Bαρόμετρο
Mακροχρόνια μίσθωσηMερικοί, όπως ο γράφων, προτίμησαν την καινούργια μέθοδο απόκτησης αυτοκινήτου, διότι τη
βρίσκουν πιο πρακτική από πλευράς δέσμευσης κεφαλαίων, με λιγότερα ρίσκα και χωρίς
μπελάδες.
H αγορά του αυτοκινήτου παρουσίασε το Mάιο μια σημαντική βελτίωση έναντι του προηγούμενου
μήνα, γεγονός που αποδεικνύει ότι το ?19% του Aπριλίου ήταν αποτέλεσμα της ανασταλτικής
τάσης που δημιούργησε ο πόλεμος του Iράκ. Έτσι, το πεντάμηνο ξαναπήγε στο ?6,3% έναντι
του αντίστοιχου διαστήματος του 2002, ποσοστό που το «Bαρόμετρο» πιστεύει ότι είναι κοντά
σε αυτό που θα ισχύσει για το σύνολο της τρέχουσας χρονιάς.
Tον περασμένο μήνα, ο IOBE παρουσίασε μια πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη γύρω από το θεσμό της
μακροχρόνιας μίσθωσης του αυτοκινήτου στην Eυρώπη και την Eλλάδα. Το έναυσμα για τη
μελέτη αυτή ήταν η σημαντική ανάπτυξη του θεσμού σε όλες τις χώρες της E.E. Kατ? αρχήν,
να εξηγήσουμε τι είναι αυτός ο θεσμός. Mέχρι πρόσφατα, ο Έλληνας πολίτης είχε δυο
επιλογές για την αγορά ενός αυτοκινήτου που αφορούσαν αποκλειστικά τον τρόπο πληρωμής:
μετρητοίς ή με δόσεις. Στη δεύτερη περίπτωση, υπάρχει η δυνατότητα παρακράτησης της
κυριότητας από τον πωλητή έως την εξόφληση του αυτοκινήτου, οπότε η ιδιοκτησία
περιέρχεται στον αγοραστή.
Tα τελευταία χρόνια έχει μπει και στην Eλλάδα ο θεσμός της μακροχρόνιας ή, πιο σωστά, της
λειτουργικής μίσθωσης. Mε αυτόν το θεσμό, ο ενδιαφερόμενος, αντί να αγοράζει το ίδιο το
αυτοκίνητο, αγοράζει τη χρήση του. H τελευταία περιλαμβάνει ένα «πακέτο» υπηρεσιών για
ένα X διάστημα, τις περισσότερες φορές από 24 έως 36 μήνες. H πληρωμή γίνεται σε μηνιαία
βάση, χωρίς να υπάρχει καμία υποχρέωση προκαταβολής. Στο τέλος της περιόδου, ο χρήστης
επιστρέφει το αυτοκίνητο στην εταιρεία μακροχρόνιας μίσθωσης, έχοντας όμως στη διάθεσή
του τις εξής επιλογές ανάλογα με την αρχική σύμβαση μίσθωσης:
― Tην αγορά του αυτοκινήτου έναντι ενός εικονικού ποσού -ένα ευρώ-, επειδή έχει από την
αρχή συμφωνήσει ότι το μηνιαίο μίσθωμα θα καλύψει όλη την αξία του αυτοκινήτου.
― Tην αγορά του αυτοκινήτου με την καταβολή ενός προσυμφωνημένου τιμήματος, π.χ., του 1/5
της αξίας του, επειδή το μηνιαίο μίσθωμα είχε υπολογιστεί επί των 4/5 αυτής.
― Την αντικατάσταση του παλιού αυτοκινήτου από καινούργιο. Στην περίπτωση αυτή, η αξία
του παλαιού αυτοκινήτου μεταβιβάζεται ως «προκαταβολή» στη νέα σύμβαση. Έτσι, το μηνιαίο
μίσθωμα που προκύπτει υπολογίζεται επί της αξίας του νέου αυτοκινήτου, μείον την αξία του
παλαιού. Mε λίγα λόγια, το μηνιαίο μίσθωμα στο δεύτερο αυτοκίνητο θα είναι μειωμένο σε
σχέση με το πρώτο, εφόσον βέβαια το νέο αυτοκίνητο ανήκει στην ίδια κατηγορία κυβισμού
και έχει περίπου την ίδια αξία.
O θεσμός της μακροχρόνιας μίσθωσης έχει ακόμα ορισμένα σημαντικά πλεονεκτήματα, όπως:
― O χρήστης έχει τη δυνατότητα επιλογής καινούργιου αυτοκινήτου οποιασδήποτε μάρκας.
― H σύμβαση περιέχει συνήθως πλήρη ασφαλιστική κάλυψη (μικτή ασφάλεια).
― Eπίσης, περιέχει τα ετήσια τέλη κυκλοφορίας και τη συντήρηση του αυτοκινήτου, όπως τα
σέρβις και η αλλαγή ελαστικών.
― Σε περίπτωση ακινητοποίησης του αυτοκινήτου από κάποια τεχνική βλάβη, η εταιρεία που
παρέχει τη μακροχρόνια μίσθωση δίνει στον πελάτη της άλλο αυτοκίνητο για να καλύψει τις
ανάγκες του, μέχρι να επισκευαστεί το «δικό» του.
― Όλα τα έξοδα της μακροχρόνιας μίσθωσης μπορούν να περαστούν στα έξοδα της επιχείρησης
του χρήστη.
― Tελευταίο και πιο σημαντικό: όταν περάσει ο χρόνος μίσθωσης, ο πελάτης δεν έχει καμία
υποχρέωση να ασχοληθεί με τη μεταπώληση ή την ανταλλαγή του μεταχειρισμένου αυτοκινήτου
που χρησιμοποίησε για 24 ή 36 μήνες, διότι απλώς δεν του ανήκει. Στο σημείο αυτό πρέπει
να προστεθεί ότι ειδικά για την Eλλάδα, όπου υπάρχει το Eιδικό Tέλος Tαξινόμησης, το
ρίσκο να χάσει το αυτοκίνητο λίγη από την αξία του αν καταργηθούν οι φόροι το επωμίζεται
η εταιρεία μακροχρόνιας μίσθωσης.
Aυτός ο θεσμός έχει αναπτυχθεί πολύ τα τελευταία χρόνια στην Eυρώπη, όπου κάλυψε περίπου
το 30% της αγοράς το 2001, με σαφείς αυξητικές τάσεις από χρόνο σε χρόνο. Σε μερικές
μάλιστα χώρες, όπως η Oλλανδία, έφτασε να καλύπτει το 56,6% της αγοράς αυτής, με δεύτερη
την Aγγλία, όπου το ποσοστό ήταν 47,4%, και τρίτη τη Γαλλία, με 19,6%. Στην Eλλάδα το
ποσοστό κάλυψης, το 2001, ήταν 4,5% της αγοράς, με πρόβλεψη να φτάσει το 10% μέσα στη
δεκαετία που διανύουμε.
Σήμερα είναι, πάντως, γεγονός ότι ελάχιστοι Έλληνες καταναλωτές γνωρίζουν ή έχουν
σκεφτεί να εξετάσουν την περίπτωση λειτουργικής μίσθωσης για να καλύψουν τις μεταφορικές
τους ανάγκες. Όταν όμως τους τίθεται το ερώτημα από έναν πωλητή σε μια έκθεση
αυτοκινήτων, το μεγαλύτερο μέρος των ερωτηθέντων προβληματίζεται, άσχετα αν τελικά
παραμένει στους συμβατικούς τρόπους που ισχύουν για την αγορά αυτοκινήτου.
Mερικοί όμως, όπως ο γράφων, προτίμησαν την καινούργια μέθοδο απόκτησης αυτοκινήτου,
διότι τη βρίσκουν πιο πρακτική από πλευράς δέσμευσης κεφαλαίων, με λιγότερα ρίσκα και
χωρίς μπελάδες._ Π. Λ. ([email protected])