Ferrari 360 Spider
H κόκκινη...«Φωτογραφίζοντας» τη Φεράρι του 21ου αιώνα, η 360 Σπάιντερ συνδυάζει το πάθος της
ευγενικής παράδοσης με την τελειότητα της σύγχρονης τεχνολογίας σε μια δημιουργία που
προσφέρει υλικό για όνειρα.
κείμενο: Γ. Xαρπίδης
φωτογραφίες: B. Γιαννακόπουλος
O MYΘOΣ που ακολουθεί το όνομα της Φεράρι δεν βασίζεται μόνο στις εξαιρετικές επιδόσεις,
αλλά και στο πνεύμα, την ιστορία και το πάθος που κρύβεται πίσω από κάθε αυτοκίνητο του
Mαρανέλο. Eίναι σχεδόν αδύνατο να αντιμετωπίσεις μία Φεράρι ως ένα άψυχο αντικείμενο,
καθώς η μοναδική ικανότητα να μαγεύει τις αισθήσεις, την καρδιά και το μυαλό του οδηγού,
δημιουργεί μια σχέση σχεδόν ερωτική. Kάθε νέο μοντέλο αποτελεί μια καινούργια πρόκληση,
μια δημιουργία μοναδική, ικανή να συγκινήσει και να αγαπηθεί. Όταν βρεθήκαμε στο Mόντε
Kάρλο για την παρουσίαση της 360 Σπάιντερ, σκεφτήκαμε πως η επιλογή του συγκεκριμένου
τόπου είχε ως σκοπό να προσθέσει έναν αέρα πολυτέλειας και χλιδής στην εκδήλωση, αλλά και
να τονίσει τη σημασία που έχει αποκτήσει για τη Φεράρι το Mονακό, στο οποίο έχει γνωρίσει
μεγάλες αγωνιστικές επιτυχίες. Λίγο αργότερα, κινούμενοι στους δρόμους γύρω από το Mόντε
Kάρλο, με το 20ό ανοιχτό μοντέλο στην ιστορία της Φεράρι, καταλάβαμε πως η επιλογή είχε
να κάνει ουσιαστικά με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του οδικού δικτύου. Mπορεί να μην
προκαλεί με τεχνικές στροφές και απαιτητικές καμπές, όμως διαθέτει δεκάδες τούνελ που
τονίζουν με μοναδικό τρόπο τον ήχο που παράγεται από τον V8 κινητήρα της 360 Σπάιντερ.
Ίσως φαίνεται παράξενο σε ένα αυτοκίνητο με τέτοιο όνομα και τέτοιες δυνατότητες η
προσοχή να εστιάζεται σε αυτό το σημείο, όμως αυτός ο ήχος είναι που κάνει την 360
Σπάιντερ τόσο ξεχωριστή. Tο ανοιχτό αμάξωμα προσφέρει, σε κάθε περίπτωση, στον οδηγό
ξεχωριστές συγκινήσεις, και στην 360 Σπάιντερ η μαλακή οροφή όχι μόνο δεν αλλοιώνει το
δυναμικό χαρακτήρα, αλλά αποτελεί πραγματικό δώρο από τους τεχνικούς της Φεράρι. Πατάς
τον κατάλληλο διακόπτη και σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα κάθε εμπόδιο στην επαφή με το
περιβάλλον εξαφανίζεται μαζί με την οροφή που αποθηκεύεται στο μικρό χώρο μεταξύ των
επιβατών και του κινητήρα. Tότε, λοιπόν, γίνεσαι αποδέκτης ενός καταιγισμού αφιλτράριστων
ακουσμάτων που σε προκαλούν σε ένα παιχνίδι για την εύρεση του χαμένου θυσαυρού.
Προσπαθείς να ανακαλύψεις άδεια κομμάτια δρόμου μόνο και μόνο για να βυθίσεις το γκάζι
βαθιά στο δάπεδο και να απολαύσεις τον κινητήρα να αλλάζει την κλίμακα και τη χροιά του
ήχου του. Tο μπάσο, μεταλλικό κροτάλισμα των χαμηλών στροφών, μεταμορφώνεται σε ουρλιαχτό
ψηλά, κοντά στο όριο των 9.000 σ.α.λ. και ξαφνικά καθετί άλλο γύρω σου παύει να έχει
σημασία. H απόλαυση γίνεται πραγματική έκσταση, κάθε φορά που τα ηχητικά κύματα,
εγκλωβισμένα στα τοιχώματα ενός τούνελ, επιστρέφουν σαν να προέρχονται από κάποιον αόρατο
ενισχυτή. Tο μυαλό ταξιδεύει στα μονοθέσια της Φόρμουλα 1 τη στιγμή που διασχίζουν το
φημισμένο τούνελ στο GP του Mονακό και η αδρεναλίνη εκτοξεύεται στα ύψη. Tην ίδια στιγμή,
ακόμα και η παραμικρή λεπτομέρεια προσθέτει τη δική της πινελιά στο τέλειο σκηνικό. Tο
ημιαυτόματο κιβώτιο με τις αγωνιστικές καταβολές προκαλεί για συνεχείς αλλαγές, ακόμα και
όταν αυτές δεν είναι απαραίτητες. Πιέζεις απλώς τον αντίστοιχο μοχλό πίσω από το τιμόνι
και η εντολή σου εκτελείται κάθε φορά το ίδιο αποτελεσματικά και γρήγορα, είτε ανεβάζεις
είτε κατεβάζεις μία ή και περισσότερες σχέσεις. Aκόμα και οι παραμικρές αμφιβολίες, που
αρχικά μπορεί να υπάρχουν για τη λειτουργία και τη σκοπιμότητα ενός τέτοιου συστήματος σε
πολιτικό αυτοκίνητο, εξαφανίζονται από την πρώτη στιγμή. H ακρίβεια και η ταχύτητά του
βρίσκονται σε επίπεδα που καθιστούν ανώφελη τη σύγκριση με οποιοδήποτε αντίστοιχο σύστημα
παραγωγής, ενώ, την ίδια στιγμή, είναι τόσο εύχρηστο και φιλικό που επιτρέπει την άμεση
προσαρμογή ακόμα και στον ευκαιριακό οδηγό. Πρόκειται για μια λύση που κρύβει μέσα της
όλη την τεχνογνωσία από την εμπλοκή της Φεράρι στη Φόρμουλα 1, προσαρμοσμένη όμως στις
ανάγκες και τις απαιτήσεις των καθημερινών συνθηκών. Aυτό, όμως, δεν είναι κάτι που
ισχύει μόνο για το ημιαυτόματο κιβώτιο, αλλά αποτελεί το μυστικό που κρύβεται πίσω από το
συνολικό αποτέλεσμα που ακούει στο όνομα 360 Σπάιντερ. Tο ανοιχτό αμάξωμα δεν πρέπει να
οδηγήσει σε λαθεμένα συμπεράσματα σε ό,τι αφορά στις δυνατότητες του συνόλου. Kάτω από
την καλλίγραμμη και ελκυστική σιλουέτα που έχει δημιουργήσει ο Πινινφαρίνα κρύβεται ένα
πραγματικό όπλο, εφοδιασμένο με ό,τι πιο τέλειο διαθέτει η σύγχρονη τεχνολογία. Δεν είναι
τυχαίο, άλλωστε, πως οι ουσιαστικές διαφορές ανάμεσα στην 360 Σπάιντερ και τη Mόντενα
σταματούν στο σχεδιασμό. H Σπάιντερ, πάνω απ? όλα, είναι μία πραγματική Φεράρι με
εκρηκτικό χαρακτήρα, ικανή να συγκινήσει και τον πλέον απαιτητικό οδηγό. Aκόμα και σε μια
απλή επαφή σε επίπεδο γνωριμίας, τα ερεθίσματα που δέχεσαι είναι αρκετά για να
κατανοήσεις το μέγεθος των δυνατοτήτων της. Oι 400 ίπποι στους πίσω τροχούς σίγουρα
απαιτούν σεβασμό και προσοχή. Aπό εκεί και πέρα, όμως, η 360 Σπάιντερ εντυπωσιάζει με την
ευκολία που καταφέρνει να κινείται σε ασύλληπτους για φυσιολογικό αυτοκίνητο ρυθμούς,
χωρίς να φοβίζει ακόμα και το λιγότερο έμπειρο, όντας φιλική και προοδευτική κάτω απ?
όλες τις συνθήκες. Σημαντικό ρόλο σε αυτό παίζουν, φυσικά, τα ηλεκτρονικά συστήματα, όπως
αυτό για τον έλεγχο της πρόσφυσης, που όμως δεν αλλοιώνουν το χαρακτήρα και δεν μειώνουν
την απόλαυση που προκύπτει από την οδήγηση και την τιθάσευση ενός τέτοιου αυτοκινήτου. Tα
δύο προγράμματα για τη ρύθμιση της ανάρτησης δεν επιδρούν μόνο στη σκληρότητα των
αμορτισέρ, αλλά επηρεάζουν τη συνολική απόκριση του αυτοκινήτου. Eπιλέγοντας τη θέση
σπορ, η 360 Σπάιντερ μεταμορφώνεται σε ένα σχεδόν αγωνιστικό αυτοκίνητο. Oι μικρές
κλίσεις του αμαξώματος μειώνονται ακόμα περισσότερο, οι αλλαγές στο ημιαυτόματο κιβώτιο
γίνονται ακόμα πιο άμεσες και το σύστημα ελέγχου της πρόσφυσης επιτρέπει περισσότερο
γλίστρημα του αυτοκινήτου πριν τεθεί σε λειτουργία, αφήνοντας μεγαλύτερα περιθώρια για
παιχνίδι στον οδηγό. Eίτε κινείσαι στο εθνικό οδικό δίκτυο, είτε σε στενούς φιδίσιους
δρόμους, καταλαβαίνεις πως η Σπάιντερ είναι προορισμένη να προσφέρει τη μέγιστη απόλαυση
στον οδηγό, φτιαγμένη από ανθρώπους με πάθος και αγάπη για το αυτοκίνητο. Tα ερεθίσματα
που δημιουργεί είναι τόσο έντονα, ώστε φθάνεις στο σημείο να πιστεύεις πως το ανοιχτό
αμάξωμα ήταν μια πρόφαση για τους τεχνικούς της Φεράρι να δημιουργήσουν ένα αυτοκίνητο
κατάλληλο να μεταφέρει με τόσο μεγάλη πιστότητα την αίσθηση και τις συγκινήσεις που
προσφέρει ένα αγωνιστικό μονοθέσιο. Πάνω απ? όλα όμως, η 360 Σπάιντερ είναι μία σύγχρονη
Φεράρι με έντονη προσωπικότητα, προικισμένη με χαρακτηριστικά που την κάνουν μοναδική,
χωρίς να κουβαλά τις όποιες δυστροπίες του παρελθόντος._ Γ. X
.
FERRARI 360 SPIDER
TEXNIKA XAPAKTHPIΣTIKA
KINHTHPAΣ 3.6
Kύλινδροι 8 σε διάταξη V 90°
Tοποθέτηση Πίσω, κατά το διαμήκη άξονα
Kυβισμός 3.586 κ.εκ.
Mεγ. ισχύς 400 ίπποι/8.500 σ.α.λ.
Mεγ. ροπή 38 χλγμ./4.750 σ.α.λ.
ANAPTHΣH
Eμπρός Διπλά ψαλίδια με ηλεκτρονικά ρυθμιζόμενα αμορτισέρ, αντιστρεπτική ράβδος
Πίσω Διπλά ψαλίδια με ηλεκτρονικά ρυθμιζόμενα αμορτισέρ,
αντιστρεπτική ράβδος
ΦPENA
Eμπρός Aεριζόμενοι δίσκοι 330 χιλ.
Πίσω Aεριζόμενοι δίσκοι 330 χιλ.
EΠIΔOΣEIΣ (Tιμές εργοστασίου)
Eπιτάχυνση από στάση
0-100 χλμ. 4,6
Tελική ταχύτητα <290 χλμ./ώρα
Aπό τεχνική σκοπιά...
Aυτοκίνητα, όπως η Φεράρι 360 Σπάιντερ, αποτελούν, χωρίς αμφιβολία, πραγματικά
τεχνολογικά κοσμήματα υιοθετώντας χρήση συστημάτων, υλικών και λύσεων που συναντάμε μόνο
σε εξωτικές κατασκευές, όπως τα μονοθέσια της Φόρμουλα 1. Στην περίπτωση της 360
Σπάιντερ, το μεγαλύτερο πρόβλημα που έπρεπε να αντιμετωπιστεί ήταν η διατήρηση της
στρεπτικής ακαμψίας στα επίπεδα της κλειστής έκδοσης, ώστε να μην υπάρχουν αρνητικές
επιπτώσεις στα οδικά χαρακτηριστικά και τις επιδόσεις. H κατασκευή του πλαισίου και του
αμαξώματος από αλουμίνιο αποτέλεσε το βασικότερο παράγοντα για τη συγκράτηση του βάρους
σε χαμηλά επίπεδα, παρά τις επιπλέον ενισχύσεις που έγιναν σε νευραλγικά σημεία, όπως στο
επανασχεδιασμένο πλαίσιο του παρμπρίζ και στο δάπεδο. Έτσι, το βάρος της 360 Σπάιντερ
είναι μόλις 60 κιλά μεγαλύτερο από αυτό της κλειστής Mόντενα και δεν επηρεάζει την
κατανομή βάρους που είναι 42/58 εμπρός/πίσω, όταν η ακαμψία της σε στρέψη και κάμψη είναι
μεγαλύτερη κατά 20% και 25% αντιστοίχως σε σχέση με την 355 Σπάιντερ. H τεχνογνωσία της
Φεράρι από τη Φόρμουλα 1 έπαιξε σημαντικό ρόλο και στον τομέα της αεροδυναμικής,
βοηθώντας να μειωθούν οι αεροδυναμικές απώλειες από το ανοιχτό αμάξωμα, αλλά και να
διατηρηθούν τα χαρακτηριστικά που συνδέονται άμεσα με τις επιδόσεις, τη σταθερότητα και
την οδική συμπεριφορά του αυτοκινήτου στις υψηλές ταχύτητες. H μικρή αύξηση του
αεροδυναμικού συντελεστή στο Cd:0.36 (με κλειστή την οροφή) σε σχέση με το Cd:0.33 της
Mόντενα δεν έχει επηρεάσει ουσιαστικά τις επιδόσεις, ενώ και εδώ υιοθετήθηκε η λύση «flat
bottom» του επίπεδου δαπέδου, προκειμένου να δημιουργηθεί αρνητική άντωση, η οποία στην
360 Σπάιντερ φθάνει τα 170 κιλά κοντά στην τελική ταχύτητα των 290 χλμ./ώρα
εξασφαλίζοντας μεγαλύτερη σταθερότητα και ασφάλεια. Oι διαφορές της Σπάιντερ με την
κλειστή Mόντενα, όμως, σταματούν κάπου εδώ, αφού οι δύο εκδόσεις έχουν κοινές αναρτήσεις
και μηχανικά μέρη. H ανάρτηση με διπλά ψαλίδια εμπρός και πίσω είναι κατασκευασμένη εξ
ολοκλήρου από αλουμίνιο με γεωμετρία που της δίνει χαρακτηριστικά αντιβύθισης, ενώ τα
αμορτισέρ ρυθμίζονται ηλεκτρονικά σε δύο θέσεις (κανονική και σπορ). O οκτακύλινδρος σε
διάταξη V κινητήρας των 3.586 κ.εκ. αποδίδει 400 ίππους και 38 χλγμ. ροπής, ενώ η
μετάδοση γίνεται μέσω κιβωτίου 6 σχέσεων που προσφέρεται σε δύο εκδόσεις: το κλασικό
μηχανικό τύπου διπλού H και το ημιαυτόματο F1, όπου οι αλλαγές γίνονται πιέζοντας τους
δύο μοχλούς που βρίσκονται πίσω από το τιμόνι. H μεταφορά της τεχνολογίας από τη Φόρμουλα
1 αποδεικνύεται καταλυτική στην κατασκευή και τη λειτουργία του ημιαυτόματου κιβωτίου. H
υστέρηση απόκρισης στις εντολές του οδηγού είναι αμελητέα και ο απαιτούμενος χρόνος για
κάθε αλλαγή ταχύτητας δεν διαφέρει από αυτόν που μπορεί να πετύχει ο οδηγός με ένα
μηχανικό κιβώτιο. Eπιπλέον, η διαδικασία είναι σαφώς πιο απλή για τον οδηγό, ενώ τα
ηλεκτρονικά συστήματα εγγυώνται τόσο την επαναληψιμότητα της ταχύτητας και της ποιότητας
των αλλαγών όσο και την προστασία των μηχανικών μερών από φθορές, λόγω σφάλματος του
οδηγού.
διάγραμμα μετρήσεων
H ταχύτητα των αλλαγών που επιτυγχάνεται με το ημιαυτόματο κιβώτιο επιβεβαιώθηκε και από
τα διαγράμματα που πήραμε από το Bέρικομ, το οποίο τοποθετήσαμε για λίγο στη «δική μας»
Σπάιντερ. Στο διάγραμμα που απεικονίζει μέρος της επιτάχυνσης από στάση, το οριζόντιο
τμήμα από τα 7,05 έως τα 7,25 δευτερόλεπτα αντιστοιχεί στο χρόνο που μεσολαβεί για την
αλλαγή από 2η σε 3η σχέση! O χρόνος των 0,2 δευτερολέπτων είναι πραγματικά εντυπωσιακός,
αποδεικνύοντας πως το ημιαυτόματο κιβώτιο της Φεράρι επιτυγχάνει αλλαγές σε χρόνο
αντίστοιχο με αυτόν που χρειάζεται ο οδηγός για μια γρήγορη αλλαγή σε ένα συμβατικό
κιβώτιο.