Θέμος Aναστασιάδης
«? Eνίοτε, όμως, είναι μια χαρά και το να μην ξεχωρίζεις καθόλου και από κανένα, αλλά να?σαι αλλιώτικος από μέσα και χωρίς να σου φαίνεται?»
Φονιάδες των turbo, Aμερικάνοι
EPXETAI η στιγμή ν? αποφασίσεις με ποια θα πας και ποια θ? αφήσεις? Mελαγχολική και
αρχοντική η Lancia turbo μου, είναι σαν ν? απορεί: «Mα, πού αλλού θα βρεις 220 ίππους,
τέτοια φινέτσα και άνεση, τόσο καλή τιμή και φρένα, τέτοιο low profile, αχαΐρευτε; Aν
είναι δυνατόν να διώξεις εμένα γι? αυτήν τη? γουρούνα, που τολμάει να παρκάρει δίπλα
μου». Όπου γουρούνα ένα Pajero της Mitsubishi μ? όλα τα συστήματα πάνω, 3.500 κυβικά,
επτά θέσεις, να μπουν και οι Aλβανοί, και τα σχετικά. Έχει δίκιο η Kappa, προσπαθώ να μην
την αποχωριστώ, όμως δυστυχώς οι φορολογικοί μας νόμοι απαγορεύουν τη? διγαμία από κάποια
κυβικά και πάνω. «Kαι τη μία και την άλλη» λες εσύ, καθ? ότι μας τα κάνουν πρόθυμα OΛA
τόσο διαφορετικά. Στο τρίμηνο που τις είχα και τις δύο μπορώ να πω ότι κατάλαβα γιατί οι
μουσουλμάνοι αδελφοί συντηρούν τα χαρέμια. Γιατί απλούστατα δεν είσαι πάντα στην ίδια
μέρα και στα ίδια κέφια. ¶λλοτε θέλω να νιώθω τη δύναμη της Kappa, καθώς ορμά από τα 180
χιλιόμετρα προς τα 240 και, που ?ναι η πραγματική τελική, σαν ηλεκτρική καταιγίδα. Kι απ?
την άλλη, όταν? σκυλοβαριέμαι, κάτι που συμβαίνει συχνά, ιδιαίτερα καθώς μπαίνει έτσι
άγαρμπα και άτσαλα η άνοιξη, βολεύομαι μια χαρά στην «τζιπούρα». Σε σχέση με το απλό
τετράλιτρο Cherokee που ?χα παλιά, το καινούργιο Pajero είναι η μέρα με τη νύχτα,
κυριολεκτικά. Kαταρχήν, για τα μέτρα των 4x4 είναι «μαγικό χαλί». H μέση μου είναι
χειρότερα και απ? του Mπένι Bενιζέλου (ανάλογα με τα κιλά που κουβαλάμε) και παρά ταύτα
μπορώ να κάνω 600 χιλιόμετρα την ημέρα, οδηγώντας από το πρωί μέχρι το βράδυ σε
δευτερεύοντες δρόμους, και να μη διαμαρτυρηθεί. Στην Eθνική, καλά, εκεί δεν το συζητώ,
πάω και πολύ «άρχοντας», κάπως σαν το Σουμάχερ φορτηγατζή. Bάζω το cruise control στα 155
χλμ., που πληροφοριακά αντιστοιχούν σε 148 πραγματικά, στις 3.300 στροφές, και ταξιδεύω
ακόμη πιο άνετα και από τη Lancia, αν εξαιρέσεις τους αεροδυναμικούς θορύβους. Tο
φινίρισμα και το στιλ είναι πολύ ανώτερα του Toyota Land Cruiser 90 και γι? αυτόν το λόγο
το επέλεξα, συν την ιστορία του Παρί-Nτακάρ φυσικά. Δε μοιάζει στη μούρη με τα αγωνιστικά
της ερήμου; O K., ο φίλος μου ο γιατρός που ήμασταν το καλοκαίρι στην Πάρο (τηλεφώνα μου,
έχω χάσει όλα τα στοιχεία σου. Έφτιαξες το Subaru σου STi;), θα επιμείνει ενδεχομένως ότι
το 90άρι είναι πιο «καθαρόαιμο», αλλά ποιος νοιάζεται; M? αυτό το Pajero έχω βρει την
υγειά μου -αν εξαιρέσεις την τρελούτσικη λόγω αυτόματου κιβωτίου κατανάλωση καυσίμου- και
το μόνο που πραγματικά μου λείπει είναι οι επιδόσεις, ιδίως δε οι επιταχύνσεις. Tο
αυτοκίνητο ξεπερνάει τους δύο τόνους, ενώ τα 3.500 κυβικά αποδεικνύονται παρά τους 200
ίππους επιεικώς ανεπαρκή. Όταν είσαι φορτωμένος θέλει προσοχή στα προσπεράσματα και, κατά
βάση, χειροκίνητη χρήση του κιβωτίου, για να μη σε βρει κάνα τριαξονικό Scania στο δόξα
πατρί. Σίγουρα χρειάζονται 4 έως 4,5 λίτρα και 50 ίπποι επιπλέον, τόσο φανερά, που
αναρωτιέμαι γιατί η Mitsubishi δεν εκμεταλλεύεται εμπορικά τη φήμη που ?χει το
Παρί-Nτακάρ. Δε λέω να φτιάξει κάνα εντελώς street 4x4, σαν τη γρήγορη X(M;)5, αλλά κάτι
πιο σβέλτο και σπορτίφ, που πιστεύω ότι θα ?χει ιδιαίτερη απήχηση. Mε «μείον» λοιπόν τις
επιδόσεις, το Pajero είναι υπεράριστο, ό,τι πρέπει για να κυκλοφορείς στο χάος της Aθήνας
απομονωμένος κατά το δυνατόν, εκπέμποντας σεβασμό και δέος σε ταρίφες και διάφορους
«σαχλαμπούχλες», που κάνουν σφήνες με τα ποικιλώνυμα GTi τους. Tο νέο Range Rover,
είπατε; Aριστούργημα φαίνεται, αλλά μιλάμε για τα διπλά λεφτά, κυριολεκτικά. Mε τόσα
παίρνεις συν ένα αμάξι παραπάνω, και όχι οποιοδήποτε, κάτι σαν τη νέα Lancia, την
εκκεντρική Thesis, ας πούμε, που έφθασε αυτές τις ημέρες στη χώρα μας. Mάλιστα, ξεχωριστή
και σνομπ, παρότι όχι και τόσο τέλεια σαν τα χιλιάδες πανομοιότυπα «520» και «E» που
κυκλοφορούν τριγύρω μας. Mιλώντας για εκκεντρικότητα, έτυχε να δω «λάιβ» το νέο μυστήριο
«μεγάλο της Renault», και μπορώ να πω μάλιστα ότι αν θες να είσαι ο Lakis Gavalas της
διπλανής γκαραζόπορτας, το Vel Satis ή όπως αλλιώς το λένε σου κάνει ένα κορμί μούρλια.
Προσωπικά, νομίζω ότι το χάλασαν λιγάκι στο μπροστινό μέρος, όπου, κ. Mανιατόπουλε, αν
του ?διναν τη φόρμα του Avantime ή του νέου Espace, όλα θα ?ταν πολύ πιο αρμονικά. Στην
περίπτωσή του, πάντως, δεν κοστίζει και τόσο πολύ το να ξεχωρίζεις.
Eνίοτε, όμως, είναι μια χαρά και το να μην ξεχωρίζεις καθόλου και από κανένα, αλλά να
?σαι αλλιώτικος από μέσα και χωρίς να σου φαίνεται. Έμεινα έκπληκτος απ? τη μεταμόρφωση
μιας κλασικής, βαριάς «520» με αυτόματα κιβώτια και τα σχετικά, η οποία ευεργετήθηκε με
το γνωστό ήδη σε πολλούς turbo kit της Schnitzer. ¶λλο αυτοκίνητο! Σαν να οδηγήσεις την
Kappa φτιαγμένη στο Mόναχο. Έχει τα γκάζια που θες, όποτε τα θες, κι αν δεν τα θες, δεν
πειράζει καθόλου, κυκλοφόρα το σαν λιμουζίνα. Mπράβο στο Schnitzer και χαρά σ? αυτούς που
θα τους το βάλουνε? Eπ? ευκαιρία να καταγγείλω τη σύγχρονη, όπως λένε, τάση της
αυτοκινητοβιομηχανίας να εγκαταλείψει την τεχνική του turbo λόγω των νέων περιορισμών στη
ρύπανση που επιβάλλει η αμερικανική νομοθεσία. Φονιάδες των μηχανών, Aμερικάνοι! Aπ? τη
μια μας λούζετε με πυρηνικά απόβλητα και βόμβες πλουτωνίου και απ? την άλλη μας κόβετε
και τα γκάζια! Bρε Mπιν Λάντεν, τι να κάνω που απ? τα διακόσια δεν πάω παραπάνω! Aν μ?
αυτές τις ανοησίες που κάνουν δώσουν τη χαριστική βολή και στην Porsche Turbo, τότε όλοι,
απ? τους μεγαλοκαπιταλιστές που τις κυκλοφορούν έως τα φτωχαδάκια με τα κίτρινα «Punto
turbo», θα ξεσηκωθούμε άπαντες εναντίον τους._ Θ. A.