In memoriam - Δημήτρης Kολιοπάνος
Το τελευταίο ταξίδιO Δημήτρης δεν είναι πλέον μαζί μας! Το Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2003, στο Pάλι EΛΠA, η
οικογένεια των ελληνικών αγώνων, αλλά και γενικότερα η ελληνική κοινωνία, θρηνεί τον
άδικο χαμό ενός ξεχωριστού μέλους της...
ΜE τον πιο τραγικό και άδικο τρόπο, ο 25χρονος Δημήτρης έφυγε από τη ζωή κάνοντας αυτό
που αγαπούσε περισσότερο, συμμετέχοντας σε αγώνες αυτοκινήτου, και μάλιστα σε επίπεδο
πρωταθλήματος.
Ξεκίνησε τους αγώνες σε μικρή ηλικία, το 1997, με Νissan Micra, συμμετέχοντας με
επιτυχία στο αντίστοιχο «challenge», όπου κατάφερε να ξεχωρίσει αμέσως τόσο με το ταλέντο
του όσο κυρίως με τη συμπεριφορά του. Παράλληλα, σπούδαζε πολιτικός μηχανικός! Τον
περασμένο χρόνο, ολοκλήρωσε τις σπουδές του και ετοιμαζόταν για μια λαμπρή σταδιοδρομία
και σε επαγγελματικό επίπεδο, επιλέγοντας μάλιστα να ζήσει στη γενέτειρά του, την ¶ρτα.
Στο χώρο των αγώνων, διακρίθηκε πίσω από το τιμόνι διάφορων Nissan Micra, ενώ φέτος
αποφάσισε να αναβαθμίσει την παρουσία του, συμμετέχοντας με ένα ανταγωνιστικό Toyota
Yaris σε όλο το Mικτό Πρωτάθλημα. Μέχρι το μοιραίο ΕΛΠΑ, όλα έδειχναν ότι οι διακρίσεις
για το Δημήτρη δεν αποτελούσαν όνειρο μακρινό, πάντα με βάση το ταλέντο και τον τρόπο
σκέψης του, και βέβαια χωρίς ποτέ να εκμεταλλεύεται, έστω και... ανώδυνα, τη δύναμη του
ονόματός του. Όπλο του ήταν η αγωγή του, αποτέλεσμα του τρόπου που τον μεγάλωσαν οι
γονείς του. Πάντα με το χαμόγελο στα χείλη, χάρη στο χαρακτηριστικό χιούμορ και στην
ευγένειά του, έγινε αμέσως αγαπητός από όλους όσοι εμπλέκονται στους αγώνες, και βέβαια
οι επιτυχίες του με Nissan Μicra ή με Toyota Yaris ουδέποτε επηρέασαν τη συμπεριφορά του,
κάτι που πιστοποιούσε σε κάθε ευκαιρία και το διαφορετικό τρόπο σκέψης του. «Σπόρτσμαν»
και νεαρός «τζέντλεμαν» στο 100%, είχε τον τρόπο να ξεχωρίζει και να κρατάει τα θετικά
από το περιβάλλον του χώρου, έχοντας δίπλα του σημαντικούς ανθρώπους και αθλητές, όπως ο
μέντοράς του Σωτήρης Σκαλτσάς.
Όσοι τον γνωρίσαμε και τον συναναστραφήκαμε είναι πολύ δύσκολο να πιστέψουμε ότι ο
Δημήτρης δεν είναι πια μαζί μας. Θα μείνει για πάντα στη μνήμη μας το χαμόγελό του, κατά
τη διάρκεια του τεχνικού ελέγχου του μοιραίου Ράλι ΕΛΠΑ, ενώ φορούσε τα χαρακτηριστικά
γυαλιά ηλίου. Διαφήμιζε το νέο του κράνος με καμάρι και περίμενε με ανυπομονησία τη
στιγμή που θα έμπαινε στο αγωνιστικό του αυτοκίνητο (σ.σ.: για τις προδιαγραφές ασφαλείας
του συγκεκριμένου Yaris καυχιόταν τον περασμένο χρόνο ο οδηγός του και άνθρωπός μας Nίκος
Tσάδαρης), ώστε καταρχήν να διασκεδάσει, αξιοποιώντας και το ταλέντο του καταπληκτικού
του συνοδηγού Φάνη Xασιώτη. Ποτέ δεν έψαχνε για αποδείξεις, ενώ μισούσε τις δικαιολογίες.
¶λλωστε, ποτέ δε δίσταζε να μιλήσει για όλα, ανά πάσα στιγμή. Ίδιος παρέμενε νικητής ή
όχι και είχε τον τρόπο του, ώστε να αναλύει τις κακές στιγμές και να μαθαίνει από αυτές.
Πάντα ευγενής, σεμνός και συνεπής, αντιμετώπιζε ακόμα και την κριτική με συμπεριφορά
ανάλογη του ιδιαίτερα υψηλού επιπέδου που τον χαρακτήριζε. Tον γνωρίσαμε ακόμα καλύτερα,
όταν βοήθησε το περιοδικό μας για την υλοποίηση μιας ιδέας που απαιτούσε... ειλικρίνεια
και κόπο. Ήταν ένα από τα νέα παιδιά που χαιρόμαστε να παρακολουθούμε μέσα και έξω από το
μπάκετ, αφού πραγματοποιούσε το δικό του και το δικό μας όνειρο.
Τελευταία εικόνα, τα βουρκωμένα μάτια των συναθλητών του, των μελών της ομάδας του και
των φίλων του, που δεν μπορούν να πιστέψουν αυτό που συνέβη. Η αντίδρασή τους να πετάξουν
όλοι, μα όλοι κράνη και γάντια κατά τη διάρκεια του άτυχου αγώνα χωρίς δεύτερη σκέψη και
ενδοιασμούς, αλλά και η απόφαση των οργανωτών να διακόψουν τον αγώνα, αποδεικνύουν ακόμα
μια φορά την ευαισθησία που χαρακτηρίζει το χώρο, παρά τον έντονο συναγωνισμό την ώρα της
μάχης στις σκληρές και, ευτυχώς σπάνια, άδικες ειδικές διαδρομές.
Ακόμα και τώρα, μας είναι πολύ δύσκολο να πιστέψουμε ότι ο Δημήτρης δε θα είναι στον
επόμενο αγώνα του πρωταθλήματος.
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους δικούς του ανθρώπους, αλλά και στο χώρο των
ελληνικών αγώνων.
Δημήτρη, καλό ταξίδι..._ 4T