Γιάννης Tριάντης

«... Προβληματίζεσαι, και λες ?μήπως το έθνος-κράτος δεν είναι μελάνωμα, όπως το θέλουν
οι καιροί, αλλά ανάχωμα και θύλακος;? E, χυμάνε πάνω σου οι ?προοδευτικοί? και σε
κατασπαράζουν...»

Mονοπώλιο ευαισθησίας

ΠAΛIA, υπήρχε το μονοπώλιο στο αλάτι και στα σπίρτα. Kάποια στιγμή άνοιξε η αγορά και
καταργήθηκε? Aργότερα, είχαμε «τα μονοπώλια της EOK» και της Δύσεως γενικώς. Aλλά ούτε
και αυτά άντεξαν στο χρόνο: εμφανίστηκαν εκατοντάδες ανταγωνιστές, άρχισε ο πόλεμος της
αγοράς, πάνε και αυτά. (? Έμεινε μονάχα ο απόηχος των συνθημάτων ―«Έξω από την EOK των
μονοπωλιών»―, απόηχος που ακούγεται κάτι βράδια με φεγγάρι, και δεν ξέρεις αν είναι το
ουρλιαχτό μιας καθημαγμένης πολιτικής εφηβείας ή το μοιρολόι των γιάπηδων που κυβερνούν?)
Όμως, ένα μονοπώλιο παρέμεινε εδραίο: το μονοπώλιο της προοδευτικότητος και της
ευαισθησίας. Mιλάμε για καθεστώς που μοιράζει τίτλους κατά το δοκούν. Mιλάμε για ένα
ιερατείο γραφιάδων λογοτεχνών και στοχαστών, το οποίο απονέμει αυθαιρέτως πιστοποιητικά.
Mιλάμε για μια «λέσχη» που απαιτεί δήλωση προσχωρήσεως, προκειμένου να ταξιδεύεις
ανενόχλητος στην καθημερινότητα. Mιλάμε, δηλαδή, για ολοκληρωτισμό ολκής?
― Λες «πατρίδα», φερ? ειπείν, και υψώνεται λυσσαλέος κουρνιαχτός και σε σκεπάζει. Σε
βάζει «στο σκαμνί της κατηγορίας». Σε βυθίζει στην κόλαση των χαρακτηρισμών ― εθνικιστής,
σοβινιστής, ου μην και ρατσιστής, αν πεις παππού τον Όμηρο και πατρίδα το Aιγαίο?
Προβληματίζεσαι, και λες «μήπως το έθνος-κράτος δεν είναι μελάνωμα, όπως το θέλουν οι
καιροί, αλλά ανάχωμα και θύλακος;» E, χυμάνε πάνω σου οι «προοδευτικοί» και σε
κατασπαράζουν. Σε λοιδορούν και σε υβρίζουν. Aν γλιτώσεις ―και απλώς κυκλοφορείς μπλαβί
από περιφρονητικούς χαρακτηρισμούς―, σημαίνει πως σε ευλόγησαν οι θεοί του Oλύμπου? Δεν.
Δεν έχει σημασία αν μάχεσαι, επί της ουσίας, τον εθνικισμό, αν πολεμάς τους επηρμένους
που νομίζουν εαυτούς «κάτι ξεχωριστό», επειδή έτυχε να γεννηθούν στην Eλλάδα. Oι
μάγιστροι της «προόδου» αυτά τα παρακάμπτουν. Aρκεί που είπες «μπάστα», όταν χόρευαν στα
Ίμια οι Tούρκοι. Aρκεί που αρνήθηκες φτήνια και τις σκοπιμότητες της «ελληνοτουρκικής»
φιλίας. Aρκεί που λες Kερύνεια και δακρύζεις. E, καταχωρίζεσαι στις δέλτους της κολάσεως,
από τους ιεροεξεταστές?
― Eκεί που κάθεσαι και λες «δεν ξέρω, πού να με πάρει ο διάολος, αν είναι ευλογία ή
κατάρα τα μεταλλαγμένα τρόφιμα»? Eκεί που λες «άσε να δούμε» διαβάζοντας οτιδήποτε
κυκλοφορεί, προκειμένου να μορφώσεις γνώμη? Eκεί, λοιπόν, φτάνει ξιφήρης ο «προοδευτικός»
και σου παίρνει το κεφάλι. Προφανώς, θα σκέφτεται αυτός για σένα εφεξής? Kι αν τύχει και
αποφύγεις τη σπαθιά και πεις «θέλω πειστήρια, και όχι μονάχα υποθέσεις και χλομές
ενδείξεις πιθανότητος», τότε υψώνεται δολοφονικά το φρύδι και μεταβάλλεται η υπεροψία σε
δολοφονική καχυποψία, για το αν είσαι πράκτορας των πολυεθνικών και τσιράκι της
«Mονσάντο»?
― «Mακεδονία»; Eκεί να δεις? ¶μα σκεφτείς τον Mεγαλέξαντρο, και φανταστείς τον Σταγειρίτη
να του διδάσκει ελληνικά, και πεις, «εντάξει, οι Mακεδόνες ήσαν Mακεδόνες, αλλά αν
κάποιοι δικαιούνται το ελάχιστον της σχέσεως είναι οι Έλληνες», τότε ορμούν τα εξ
Eσπερίας στίφη των σπουδαγμένων και αρχίζουν να ρητορεύουν περί? «χρήσεως της Iστορίας»
και περί μύθων του εθνικισμού? Kαι λες, «Kαλά. Aλλά από πού κι ως πού δικαιούται ο
Γκλιγκόροφ να αυτοαποκαλείται Mακεδόνας, παίρνοντας αργά ή γρήγορα για προικιό την
Iστορία;», τότε ορμάει η ταξιαρχία των ψιλών και σε κάνει κομματάκια. Kαι βλέπεις το
θηριώδη εθνικισμό της γείτονος να αποκαλείται «δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού». Kαι τις δικές
σου ενστάσεις να ονομάζονται ρετάλια του εθνικισμού. Mπίνγκο. Προοδευτικόν?
― Yπάρχουν και χειρότερα; Aσφαλώς? Yπάρχει μία φράση που συμπυκνώνει τον ολοκληρωτισμό
του μονοπωλίου στην προοδευτικότητα και την ευαισθησία. Δεν θυμάμαι ποιος την είπε,
ενδεχομένως αγαθή τη προθέσει, αλλά είναι ανατριχιαστική: «Aριστερά σημαίνει διαρκής
ευαισθησία»!? Έτσι ακριβώς. Kαι έτσι διακινείται, με απίστευτη αυταρέσκεια, ως θέσφατο.
Kάτι σαν τις κουβέντες του Θεού στον Mωυσή. Δηλαδή, αν είσαι δεξιός, αναρχικός,
«ουδέτερος», αταξινόμητος ή απολιτίκ, πάει, έχασες. Διότι το διαρκές της ευαισθησίας έχει
πατέντα, σήμα, trademark. Eίναι μονοπώλιο?_ Γ. TP.

Y.Γ.: «H πραγματικότητα φαγωμένη απ? τα έλκη της ιδεολογίας», λέει ο Nίκος Kαρούζος?
¶κουσαν το στίχο του τα μονοπώλια της προοδευτικότητος και της ευαισθησίας και του ?βαλαν
φωτιά.