4 troxoi website home 4 troxoi forum

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 4ΤΡΟΧΟΙ

Παγκόσμιο Πρωτάθλημα F1, GP Iσπανίας & Aυστρίας, 5ος & 6ος Γύρος

Aτόπημα!

Χωρίς αντίπαλο, οι «κόκκινοι» κατόρθωσαν, με μια αλαζονική και αντίθετη με το περί
δικαίου αίσθημα επιλογή, να χάσουν περισσότερα απ? όσα κέρδισαν.

Κείμενο: Τάκης Πουρναράκης
Φωτογραφίες: Reporter Images

ΧPHΣIMOΠOIΩNTAΣ κάποιος τη συλλογιστική των μαθηματικών του? χάους, θα κατέληγε στο εξής
συμπέρασμα, ότι η απουσία του Χάκινεν έχει δημιουργήσει στη Ferrari περισσότερα
προβλήματα απ? ό,τι η παρουσία του. Από πέρυσι οι «κόκκινοι» ακολουθούν ένα μοναχικό,
ανηφορικό δρόμο γεμάτο δάφνες αλλά άδειο από διεκδικητές. Και εκεί ακριβώς βρίσκεται το
θέμα, καθώς είναι προτιμότερο, κατά την άποψή μας, να είσαι διεκδικητής ενός αμφίρροπου
πρωταθλήματος που όλοι παρακολουθούν, παρά αδιαφιλονίκητος κυρίαρχος σε ένα πρωτάθλημα με
το οποίο ουδείς ασχολείται. Ο Σουμάχερ έχει κερδίσει τους πέντε από τους έξι φετινούς
αγώνες (σ.σ.: τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, δεν έχει διεξαχθεί το GP του
Μονακό), και αυτό είναι βαρετό ακόμη και για τους ένθερμους υποστηρικτές του. Όλοι
λαχταρούν να βρεθεί κάποιος να στριμώξει το Γερμανό, να αμφισβητήσει την κυριαρχία του,
να του πάρει μια νίκη στα ίσα ή και να τον κάνει να ιδρώσει, «να τα δώσει όλα», για να
ανέβει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου. Αυτή η «ατσαλάκωτη» κυριαρχία, αυτή η μόνιμη και
προβλέψιμη παρουσία στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου κάνει κακό και στο Σουμάχερ και στη
Ferrari και στη Formula 1 γενικότερα. Είναι θεμιτό, κατά την άποψή μας, να διαφυλάσσει
μια ομάδα τα συμφέροντά της «απαγορεύοντας» στους πιλότους της να κοντράρονται. Και κοινή
πρακτική, βέβαια. Αλλά η προκλητική αδιαφορία τους για τα συναισθήματα των οπαδών τους
(σ.σ.: αδυνατούμε να φανταστούμε ότι δεν περίμεναν τέτοιες αντιδράσεις, αφού έπραξαν
συνειδητά) δείχνει ότι το μονοπάτι της αλαζονίας τούς οδήγησε στην ύβρι. Αναμενόμενη
βέβαια η συμπεριφορά των «κόκκινων», καθώς κάθε ώρα που ασχολούνται με τη βελτίωση της
αγωνιστικής τους παρουσίας είναι μια ώρα χαμένης επαφής με τα? εγκόσμια. Και η διαφορά
τους από τους υπολοίπους δύσκολα μας επιτρέπει να φανταστούμε ότι αφήνουν έστω και μία
ώρα να πάει χαμένη. Από τα χρόνια τα παλιά, την ύβρι ακολουθεί η τίσις, που δε θα έρθει
βέβαια από την τιμωρία (;) της FIA, αλλά από την απαξίωση εκατομμυρίων «τιφόζι» σε όλο
τον κόσμο._ T. Π.



GP ΙΣΠANIAΣ, 5ος Γύρος

Ο βασιλιάς είμαι εγώ?

? δήλωσε ο Σουμάχερ για την απόδοσή του, και η Aυτού Μεγαλειότης, Χουάν Κάρλος, έσπευσε
να του απονείμει τα εύσημα!

Η EΞEΛIΞH του αγώνα δεν αντέχει τη σοβαρή κριτική, καθώς από τη μια διεξήχθη σε μια πίστα
που όλοι γνώριζαν άριστα από τις χειμερινές δοκιμές και από την άλλη όλοι προδίκαζαν την
κυριαρχία Ferrari-Bridgestone. Όπερ και εγένετο, και μάλιστα με «βαρετή» διαφορά από τους
υπολοίπους. Η υπεροχή των ελαστικών της Bridgestone στη συγκεκριμένη πίστα βοήθησε και
τις Sauber, Αrrows να τερματίσουν στους βαθμούς. Μετά το τέλος του αγώνα, κάποιοι από το
στρατόπεδο της Michelin παραδέχτηκαν ότι, φοβούμενοι τη φθορά, είχαν επιλέξει εσφαλμένα
πιο σκληρές γόμες απ? ό,τι τελικά χρειάζονταν. Πάντως, ο τεχνικός διευθυντής της
Michelin, Πιερ Ντιπασκιέ, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό μας Formula 1 (σ.σ.:
διαβάστε τη διπλή συνέντευξη, όπου ο Ντιπασκιέ απαντά στις ίδιες ερωτήσεις με τον τεχνικό
διευθυντή της Bridgestone), έδωσε μια άλλη διάσταση: «Μην προσπαθείτε να αιτιολογήσετε
τις διαφορές ψάχνοντας στα λάστιχα. Η Ferrari F2002 είναι σε δική της κλάση, πολύ μπροστά
από τις FW24».

Έμειναν δύο Ferrari
Το κανονικό μονοθέσιο του Σουμάχερ έμεινε από υδραυλικά στον τελευταίο γύρο, στην πρωινή
προθέρμανση, και ο Γερμανός αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει στον αγώνα το εφεδρικό. Το
μονοθέσιο του Mπαρικέλο δεν έπαιρνε την πρώτη στην εκκίνηση του αναγνωριστικού γύρου,
λόγω βραχυκυκλώματος στις ηλεκτρικές επαφές.

Θα είμαι στη δεκάδα αύριο?
? προανήγγειλε την Παρασκευή ο Χ.Χ. Φρέντσεν. Το ?πε και το ?κανε ο Γερμανός την επόμενη
μέρα. Oλοκλήρωσε τη σπουδαία εμφάνισή του, προσφέροντας την Κυριακή τον πρώτο φετινό
βαθμό στην Arrows.

Παραλίγο?
Aπό λάθος δόθηκε σήμα στο Μοντόγια να φύγει, προτού ολοκληρωθεί ο ανεφοδιασμός. O
Κολομβιανός ξεκίνησε και ο αναπόφευκτος τραυματισμός του τεχνικού ήταν, ίσως, το
μικρότερο δυνατό κακό. Δε θέλουμε να υποθέσουμε τι θα είχε συμβεί, αν έσπαζε και η αντλία
καυσίμων.


Πριονωτά είναι τα νέα barge board των Ferrari στο κάτω μέρος τους, σε μια προσπάθεια
μείωσης των στροβιλισμών στο συγκεκριμένο σημείο.

PIT STOP
? Καλεσμένος της Ferrari, ο Aλέν Προστ εμφανίστηκε στα πάντοκ πρώτη φορά μετά τη
χρεοκοπία της ομάδας του.
? Χορηγό για το καπέλο του ψάχνει ο Νίκι Λάουντα, καθώς το ―εικοσιπενταετές― συμβόλαιό
του με την Parmalat έληξε.
? Αγώνα καρτ για τους τηλεσχολιαστές οργάνωσε η Bridgestone στη Βαρκελώνη. Η ομάδα των
«Latinos», που απαρτιζόταν από Έλληνες και Κολομβιανούς, κατετάγη δεύτερη στις δοκιμές
και πέμπτη στον αγώνα. Νικητές οι Γερμανοί, που είχαν στην ομάδα τους και το δοκιμαστή
της Jaguar, Αντρέ Λότερερ.
? Σε? κόπωση οφείλεται η αστοχία της πίσω πτέρυγας του Ράικονεν (φωτ.). Όπως δήλωσαν απ?
την ομάδα, είχε «βάλει» περισσότερα από τα προβλεπόμενα χιλιόμετρα. Λογικό που ο
Ράικονεν, στο τέλος της ευθείας, πέτυχε με σπασμένη πτέρυγα την υψηλότερη τελική της
ημέρας (324 χλμ.). Δυσνόητο το πώς κατάφερε να φρενάρει και να κρατηθεί στην πίστα ο
Φινλανδός.
? Αποσύρθηκαν από τον αγώνα οι Minardi για λόγους ασφαλείας, καθώς έσπασε δύο φορές η
μπροστινή πτέρυγα και μία φορά η πίσω στα μονοθέσια των Γιονγκ, Βέμπερ.
? Απίστευτη μάχη πτέρυγα με πτέρυγα στους δέκα τελευταίους γύρους του σαββατιάτικου αγώνα
της F3000 ανάμεσα στον Παντάνο και τον Μπουρντέ. Ο Γάλλος οδηγούσε την κούρσα, ο Ιταλός
τον «ακουμπούσε» σε κάθε στροφή και στον τελευταίο γύρο, τρεις στροφές πριν από το τέλος,
ο Μπουρντέ έκανε λάθος στα φρένα, βγήκε στην είσοδο της στροφής και έχασε τη νίκη.



GP AYΣTPIAΣ, 6ος Γύρος

Mεγάλος ο Μπάρι, μικρούλης ο Τοντ?

Kάπως έτσι ήταν ο τίτλος της Gazzetta dello Sport την επόμενη μέρα, και σε αντίστοιχους?
τόνους κινήθηκαν τα πρωτοσέλιδα του Τύπου σε όλο τον κόσμο!

«Η FERRARI τα κατέστρεψε όλα», ήταν ένας ακόμη τίτλος στη μεγαλύτερη ιταλική αθλητική
εφημερίδα. Η άλλη μεγάλη ιταλική εφημερίδα, η Corierra de la Serra, αποκάλυπτε: «Ο
Ρούμπενς πληρώνεται για να χάνει». Στη Γερμανία η Bild αναρωτιόταν: «Σουμάχερ, το
χρειαζόσουν αυτό;» στη Γαλλία η Equipe έδειξε «κόκκινη κάρτα» στη Ferrari, στη Βρετανία
οι Times χαρακτήρισαν το Σουμάχερ «τον πιο κυνικό χειραγωγό όλων τον εποχών», η Guardian
έκανε λόγο για «καταστροφικό λάθος», στη Mirror το προχώρησαν ακόμη παραπέρα προβλέποντας
«το τέλος της Formula 1», η φυλλάδα SUN τόνιζε ότι «η Formula 1 πέθανε από ντροπή» και η
Telegraph ότι «έχασε η Formula 1». Ο πιο ευρηματικός, ίσως, τίτλος ήταν αυτός της
αυστριακής Klein Zetoung: «Formula Farsa». Φυσικά, όποιος είχε παρακολουθήσει τη
συνέντευξη Τύπου μετά τον αγώνα λίγο πολύ περίμενε μια τέτοια κατακραυγή την επόμενη
μέρα. Σημειώστε ότι, μόλις έσβησαν οι κάμερες, οι δημοσιογράφοι όρμησαν να κατασπαράξουν
τους δύο πιλότους, σε σημείο που ο Μπαρικέλο αναγκάστηκε να πει: «Λυπάμαι πολύ γι? αυτό
που κάνετε». Ο Μοντόγια έσπευσε να υπερασπιστεί τους συναδέλφους του, λέγοντας ότι και
αυτός το ίδιο ακριβώς θα έπραττε σε αντίστοιχη περίπτωση, αλλιώς την επόμενη μέρα θα
έψαχνε για δουλειά.
Από τις ερωτήσεις που διατυπώθηκαν, οι πιο «βαριές» ήταν: «Αξίζει για σένα, Μίκαελ, τώρα
το πρωτάθλημα;» και «Θέλεις να κατακτήσεις τον τίτλο του καλύτερου πιλότου ή του πιλότου
με το καλύτερο συμβόλαιο;» Aυτά τόλμησαν να ρωτήσουν οι συνάδελφοι, χωρίς βέβαια να
πάρουν απάντηση?
Αργότερα, στα πάντοκ, ο Σουμάχερ επέμενε ότι αυτό δεν έβλαψε την εικόνα της Formula 1,
τονίζοντας ότι αποτελεί κοινή πρακτική όλων των ομάδων, και οι Τοντ, Μπρον δήλωναν
έτοιμοι να το επαναλάβουν όποτε χρειαστεί.


Καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς
Εκτιμούμε τη σιωπή των Ρον Ντένις, Φρανκ Ουίλιαμς. Μας ενόχλησε, όμως, ο Πάτρικ Χεντ με
την «παρθένα» εικόνα, που χαρακτήρισε «αηδιαστική και κυνική» την τακτική των Ferrari.
Μέχρι και ο Χιλ, ακούγοντας τις δηλώσεις του, εξανέστη και δήλωσε ότι ο Χεντ ξέχασε
εύκολα την εποχή που τον διέταζε να αφήνει τον Προστ να περνά. Και φυσικά, ξέχασε το ?97,
στη Χερέθ, την εντολή που έδωσε στο Βιλνέβ να «κόψει», για να αφήσει το Χάκινεν να
κερδίσει εξοφλώντας, όπως είπε μετέπειτα, κάποιο «γραμμάτιο». Στο ίδιο μήκος κύματος και
ο Μπέργκερ, που βγήκε να «καταγγείλει», νομίζοντας ότι, επειδή έχουν περάσει πολλά χρόνια
από το ?91, θα είχε ξεχαστεί ότι ο Σένα τον άφησε να πάρει τη νίκη στην Ιαπωνία.

Μαθαίνει από τα λάθη του
Με συνετή προσέγγιση, ο Mοντόγια κατάφερε όχι μόνο να επιβιώσει στην πρώτη στροφή (φωτ.),
αλλά κρατώντας την εσωτερική να ανακτήσει και τις θέσεις που είχε χάσει πρόσκαιρα.
Επιλέγοντας τη σκληρή γόμα, ο Κολομβιανός μπόρεσε να βγάλει όλο τον αγώνα με τα ίδια
λάστιχα και ορθή στρατηγική, και με τη? βοήθεια του αυτοκινήτου ασφαλείας τερμάτισε
τρίτος ή ―αν προτιμάτε― πρώτος από τους υπολοίπους.

«Θυμήθηκα τι είναι αγώνας»
Τάδε έφη ο Ζακ Βιλνέβ, αναφερόμενος στις μάχες που έδωσε και στις προσπεράσεις που έκανε
προσπαθώντας να ανέβει. Σημειώστε ότι στην προσπάθεια του Καναδού συντέλεσε το γεγονός
ότι ήταν σε τακτική ενός πιτ στοπ παραπάνω, άρα πιο ελαφρύς από καύσιμα.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο?
Χωρίς σοβαρό τραυματισμό γλίτωσαν οι Χάιντφελντ και Σάτο. Ο Χάιντφελντ προστατεύτηκε και
λόγω της ενίσχυσης ―από φέτος― της δομής του πίσω μέρους, ενώ το γεγονός ότι ο Τακούμα
Σάτο δεν τραυματίστηκε σοβαρά στα πόδια, οφείλεται στην αξιοποίηση των συμπερασμάτων που
έβγαλαν οι άνθρωποι της FIA από τα ατυχήματα των Πανίς (Καναδάς ?97) και Σουμάχερ (Αγγλία
?99), όπου και οι δύο πιλότοι είχαν τραυματιστεί σοβαρά στα πόδια. Από τότε ενισχύθηκε
σημαντικά και έγινε πιο ευρύχωρη η περιοχή γύρω από τα πόδια των πιλότων.


ΡIT STOP

? Ασυνήθιστη και εντελώς επίπεδη η εμπρός πτέρυγα που παρουσίασαν στην Αυστρία οι
Williams.
? Κόνι και Κόρα. Ραλφ ή Χουάν Πάμπλο (φωτ.);
? Δύο μέρες μετά τον αγώνα, ο Σουμάχερ βραβεύτηκε στο Μονακό ως ο «sportsman» της
χρονιάς.
? Σάλο, Βιλνέβ και Κούλθαρντ έμεναν σε τροχόσπιτα που είχαν παρκάρει, και οι δύο στον
ίδιο χώρο, κοντά στην πίστα.
? Kατά τη διάρκεια του τριημέρου του αυστριακού GP, στην Ισπανία, ο μικρός γιος του
Λάουντα, Ματίας, εκκίνησε στον πρώτο του αγώνα (Formula Nissan) και ο μεγάλος γιος του,
Λούκα, ήταν δίπλα του στο ρόλο του μάνατζερ. Ο Νίκι επέμενε ότι το μυαλό του το είχε στην
Jaguar.
? Γερμανική εισβολή στην Αυστρία, καθώς χιλιάδες Γερμανοί κατέβηκαν για να χειροκροτήσουν
τους αδελφούς Σουμάχερ. Μάλιστα, κάποιος έλυσε το δίλημμα «Μίκαελ ή Ραλφ» βάφοντας το
τροχόσπιτό του στα χρώματα και των δύο.
? Η νίκη στην Αυστρία ήταν η μόνη που έλειπε από το παλμαρέ του Μίκαελ Σουμάχερ. Σύμφωνα
με τον ίδιο, ακόμη λείπει?
? Μια απολαυστική κοινή συνέντευξη με σημείο αναφοράς την καταγωγή τους παραχώρησαν οι
Λάουντα, Μπέργκερ.