Bαρόμετρο

«Bολευτικά» προνόμια

H Bουλή θα αγοράσει 300 αυτοκίνητα για τους βουλευτές της, ώστε να βολευτούν και να
καλύψουν τις μεταφορικές τους ανάγκες.

O Φεβρουάριος παρουσίασε πτωτικές τάσεις στην αγορά του αυτοκινήτου, της τάξης του 6%,
έναντι του αντίστοιχου μήνα του 2002, σε αντίθεση με την κατά 10% αύξηση των πωλήσεων του
Iανουαρίου.
Tις ίδιες αρνητικές τάσεις δείχνει και ο Mάρτιος, κάτι που επιβεβαιώνει ότι και η αγορά
του αυτοκινήτου ακολουθεί τις γενικές πτωτικές τάσεις της αγοράς.

Tον προηγούμενο μήνα, η Bουλή πέρασε μια απόφαση, την οποία, χωρίς να είμαι
συνταγματολόγος, θεωρώ καταρχήν αντισυνταγματική και οπωσδήποτε αντιδημοκρατική. Oι 300
εκπρόσωποι του λαού δέχθηκαν όλοι, χωρίς καμιά διαφωνία, μια απόφαση με την οποία η Bουλή
θα αγοράσει 300 αυτοκίνητα, που θα διαθέσει στους βουλευτές της, ώστε αυτοί να βολευτούν
και να καλύψουν τις μεταφορικές τους ανάγκες!
Kάθε βουλευτής έχει, βάσει της απόφασης του κ. Kακλαμάνη, το δικαίωμα να ενημερώσει τη
Bουλή για το αυτοκίνητο της προτίμησής του μέχρι 2.000 κ.εκ. (ποιος θα ζητήσει
μικρότερο;) και η Bουλή θα πάει να του το αγοράσει με το σύστημα της χρονομίσθωσης και θα
του το παραδώσει μέσα στους επόμενους ένα, δυο μήνες για χρήση μέχρι το τέλος της θητείας
του.
Yποθέτω ότι αν ένας βουλευτής δεν επανεκλεγεί, θα μπορεί να εξαγοράσει το αυτοκίνητό
«του» πληρώνοντας τη διαφορά που θα έχει μείνει από τη χρονομίσθωση! Oι υπόλοιποι που θα
επανεκλεγούν, υποθέτω, πάλι, ότι θα κάνουν το ίδιο όταν τελειώσει η περίοδος της τριετούς
ή τετραετούς χρονομίσθωσης, πληρώνοντας πλέον ένα εικονικό μόνο ποσό!
Θυμίζω ότι και στο παρελθόν η Bουλή είχε δώσει στα μέλη της το δικαίωμα να αγοράζουν
αυτοκίνητα χωρίς φόρους, κίνηση που είχε εισπράξει τότε πολλά αρνητικά σχόλια απ? όλους
τους πολίτες της χώρας, ασχέτως πολιτικής τοποθέτησης.
¶λλες «προνομιακές» μεταχειρίσεις που έχουν οι 300 αντιπρόσωποι του λαού (αλλά και τα
κόμματα) είναι, για παράδειγμα, δωρεάν θέσεις στην καταχρεωμένη μας Oλυμπιακή, είτε
ταξιδεύουν για κυβερνητικούς ή κομματικούς λόγους είτε για προσωπικούς, εκπτώσεις για τις
υπηρεσίες από κρατικούς οργανισμούς, όπως OTE, ΔEH, EYΔAΠ, που αφορούν τους λογαριασμούς
των πολιτικών τους γραφείων, και άλλα πολλά.
Πέστε μου όταν διαβάζετε αυτές τις γραμμές δεν αισθάνεστε ότι η Πολιτεία σας κοροϊδεύει;
Δε νιώθετε αδικημένος, που η χρονομίσθωση αυτοκινήτου με βάση νόμο που πέρασε από τη
Bουλή απαγορεύεται για τους ιδιώτες; Δε θα σας ανάψουν τα λαμπάκια όταν διαβάζετε στη
εφημερίδα σας ότι ο τάδε βουλευτής αρνήθηκε να υποβληθεί σε αλκοτέστ (διότι τα είχε
«τσούξει»), αλλά είναι υπεράνω των νόμων, ή όταν δείτε τον προπορευόμενό σας στα διόδια
να περνάει χωρίς να πληρώνει (σιγά και το ποσό) και όταν έρθει η σειρά σας και ρωτήσετε,
θα πάρετε την απάντηση «είναι βουλευτής»; Δε θα σας ανάψουν τρεις φορές τα λαμπάκια, όταν
έχετε ήδη επιβιβασθεί σε μια πτήση της OA η οποία καθυστερεί να φύγει, γιατί ένας
«τζαμπατζής» βουλευτής (ή και υπουργός) έχει αργήσει και έχει ειδοποιήσει το αεροπλάνο να
τον... περιμένει (μου έχει τύχει δύο φορές).
Aυτά είναι λίγα από τα πολλά κακά παραδείγματα που μας δίνουν οι 300 άνθρωποι που μας
εκπροσωπούν στη Bουλή. Kαι χρησιμοποιώ τον αριθμό 300, μέχρι που να διαπιστώσω αν
υπάρχουν μερικοί στους οποίους δε ταιριάζει η ταμπέλα του «βολευτή», διότι θα έχουν
αγνοήσει την προσφορά του προέδρου τους για το «τζαμπατζίδικο» αυτοκίνητο.
Eπειδή, λοιπόν, είμαστε πολίτες που ανήκουμε σε δημοκρατική χώρα, έχουμε δημοκρατική
συνείδηση και, υποτίθεται, δημοκρατικές διαδικασίες διακυβέρνησης, τα παραδείγματα αυτά
δείχνουν ότι υπάρχει από την ίδια τη Bουλή διαχωρισμός των πολιτών σε «κατηγορίες»
προνομιακές και μη, κάτι που πρέπει να μας ενοχλεί όλους.
Mια μεγάλη μερίδα πολιτών κάθονται στον καναπέ τους και ανέχονται, παρόλο που τους
ενοχλεί, την «κατηγοριοποίηση» αυτή αμαχητί. ¶λλοι, όμως, δεν μπορούν να τη χωνέψουν,
πράγμα που τους οδηγεί σε μια από τις δυο κατευθύνσεις: η πρώτη αφορά το άτομο και το
βάζει σε ανταγωνιστική τροχιά με το σκεπτικό: «Aν βολεύεται εκείνος, εγώ θα βρω τρόπο να
βολευτώ καλύτερα». H δεύτερη αφορά το σύνολο και είναι μια κατά μέτωπο καταπολέμηση της
«προνομιακής» κατηγοριοποίησης των πολιτών και της διαφθοράς.
Mε την πρώτη λύση, που είναι αυτή που διαλέγουν οι περισσότεροι, αρχίζει ένας φαύλος
κύκλος ανταγωνισμού «κάτω από το τραπέζι», πράγμα που πυροδοτεί και ενισχύει το φαινόμενο
της διαφθοράς και, εντέλει, καταλήγει εις βάρος των οποιωνδήποτε αναπτυξιακών στόχων έχει
ένα κράτος. H δεύτερη λύση απαιτεί κάποια δόση «ηρωισμού», διότι στην ουσία αυτός που θα
τη διαλέξει πρέπει να τα βάλει σχεδόν με το σύνολο.

H απλή λογική λέει ότι όλοι οι βουλευτές έπρεπε να αποτελούν ένα θετικό και σωστό
παράδειγμα για τους υπόλοιπους πολίτες της χώρας. Για να γίνει αυτό, εννοείται ότι οι
συγκεκριμένοι άνθρωποι θα έπρεπε να πληρώνονται ανάλογα με το ρόλο τους, ώστε να μη
χρειάζονται «προνομιακές» κινήσεις (ή δικαιολογίες) που καταλήγουν σε μη δημοκρατικές
διαφοροποιήσεις του ενός πολίτη από τον άλλο. Στην Eλλάδα, όμως, η Bουλή αντί να κοιτάει
προς αυτή την κατεύθυνση, δημιουργεί νέες «προνομιακές» διατάξεις για τους 300 της, με
τελευταίο παράδειγμα το «τζάμπα» αυτοκίνητο, λες και ένας βουλευτής το χρειάζεται
περισσότερο από τους υπόλοιπους πολίτες της χώρας.
Kαι σαν να μην έφτανε αυτό, με τις νέες συνταγματικές διατάξεις μετέτρεψε το ρόλο του
βουλευτή σε «επάγγελμα», απαγορεύοντάς του να εξασκεί άλλο, κάτι που είναι μαθηματικά
σίγουρο ότι θα δημιουργήσει τάσεις για πρόσθετες «προνομιακές» κινήσεις προς τους
«άνεργους» πλέον βουλευτές μας!
Nα δούμε, τουλάχιστον, αν η αίθουσα της Bουλής θα είναι πιο γεμάτη από δω και πέρα._ Π.
Λ.