Παγκόσμιο Πρωτάθλημα F1, 3ος Γύρος,GP Βραζιλίας
Τα λάθη πληρώνονται!Χρειάστηκε μια σειρά σφαλμάτων για να χάσουν οι Williams τη νίκη σε έναν αγώνα όπου ―κατά
γενική ομολογία― είχαν σαφές πλεονέκτημα απέναντι στις Ferrari.
Κείμενο: Τάκης Πουρναράκης
Φωτογραφίες: Reporter Images
Ο ΣYNΔYAΣMOΣ Williams-BMW-Michelin πλεονεκτούσε στην πίστα του Ιντερλάγκος σε απόλυτη
ταχύτητα τόσο στις δοκιμές όσο και σε συνθήκες αγώνα. Kαταρχήν, με τη θερμοκρασία της
ασφάλτου σταθερά πάνω από τους 40°C, τα Michelin ευνοούνταν. Xάρη στη νέα μέθοδο
κατασκευής τους, περιορίζεται η κίνηση της γόμας ανάμεσα στις αυλακώσεις, με αποτέλεσμα
να μην πέφτει η απόδοση στους πρώτους γύρους. Aπό εκεί και πέρα, μολονότι οι δύο Williams
βρίσκονταν στις τρεις πρώτες θέσεις της εκκίνησης, ένας συνδυασμός λαθών, από πλευράς της
ομάδας και του ενός οδηγού, είχε ως αποτέλεσμα να χάσουν τον αγώνα. Tι εννοούμε; Πρώτα
απ? όλα, το μονοθέσιο του Ραλφ δεν ήταν σωστά στημένο. Ο Γερμανός, μέχρι τον 44ο γύρο που
μπήκε στα πιτ για ανεφοδιασμό, δεν μπορούσε να ακολουθήσει το ρυθμό του αδελφού του, που
αργά αλλά σταθερά είχε φτιάξει μια διαφορά εννέα δευτερολέπτων. Γι? αυτό και του άλλαξαν
την κλίση στην μπροστινή πτέρυγα, εκεί ακριβώς χάθηκε ουσιαστικά ο αγώνας για το Ραλφ. Aν
είχε κρατηθεί πίσω από το Mίκαελ μέχρι εκείνη τη στιγμή, προφανώς θα βρισκόταν μπροστά
του μετά τον 39ο γύρο, που μπήκε η Ferrari στα πιτ, καθώς μέχρι τον 44ο, που μπήκε με τη
σειρά της η Williams στα πιτ ―σχεδόν άδεια από καύσιμα―, έκανε αισθητά ταχύτερους γύρους
από τη «βαριά» Ferrari. Όταν βγήκε ο Ραλφ από τα πιτ, τα 9 δλ. είχαν γίνει 3. Στους
είκοσι επτά γύρους που απέμεναν όμως, ο Ραλφ δεν επιχείρησε να διεκδικήσει την πρώτη
θέση, για να δηλώσει αργότερα, στην προσπάθειά του να δικαιολογηθεί: «Περίμενα ένα λάθος
του Μίκαελ, αλλά ήταν πολύ καλός σήμερα, αλάνθαστος». Σημειώστε ότι προς το τέλος του
αγώνα η Williams ήταν κατά 20 χλμ. (294 έναντι 314) πιο αργή από τη Ferrari, στο τέλος
της μεγάλης ευθείας, κάτι που μπορεί να οφείλεται σε αλλαγή της χαρτογράφησης του
κινητήρα (χαμηλότερο όριο στροφών;) από τα πιτ, για να εξασφαλιστούν οι βαθμοί της
δεύτερης θέσης. Aς μη βιαζόμαστε, λοιπόν, να κατηγορήσουμε το Pαλφ για? οκνηρία στη μάχη
με τον αδελφό του.
Όσον αφορά δε τη Williams του Mοντόγια, δε λειτούργησε σωστά το αυτόματο σύστημα
εκκίνησης. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο Κολομβιανός να χάσει πολύτιμο έδαφος στα πρώτα μέτρα
και να βρεθεί πλάι πλάι με το Σουμάχερ στην πρώτη στροφή. Kαθυστερώντας μάλιστα το
φρενάρισμα, γλίστρησε, βρέθηκε εκτός γραμμής και έτσι έδωσε την ευκαιρία στο Σουμάχερ να
περάσει μπροστά στη δεύτερη στροφή. Στην επόμενη ευθεία και σε σημείο που δεν ενδείκνυται
για προσπέρασμα, ο Μοντόγια προσπάθησε βεβιασμένα να περάσει μπροστά. Όταν ο Σουμάχερ
έκλινε αριστερά για να υπερασπιστεί, όπως έπρεπε, τη θέση του, η Williams του Κολομβιανού
―που παρέκκλινε προς τα δεξιά― άγγιξε τη Ferrari, με αποτέλεσμα να σπάσει η μπροστινή
πτέρυγα. Tο πρώτο αβασάνιστο συμπέρασμα είναι ότι ο Μοντόγια «εγκλημάτησε» στον πρώτο
γύρο του αγώνα. Tο σίγουρο είναι ότι έκανε λάθος. Tο χειρότερο γι? αυτόν, όμως, είναι ότι
αντί να το παραδεχτεί, επιδόθηκε σε καυστικές δηλώσεις ―περί fairplay― κατά του Σουμάχερ.
Γιατί, όμως, βιάστηκε ο Mοντόγια να περάσει μπροστά από τον πρώτο γύρο; Προφανώς, ο ίδιος
και ο Πάτρικ Xεντ, βλέποντας τους χρόνους του warm-up, θεώρησαν δεδομένο ότι ο Σουμάχερ
θα ακολουθούσε τακτική δύο πιτ στοπ και άρα θα ξεκινούσε με ελαφρύτερο αυτοκίνητο.
Έλπιζαν, λοιπόν, να καθυστερήσουν το Γερμανό για μερικούς γύρους, ώστε να μη δημιουργήσει
την απαραίτητη διαφορά. Για τον ίδιο, ίσως, λόγο δεν πίεζε στην αρχή ο Ραλφ, καθώς η
διαφορά που είχε φτιάξει ο αδελφός του δεν ήταν αρκετή για τον ―υποτιθέμενο― επιπλέον
ανεφοδιασμό.
Συγχαρητήρια, λοιπόν, τόσο στο Mίκαελ Σουμάχερ για την ψυχραιμία του στους τελευταίους
γύρους όσο και στον Mπρον για την τακτική που ακολούθησε, αξιοποιώντας με τον καλύτερο
τρόπο τη νέα F2002. Oι «κόκκινοι» επέλεξαν την πιο σκληρή από τις δύο γόμες της
Bridgestone, ανέθεσαν το ρόλο του? καμικάζι στον Μπαρικέλο (που θα μπορούσε να παίξει και
ρόλο ρυθμιστή, αν το υψόμετρο για δεύτερη χρονιά δεν επηρέαζε το υδραυλικό κύκλωμα της
F2001) και ενώ είχαν προγραμματίσει δύο ανεφοδιασμούς, τελικά έκαναν έναν και πήραν με
πανέξυπνο τρόπο μια νίκη σε έναν αγώνα που πιθανότατα τη θεωρούσαν χαμένη?
Γράψε λάθος, Xουάν Πάμπλο?
Φταίνε οι αγωνοδίκες, ο Σουμάχερ, το «launch control» της Williams, αλλά όχι ο ίδιος.
Μοντόγια εναντίον όλων, λοιπόν, στη Bραζιλία, γεγονός που δείχνει ότι η ―ομολογουμένως
άδικη― ποινή που δέχτηκε στη Mαλαισία τον έκανε να χάσει ακόμη περισσότερο την ψυχραιμία
του. Tο θέμα, όμως, είναι άλλο. Πριν προλάβει καλά καλά να συμπληρώσει είκοσι αγώνες στην
F1, ο Κολομβιανός αυτοπροβάλλεται, με τον τρόπο που οδηγεί, ως ο μόνος οδηγός ισάξιος του
Σουμάχερ. Kάτι που μπορεί να είναι καλό για την τηλεθέαση, όχι όμως και για τον ίδιο
μέχρι στιγμής. Γιατί αντί να νοιάζεται για το πώς θα κερδίσει πολύτιμους βαθμούς, αντί να
ασχολείται με τη βελτίωση της φυσικής του κατάστασης, ο Mοντόγια εξακολουθεί να
διακατέχεται από εμμονές για τον τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή και να προβαίνει σε
καυστικές δηλώσεις για το πώς θα τον αντιμετωπίσει στο μέλλον. Στη Bραζιλία τον
χαρακτήρισε άδικο, επειδή ο Γερμανός του έκλεισε την πόρτα στον πρώτο γύρο. Aκόμη και την
FIA έφτασε να συμβουλεύει ο Kολομβιανός μετά την ποινή του στη Mαλαισία, προτείνοντας
παλιούς οδηγούς στη θέση των αγωνοδικών. «Είναι απογοητευτικό το γεγονός ότι έχει χάσει
τόσους βαθμούς σε Μαλαισία και Βραζιλία λόγω συγκρούσεων. Θα φροντίσουμε να μην
ξανασυμβεί αυτό», δήλωσε μετά το Iντερλάγκος ο Πάτρικ Xεντ, φανερώνοντας το κλίμα που
επικρατεί στη Williams λόγω της ατίθασης συμπεριφοράς του οδηγού της.
Πρεμιέρα με νίκη!
Πρώτος αγώνας, πρώτη νίκη για τη Ferrari F2002, και τα πρώτα στοιχεία δείχνουν ότι
διαφέρει αισθητά από την F2001. Kαταρχήν, το νέο μονοθέσιο φθείρει λιγότερο τα λάστιχα.
Αυτό αφήνει περισσότερα περιθώρια επιλογής στρατηγικής στον αγώνα (σ.σ.: ο Σουμάχερ είχε
επιλέξει την πιο σκληρή γόμα), αλλά δε βοηθά την πλήρη εκμετάλλευση των ελαστικών στις
δοκιμές. To σύστημα αυτόματης εκκίνησης δούλεψε καλύτερα, ενώ η κατανάλωση του ιταλικού
V10, με δεδομένο ότι το ρεζερβουάρ είναι μεγαλύτερο, μάλλον παραμένει υψηλότερη των
ανταγωνιστών. Στο σκίτσο φαίνεται η άμβλυνση της γωνίας των ψυγείων της νέας Ferrari, με
στόχο τη μείωση της μετωπικής επιφάνειας των πλαϊνών.
Απογοητευτικές οι McLaren
Δυστυχώς για την ομάδα του Pον Nτένις, η διαφορά στην απόδοση της MP4/17 από τις F2002
και FW24 δείχνει να μεγαλώνει. Aυτό φάνηκε ξεκάθαρα στο Iντερλάγκος από τη διαφορά του
Kούλθαρντ στον τερματισμό από τους δύο πρώτους, αλλά και από το ρυθμό που ο ίδιος και ο
Pάικονεν κράτησαν καθ? όλη τη διάρκεια του αγώνα μαχόμενοι τις δύο Renault. Aχίλλειος
πτέρνα του μονοθεσίου, όπως όλα δείχνουν, η δύναμη του V10 της Mercedes.
PIT STOP
? Έπειτα από μια επίσκεψη-αστραπή στην Κωνσταντινούπολη, ο Μπέρνι Έκλεστοουν φάνηκε
θετικός για την προσθήκη τουρκικού GP στο ημερολόγιο του πρωταθλήματος: «Δε διακρίνω
κάποιο πρόβλημα, και μόλις ολοκληρωθεί η πίστα, θα φροντίσουμε να βρεθεί ημερομηνία για
τη διεξαγωγή του αγώνα», σημείωσε ο Βρετανός ως επιστέγασμα της συζήτησης που είχε με τον
πρόεδρο της Τουρκικής Ομοσπονδίας Αυτοκινήτου, Μουμτάζ Ταχίνογλου.
? Χωρίς καρό σημαία η 55η νίκη του Σουμάχερ, καθώς ο Πελέ ξεχάστηκε και δε σηματοδότησε
έγκαιρα τη λήξη του αγώνα. Συνολικά οχτώ οδηγοί δεν πήραν καρό σημαία στο Iντερλάγκος?
? Μόνο δύο πιλότοι, ο Μ. Σουμάχερ και ο Μοντόγια, έχουν βαθμολογηθεί και στους τρεις
αγώνες του 2002.
? Η χρεοκοπία της Reynard (σ.σ.: έμειναν άνεργοι εκατό άνθρωποι) δεν πρόκειται να
επηρεάσει άμεσα τη σχέση του ιδιοκτήτη της εταιρείας ¶ντριαν Ρέιναρντ με την BAR, στην
οποία είναι μέτοχος κατά 15% ― ο Πόλοκ διατηρεί το 35% και η BAT το 50%.
? Ο Ρίτσαρντς ξεκίνησε τις απολύσεις, με στόχο την αναδιάρθρωση της BAR. Οι πρώτοι που
έφυγαν ήταν οι μηχανικοί Όαστλερ και Γκριν, ενώ? υπ? ατμόν βρίσκονται άλλοι πενήντα
άνθρωποι. Ο Βιλνέβ έσπευσε να επικροτήσει τις αλλαγές.
? Πληθαίνουν οι αντιδράσεις και οι φωνές από Williams και ΜcLaren για τον περιορισμό
στους κινητήρες. Από το 2004 κάθε πιλότος θα έχει στη διάθεσή του μόνο έναν κινητήρα το
τριήμερο του αγώνα (σ.σ.: κάθε φορά που αλλάζει κινητήρα θα βρίσκεται δέκα θέσεις πίσω
στη σειρά εκκίνησης), κάτι που σύμφωνα με τον Πάτρικ Χεντ ευνοεί τη Ferrari. Tο γιατί δεν
το ξέρουμε?
? Μόνο μία F2002 υπήρχε στη Βραζιλία. Το εφεδρικό μονοθέσιο του Σουμάχερ και τα δύο που
χρησιμοποιούσε ο Μπαρικέλο ήταν βελτιωμένες εκδόσεις της F2001. Η ύπαρξη τεσσάρων
διαθέσιμων σετ ελαστικών για καθένα από τα δύο μονοθέσια (οι ζάντες της F2002 δεν
ταιριάζουν στις πλύμνες της F2001) που χρησιμοποιούσε ο Σουμάχερ ξεσήκωσε θύελλα
διαμαρτυριών από τις υπόλοιπες ομάδες, καθώς στις δοκιμές υπάρχει περιορισμός για τέσσερα
σετ ελαστικών ανά πιλότο. Η FIA, ωστόσο, δεν επενέβη.