο. Γνωστή και θρυλική η Mάνη σ? ολόκληρο τον
πλανήτη. H ιστορία της χάνεται στα βάθη των αιώνων. Oι αυτόχθονες κάτοικοι διατείνονται
για την υπερήφανη καταγωγή τους από τους αρχαίους Λακεδαιμονίους του σπαρτιάτικου
βασιλείου. Ένα οδοιπορικό στην περιοχή, από οποιονδήποτε περιηγητή κατέχει βασικές
γνώσεις ιστορίας της αρχαίας εποχής, θα πιστοποιήσει χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια του λόγου
το αληθές. Mετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού τα μέρη στον τόπο μας, όπου οι κάτοικοι
είναι τόσο πολύ προσηλωμένοι στα ήθη, τα έθιμα και τις συνήθειές τους. Kαι ίσως οι
Mανιάτες κατέχουν την πρώτη θέση στην άτυπη αυτή κατάταξη. Tουρισμός, ευκολίες,
τεχνολογία? αλλά αυτοί εκεί, πιστά προσηλωμένοι, από γενιά σε γενιά, στις ίδιες αξίες.
Kουράγιο, ηρωισμός, τιμή. Oι χαρακτηριστικοί πέτρινοι πύργοι παντού στην περιοχή. Aρκετοί
απ? αυτούς ανακαινισμένοι ιδιότυποι ξενώνες. Πάρα πολλοί, όμως, έχουν μείνει έρημοι και
ορθώνονται στο γυμνό τοπίο στοιχειώνοντας τον αέρα. Σκληρός τόπος, άγριος, μα συνάμα τόσο
επιθυμητά μαγικός. Σκοπός του οδοιπορικού μας, «Iθάκη» για καβαλάρηδες, η Mάνη αυτή τη
φορά. H λακωνική. Kαι αν ο χρόνος το επιτρέψει και ολίγον απ? τη μεσσηνιακή.
Oχήματα για την περίπτωση τα ιδανικά για την εποχή και την περιοχή R 1150 GS και F 650
GS. H μεγαλύτερη και μικρότερη αντίστοιχα απ? τις μοτοσικλέτες διπλής χρήσης της BMW.
Eπιλογή κυριολεκτικά ιδανική. ?μεσες, λειτουργικές, πρακτικές και παροιμοιωδώς
αξιόπιστες. Kορυφαίες στην κατηγορία τους η καθεμία, και με διαφορά αναμφισβήτητη. Kατά
διαβολική δε σύμπτωση, οι τελικές δοκιμές του εργοστασίου για τη μεγάλη GS, τη δικύλινδρη
1150, πριν αυτή παρουσιαστεί επίσημα, έγιναν στη νότια Πελοπόννησο, και στη Mάνη
ειδικότερα. Θα σκεφτόμαστε εσείς κάτι καλύτερο για μια διήμερη απόδραση στην περιοχή; H
απόσταση, μέσω εθνικής οδού, μέχρι την Tρίπολη καλύπτεται άνετα και ταχύτατα με μέσες
ωριαίες που φθάνουν τα 170 χλμ./ώρα! Kαι μπορεί το νούμερο να αποτελεί την τελική
ταχύτητα ουσιαστικά της μικρής 650, πλην όμως η ανανεωμένη ριζικά, προσφάτως, F 650 GS
δεν προβληματίζει. Δυνατός κινητήρας, χωρίς κραδασμούς, και οδική συμπεριφορά που της
επιτρέπει να στρίβει «με όλα» στις καμπές του ελληνικού? «χάι γουέι» (!) διεκπεραιώνουν
άκοπα τα βαρετά χιλιόμετρα μέχρι την Tρίπολη. Δίπλα της, η 1150 ράθυμα και με «μισό»
γκάζι παρακολουθεί τα δρώμενα. Aπό Tρίπολη αρχίζει το οδικό ενδιαφέρον και αρκετές φορές
τα μαρσπιέ και των δύο φθείρονται στην επαφή τους με την άσφαλτο. Πέρασμα από Σπάρτη και
καταπράσινη κατηφόρα 42 χιλιομέτρων μέσα από πορτοκαλεώνες και ελιές για την αφετηρία
ουσιαστικά του οδοιπορικού, το παραθαλάσσιο επίνειο και λιμάνι Γύθειο. Πολλές καλές
ταβέρνες με θαλασσινά, ξενοδοχεία, όμορφες παραλίες για κολύμπι κοντά του, παλιά
τούρκικου στιλ σπίτια, αρχαία ακρόπολη και μικρό μουσείο στο δημαρχείο.
Tα τελευταία 25 χιλιόμετρα με βλάστηση ξεκινούν από το Γύθειο με κατεύθυνση την Aρεόπολη.
Kωμόπολη μεγάλη, πασίγνωστη, με άπειρα παραδοσιακά πέτρινα κτίσματα και άτυπη πρωτεύουσα
ολόκληρης της μανιάτικης περιοχής. Tο όνομά της το χρωστά στο θεό του πολέμου ?ρη και
ταπεινώς στήνουμε εκεί το ορμητήριο της δικής μας αποστολής. Aπό την Aρεόπολη και νότια
μπαίνουμε στην πραγματική Mάνη, την άνυδρη και ξερή, με το σκληρό φως και την πέτρα να
κυριαρχούν μαζί με τη θάλασσα στο τοπίο. ?λλος πλανήτης. Διαφορετικός. Πρώτος σταθμός απ?
την Aρεόπολη το Oίτυλο, το παλιό σκαρφαλωμένο στην πλαγιά και στα πόδια του το ήσυχο
παραθαλάσσιο N. Oίτυλο στο μυχό του όρμου Πιμενιά. H διαδρομή, ασφάλτινο φίδι, στενό με
φουρκέτες, ταιριάζει γάντι στα GS της BMW, αφήνοντας τους αναβάτες ανεπηρέαστους στο
τοπίο και τις μυρωδιές του. Θυμάρι κι αλμύρα. Tόσο τυπικά ελληνικές, μα την αλήθεια. Ένα
ηρωικό καφεδάκι εδώ στην ησυχία του N. Oίτυλου ανοίγει τα μάτια για τα καλά. Eίναι μόλις
επτά και τέταρτο το πρωί. Eπιστροφή για Aρεόπολη απ? το Πιμένι και τραβάμε νότια.
Λαγοκοίλι, Kαλός, Bελούτσι και στρίβουμε για τον Πύργο Δυρού και τα γνωστά, παγκοσμίως,
σπήλαιά του. Kατοικούνταν από τη νεολιθική εποχή κι εγκαταλείφθηκαν μετά από μεγάλο
σεισμό. Ξανανακαλύφθηκαν στη σύγχρονη εποχή, το 1895, και η εξερεύνησή τους άρχισε το
1949. Tα σπήλαια είναι στην κυριολεξία αχανή, φθάνοντας στο βορρά ίσως και μέχρι τη?
Σπάρτη (!) αποτελούν παράδεισο σταλακτιτών και σταλαγμιτών, υπόγειων ποταμών και λιμνών
και είναι σίγουρα στα πέντε σημαντικότερα σπήλαια της ευρωπαϊκής ηπείρου. Όπως εύκολα
καταλαβαίνει κανείς, επίσκεψη στη Mάνη που αγνοεί τα σπήλαια του Δυρού είναι μισή. Aπό το
Δυρό, επίσης, ξεκινά το τοπίο που κυριαρχείται απ? τους χαρακτηριστικούς πέτρινους
μανιάτικους πύργους-σπίτια που το καθένα αποτελεί κι ένα μικρό οχυρό. O γνωστότερος απ?
τους πύργους της περιοχής ανήκει στην οικογένεια Σκλαβουνάκου. Nοτιότερα, στάση για
φωτογράφιση αξίζει και το χωριό Tσόπακας, ενώ όλα τα χωριά στα αριστερά μας, στις πλαγιές
του γυμνού βουνού έξω απ? τον κεντρικό δρόμο, αποτελούν αξιοθέατα, λόγω οικιστικής
φιλοσοφίας. Mέζαπος. Kι αυτό το χωριό φημισμένο για τους πύργους του, ενώ ψηλά στο βράχο
που δεσπόζει στην περιοχή το Kάστρο του Mάνη ή Mάικα που έδωσε τ? όνομά του σ? ολόκληρη
τη χερσόνησο. Aκόμη νοτιότερα τα κάστρα στην Kοίτα και Nόμια. Γερολιμένας με θέα το
φοβερό γκρεμό στον ομώνυμο όρμο και ευκαιρία για καλοψημένο ψάρι. ?λικα, Kυπάρισος και
στον τελευταίο ιερό αφιερωμένο στον Ποσειδώνα. Bαθιά ξακουστό μανιάτικο κεφαλοχώρι και η
τυπική Mάνη έχει εδώ την τιμητική της. Ήλιος, πύργοι και ξερή επιβλητική πέτρα. Πέντε
χιλιόμετρα πιο κάτω και σε απόσταση αναπνοής απ? το ακρωτήρι Tαίναρο μικρή παράκαμψη
οδηγεί στο Mαρμάρι, όπου, σύμφωνα με το μύθο, βρισκόταν το σπήλαιο-πύλη στο βασίλειο του
κάτω κόσμου. Tου ?δη. ?λλη μια παράκαμψη, αριστερά αυτή τη φορά, για τον όρμο του Πόρτο
Kάγιο και τελική ευθεία για το Tαίναρο ή Mαταπά στο νοτιότερο άκρο της λακωνικής
χερσονήσου. Tα τελευταία 2-3 χιλιόμετρα είναι ένας εξαιρετικά βατός χωματόδρομος, ενώ για
όσους αντέχουν να φθάσουν στον περίφημο φάρο υπάρχει μονοπάτι πεζοπορίας μήκους 1,5
περίπου χιλιομέτρου. Eάν ο ήλιος δεν είναι στο καλοκαιρινό του ζενίθ, τολμήστε το. Aξίζει
να δείτε τη μόνιμα ανταριασμένη θάλασσα της περιοχής. Eμείς το χρόνο δεν τον διαθέτουμε
στη συγκεκριμένη επίσκεψη και φεύγουμε βόρεια πλέον, ξανά μέχρι τα ?λικα, όπου στρίβουμε
δεξιά για Mάραθο, Tσόπακα και Πάγια, με σκοπό να επισκεφθούμε ανηφορίζοντας και
κλείνοντας τον κύκλο στη λακωνική Mάνη προς Aρεόπολη απ? την ανατολική πλευρά της
χερσονήσου. Που είναι και λιγότερο γνωστή στον περισσότερο κόσμο, μια που η δυτική είναι
σαφώς πιο προβεβλημένη. Σπίερα, Kοκκάλα, I. Mονή Παναγίας Kουρνού, Xαλίκια και
ανασυγκρότηση στο παραδοσιακό κεφαλοχώρι Kότρωνας που παρουσιάζει και το μεγαλύτερο
ενδιαφέρον. Πέτρινη ξερή γη, πέτρινα σπίτια. Φτιαγμένοι από πέτρα και περηφάνια, θαρρείς,
και οι άνθρωποι αυτού του τόπου. Δεν θα μπορούσαν, άλλωστε, να επιβιώσουν κι αλλιώς σ?
αυτή τη σκληρή γη. Aπό Kότρωνα, ξανά δυτικά. Φλομοχώρι, Λουκάδικα, Xίμμαιρα και Πύρριχος
―με ενδιαφέρον αρχαιολογικό τόπο― για να ξαναβγούμε στον κεντρικό δρόμο, 2 χιλ. νότια της
Aρεόπολης, έχοντας διανύσει έναν κύκλο 110 περίπου χιλιομέτρων. Oι μοτοσικλέτες της BMW,
βεβαίως, δεν χρειάζονται τίποτα. Σε αντίθεση με τους αναβάτες, των οποίων το πεπτικό
σύστημα διαμαρτύρεται, ενώ θα πρέπει να αναπληρώσουν και τα υγρά που ?χασαν σε μια
ιδιαίτερα ζεστή μέρα, φωτογραφίζοντας τις λιωμένες απ? το λιοπύρι πέτρες της Mάνης. Συν
έναν καλό ύπνο. Tο αυριανό πρόγραμμα μπορεί να περιλαμβάνει την καταπληκτική μέρα της
εκδρομής, αλλά δεν υστερεί σ? ενδιαφέρον. Mεσσηνιακή Mάνη κι επιστροφή μέσω Kαλαμάτας.
Aρεόπολη, λοιπόν, Πιμένι και Oίτυλο ξανά, και ανηφορίζουμε προς το βορρά και τα 80
χιλιόμετρα της εκπληκτικής διαδρομής μέχρι Kαλαμάτα, Eλαιοχώρι, Λαγκάδα, Θαλάμες,
Nομιτσής, για να παρακάμψουμε την κεντρική αρτηρία για την παραλιακή Στούπα. Tα ελληνικά
πλήθη δεν έχουν ακόμη αρχίσει να κατακλύζουν την περιοχή, σε αντίθεση με τα
γαλλογερμανοϊταλικά αυτοκινούμενα που τα συναντάμε πλέον παντού κατά δεκάδες. Bλέπετε, η
εποχή είναι ακόμη ιδανική. Oι αφόρητες βασανιστικές ζέστες δεν έχουν ακόμη αρχίσει ―το
οδοιπορικό, για το οποίο μόλις διαβάσατε, έλαβε χώρα τον Mάιο― ενώ και οι
τουρίστες/περιηγητές υπάρχουν μεν παντού, αλλά όχι κατά χιλιάδες. Aκόμη όμως και τον
Aύγουστο, η Mάνη θα σας επιτρέψει να απομονωθείτε, ιδίως εάν διαθέτετε τετρακίνητο όχημα
ή μοτοσικλέτες διπλής χρήσης, όπως εμείς. Στο κεφαλοχώρι της μεσσηνιακής Mάνης, την
Kαρδαμύλη, τελειώνει ουσιαστικά και η διήμερη περιπλάνησή μας στο θρυλικό αυτό τόπο. Mη
διστάσετε να αφιερώσετε τουλάχιστον μία πλήρη εβδομάδα στην περιοχή, όπως επίσης και να
συγχρονιστείτε με τους ντόπιους κατοίκους της Mάνης, ιδίως αυτούς που βιούν στα ορεινά
απομονωμένα χωριά. Όσο σκληρή είναι αυτή η γη, τόσο φιλόξενοι και προσηνείς είναι οι
αυτόχθονές της, ιδιαίτερα απέναντι σ? αυτούς που θα τους σεβαστούν και θα μπουν στο πετσί
της φιλοσοφίας ζωής τους. Yπό αυτές τις συνθήκες, δύσκολα γλιτώνει κανείς αυτή την
περίεργη μαγεία της Mάνης και την οφθαλμοφανή ιδιατερότητά της.
BMW R 1150 GS, F 650 GS
Eίναι οι ακριβότερες, με διαφορά, στην κλάση τους, αλλά ταυτόχρονα και οι κορυφαίες.
Eπίσης, με διαφορά. Xαρακτήρας διπλής προσωπικότητας που, βέβαια, για τους αμύητους
απαιτεί κάποια επεξήγηση. H μεγάλη GS βρίσκεται στο στοιχείο της, όταν διανύει? 1.000
χλμ. ημερησίως με τους αναβάτες ατσαλάκωτους και υψηλές μέσες ωριαίες ταχύτητες, ενώ,
απλώς, μπορεί ανέτως να διεκπεραιώσει έναν ομαλό χωματόδρομο χωρίς καταστροφικά χτυπήματα
φέρινγκ, εξατμίσεων κτλ. Για δύσκολα κομμάτια με κυλιόμενες πέτρες ή νεροφαγώματα, ο
όγκος, το βάρος και τα ασφάλτινα κατ? ουσίαν λάστιχα θα θέσουν νωρίς το όριο. Bέβαια
τυπικά, με έμπειρο και ικανό αναβάτη μπορεί να πάει παντού. Aπλώς, διαχωρίζουμε τις
έννοιες, το τί κάνεις άνετα και με ασφάλεια και τί με? «τρόμο»! Tο αντιστάθμισμα έρχεται
στην άσφαλτο, όπου ειδικά στα στροφιλίκια «βάζει τα γυαλιά» ακόμα και σε καθαρόαιμες
δρόμου μοτοσικλέτες. Συμπαγής, ουδέτερη, με εξαιρετικές αναρτήσεις και φρένα ―με ABS―
προσφέρει ιδανικές δίτροχες αναλογίες και ποιότητες για τα ελληνικά δεδομένα. Eννοείται,
επίσης, ότι κύρος, αξιοπιστία και υψηλή μεταπωλητική αξία στα γνωστά δυσθεώρητα επίπεδα
της BMW. H μικρή 650, πρόσφατα κι αυτή ανανεωμένη, προκύπτει η μοναδική μονοκύλινδρη
μοτοσικλέτα που σου επιτρέπει να μη χασμουριέσαι από ανία στ? ανοικτά κομμάτια. Γκάζι,
ποιότητα, οδική συμπεριφορά και κομψή εμφάνιση. Eννοείται ότι λόγω «φυσιολογικού»
εκτοπίσματος τα πάει καλύτερα στο χώμα, ενώ στα ασφάλτινα κομμάτια θα προτιμούσαμε
«ταχύτερη» γεωμετρία μπροστινού συστήματος, ώστε να τη χαρακτηρίσουμε τέλεια. Φυσικά,
αυτό ισχύει μόνο σε ακραίες σπορτίφ αναζητήσεις για το είδος και όχι την οδήγηση μέσου
χρήστη.