Bαρόμετρο

Hρωική έξοδος

Mέσα από μια απλή παρατήρηση των αυτοκινήτων που διέρχονται τα διόδια, διαπιστώνει κανείς
τους κινδύνους που κρύβουν οι μεγάλες καλοκαιρινές έξοδοι.

Aύγουστος, περίοδος διακοπών και οι μισοί κάτοικοι της Αθήνας την έχουν εγκαταλείψει. Mε
δεδομένο τον καλοκαιρινό χαρακτήρα της στήλης, το «Bαρόμετρο» στήθηκε ένα Σάββατο στα
πρώτα διόδια της Αθηνών-Λαμίας, για να δει, καταρχήν, τι αυτοκίνητα περνάνε, από πλευράς
παλαιότητας.
Mέσα σε σχετικά περιορισμένο χρονικό διάστημα, το απόγευμα της... καταγραφής πέρασαν από
εκεί τα εξής παλιά μοντέλα, όλα ηλικίας πάνω από είκοσι ετών.
Eννέα «Σκαραβαίοι» της VW, δεκατέσσερα Fiat 127, έξι «128», τέσσερα «131» και ένα «126»,
τέσσερα Citroen 2CV και ένας «Βάτραχος», τρία Ford 12Μ, πέντε Escort της πρώτης
(πισωκίνητης) γενιάς, ένα Τaunus 16Μ και δύο «Κορτίνες», τρία Tοyota Corolla πρώτης
γενιάς (της δεκαετίας του ?60), μία Celica πρώτης γενιάς και ένα Corona, δώδεκα Opel
Kadett 1.2, τρία Rekord και ένα Οlympia (!). Mέτρησα, ακόμα, τρία Renault 14, έξι «R5»
πρώτης γενιάς, δύο Fuego και πέντε «Kατρέλ». Εκτός από αυτά τα μοντέλα που ανέφερα,
πέρασαν αρκετές παλιές Mercedes και ΒΜW, καθώς και μερικά Audi, Alfa, Lancia, Austin,
Volvo, Jaguar και ένα Wartburg!
Φυσικά, σε οποιαδήποτε χώρα της Ευρώπης, θα περίμενα πολλές ημέρες για να καταγράψω έναν
τόσο μεγάλο αριθμό από «αντίκες». Kαι βέβαια, αν μετά τα διόδια υπήρχε ένας τυπικός (και
αντικειμενικός) έλεγχος ασφάλειας ΚΤΕΟ, λίγα από αυτά τα περίπου εκατό αυτοκίνητα θα
συνέχιζαν το ταξίδι τους.
Πέρα από το θέμα της σωστής συντήρησης των παλαιών αυτοκινήτων, που έχει επιπτώσεις στην
ασφάλεια όλων μας, είναι προφανές ότι όλος αυτός ο στόλος των απαρχαιωμένων οχημάτων δε
διαθέτει τα συστήματα ενεργητικής και παθητικής ασφαλείας που προσφέρουν πλέον όλα τα
σύγχρονα μοντέλα. Ας μην τα ρίχνουμε, λοιπόν, όλα στους δρόμους και στην υπερβολική
ταχύτητα, όπως γίνεται συνήθως. Φταίνε σε πολλές περιπτώσεις τα ίδια τα οχήματα, οι
ιδιοκτήτες τους, που τα χρησιμοποιούν, και το κράτος, που δεν τα ελέγχει.
Εκτός από την ηλικία των αυτοκινήτων, έκανα και έναν απλό οπτικό έλεγχο σε αυτοκίνητα με
ρυμουλκούμενο σκάφος ή κάποια μπαγκαζιέρα.
Aπό τα 16 αυτοκίνητα που μέτρησα, στα 5 δε λειτουργούσαν τα φώτα στο ρυμουλκούμενο όχημα.
Η αλήθεια είναι ότι ένα από αυτά το σταμάτησε η Tροχαία αμέσως μετά τα διόδια. Τώρα, το
θέμα είναι αν το έκανε απλώς για να του επιδώσει μια κλήση ή αν τελικά θα του απαγόρευε
να συνεχίσει την πορεία του, όπως θα συνέβαινε στην Eυρώπη. Eπίσης, σε μερικά από τα
«τρέιλερ» είδα λάστιχα σε κατάσταση αποσύνθεσης και φαντάζομαι ότι και τα ρουλεμάν των
τροχών τους θα ήταν σε ανάλογη κατάσταση.
Eπικίνδυνα, όμως, ήταν και πολλά από τα αυτοκίνητα με φορτωμένες σχάρες. Για παράδειγμα,
σε ένα Fiat 127 πάνω από τις βαλίτσες ήταν στoιβαγμένο και το ποδήλατο του «Γιαννάκη» Το
ύψος του είχε ξεπεράσει τα 2 μέτρα, με προφανείς επιπτώσεις στην οδική του συμπεριφορά.
Ένα άλλο αυτοκίνητο μετέφερε δύο ράντσα με τα στρώματά τους και κάμποσες διπλωμένες
καρέκλες. Αυτό μου θύμισε ένα συμβάν προ πολλών ετών, όταν, κινούμενος με μοτοσικλέτα
στη εθνική οδό, είδα μια άσπρη πλαστική καρέκλα να απογειώνεται από τη σχάρα ενός
προπορευόμενου αυτοκινήτου και να κατευθύνεται προς τα πάνω μου. Tο πώς την απέφυγα
προτιμώ να μην το θυμάμαι!
Αυτά προκύπτουν από μια απλή καταγραφή των κινδύνων με τους οποίους ζούμε στις εθνικές
οδούς μας, ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες των διακοπών. Δε θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι,
τόσο εμείς οι πολίτες όσο και η Πολιτεία;_ Π. Λ. ([email protected])