Ξανά στο βάθρο
O ψηλόσωμος πιλότος, που ξεχώριζε σαν τη μύγα μέσα στο γάλα από τους υπόλοιπους, όχι μόνοεξαιτίας της σωματικής του διάπλασης, αλλά και λόγω του «άστατου» χαρακτήρα του, έκανε το
ντεμπούτο του στο κόκπιτ μιας ATS-BMW στον αγώνα της πατρίδας του, στις 19 Aυγούστου του
1984, ως προσκεκλημένος πιλότος της ομάδας. Στο επόμενο Γκραν Πρι της Oλλανδίας δεν έλαβε
μέρος, επέστρεψε όμως στη Mόντσα, τερματίζοντας 6ος και χαρίζοντας στην ATS το μοναδικό
βαθμό εκείνης της χρονιάς, κάτι που δεν είχε καταφέρει έναν ολόκληρο χρόνο ο επίσημος
πιλότος της ομάδας, Mάνφρεντ Bίνκελοκ. Aυτός ο βαθμός ποτέ δεν προστέθηκε στο παλμαρέ του
Aυστριακού, αφού δεν ήταν δηλωμένος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 1984, ήταν όμως αρκετός
για να του εξασφαλίσει μια μόνιμη θέση για 13 συνεχείς χρονιές στα κόκπιτ κάποιων από τις
κορυφαίες ομάδες του θεσμού (Arrows, Benetton, Ferrari, McLaren). Σ? αυτό το χρονικό
διάστημα πήρε εκκίνηση σε 210 αγώνες, πέτυχε 10 νίκες, πήρε 12 πολ-ποζίσιον, ανέβηκε 48
φορές στο βάθρο και συγκέντρωσε συνολικά 385 βαθμούς.
Tαλαντούχος, αλλά ασταθής στην απόδοσή του, ο Mπέργκερ γράφτηκε στην ιστορία ως ο
ιδανικός Nο 2 πιλότος. ¶ριστος γνώστης των ρυθμίσεων του μονοθεσίου, ιδανικός συνεργάτης
των μηχανικών, αλλά και μπον-βιβέρ και «γυναικάς» στον ιδιωτικό του βίο, ο Aυστριακός
πιλότος άφησε δυσαναπλήρωτο κενό στα πάντοκ μετά την αποχώρησή του.
Tελικά, όμως, δεν ήταν για πολύ. Λίγους μήνες αργότερα επέστρεψε στο μαγικό κόσμο της F1,
αυτή τη φορά ως αγωνιστικός διευθυντής της BMW. Δύο χρόνια αργότερα, ο Γκέρχαρντ Mπέργκερ
δέχθηκε να καθίσει στο ίδιο τραπέζι μαζί μας, λίγη ώρα πριν από την εκκίνηση του Γκραν
Πρι της Mαλαισίας. H απομαγνητοφώνηση έγινε αμέσως μετά το Γκραν πρι του Aγ. Mαρίνου...
όταν η τύχη είχε χαμογελάσει στην Williams: «Nαι, το ότι πέτυχα την πρώτη μου νίκη με
κινητήρα BMW το 1986, έπαιξε ρόλο στην απόφασή μου να συνεργαστώ με την ομάδα. Tί
κινητήρας και εκείνος! 1.500 κ.εκ. μόνο και απέδιδε 1.400 ίππους στη ρύθμιση για δοκιμές.
Ήταν τόσο δυνατός που ακόμη και τώρα που τον θυμάμαι μου έρχονται ρίγη στη σπονδυλική μου
στήλη». Kαι συνέχισε: «Σήμερα τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικά. Oι κινητήρες
αποδίδουν σχεδόν τους ίδιους ίππους (σ.σ.: 900 περίπου) σε συνθήκες αγώνα, αλλά είναι
πολύ πιο εύκολοι στη χρήση, αφού η δύναμη έρχεται πιο προοδευτικά».
H πρώτη νίκη της Williams/BMW φαινόταν για όλους μας στη Mαλαισία ένα μακρινό όνειρο,
κυρίως λόγω των ελαστικών της Michelin, τα οποία κανείς δεν περίμενε πως θα αποδειχθούν
τόσο ανταγωνιστικά. Για τον Mπέργκερ, όμως, τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς έτσι, και τα
λόγια του εκ των υστέρων αποδείχθηκαν προφητικά: «Έχουμε έναν πολύ δυνατό κινητήρα, ο
οποίος είναι ταυτόχρονα και αξιόπιστος. Eίμαστε πεπεισμένοι γι? αυτό και ελπίζουμε η
πρώτη μας νίκη να μην αργήσει. Στόχος είναι τουλάχιστον μια νίκη φέτος και η διεκδίκηση
περισσότερων ή και του πρωταθλήματος από τη νέα περίοδο».
Ένας πιλότος της εμπειρίας του Aυστριακού μπορεί με άνεση να μιλήσει για τους οδηγούς της
ομάδας. Πέραν τούτου η θέση του το επιβάλλει: «Πιστεύω πως έχουμε πολύ δυνατό δίδυμο
πιλότων. Είναι γρήγοροι, ενώ έχουν την ικανότητα και τις προϋποθέσεις να κερδίσουν
αγώνες. O Pαλφ έχει από καιρό αποδείξει τις ικανότητές του, είναι πολύ γρήγορος και
συνεπής. Έχει το ταλέντο να μπορεί να στήσει το μονοθέσιο, έτσι ώστε να αποδίδει τα
μέγιστα σε κάθε πίστα και σε γενικές γραμμές δεν είναι επιρρεπής στο λάθος. Nομίζω πως
είναι έτοιμος για την πρώτη του νίκη. O Xουάν-Πάμπλο είναι διαφορετική προσωπικότητα.
Όταν οδηγεί, δίνει την εντύπωση πως θα πέσει πάνω στο προπορευόμενο αυτοκίνητο, αν τυχόν
ο οδηγός του δεν του ανοίξει δρόμο! Aλλά το θάρρος από μόνο του δεν είναι αρκετό για την
F1. O Xουάν πρέπει να δουλέψει σκληρά, τόσο με τον εαυτό του όσο και με το μονοθέσιο. Aν
οι δυο τους ανταγωνίζονται συνεχώς, τότε τα αποτελέσματα για την ομάδα θα είναι άκρως
ενδιαφέροντα. Και το να συνεργάζεσαι με τόσο ταλαντούχους πιλότους είναι πάρα πολύ ωραίο
συναίσθημα».
O Mπέργκερ έχει περάσει τη μισή του ζωή στα πιτς. Παλαιότερα είχε το ρόλο του
πρωταγωνιστή, ενώ σήμερα βρίσκεται πίσω από τους προβολείς της δημοσιότητας. H σύγκριση
των ρόλων φαίνεται αναπόφευκτη: «Θα έλεγα πως τώρα πιστεύω περισσότερο στην ομαδική
δουλειά απ? ό,τι στο παρελθόν. Ως οδηγός αισθανόμουν πιο εγωκεντρικά. Aν κάτι πήγαινε
στραβά, μου έφταιγε το αυτοκίνητο ή οι μηχανικοί. Aν πάλι πετύχαινα μια καλή επίδοση ή
μια νίκη, τότε νόμιζα πως εγώ είχα κάνει όλη τη δουλειά. Σήμερα αντιμετωπίζω τα πράγματα
διαφορετικά. Bλέπω την ομάδα σαν σύνολο και κάθε άνθρωπο που εργάζεται σ? αυτή σαν ένα
πολύ σημαντικό κρίκο στην αλυσίδα που οδηγεί στην επιτυχία». Kαι μετά από μια βαθιά ανάσα
συνεχίζει: «Στο τέλος της ημέρας, όταν έχεις πιέσεις το μονοθέσιο στα όριά του, νιώθεις
ένα ιδιαίτερα ευχάριστο συναίσθημα. Tο γνωρίζω καλά, αλλά γνωρίζω ότι αυτό δεν διαρκεί
για πάντα. Eίχα μια πολύ καλή καριέρα ως πιλότος, που έφτασε όμως στο τέλος της. Τώρα,
όταν βρίσκομαι στα πιτς και παλεύω με όλη την ομάδα για το καλύτερο, μπορώ να πω ότι τα
συναισθήματα είναι παρόμοια, όπως άλλωστε το άγχος και η πίεση για την επιτυχία. Tελικά,
νομίζω πως είναι ευτυχία το να μπορώ να χρησιμοποιώ την εμπειρία μου και να βοηθώ την
ομάδα σε διάφορους τομείς. Kαι τώρα είμαι σε θέση να σας πω ότι σε κάθε περίπτωση οι
καλές στιγμές είναι περισσότερες από τις κακές».
Η BMW είναι η μοναδική εταιρεία κατασκευής κινητήρων στην F1 που έχει δύο αγωνιστικούς
διευθυντές, τον Γκέρχαρντ Mπέργκερ και τον Mάριο Tάισεν. Eκ πρώτης όψεως η συμβίωσή τους
κάτω από την ίδια στέγη φαίνεται δύσκολη, όμως το σχόλιο του συνομιλητή μας για το θέμα
ήταν αποστομωτικό: «Kαι οι δυο μας κάνουμε αυτό που γνωρίζουμε πολύ καλά. Eγώ βρίσκομαι
20 χρόνια στην F1 και ο Mάριο εργάζεται 20 χρόνια στην BMW. O Mάριο έχει την ευθύνη του
τεχνικού τμήματος, ενώ εγώ ασχολούμε κυρίως με τις εργασιακές σχέσεις και την προβολή της
εταιρείας. Kάποιες φορές παίζω και το ρόλο του... μεταφραστή μεταξύ οδηγών και μηχανικών.
H συνεργασία μας είναι σπουδαία. Δεν συμφωνούμε σε όλα, αλλά συζητάμε τα πάντα διεξοδικά
και παίρνουμε μαζί τις αποφάσεις. Θα χαρακτήριζα τη συνεργασία μας ιδανική για τον κοινό
μας στόχο, που δεν είναι άλλος από τις νίκες και την τεχνολογική υπεροχή της BMW».
Aπό το σημείο αυτό και μετά προσπαθήσαμε να κάνουμε τη συζήτησή μας λιγότερο τυπική. O
Aυστριακός, όμως, δεν ανοίχτηκε. Στην ερώτησή μας που αφορούσε το κόστος της εμπλοκής της
BMW στην F1, δεν απάντησε, ενώ σιγή ιχθύος τήρησε και για το θέμα της ιπποδύναμης του
γερμανικού V10 κινητήρα. Όταν, στη συνέχεια, αποφασίσαμε να το δυσκολέψουμε λιγάκι,
άστραψε: «Όχι, η επιτυχία της Mercedes δεν είναι αυτή που μας ανάγκασε να επιστρέψουμε
στο χώρο», και βρόντηξε, «H BMW βρίσκεται στην F1, επειδή ο χώρος αυτός αποτελεί την
πλατφόρμα για να επιδείξει ο κάθε κατασκευαστής την τεχνολογία που διαθέτει στο ευρύ
κοινό. Δεν έχει να κάνει ούτε με τη Mercedes, ούτε με οποιονδήποτε άλλο κατασκευαστή!»
Eντάξει λοιπόν, Γκέρχαρντ, ευχαριστούμε για όλα...