Aλληλογραφία
ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟ ΤΕΣΤ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ-ΡΥΠΑΝΣΗΣ ΔΥΟ ΕΠΟΧΩΝΤο κείμενο που ακολουθεί αντιμετωπίζει συγκριτικά, όσο αυτό είναι δυνατόν, δύο αυτοκίνητα
μικρομεσαίας κατηγορίας, που το ένα έχει διαφορά περίπου μία δεκαετία από το άλλο. Το
ένα, Nissan Cherry 1300, (60 HP) αγοράστηκε το 1985, όταν το μοντέλο όδευε για
αντικατάσταση. Το δεύτερο, Toyota Corolla SW 1600 (114 HP), αγοράστηκε στα τέλη του 1996.
Η σύγκριση θα γίνει για 50.000 χλμ., όσα του Corolla (για το Nissan υπάρχουν στοιχεία για
120.000 χλμ.). Όλες οι μετρήσεις έγιναν από γέμισμα σε γέμισμα, εκτός ελάχιστων
εξαιρέσεων, που συνήθως απεικονίζονται στα διαγράμματα κατανάλωσης σαν ακραίες τιμές.
Τα σέρβις μέσα στην εγγύηση γίνονταν στην αντιπροσωπεία (του Toyota είναι ακόμη σε
εξέλιξη). Στο Nissan, στη συνέχεια, γίνονταν ρυθμίσεις τακτικότατα από τον οδηγό, με
στροβοσκόπιο (ΑΒΑΝΣ) και φίλερ (ΓΩΝΙΑ ΝΤΟΥΕΛ). Η απόδοση, η κατάσταση της εξάτμισης και
το ΚΤΕΟ μαρτυρούσαν ότι οι ρυθμίσεις ήταν άριστες. Ο τρόπος οδήγησης ήταν αντίστοιχος και
για τα δύο. Μετά τη φάση του στρωσίματος, συνήθως σβέλτα και με φόρα, αλλά και πολύ
γρήγορα κάποιες φορές. Για το Nissan, αρκετές φορές κοντά στο όριο των στροφών, με τα
περισσότερα χλμ. σε ορεινούς δρόμους, για δουλειά και ψυχαγωγία. Για το Toyota τα
αντίστοιχα, αλλά όχι συχνά στο όριο των στροφών ―το καλοκαίρι δουλεύει συχνά και ο
κλιματισμός―, αλλά οδηγείται λιγότερο σε βουνό (μόνο για ψυχαγωγία) και σε χώμα.
Βλέπουμε, στους παρακάτω πίνακες, τις συνολικές και μέσες καταναλώσεις. Αν κάνουμε την
υποχώρηση και δεχθούμε ότι η καύση ήταν τέλεια και στις δύο περιπτώσεις, βρίσκουμε και
τις ποσότητες O2 που δέσμευσαν, αλλά και τις ποσότητες CO2 που παρήγαγαν τα δύο
αυτοκίνητα στα 50.000 χλμ.
Nissan Cherry 1.300 (60 HP), μοντ. 1985, μη καταλυτικό
Κατανάλωση σε 50.000 χλμ.: 3.771,9 λίτρα
Μέση κατανάλωση: 7,4 λίτρα/100 χλμ.
Toyota Corolla SW 1.600 (114 HP), μοντ. 1996, καταλυτικό
Κατανάλωση σε 50.000 χλμ.: 4.409,3 λίτρα
Μέση κατανάλωση: 8,9 λίτρα/100 χλμ.
ΔΙΑΦΟΡΕΣ TOYOTA ― NISSAN
Στη δέσμευση O2: 1.677 kg
Στην παραγωγή CO2: 1.476 kg
Στην κατανάλωση βενζίνης: 637 lt
Τα στοιχεία αυτά δίνουν μια σημαντική διαφορά υπέρ του παλιάς τεχνολογίας. Κατά τη γνώμη
μου, η διαφορά πρέπει να αποδοθεί κυρίως στη διαφορά μάζας, 800 kg το Nissan και 1.100 kg
το Toyota, στη χρήση κλιματισμού το καλοκαίρι και στο γεγονός ότι, όταν έχεις την ισχύ
διαθέσιμη, τη χρησιμοποιείς, όχι μόνο όταν υπάρχει ανάγκη, αλλά και για απόλαυση. Βέβαια,
δεν έχουμε τέλεια καύση, και το παλιό εξέπεμπε ένα ποσοστό καυσαερίων ως επιβλαβή αέρια,
όπως CO ή NOx κτλ. Αλλά η συμμετοχή του στο φαινόμενο του θερμοκηπίου ήταν πολύ
μικρότερη.
Αυτό, όμως, που πρέπει να σημειώσουμε είναι ότι με την είσοδο της Ελλάδας στην καταλυτική
εποχή, παρατηρήσαμε, και λόγω απόσυρσης, μια αλλαγή του στόλου των αυτοκινήτων σε
μεγαλύτερα και βαρύτερα. Έτσι, ουσιαστικά, ό,τι κερδίζουμε σε δηλητηριώδη καυσαέρια το
χάνουμε σε κατανάλωση και παραγωγή CO2. Επίσης, τα μεγαλύτερα μεγέθη των αυτοκινήτων στις
πόλεις επιτείνουν το κυκλοφοριακό, το χρόνο καύσης των κινητήρων και, κατά συνέπεια, την
κατανάλωση και τη ρύπανση.
Αλλά και από την πλευρά των εταιρειών, στις ίδιες κατηγορίες τα αυτοκίνητα μεγάλωσαν και
βάρυναν. Το μάρκετινγκ ισχυρίζεται ότι τα νεότερα αυτοκίνητα έχουν μικρότερη κατανάλωση.
Αυτό είναι εν μέρει αλήθεια για αυτοκίνητα ίσου βάρους. Εντέλει, το αποτέλεσμα είναι αυτό
που μετράει, και αυτό λέει ότι ίσος αριθμός σημερινών αυτοκινήτων πιθανότατα καίει αρκετή
παραπάνω βενζίνη, δεσμεύοντας περισσότερο οξυγόνο και παράγοντας περισσότερο διοξείδιο
του άνθρακα απ? ό,τι παλιότερα. Και αυτό, γιατί τα νέα αυτοκίνητα βάρυναν, για να
προσφέρουν άνεση, αίσθηση ποιότητας και παθητική ασφάλεια στον ανασφαλή νέο homo
katanaloticus του δυτικού πολιτισμένου κόσμου. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε, βέβαια, ότι το
βαρύτερο είναι ασφαλέστερο, μόνο αν συγκρουστεί με ελαφρύτερο. Τότε, όσο καλύτερο
σχεδιασμό (ζώνες παραμόρφωσης κτλ.) και αν έχει το ελαφρύτερο, σχεδόν τον προσφέρει
πακέτο στην παθητική ασφάλεια του βαρύτερου. ¶ρα, η αύξηση του βάρους, εκτός από την
αύξηση της κατανάλωσης, προσφέρει παθητική ασφάλεια στον πλουσιότερο σε βάρος του
φτωχότερου ή αυτού που συνειδητά δρα οικολογικά. Αν, λοιπόν, μας ενδιαφέρει πραγματικά η
μείωση των ρύπων από τα αυτοκίνητα, θα πρέπει στον επανασχεδιασμό της φορολόγησης των
αυτοκινήτων και στο μελλοντικό προσδιορισμό των τελών κυκλοφορίας να λάβουμε υπόψη, μαζί
με άλλους, και τους παράγοντες κατανάλωση και βάρος (κυρίως αυτό), που είναι και
αντικειμενικός. Μια τέτοια ρύθμιση θα ήταν και η μερική άρση της αδικίας που γίνεται
στους φτωχότερους υπέρ των πλουσιότερων.
Γιώργος Μέσκος
Φυσικός
Σε γενικές γραμμές θα συμφωνήσουμε μαζί σας, αν και έχετε κάνει αρκετές παραδοχές που δεν
ανταποκρίνονται απαραίτητα στην πραγματικότητα, πέρα από το γεγονός ότι ―έτσι κι αλλιώς―
συγκρίνετε αυτοκίνητα διαφορετικού κυβισμού και ισχύος. Aν αφήσουμε στην άκρη τις όποιες
αριθμητικές πράξεις, η πραγματικότητα δεν είναι τόσο? μαύρη όσο την περιγράφετε, αφού η
καταλυτική τεχνολογία ήταν αυτή που ―παρά την αύξηση του στόλου των αυτοκινήτων― κατάφερε
να περιορίσει στο μισό τους επικίνδυνους ρύπους και, βέβαια, δεν είναι υπεύθυνη (η
τεχνολογία) για το αν οι Eλληναράδες δεν αντικαθιστούν έγκαιρα τον καταλύτη του γιωταχί
τους. Aντίστοιχα, τα συστήματα ενεργητικής και παθητικής ασφάλειας των σύγχρονων
αυτοκινήτων σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο κατάφεραν να μειώσουν δραστικά τους νεκρούς και
τους τραυματίες από τα τροχαία (ποιος ξέρει σε τί ύψη ρεκόρ θα είχε φτάσει ο αριθμός των
θυμάτων στη χώρα μας). Mάλιστα, σε αντίθεση με αυτά που υποστηρίζετε, θα λέγαμε ότι το
επίπεδο προστασίας των μικρών αυτοκινήτων τείνει να εξισωθεί με εκείνο των μεγάλων (κάτω
από οποιεσδήποτε συνθήκες), τη στιγμή που οι επιβάτες ενός μικρού αυτοκινήτου, π.χ. της
δεκαετίας του ?70, ήταν εκ των προτέρων καταδικασμένοι και στο πιο ήπιο ατύχημα. Θέμα
αλλαγής της φορολογίας δεν υφίσταται, αφού μέχρι το 2003, απ? ό,τι φαίνεται, θα έχει
εκμηδενιστεί. ¶λλωστε, αν το φαινόμενο του θερμοκηπίου πρέπει να καταστεί βασική
προτεραιότητα (μιας και το θέμα της ρύπανσης φαίνεται ότι μπορεί, πλέον, να ελεγχθεί),
δεν μπορεί ωστόσο να καταπολεμηθεί σε τοπικό επίπεδο (με φορολογικές παρεμβάσεις). Ίσως
είναι καιρός η E.E. να φροντίσει, μαζί με τους ολοένα και πιο αυστηρούς περιορισμούς στις
εκπομπές των καυσαερίων, να θέσει όρια και για το εκπεμπόμενο διοξείδιο του άνθρακα.
94.4 EN ΛEYKΩ: με τη φωνή των ακροατών μας
Ήμουν ακροατής του 94.4 ΕΝ ΛΕΥΚΩ, του οποίου η λειτουργία έπαψε στο πλαίσιο της εφαρμογής
της απόφασης να χορηγηθούν 28 συνολικά άδειες. Ο σταθμός αποτελούσε σχεδόν απόλυτη
επιλογή μου σε θέματα κυρίως μουσικά, αλλά πολύ συχνά και ενημέρωσης. Aμφισβητώ την
ορθότητα της επιλογής να μη συμπεριληφθεί στους 28, οι οποίοι, όπως διαβάζω, πληρούν τις
προϋποθέσεις, οποιεσδήποτε και αν είναι αυτές. Και για να τονίσω τη λέξη «οποιεσδήποτε»,
θα παραθέσω μια σειρά χαρακτηριστικών, τα οποία ως ακροατής και πολίτης θεωρώ πολύ
ουσιαστικά:
― Tη σοβαρότητα και την αμεσότητα επικοινωνίας των παραγωγών και των ιδιοκτητών του
σταθμού, που πιστοποιούνται από τη μακρόχρονη επαγγελματική εμπειρία και παρουσία του
καθενός στο ραδιοφωνικό ή σε άλλο συγγενή χώρο.
― Tην πληρότητα του προγράμματός του, στην κατεύθυνση βεβαίως που έχει επιλέξει να
κινηθεί (μουσική και τεχνολογία) και τη μοναδικότητά του σε συγκεκριμένα θέματα.
― Tο κύρος που προσδίδει η συνεργασία με ένα διεθνή ραδιοφωνικό οργανισμό, όπως ο BBC.
― Tις πρωτοβουλίες του, γενικότερα, σε χώρους αιχμής και σε θέματα κοινωνικών εκδηλώσεων
(Διαδίκτυο, περιοδικός Tύπος, μουσικές εκδηλώσεις). Σύμφωνα με τις διαδόσεις που έχουν
κυκλοφορήσει σχετικά, η άδεια δεν χορηγήθηκε στον 94.4 ΕΝ ΛΕΥΚΩ, γιατί δεν πληρούσε
κριτήρια επαρκούς χρόνου προηγούμενης εκπομπής και ακροαματικότητας.
Πιστεύω ότι οι πρόσφατες κυβερνητικές ενέργειες συντείνουν στη διαμόρφωση ενός πολιτισμού
υπό μορφή προσφοράς-ζήτησης ειδήσεων και ψυχαγωγίας «με το κιλό». Και όπως και να ?χει,
ακόμα και αν αυτός είναι ο στόχος, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να στερεί τη δυνατότητα
ψυχαγωγίας, αλλά και επικοινωνίας και έκφρασης, σε μια μερίδα ακροατών που εκτιμούν κατ?
αυτό τον τρόπο τη ραδιοφωνική ακρόαση. Ως πολίτης που απλά έχει το δικαίωμα να
ενημερώνεται, απαιτώ να δημοσιευθούν τα κριτήρια αξιολόγησης των αδειών και όλες οι
αξιολογήσεις των υπάρχοντων σταθμών, καθώς και η τεχνική τεκμηρίωση της διαμόρφωσης των
κριτηρίων.
Τζελέπης Νικόλαος
Αγρονόμος Τοπογράφος Μηχανικός Ε.Μ.Π.
H άποψη ενός νομικού
¶κουσα έκκληση από το σταθμό σας, του οποίου ήμουν τακτικός ακροατής, προς τους
δικηγόρους ακροατές να προστρέξουν, προκειμένου να προτείνουν λύσεις, και αισθάνθηκα το
καθήκον, ως ενεργός πολίτης που έχει την ιδιότητα του δικηγόρου, να ανταποκριθώ και να
προσθέσω τις δυνάμεις μου σ? αυτούς που επιθυμούν να υπερασπιστούν το δικαίωμα του πολίτη
στην επιλογή ―το δικαίωμα εν προκειμένω (σε σχέση με τον 94.4)― στην ποιότητα. Δεν
πρόκειται να κομίσω γλαύκα ες Αθήνας ούτε θεωρώ εαυτόν ανώτερο άλλων συναδέλφων, αλλά, με
την πεποίθηση ότι εν τη ενώσει η ισχύς, τολμώ να προτείνω ιδέες επί του πρακτέου:
Α) Η διαδικασία αποσύνδεσης της ηλεκτρικής παροχής είναι νόμω αβάσιμη και θα μπορούσε να
προσβληθεί ακόμα και με ασφαλιστικά μέτρα, καθότι η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος διέπεται
από σύμβαση παροχής-αντιπαροχής ιδιωτικού δικαίου και, ως εκ τούτου, η ΔΕΗ οφείλει να
σεβαστεί την εν λόγω σύμβαση. Η διακοπή ρεύματος κατά τον τρόπο που έγινε είναι
αντισυμβατική συμπεριφορά και δεν μπορεί νομικά να δικαιολογηθεί από την εντολή της
εκτελεστικής εξουσίας. Μπορεί να βρεθεί θαρραλέος δικαστής που θα δικαιώσει τον
προσφεύγοντα. Β) H προσφυγή στα διοικητικά δικαστήρια (προφανής, αλλά χρονοβόρα), με την
οποία μπορεί να προσβληθεί η διαδικασία επιλογής των σταθμών, που είναι διάτρητη. Γ) H
δυνατότητα μηνύσεων κατά των μελών του Pαδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου, για παράβαση
καθήκοντος σε σχέση με την εφαρμογή των κριτηρίων επιλογής. Δ) H δυνατότητα εγέρσεως
αγωγών για θετικές και αποθετικές ζημίες κατά παντός υπευθύνου, διότι επενδυτές
εξωθήθηκαν σε μεγάλες επενδύσεις με πράξεις και παραλείψεις της εξουσίας, και με την
παράνομη διαδικασία επιλογών και το κλείσιμο σταθμών ζημιώνονται και ενδεχομένως
καταδικάζονται σε οικονομική καταστροφή.
Αθανάσιος Π. Θεοδώρου
Δικηγόρος
Λ. Αλεξάνδρας 117
Γιατί δεν στέλνουν επιστολές;
Eίμαι 20 χρόνων και αναγνώστης του περιοδικού σας τα τελευταία 6 χρόνια. Mετά από τόσα
χρόνια σας στέλνω αυτό το γράμμα προς απάντηση του προβληματισμού σας
(ANTIΛOΓIΣMOI/TEYXOΣ 365), γιατί δεν στέλνουν γράμματα στο περιοδικό σας και αν «χάσανε»
τη γλώσσα τους οι αναγνώστες. Eιλικρινά, πιστεύω πως ο λόγος που δεν σας στέλνουν, πλέον,
γράμματα είναι ότι αυτοί που αγοράζουν το περιοδικό σας, για να διαβάσουν μια διαφορετική
θέση για τα πράγματα που συμβαίνουν γύρω τους, ενδιαφέρονται μόνο για το 0-100 κάποιου
αυτοκινήτου που είναι φετίχ. Aυτό έχω διαπιστώσει, όταν βρίσκομαι ανάμεσα σε γνωστούς μου
που αγοράζουν τους 4TPOXOYΣ και υποτίθεται ότι τους διαβάζουν, αλλά, όταν τους λέω
θέσεις, τις οποίες έχω διαβάσει στο περιοδικό σας, τότε νομίζουν πως τις έχω βγάλει από
το μυαλό μου.
Tζανής Ποσειδώνας
Nέα Φιλαδέλφεια
Δικό μας λάθος
Στη στήλη «Eν Λευκώ» αναφέρεστε στις ενεργειακές κυψέλες και στην καύση του υδρογόνου σε
ΜΕΚ. Σε κάποιο σημείο γράφετε ότι η αποθήκευσή του είναι δύσκολη, λόγω της χαμηλής
θερμοκρασίας, στην οποία πρέπει να βρίσκεται ― λέτε «στους -280 °C» σίγουρα εκ
παραδρομής, γιατί, όπως καλά ξέρετε, το απόλυτο μηδέν είναι -273 °C. Το σημείο ζέσης του
υδρογόνου είναι -253 °C και το σημείο τήξης -259 °C.
Ζυγούρας Γρηγόρης
Φυσικός-Ηλεκτρολόγος
ΠPOΣOXH YΠAPXEI KAI ΦΩTO
Eλληνικό χρώμα στη «Formula 1»
Στο τεύχος Σεπτεμβρίου 1999, στην ενότητα της ύλης σχετικά με τη Formula 1 και
συγκεκριμένα για τον αγώνα στην πίστα Hungaroring της Βουδαπέστης, είχατε προβάλει σε ένα
μικρό πλαίσιο μια φωτογραφία με μια ελληνική σημαία, δεμένη σε έναν από τους φράχτες που
περιβάλλουν την πίστα, με τη λέξη ΧΑΛΚΗ σε πορτοκαλί απόχρωση γραμμένη πάνω της. Η
ιστορία που κρύβεται πίσω από αυτήν τη φωτογραφία είναι 3 φίλοι-εραστές της αυτοκίνησης
και του μηχανοκίνητου αθλητισμού από τη Χάλκη, ένα μικρό χωριό της Λάρισας, που
αποφάσισαν να περάσουν τις καλοκαιρινές τους διακοπές παρακολουθώντας για πρώτη φορά έναν
αγώνα Formula 1 «ζωντανά». Η καλλιτεχνική δημιουργία της ελληνικής σημαίας (καθαρά
ερασιτεχνική) έγινε μέσα σε ένα απόγευμα, αλλά τελικά κατάφερε να κεντρίσει τα φλας των
ρεπόρτερ.
Σήμερα παίρνουμε εμείς την πρωτοβουλία να σας στείλουμε μια φωτογραφία από τη δεύτερη
αποστολή του «Χάλκη F1 Club», αυτή τη φορά στην Imola της Ιταλίας για το Grand Prix του
San Marino. Όπως θα διαπιστώσετε, τα μέλη έχουν αυξηθεί και ευελπιστούμε, στην επόμενη
αποστολή μας, να συμπληρώσουμε «λεωφορείο».
Γιώργος Νικολαΐδης
Χάλκη Λάρισας
Έχετε πρόβλημα; Bάλτε γράσο?
Tον Φεβρουάριο του 1999 αγόρασα, από την τοπική αντιπροσωπεία της TOYOTA στη Λάρισα, B.
Δ. AΔAMOY AEBE, ένα αυτοκίνητο τύπου AVENSIS. Eδώ και περίπου ένα χρόνο ακούω έντονα
χτυπήματα που προέρχονται από το σύστημα διεύθυνσης. Προ εξαμήνου, περίπου, επισκέφθηκα
την τοπική αντιπροσωπεία της Λάρισας, όπου τους ανέφερα το πρόβλημα. Διαπίστωσαν ότι έχει
πρόβλημα η κολόνα του τιμονιού και, μέσα στο πλαίσιο της εγγύησης, έπρεπε να
αντικατασταθεί. Aναζητήθηκε ανταλλακτικό στην κεντρική αντιπροσωπεία. Έκτοτε, παρά τις
τακτικές οχλήσεις από μέρους μου, δεν έγινε τίποτα. H τελευταία απάντηση που μου δόθηκε
είναι ότι δεν υπάρχουν κολόνες για AVENSIS, ότι περιμένουν οδηγίες από την κεντρική
αντιπροσωπεία, ότι πρέπει να πάω εκεί, για να βάλουν «γράσο» στην κολόνα του τιμονιού,
ώστε να μη χτυπά, και ότι δεν κινδυνεύω. Aλήθεια, τί θα γίνει όταν σε δύο χρόνια
απορρίψουν το αυτοκίνητό μου εξαιτίας του παραπάνω προβλήματος; Tότε θα εμφανιστούν οι
κολόνες του τιμονιού ως ανταλλακτικό, που φυσικά και θα πληρωθεί, επειδή λήγει η τριετής
εγγύηση που μου παρέχεται σήμερα.
Aντωνίου Aντώνιος
Λάρισα
Eν συντομία
Mιχαλιά Aλέξανδρο, [email protected]: Όλοι οι κίνδυνοι που επισημαίνετε είναι
υπαρκτοί. Aπευθυνθείτε στο συνεργείο σας για περισσότερες πληροφορίες.
Παπαδοδήμα Παναγιώτη, [email protected]: Θα σας συνιστούσαμε να προτιμήσετε τις
ζάντες των 15 ιντσών.
Σταύρου Στιβ: Tα προβλήματα που επισημαίνετε συνέβαιναν κατά κόρον στα ιταλικά αυτοκίνητα
της δεκαετίας του ?70 και σε μεγάλο βαθμό σήμερα έχουν εξαλειφθεί. Ωστόσο, κάθε
αυτοκίνητο έχει το χαρακτήρα του, τον οποίο, αγοράζοντας το αυτοκίνητο, τον αποδέχεσαι?
Mπιμπίκα Γιάννη, [email protected]: Συμφωνούμε με τις απόψεις σας, αλλά δυστυχώς αυτό
που θεωρούμε προφανές τις περισσότερες φορές κρίνεται ασύμφορο, είτε από τις
αυτοκινητοβιομηχανίες είτε από τους κατά τόπους εισαγωγείς.
Πέτσα Kάρλο, [email protected]: Δημοσιεύουμε, στους πίνακες που ακολουθούν τις
αναλυτικές δοκιμές μας, στοιχεία που αφορούν στο κόστος των ανταλλακτικών, το οποίο
περιλαμβάνει και κόστος εργασίας, ακριβώς για να είναι πλήρως ενήμεροι οι αναγνώστες μας.
Tζαντζάρα Kώστα, [email protected]: Eυχαριστούμε για την πρόσκληση. Kρατήστε μας
ενήμερους.
Aθανασίου ¶ρη, [email protected]: Πιστεύουμε πως το πρόβλημα, στο οποίο αναφέρεστε, αφορά
αποκλειστικά στο συγκεκριμένο αυτοκίνητο, γιατί εμείς δεν παρατηρήσαμε κάτι αντίστοιχο
στις Alfa Romeo 147 που δοκιμάσαμε.
KAINOYPΓIA KAI ΔIOPΘΩMENH AΛΛHΛOΓPAΦIA
Mια χαρακτηριστική ιστορία επικίνδυνου ωχαδελφισμού
Tο τριήμερο της Αποκριάς πήγα με την οικογένειά μου έως τη Δεσφίνα Φωκίδος (ιδιαίτερη
πατρίδα), μια διαδρομή δύο και ωρών, κατά τη διάρκεια της οποίας όμως δεν έλειψαν τα
ευτράπελα: θέλοντας να στρίψω για Ναύπακτο και σταματημένος στη λωρίδα για αλλαγή πορείας
―είχε κίνηση από το Αντίρριο― βλέπω ένα 4x4 να προσπαθεί να προσπεράσει τουλάχιστον
τέσσερα ή πέντε αυτοκίνητα, με πρώτο απ? αυτά ένα λεωφορείο. Ένα διαρκές «παίξιμο» των
φώτων, και όλοι οι απέναντι μαζεύτηκαν για να προσπεράσει πάνω στον κόμβο ο «κανακάρης».
Tί έκανε με καμάρι; Έτρωγε με βουλιμία ένα σουβλάκι και με κοιτούσε με απορία!
Mήπως δεν έπρεπε να υπάρχουμε στο δρόμο του;
Γιάννης Μελέτης
Aντίλογος αναγνώστη προς αναγνώστη
Eίμαι 17 ετών, μαθητής B? Λυκείου. Θα ήθελα να αναφερθώ στις επισημάνσεις του κυρίου A.
Πανιέρη, ο οποίος στο τεύχος 368 ανέφερε χαρακτηριστικά: «Ένας χαμηλού εισοδήματος οδηγός
τυραννιέται αφάνταστα από τις συνεχείς βλάβες των ¶λφα Pομέο και άλλων ιταλικών
αυτοκινήτων, που με επιμονή υποστηρίζετε εδώ και 30 χρόνια». Kαι συνεχίζει: «Tα ¶λφα
είναι φτιαγμένα για τρία χρόνια, ενώ τα ¶ουντι για δεκαπέντε χρόνια!» Kύριε Πανιέρη, θα
ήθελα να σας υποβάλω ορισμένα ερωτήματα:
1. Έχετε οδηγήσει ποτέ στη ζωή σας Alfa Romeo;
2. Πώς βγάλατε το συμπέρασμα ότι οι Alfa αντέχουν τρία χρόνια;
3. Mήπως τα μοντέλα 166, 156 και 147 δεν έχουν πολύ καλή ποιότητα κατασκευής;
4. Γιατί δεν αποκτήσατε ένα Audi (που αντέχει και δεκαπέντε χρόνια!), αλλά
«συμβιβαστήκατε» με ένα μικρό Opel;
Σας πληροφορώ ότι η οικογένειά μου ήταν κάτοχος αρκετών ιταλικών αυτοκινήτων (Fiat,
AlfaSud, Alfa 33, Alfa 156), αλλά και άλλων μη ιταλικών, και τα συμπεράσματα ήταν και
είναι ευνόητα στους τομείς συμπεριφοράς και οδηγικής απόλαυσης. Eξάλλου, δεν είναι τυχαίο
ότι οι 156 και 147 αναδείχτηκαν αυτοκίνητα των χρόνων 1998 και 2000, αντίστοιχα.
Eπιπλέον, θα ήθελα να ρίξετε μια ματιά στους πίνακες τιμών της Alfa Romeo. Θα ήθελα,
επίσης, να πω ότι έχω μεγάλα όνειρα για το μέλλον μου, αλλά δεν θέλω να αποκτήσω ούτε
«BMW» ούτε «Mercedes». Έτσι θα ανέβω σε άλλη κοινωνική τάξη; Δεν πειράζει, κύριοι!
Προτιμώ να έχω ένα πραγματικό αυτοκίνητο, όπως μία 156, ένα Rallye ή το μαγικό S3. H
Eλλάδα έχει γεμίσει «έξυπνους» Nεοέλληνες, οι οποίοι το μόνο που κάνουν είναι να
ασχολούνται με το Στοίχημα και το Λοττοπρότο, αλλά να έχουν και το βαυαρικό πισωκίνητο
εργαλείο. Tί παράγουμε; Σχεδόν τίποτα! Aυτοί οι άνθρωποι, άραγε, δεν ανησυχούν για το
μέλλον; Eγώ, πάντως, ανησυχώ.
Σωτήρης Σπανός
Aχαρναί
Aντιρρήσεις για τις? διαστάσεις
Mε αφορμή το σημείωμά σας στη σελίδα 177 του τεύχους 368 (Mάιος 2001), όπου ζητάτε τη
γνώμη μας για την αλλαγή του μεγέθους του περιοδικού, καταρχήν συμφωνώ με την επαναφορά
του στο αρχικό μέγεθος, δεδομένου ότι διευκολύνει την αρχειοθέτησή του, καθώς
καταλαμβάνει λιγότερο χώρο. Γενικότερα όμως, δεν συμφωνώ με τις αλλαγές στο μέγεθος και
το σχήμα ενός περιοδικού, καθώς αυτές προκαλούν προβλήματα στην αρχειοθέτησή του. Όταν
εκδίδεται για πρώτη φορά ένα περιοδικό, αυτός που θέλει να το αρχειοθετήσει βρίσκει
κάποιο σύστημα προσαρμοσμένο στις διαστάσεις του περιοδικού αυτού, το οποίο όμως δεν
είναι συμβατό με τεύχη μεγαλύτερων, κυρίως, διαστάσεων. Έτσι, όταν άλλαξε το αρχικό
μέγεθος των 4T, διαμαρτυρήθηκα γι? αυτή την αλλαγή (με επιστολή μου στο τεύχος 221).
Πέρα όμως από το πρακτικό πρόβλημα, υπάρχει και το αισθητικό. Φανταστείτε πόσο άσχημο
είναι σε μια βιβλιοθήκη να έχουμε μια σειρά ομοειδών βιβλίων, π.χ., μια εγκυκλοπαίδεια,
με ανισομεγέθεις τόμους.
Στάθης Zωγραφάκης
Aθήνα
Aδιάφορη γενιά
Γράφω τα σχόλια αυτά, αν και ξέρω πως η στήλη των διαλόγων δεν προσφέρεται για
διαξιφισμούς (αυτό έλειπε), ως απάντηση ενός δεκαεξάχρονου προς το δεκατετράχρονο φίλο
που εξέθεσε τους προβληματισμούς του στο τεύχος Mαΐου. Δηλώνω επίσης φανατικός φίλος του
αυτοκινήτου και αναγνώστης του περιοδικού από το 1993. Συμφωνώ, λοιπόν, πως είμαστε η πιο
αδιάφορη γενιά που έχει περάσει από την Eλλάδα. Γι? αυτό όμως, δεν φταίει ούτε η ανατροφή
που μας δίνουν οι γονείς μας (την οποία κανείς δεν μπορεί να χαρακτηρίσει, χωρίς να ξέρει
τις συνθήκες, στις οποίες ζει κάθε οικογένεια) και φυσικά ούτε το μορφωτικό επίπεδο των
παραπάνω, ώστε να μας μεταδώσουν με αρτιότητα την ελληνική γλώσσα. Φταίμε, λοιπόν, μονάχα
εμείς οι ίδιοι, που δεν νοιαζόμαστε παρά μόνο για το πώς θα σκοτώσουμε την ώρα μας και
πού θα πάμε βόλτα! Όσο για τα τροχαία, θα είμαι πολύ κατηγορηματικός και πιστεύω πως όσοι
διαβάσουν αυτό το κείμενο θα συμφωνήσουν μαζί μου! Oι Έλληνες οδηγοί είναι από τους
καλύτερους παγκοσμίως, αδικούνται όμως από το άσχημο οδικό δίκτυο που τους προσφέρεται
(αν και βελτιώνεται συνεχώς). Aφήστε που στο δίπλωμα όλοι τα καταφέρνουν καλά, επειδή
απλώς είναι ψαρωμένοι και όχι «σουρωμένοι». Φανταστείτε, λοιπόν, τους Aμερικανούς
καουμπόηδες με τα τζιποειδή των τριών τόνων και των πολλαπλάσιων χιλιάδων κυβικών στους
δρόμους της Eλλάδας και απλώς αρχίστε το μέτρημα των πτωμάτων (αγγλιστί, body count)! Tο
έντονο ταμπεραμέντο και η ιδιοσυγκρασία ενός λαού, που του έχουν επιβάλει οι περιστάσεις
να ζει «στην τσίτα», δεν μπορεί και δεν πρέπει να αλλάξει, αλλιώς θα γίνουμε ανάλατοι και
βαρετοί Eυρωπαίοι, χωρίς καθόλου μεσογειακά στοιχεία και με πολύ περισσότερες κάμερες
στους δρόμους να δείχνουν αναλόγως περισσότερες αηδίες! Δεν είναι υγιές το «τελίκιασμα»
του κάθε GT-πούπουλου με τα αμέτρητα άλογα, αλλά ούτε και ο συνωστισμός στη δεξιά λωρίδα
της «εθνικής» πίσω από τον παππού με την Compressor. Έτσι κι αλλιώς, θα έρθει γρήγορα η
μέρα που το δίπορτο 1600άρι με τα 150 και κάτι άλογα θα αντικατασταθεί από το 1400άρι
sedan με τα κουρτινάκια στα τζάμια και το προνομιακό επιτόκιο, λόγω οικογενειακών
υποχρεώσεων. Θα είναι ελάχιστοι αυτοί που στα 28 τους θα είναι ιδιοκτήτες SAAB, BMW,
Mercedes, Volvo, AUDI κτλ., ώστε να εξακολουθούν να νιώθουν «γιοι του ανέμου» με τους
δικούς τους γιους, γυναίκες και κόρες στο πίσω (άνετο) κάθισμα να έχουν το στόμα ανοιχτό
και τα μάτια κολλημένα στο ταχύμετρο. Oι περισσότεροι θα χαζεύουμε τα παραπάνω στις
γυαλιστερές σελίδες των 4TPOXΩN και θα παρηγοριόμαστε λέγοντας: «Mπα? Δεν συμφέρει το EVO
VII! Kαίει πολύ!» Ή θα τα βλέπουμε στιγμιαία στη γωνία του καθρέπτη, όταν θα μας
αναβοσβήνουν τα φώτα!
Γαβριήλ Tασιόπουλος
Aθήνα
Tράπεζα δεδομένων
Θα ήθελα να θέσω υπόψη σας κάποιον προβληματισμό μου σχετικά με το χειρισμό στο θέμα των
νέων αυτοκινήτων. Aυτό που παρατηρεί κανείς με ευκολία είναι ότι το μόνο πράγμα, για το
οποίο κατ? ουσία ενημερώνεται ο καταναλωτής, είναι οι εντυπώσεις του όποιου δημοσιογράφου
οδήγησε ένα συγκεκριμένο όχημα μαζί με μερικά σχετικά τεχνικά στοιχεία. Eίναι όμως αυτό,
από μόνο του, ικανό να πείσει για αγορά; Eίναι αλήθεια ότι μεγάλο μέρος του καταναλωτικού
κοινού δεν γνωρίζει ότι, για παράδειγμα, το καινούργιο του αυτοκίνητο μπορεί να χτυπήθηκε
κατά τη μεταφορά και να ξαναβάφτηκε και επομένως ότι έπεσε θύμα απάτης; Eίναι, επίσης,
αλήθεια ότι διορθώνονται με τις επόμενες εκδόσεις; Γιατί, για παράδειγμα, ακούμε το
γνωστό «βελτιώσεις σε τόσες χιλιάδες σημεία». Eίναι, επίσης, αλήθεια ότι ουδείς ζητά από
τους καταναλωτές στοιχεία με προβλήματα που βρήκαν έτσι, ώστε να δημιουργηθεί μια
μοναδική database με όλα τα σχετικά στοιχεία; Eκεί ο καθένας θα μπορούσε να βρει τα πάντα
σχετικά με το αυτοκίνητο του ενδιαφέροντός του. Δυστυχώς, σε αυτή τη χώρα ο καταναλωτής
δεν έχει δικαιώματα. H πρότασή μου είναι να δημιουργήσετε μια τέτοια database, όπου θα
καταγράφονται όλα τα παράπονα για ελαττωματική ή προβληματική λειτουργία αυτοκινήτων.
Tότε θα δούμε πολλά, πάρα πολλά.
Παναγιώτης Kουκουζέλις
Διαμαρτυρία
Θέλω να διαμαρτυρηθώ για τη SEAT TEXNOKAP, καθώς και για την επίσημη αντιπροσωπεία
δυτικής Mακεδονίας, SEAT KATAKHΣ A.E., για την ανικανότητα ή ανευθυνότητα που επέδειξαν,
αρχικά, κατά την επισκευή του αυτοκινήτου μου (KATAKHΣ A.E.) και, στη συνέχεια, κατά την
προσπάθεια εξεύρεσης λύσης (SEAT TEXNOKAP), λόγω των προβλημάτων που δημιουργήθηκαν από
την απαράδεκτη, τόσο τεχνικά όσο και αισθητικά, επισκευή. Έπειτα από ατύχημα που είχα
απευθύνθηκα στην KATAKHΣ A.E., για να φτιάξω το αυτοκίνητο. Mέσα σε χρόνο ρεκόρ (6 μήνες)
μου το παρέδωσαν μαζί με τη γραπτή διαβεβαίωση ότι πληροί όλους τους όρους ασφαλούς
οδήγησης μετά την επισκευή του. Λόγω εμφανούς κακοτεχνίας, ζήτησα από κάποιο μηχανικό να
το ελέγξει, και την έκθεσή του την έστειλα στον κ. Bασιλάκη προσωπικά. Aυτό είχε ως
αποτέλεσμα να «ευαισθητοποιηθεί» η TEXNOKAP, η οποία ζήτησε να ελέγξει το αυτοκίνητο,
όπως και έγινε, και να πάρει θέση. Πέραν τούτου όμως, ουδεμία θέση παίρνει όσον αφορά στη
λύση του προβλήματος (έμεινα χωρίς αυτοκίνητο, αν και πλήρωσα για να το φτιάξουν) και
ρίχνει όλη την ευθύνη αποκλειστικά στην KATAKHΣ A.E. Όπως προκύπτει και από την έκθεση
της TEXNOKAP, η εμπρόσθια αριστερή πόρτα είναι σφυρηλατημένη, αν και υπάρχει τιμολόγιο
αγοράς. Tαπεινή μου άποψη είναι πως θα έπρεπε να είχε τοποθετηθεί αυτή που αγόρασα.
Aθανάσιος Bόμβας
Kοζάνη
Eν συντομία
Γραμματόπουλο Kώστα, Tρίκαλα: Eυχαριστούμε για τα καλά σας λόγια. Πράγματι, «εν εσχάταις
ημέραις ενστήσονται καιροί χαλεποί· έσονται γαρ οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι,
αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, γονεύσιν απειθείς, αχάριστοι, ανόσιοι, άστοργοι,
άσπονδοι, διάβολοι, ακρατείς, ανήμεροι, αφιλάγαθοι, προδόται, προπετείς, τετυφωμένοι,
φιλήδονοι μάλλον ή φιλόθεοι, έχοντες μόρφωσιν ευσεβείας, την δε δύναμιν αυτής ηρκημένοι?»
(Προς Tιμόθεον, B΄, 3, 1-5).
[email protected]: Aρμόδιοι να απαντήσουν στην ερώτησή σας είναι οι άνθρωποι του τεχνικού
τμήματος της Toyota Hellas.
[email protected]: Συνεχίστε την καλή σας προσπάθεια. Nομίζουμε ότι βρίσκεστε σε καλό
δρόμο. Στο E.M.Π. υπάρχουν τμήματα στο πλαίσιο των ενδιαφερόντων σας. Mπορείτε να
συνεχίσετε τις σπουδές σας σε κάποια σχολή του εξωτερικού.
[email protected]: Tο όχημα που βγαίνει από θέση στάθμευσης, γενικώς, δεν έχει
προτεραιότητα. Για περισσότερες διευκρινίσεις, καλό θα ήταν να συμβουλευτείτε κάποιο
δικηγόρο.
[email protected]: H έρευνα, στην οποία αναφέρεστε, βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη. Θα
δημοσιευτεί άμεσα.
[email protected]: Παρόμοια μικροπροβλήματα με αυτά που αναφέρετε μπορεί να υπάρχουν
ακόμη και σε ακριβά αυτοκίνητα, εφόσον δεν γίνεται σωστά ο προ της παραδόσεως έλεγχος του
αυτοκινήτου, όπως προφανώς συνέβη με το δικό σας.
[email protected]: Σε ό,τι αφορά την αφαίρεση της άδειας οδήγησης αυτοκινήτου και
―συγχρόνως― μοτοσικλέτας, στο βαθμό που η δεύτερη άδεια είναι ενσωματωμένη στην πρώτη, θα
θέσουμε το θέμα υπόψη του νομικού συμβούλου του περιοδικού. H ίδια η Tροχαία, πάντως,
έχει θεωρήσει το μέτρο αυτό πολύ αυστηρό και έχει εισηγηθεί την κατάργησή του.
[email protected]: Συμφωνούμε απολύτως μαζί σας. Tα «σαμαράκια» που τοποθετούν οι δήμοι
προφανώς δημιουργούν πολύ περισσότερα προβλήματα από όσα υποτίθεται ότι επιλύουν.
Eυχαριστούν: O κ. Nικόλαος Oικονομίδης, την επίσημη αντιπροσωπεία της Nissan στα
Iωάννινα, για την επαγγελματική της συνέπεια.