ΑΡΙΣΤΕΙΑ 2000
Όχι μόνο δοκιμές!Θεωρητικά, το κύριο αντικείμενο ενός περιοδικού αυτοκινήτου είναι οι δοκιμές των νέων μοντέλων που εμφανίζονται στην αγορά. Θεωρητικά, όμως, αφού οι 4Τ δεν είναι ένα απλό περιοδικό αυτοκινήτου…
Το έχουμε πει και το έχουμε ξαναγράψει αρκετές φορές: οι 4Τ είναι ένα περιοδικό που γράφει, μεταξύ άλλων, και για αυτοκίνητα. Η ακρίβεια και η εγκυρότητα της πληροφόρησης δεν υστερεί, βέβαια, από το πάθος μας να ασχολούμαστε και με «αλλότρια». Φροντίζουμε πρώτα από όλα να έχουμε όσο το δυνατόν πιο πλήρεις, έγκυρες και αντικειμενικές δοκιμές, και στο χρόνο που μας απομένει, προλαβαίνουμε να… παίζουμε. Είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό, οι σύντομες επαφές μας με ξεχωριστά οχήματα ποτέ δεν γίνονται «από υποχρέωση» και με ύφος μπλαζέ. «Γουστάρουμε» αυτό που κάνουμε, θυσιάζουμε ολόκληρο σχεδόν το θεωρητικά ελεύθερο χρόνο μας και, όμως, δεν έχουμε παράπονο: αν δεν μας άρεσε, θα μπορούσαμε να είμαστε κάπου αλλού υπάλληλοι με τυπικά καθήκοντα. Διαθέτουμε τα προσόντα για να κάνουμε και άλλες δουλειές, όμως, ευτυχώς ή δυστυχώς, δεν διαθέτουμε τη νοοτροπία της «γραβάτας» και της «τυπικής διεκπεραίωσης», και η μονοτονία μας πνίγει πιο πολύ από οτιδήποτε άλλο. Φέτος, πάντως, δεν είχαμε παράπονο: κάναμε αρκετά!
Lockheed Martin F-16D Block 50
Το εορταστικό τεύχος Οκτωβρίου (οι 4Τ συμπλήρωσαν 30 χρόνια!) κατάφερε, παρά τις απαισιόδοξες προβλέψεις ορισμένων συντηρητικών, να «πουλήσει» πολύ καλά, σημειώνοντας ένα από τα καλύτερα νούμερα κυκλοφορίας των τελευταίων ετών. Και όλα αυτά, με ένα εξώφυλλο που δεν είχε απολύτως κανένα αυτοκινητιστικό θέμα, παρά μόνο ένα πολεμικό αεροσκάφος και την απλή και λιτή επιγραφή «Πετάμε με F-16». Φαίνεται ότι οι αναγνώστες μας έχουν τα ίδια μυαλά με τα δικά μας και μοιράζονται την τρέλα του Κ.Κ. και των ανθρώπων του, για πολλά πράγματα που ξεφεύγουν από την κλασική έννοια του «γιωταχί». Όσο για το ίδιο το F-16, ό,τι και να πούμε, ό,τι και να γράψουμε, παραμένει λίγο. Μόνο από πρώτο χέρι μπορεί κανείς να συνειδητοποιήσει ακριβώς περί τίνος πρόκειται και να εκτιμήσει τις ικανότητες των χειριστών που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους σε αυτή τη «δουλειά».
«Αρχίζεις να τραβάς το στικ και η φυγόκεντρος στέλνει το αίμα από το κεφάλι προς τα άκρα. Η anti-G φουσκώνει για να περιορίσει τον όγκο των αιμοφόρων αγγείων, σφίγγεις όσο μπορείς την κοιλιά και τα πόδια, αλλά σε μερικά δευτερόλεπτα το αίμα αρχίζει να φεύγει προς τα κάτω. Στην αρχή, χάνεται η περιφερειακή όραση και το βλέμμα αρχίζει να σκοτεινιάζει. Αν επιμείνεις να τραβάς το χειριστήριο, το οπτικό πεδίο όλο και στενεύει, για να φτάσει σε μια οριακή κατάσταση, όπου βλέπεις μόνο έναν κύκλο είκοσι εκατοστών και, σχεδόν, «ασπρόμαυρη» εικόνα. Τί υπάρχει από εκεί και πέρα, δεν ξέρουμε, αφού εκεί πια είναι η ώρα να χαλαρώσεις το στικ και να περιμένεις δύο, τρία δευτερόλεπτα, οπότε όλα έρχονται και πάλι στη θέση τους».
Nissan Micra «Glace» Troph_e Andros
Από όλα τα αγωνιστικά οχήματα που έχουμε οδηγήσει ποτέ, δεν υπάρχει τίποτα πιο παράξενο και διαφορετικό από το «παγοδρομικό» Μίκρα (4Τ Μαρτίου) που γνωρίσαμε από κοντά στα βουνά της Γαλλίας, μία εβδομάδα πριν από τον περίφημο αγώνα των 24 ωρών του Σαμονί. Με 428 ίππους σε 950 κιλά και με την ελάχιστη πρόσφυση που καταφέρνουν να αναπτύξουν τα στενά λάστιχα με τα μεταλλικά καρφιά πάνω στον πάγο, τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα, ειδικά αν προσπαθείς να οδηγήσεις για πρώτη φορά σε τέτοιες συνθήκες. Η μοναδική ελπίδα είναι να σβήσεις τα πάντα από το μυαλό σου, να ξεχάσεις ό,τι ήξερες σε σχέση με κανονικά αυτοκίνητα, αλλά και χωμάτινα ή ασφάλτινα αγωνιστικά, και να προσπαθήσεις να ξεκινήσεις από το μηδέν, σαν να οδηγείς ελικόπτερο ή ιπτάμενο δίσκο. Αν τα καταφέρεις, πάντως, έχει πλάκα!
«Στην είσοδο της στροφής, η συμπεριφορά του τερατώδους τετρακίνητου Μίκρα θυμίζει κάπως το γλίστρημα ενός αγωνιστικού αυτοκινήτου σε χωμάτινη διαδρομή, αλλά είναι η συνέχεια που τρομάζει και μπερδεύει τα πράγματα. Σε αντίθεση με το χωμάτινο αυτοκίνητο που, μετά από μερικά μέτρα έντονου γλιστρήματος με το πλάι, "ξεθυμαίνει" και ξαναβρίσκει πρόσφυση, στον πάγο δεν υπάρχει απολύτως καμία ελπίδα, κανένας τρόπος να ανακτήσεις τη χαμένη πρόσφυση. Πρέπει να συνηθίσεις ότι γλιστράς παντού και πάντα, ενώ η πλευρική πρόσφυση είναι σχεδόν ανύπαρκτη, όσο ανύπαρκτη φυσικά είναι και η ελκτική».
Porsche 911 Turbo
Ανάμεσα σε όλα τα αυτοκίνητα παραγωγής που οδηγήσαμε μέσα στο 2000, αυτό που πραγματικά ξεχώρισε ήταν η (πέμπτης γενιάς, πλέον) Πόρσε 911 Τούρμπο. Πρόκειται για ένα υπεραυτοκίνητο που άξια διεκδικεί τον τίτλο του ικανότερου και ταχύτερου αυτοκινήτου παραγωγής στον κόσμο, όπως μας απέδειξε και η σύντομη γνωριμία μας επί ισπανικού εδάφους. Η κορυφαία 911 του 2000 με τον κινητήρα μπόξερ των 3.600 κ.εκ. (που τα τελευταία χρόνια έχει γίνει πλέον υδρόψυκτος) είναι, σήμερα, η ταχύτερη από όλη την γκάμα της Πόρσε, όντας οριακά καλύτερη σε επιδόσεις ακόμα και από τη σχεδόν αγωνιστική GT3. Με 420 ίππους στο αμάξωμα των 1.540 κιλών, η κορυφαία 911 έχει μόλις 3,6 κιλά ανά ίππο, ενώ το σύστημα της τετρακίνησης, αντίστοιχο με αυτό της Καρέρα 4, φροντίζει για την αποφυγή ακραίων καταστάσεων. Αν συγκρίνουμε την πρώτη 911 Τούρμπο με τη σημερινή, το μόνο κοινό σημείο είναι η σιλουέτα με τα φαρδιά φτερά και την πίσω αεροτομή, κατά τα άλλα, όμως, ο χαρακτήρας είναι τελείως διαφορετικός: ενώ η παλιά ήταν ένα «επικίνδυνο» αυτοκίνητο στα χέρια του άπειρου οδηγού, η 911Τ του 2000 είναι ένα τόσο ικανό, εύχρηστο και εύκολο αυτοκίνητο, που μπορεί να το οδηγήσει οποιοσδήποτε χωρίς να φοβάται τίποτα απολύτως.
«Ύστερα από μια ολόκληρη μέρα στα βουνά της νότιας Ισπανίας με ένα αυτοκίνητο 420 ίππων που "σκάει" την 6η στον κόφτη με 305 χλμ./ώρα, οποιαδήποτε προσπάθεια σοβαροφάνειας και "πολιτικής ορθότητας" έχει πάει περίπατο... Οδηγούμε ένα εξωφρενικά γρήγορο (και αντίστοιχα ακριβό) υπεραυτοκίνητο, του οποίου η μοναδική αποστολή είναι να ρουφάει βενζίνη και να τη μετατρέπει σε "αντικοινωνικές" ταχύτητες. Αν όλα αυτά σας ενοχλούν ή σας προσβάλλουν, απλώς γυρίστε σελίδα και αποφύγετε να διαβάσετε τα παρακάτω...»
Ford Focus WRC
Από τις (πολλές, όπως κάθε χρόνο) αγωνιστικές γνωριμίες, αν θέλαμε να διαλέξουμε μία, αυτή θα ήταν η οδήγηση του Focus WRC. Μαζί και με το Huyndai WRC, ήταν οι «αποκλειστικότητές» μας για φέτος, εκτός τυπικών δημοσιογραφικών πλαισίων. Όσο μας γνωρίζουν και μας εμπιστεύονται οι άνθρωποι των εταιρειών και των αγωνιστικών ομάδων, έχουμε όλο και περισσότερες ευκαιρίες να οδηγούμε τα κορυφαία αγωνιστικά αυτοκίνητα του ΠΠΡ και όχι μόνο, σε μια διαδικασία που μόνο ρουτίνα δεν είναι! Ειδικά μάλιστα στην περίπτωση του Φόκους, οι συνθήκες ήταν ό,τι καλύτερο θα μπορούσαμε να ζητήσουμε: μία εβδομάδα μετά το Ακρόπολις ταξιδέψαμε στην Αγγλία, στο «άντρο» της Μ-Sport, για να οδηγήσουμε σε μια χωμάτινη διαδρομή το αυτοκίνητο που οδηγούσε ο Κάρλος Σάινθ στο Ακρόπολις.
«In action, με το Φόκους που είχε ο Kάρλος στο Pάλι Aκρόπολις. Eίτε ανεβαίνεις είτε κατεβαίνεις, δεν έχεις λόγους να χρησιμοποιήσεις το κάθετα τοποθετημένο χειρόφρενο. Tέλεια ζυγισμένο, με σύστημα διεύθυνσης βγαλμένο από παραμύθι, το τοποθετείς όπως θέλεις, όπου θέλεις. Για τη συνέχεια φροντίζουν το σύστημα μετάδοσης και, βέβαια, ο κινητήρας με την εξαιρετική απόκριση, όποτε και αν πατήσεις το γκάζι».
Caterham Superlight R500
Η Αγγλία φιλοξένησε αρκετές φορές τις αυτοκινητιστικές μας αναζητήσεις, αυτή όμως που σίγουρα έμεινε χαραγμένη στο μυαλό του συνεργάτη μας ήταν η ευκαιρία να οδηγήσει ό,τι ταχύτερο θα φανταζόταν ποτέ: ένα παράξενο βρετανικής σχεδίασης και κατασκευής χειροποίητο σπορ διθέσιο με αναλογία κιλών ανά ίππο που χάνει μόνο από τη Φόρμουλα 1! Η μέτρηση του 0-100 που προσπαθήσαμε να κάνουμε εξελίχθηκε στο σύνολό της «με το πλάι», τόσο με πρώτη όσο και με δεύτερη ταχύτητα, ενώ τα τέσσερα δευτερόλεπτα που κατέγραψαν τα ηλεκτρονικά μας όργανα, ήδη έχαναν τρία, τέσσερα δέκατα σε σχέση με το ιδανικό. Είναι τρελοί αυτοί οι Βρετανοί, όμως, άλλο τόσο τρελοί είναι και οι Έλληνες που ταξίδεψαν μέχρι την άκρη της Ευρώπης για να πιάσουν τον ταύρο από τα κέρατα!
«"Ασφάλεια ζωής έχετε;" Η πρώτη και μοναδική ερώτηση της υπεύθυνης δημοσίων σχέσεων της μικρής βρετανικής εταιρείας Κάτερχαμ αποτυπώνει τη σοβαρότητα του εγχειρήματος οδήγησης του R500 και επιβεβαιώνει την αρχική αμηχανία που αισθάνεται κάποιος αναγιγνώσκοντας τα τεχνικά χαρακτηριστικά του αυτοκινήτου: 230 ίπποι, 460 κιλά».