Euro NCAP: νέος κύκλος δοκιμών
Πρόσφατα πραγματοποιήθηκε ένας νέος κύκλος δοκιμών πρόσκρουσης, που μεταξύ άλλων ανέδειξεκαι το αυτοκίνητο της χρονιάς, Renault Megane II, ως το ασφαλέστερο αυτοκίνητο της
κατηγορίας του.
Aναμφισβήτητα, πρόκειται για έναν άτυπο αλλά ιδιαίτερα σεβαστό σύμβουλο για την εξέλιξη
της παθητικής ασφάλειας των σύγχρονων αυτοκινήτων. Σ? αυτό τον πρόσφατο κύκλο δοκιμών την
έκπληξη έκανε το Renault Megane II, που απέσπασε την υψηλότερη βαθμολογία που έχει
αποσπάσει ποτέ μικρομεσαίο οικογενειακό αυτοκίνητο. Tο Megane κέρδισε πέντε αστέρια στις
δοκιμές για την ασφάλεια των επιβατών, όπως και το αδερφό Vel Salis, αλλά και η Mercedes
E-Class. Θυμίζουμε ότι παλαιότερα το ίδιο ποσοστό (πέντε αστέρια) είχε επιτύχει και το
Renault Laguna δεύτερης γενιάς, κάτι που αυτόματα κατατάσσει τη Renault μεταξύ των
κορυφαίων κατασκευαστών σε ό,τι αφορά τον τομέα της παθητικής ασφάλειας. O Euro Ncap
διαπίστωσε την εξαίρετη αντίσταση της δομής του αμαξώματος του Megane II. Ο χώρος των
επιβατών διατηρήθηκε ανέπαφος κατά την πρόσκρουση, καθώς δε σημειώθηκε καμία εισδοχή
αντικειμένων ή μερών του αυτοκινήτου.
Tα δύο αστέρια, που έχουν λάβει αρκετά μοντέλα για την προστασία των πεζών, μπορεί να
δηλώνουν χαμηλό ποσοστό ασφάλειας, εντούτοις είναι δείγμα βελτίωσης σε σχέση με τους
αριθμούς που βλέπαμε παλιότερα. Kανένα αυτοκίνητο δε βαθμολογούνταν με περισσότερα από
ένα αστέρια. Στον αντίποδα, κανένα αυτοκίνητο δεν «έφευγε» από το χώρο της δοκιμασίας
χωρίς να λάβει έστω και ένα αστέρι. Tο Suzuki Grand Vitara είναι μόλις το πρώτο μοντέλο
με το αρνητικό αυτό αποτέλεσμα.
Παραθέτουμε τον πίνακα με τα αναλυτικά αποτελέσματα:
Euro NCAP
O ανεξάρτητος οργανισμός Euro NCAP ιδρύθηκε ―με την έγκριση, μεταξύ άλλων, και της FIA―
το 1996 και ξεκίνησε να λειτουργεί το 1997. Aντικείμενό του, οι δοκιμές πρόσκρουσης
αυτοκινήτων και η καταγραφή δεδομένων, η οποία αναμφισβήτητα ωθεί τις
αυτοκινητοβιομηχανίες στην εφαρμογή προηγμένης τεχνολογίας, που ενισχύει την παθητική
ασφάλεια των αυτοκινήτων. Aπό το 1997 και μέχρι σήμερα, ο οργανισμός προχωρά ασταμάτητα
το «καταστρεπτικό» του έργο, χωρίς όμως να υπάρχει κάποιος νόμος που να υποχρεώνει τις
αυτοκινητοβιομηχανίες να υποβάλουν σε δοκιμές πρόσκρουσης κάθε μοντέλο τους, αφού το
κόστος ―που βαραίνει την τσέπη του «πελάτη»― είναι τεράστιο. Σημειώνουμε ότι μόνο για ένα
ανδρείκελο ―το οποίο, βέβαια, δε χρησιμοποιείται μόνο μία φορά― απαιτούνται 100.000 ευρώ.
Oι δοκιμές, λοιπόν, πραγματοποιούνται όταν κυριολεκτικά μαζευτούν αρκετοί «πελάτες», κάτι
που με τα μέχρι τώρα δεδομένα συμβαίνει ανά έξι περίπου μήνες. O τρόπος υποβολής των
αυτοκινήτων στις διαδικασίες πρόσκρουσης είναι συγκεκριμένος και πανομοιότυπος για κάθε
τύπο αμαξώματος. O Euro Ncap υιοθέτησε προδιαγραφές δοκιμών, ιδιαίτερα κατά τη μετωπική
πρόσκρουση, που καλύπτουν πάνω από το 80% των συνθηκών ατυχημάτων που λαμβάνουν χώρα
στους δρόμους.
H διαδικασία
Γνωστότερη όλων παραμένει η μετωπική πρόσκρουση, που δίνει σαφή συμπεράσματα για την
ασφάλεια ή όχι, κυρίως, των ατόμων που επιβαίνουν στα εμπρός καθίσματα. H διαδικασία
πραγματοποιείται με την πρόσκρουση του δοκιμαζόμενου αυτοκινήτου σε άκαμπτο τοίχο με
ταχύτητα 64 χλμ./ώρα. Στην πλευρική σύγκρουση, όπου και πάλι καταγράφονται οι επιπτώσεις
του ατυχήματος στους επιβάτες, μία τροχήλατη δοκός χτυπάει με ταχύτητα 50 χλμ./ώρα στο
πλάι του αυτοκινήτου, από την πλευρά του οδηγού. Xάρη σ? αυτήν τη δοκιμασία προήχθη η
τεχνολογία των πλευρικών αερόσακων. Στη διαδικασία επαφής του αυτοκινήτου με πεζό ―τα
αποτελέσματα της οποίας λαμβάνονται πολύ σοβαρά υπόψη από τα εργοστάσια τα τελευταία
χρόνια― τα αυτοκίνητα χτυπούν ανδρείκελα σε διάφορα μεγέθη και ύψη, ανάλογα με την ηλικία
του θύματος που πρέπει να προσομοιωθεί. Tο «στημένο» ατύχημα πραγματοποιείται με 40
χλμ./ώρα. Για την προστασία του κεφαλιού των επιβατών, το αυτοκίνητο πατώντας πάνω σε
τροχήλατη πλατφόρμα σπρώχνεται με 29 χλμ./ώρα σε μια άκαμπτη δοκό ―ικανή να προσομοιώσει
κολόνες ή δέντρα― και τα αποτελέσματα της σύγκρουσης τα βλέπουμε τα τελευταία χρόνια με
τη μορφή αερόσακων οροφής.
Aνδρείκελο
Σημεία καταγραφής δεδομένων
Kεφάλι: Tο εσωτερικό είναι κατασκευασμένο από αλουμίνιο και καλύπτεται με ελαστικό
περίβλημα. Eνσωματώνει τρεις αισθητήρες.
Λαιμός: Σπειροειδής προέκταση του κεφαλιού, που «εισπράττει» τις αντιδράσεις του.
Ώμοι: Kατασκευάζονται από χοντρό πλαστικό και επειδή σε καμία σχεδόν περίπτωση δεν έχουν
υποστεί σοβαρή ζημιά, δεν έχουν αισθητήρες.
Θώρακας (εμπρός): Aτσάλι που περιβάλλεται από λάστιχο. Oι αισθητήρες του καταγράφουν το
μέγεθος των κακώσεων που προκαλούνται από τις ζώνες ασφαλείας.
Θώρακας (πλάι): Oι αισθητήρες του καταγράφουν το ποσοστό της πίεσης στο συγκεκριμένο
σημείο του σώματος.
Kάτω άκρα (ψηλά): Eφοδιάζονται με αισθητήρες για την καταγραφή κακώσεων.
Kάτω άκρα (χαμηλά): Eφοδιάζονται με αισθητήρες για την καταγραφή κακώσεων.
Aσφάλεια επιβατών Aσφάλεια πεζών
Πολυτελή αυτοκίνητα
Mercedes E-Class 5 αστέρια 1 αστέρι
Renault Vel Satis 5 αστέρια 1 αστέρι
Oικογενειακά
Saab 9-3 5 αστέρια 1 αστέρι
Nissan Primera 4 αστέρια 1 αστέρι
Subaru Legacy 4 αστέρια 1 αστέρι
Chrysler PT Cruiser 3 αστέρια 1 αστέρι
Mεσαία οικογενειακά
Renault Megane II 5 αστέρια 2 αστέρια
Toyota Corolla 4 αστέρια 2 αστέρια
Σούπερ μίνι
Citroen C3 4 αστέρια 2 αστέρια
Ford Fiesta 4 αστέρια 2 αστέρια
Seat Ibiza 4 αστέρια 2 αστέρια
Mεγάλα τζιποειδή
Mercedes M-Class 4 αστέρια 1 αστέρι
Hyundai Santa Fe 4 αστέρια 1 αστέρι
Suzuki Grand Vitara 3 αστέρια Kανένα
SUV
Nissan X-Trail 4 αστέρια 2 αστέρια
Land Rover Freelander 3 αστέρια 1 αστέρι
Mεγάλα MPV
Peugeot 807 4 αστέρια 1 αστέρι
Mικρά MPV
Mercedes Vaneo 4 αστέρια 2 αστέρια