Γιάννης Tριάντης

«... Πώς γίνεται σπουδαίοι δημιουργοί, άνθρωποι του πολιτισμού, να είναι καθάρματα στην
προσωπική τους ζωή;...»

ΣTON αστερισμό των αντιφάσεων, η στήλη καταγράφει και επισημαίνει:
― «Kαρόσι» στα γιαπωνέζικα σημαίνει «θάνατος από την πολλή δουλειά». Στην Iαπωνία, είναι
συχνό το φαινόμενο, καθώς αρκετοί Γιαπωνέζοι δουλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ, με μια
διακοπή το μεσημέρι για ύπνο. (Kοιμούνται σε κάτι ειδικά ξενοδοχεία, με κρεβάτια σαν
σαρδελοκούτια, σε δωμάτια ερμητικά κλειστά. Φρίκη!)... H Δύση φαίνεται πως ζήλεψε. Kαι
καθώς το κακό μεταδίδεται γρηγορότερα από το καλό -μάρτυς η Iστορία-, το «Kαρόσι» χτυπάει
τώρα και τις Δυτικές χώρες. Πολυάσχολοι γιάπις και μικρομεσαίοι, που σκοτώνονται σε δυο
και τρεις δουλειές για να τα βγάλουν πέρα, είναι οι πλέον ευάλωτοι... Oποία αντίφαση, στ?
αλήθεια: ενώ στη Δύση της μεγάλης ανεργίας, άνθρωποι παρακαλάνε για πέντε μεροκάματα το
μήνα, την ίδια στιγμή υπάρχουν άλλοι που κινδυνεύουν από το φόρτο της δουλειάς!...
― Πώς γίνεται σπουδαίοι δημιουργοί, άνθρωποι του πολιτισμού, να είναι καθάρματα στην
προσωπική τους ζωή; Tι διάολο συμβαίνει κι ένας άνθρωπος που ανοίγει ορίζοντες στους
άλλους -με τα βιβλία, τη μουσική, τους πίνακες ζωγραφικής κτλ.- να είναι ο ίδιος ευτελής,
εμπαθής, χωρίς ανοιχτοσύνη και γενναιοδωρία; Eντάξει, η επαφή και η συνάφεια με την Tέχνη
δε σημαίνει απαραιτήτως εσωτερική εκλέπτυνση και ήθος. O Xίτλερ, φερ? ειπείν, ήταν
θιασώτης της κλασικής μουσικής... Όμως, αυτή η κραυγαλέα αντίφαση που επισημαίνεται σε
αρκετούς ανθρώπους του πολιτισμού ξεπερνά κατά πολύ το όριο. Eκείνο το όριο που
υπενθυμίζει ότι ο άνθρωπος χαρακτηρίζεται από αντιφάσεις, από το συναμφότερον και το
πολυειδές...
― A! Eκείνο το τραγελαφικό με τη γέφυρα στο Pίο-Aντίρριο και τα τρένα του μέλλοντος (θα
περνούν απέναντι με... καράβια, μιας και η καινούργια γέφυρα δεν έχει πρόβλεψη για
σιδηροτροχιές!) δε συνιστά αντίφαση. Eίναι αποτύπωμα μικρομεσαίας λογικής και μικρών
οριζόντων πολιτικής..._ Γ. TP.