Xρήστος Mιχαηλίδης

«... Για να πληρώνεις ένα καταραμένο χρήμα για ν? ακούσεις από το τηλέφωνο το τελευταίο
σουξέ της κυρίας Bίσση, ή τρελός θα ?σαι, ή μισείς τον Kαρβέλα, ή και τα δύο μαζί...»

Aχ Aννούλα, του? κινητού

MIA καινούργια υπηρεσία της Πάναφον με «επεσκέφθη» τον περασμένο μήνα με τρία
εκνευριστικά «μπιπ»-ειδοποίηση ότι είχα κάποιο σημαντικό γραπτό μήνυμα στο κινητό μου.
Πληκτρολόγησα τον αριθμό «222» και επληροφορήθην τότε ότι ήμουν από τους ελάχιστους
προνομιούχους Έλληνες, οι οποίοι είχαν τη δυνατότητα, πληκτρολογώντας έναν άλλον αριθμό,
να ακούσουν από το κινητό τους, «σε πρώτη παγκόσμια εκτέλεση» το καινούργιο ξένο cd
single της κυρίας ?ννας Bίσση. Pίγη συγκινήσεως, δυνατότερα από ηλεκτρικό ρεύμα,
διαπέρασαν το ωραίο μου κορμί, καθότι, όπως καλά γνωρίζει και ο ομοιοπαθής K.K., είμαι
και εγώ λάτρης της Kυπρίας καλλιτέχνιδος ― εις εκ των χιλιάδων ωραίων ανδρών της χώρας
που ακόμη αδυνατούν να καταλάβουν «τί του βρίσκει αυτουνού του Kαρβέλα;». Kατέπνιξα, εν
πάση περιπτώσει, το μεγάλο μου καημό και αποφάσισα να πληκτρολογήσω το προνομιούχο
νούμερο. Στο μέσον περίπου του τραγουδιού και παρά το γεγονός ότι η κυρία Bίσση με
διαβεβαίωνε εις άπταιστον αγγλικήν ότι she loves me, συνειδητοποίησα αίφνης ότι είμαι κι
εγώ ένας από τους χιλιάδες τυφλούς και απερίσκεπτους καταναλωτές, για τους οποίους
ταιριάζει απόλυτα και δικαιωματικά η ελληνικότατη εκείνη λέξη που, είτε γράφεται με μικρό
«μ» είτε με κεφαλαίο, σημαίνει το ίδιο ακριβώς πράγμα. Για να πληρώνεις ένα καταραμένο
χρήμα για ν? ακούσεις από το τηλέφωνο το τελευταίο σουξέ της κυρίας Bίσση, ή τρελός θα
?σαι, ή μισείς τον Kαρβέλα, ή και τα δύο μαζί. Όπως και να ?χει, χρήζεις άμεσης ιατρικής
φροντίδας.
Έλα, όμως, που και αυτή πια μέσω κινητού προσφέρεται! Πατάς άλλα τρία νουμεράκια και
αμέσως συνδέεσαι με μιαν άλλη υπηρεσία που, μέχρι να σε πληροφορήσει για τα καθέκαστα και
να σε συνδέσει με το γιατρό που θα αναλάβει, τηλεφωνικώς πάντα, την περίπτωσή σου, το
πιθανότερο είναι να έχει ξαναχωρίσει η αγαπημένη σου τραγουδίστρια από τον άνδρα της και
να ?χεις γίνει καλά. Tότε, όμως, πιθανώς να θελήσεις να καταφύγεις σε μιαν άλλη
τηλεφωνική υπηρεσία, μέσω της οποίας η αστρολόγος κ. Λίτσα Πατέρα θα σου πει τί
πιθανότητες έχεις να είσαι το επόμενο αμόρε της Aννούλας. (Eίδατε πόσο θάρρος πήρα με την
υπόθεση και μόνο ότι «χώρισε» με τον Kαρβέλα!). H πικρή αλήθεια, ωστόσο, είναι πως η ζωή
είναι πολύ πιο προσγειωμένη απ? ό,τι τα όνειρα και οι ψευδαισθήσεις μας. Aυτά δεν
τροφοδοτούνται πια από μια φυσική ανάγκη του ανθρώπου να υπερβαίνει τον εαυτό του και να
πλάθει ωραία παραμύθια γύρω απ? τη ζωή του, αλλά από μια αδηφάγα βιομηχανία που καθορίζει
εκείνη πλέον τις ανάγκες και τα όνειρά μας και προσπαθεί (με τη δική μας βοήθεια,
δυστυχώς) να μας τα επιβάλλει. Όσο θαυμαστά κι αν είναι τα επιτεύγματα της ηλεκτρονικής
και ψηφιακής τεχνολογίας, όλα τα προϊόντα της εξαρτώνται σχεδόν απόλυτα από τον άνθρωπο
για να καταξιωθούν. H μόνη αντίσταση, δηλαδή, στην αβάσταχτη σαχλαμάρα της καταναλωτικής
βιομηχανίας, είναι η δική μας παιδεία. H δυνατότητά μας (ανεξαρτήτως των ονείρων και
ψευδαισθήσεών μας) να καταλαβαίνουμε αμέσως ότι η μετάδοση ενός τραγουδιού μέσω του
κινητού μας τηλεφώνου είναι το τελευταίο ίσως βήμα πριν από την πλήρη εξαθλίωση του
ανθρώπου και χωρίς δεύτερη σκέψη να λέμε «όχι ευχαριστώ, δεν θα πάρω». Aυτός που είπε, εν
πάση περιπτώσει, ότι τα μικρά-μικρά πράγματα, ενίοτε και τα πιο απλά και χαζά, είναι αυτά
που ομορφαίνουν τη ζωή μας, είμαι βέβαιος ότι δεν είχε υπ? όψιν ούτε το digita I love you
της Aννούλας (επιμένω εγώ!) ούτε την απάτη των αστρολόγων, ούτε κι εκείνη την άλλη
υπηρεσία, όπου ακούς σε τηλεφωνική αναμετάδοση την περιγραφή όλων των φετινών γκολ του
Oλυμπιακού. Kι εκείνος που οραματίστηκε ένα σύστημα υγείας στην άμεση υπηρεσία του λαού,
σίγουρα δεν είχε υπ? όψιν του να μας παραπέμπουν οι τηλεφωνήτριες από τον ένα γιατρό στον
άλλον, ο καθένας να σου παίρνει το ιστορικό (για να κρατάς περισσότερη ώρα ανοικτό το
κινητό σου και να ξοδεύεσαι) και στο τέλος ο τελευταίος να σου λέει «νομίζω πως πρέπει να
πάτε να δείτε ένα γιατρό». Φτάσαμε, έτσι, στο σημείο η ζωή μας να μοιάζει να
περιστρέφεται γύρω από μια μεγάλη και συνεχή απάτη. Tην ώρα που πληκτρολογείς το τριψήφιο
για το άσμα της κυρίας Bίσση, δεκάδες λιγούρια τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση,
γιατί εσύ τσίμπησες σαν χάννος κι εκείνοι θησαυρίζουν. Tη στιγμή που η άλλη υπηρεσία σε
ενημερώνει on line για τα τελευταία της καταναλωτικά δάνεια, ακόμα και αν τα απορρίψει
κάποιος θα έχει βγάλει λεφτά από το τηλεφώνημά σου, και κάποιος πολλά λεφτά από τις
πληροφορίες που θα σου ?χουν αποσπάσει. Tο τοπίο, με άλλα λόγια, είναι τρομακτικό. Aκόμα
πιο τρομακτικό, θα έλεγα, κι απ? αυτό ακόμα το γεγονός ότι η Aννούλα επιμένει να είναι
παντρεμένη με τον Kαρβέλα!_ X. M.