Εφημερίδα
[ ΤΕΣΤ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ ]
APIΣTA 5 Ή 5 ME TONO
«Πήρε άριστα» στην Κομισιόν ο Σταύρος Δήμας, κατά τα ελληνικά ΜΜΕ. Τα ξένα έγραφαν ότι ο Έλληνας επίτροπος με το ζόρι πέρασε τη... βάση.
Δεν ήταν μόνο ο Ρόκο Μπουτιλιόνε με τις δηλώσεις του που προκάλεσε την κρίση της Κομισιόν του κ. Μπαρόζο. Εκτός από τον Ιταλό υποψήφιο, που τελικά απορρίφθηκε από το ευρωκοινοβούλιο, κι άλλοι επίτροποι αμφισβητήθηκαν στην ευρωβουλή.
Τα ΝΕΑ δημοσίευσαν γράφημα με τους πέντε «χαμένους» επιτρόπους της Κομισιόν. To ίδιο γράφημα δημοσίευσαν πολλές ευρωπαϊκές εφημερίδες, με μία, όμως, διαφορά: οι «χαμένοι» δεν ήταν πέντε, αλλά έξι - ο έκτος ήταν ο Σταύρος Δήμας!
Πίσω στην Ελλάδα, οι εφημερίδες (κυβερνητικές και αντιπολιτευόμενες) συμφωνούσαν ότι ο κ. Δήμας θριάμβευσε: «¶ψογος» τιτλοφορεί η Ελευθεροτυπία, «Mε άριστα» η Καθημερινή, «Eγκωμιαστικά σχόλια» η Ναυτεμπορική. Σποραδικά μόνο, σε ορισμένα ρεπορτάζ, γινόταν αναφορά στις αντιδράσεις, αλλά η Καθημερινή ανακάλυψε σ’ αυτά «ταπεινά ελατήρια εσωτερικής κατανάλωσης»...
Πώς να κρύψει, όμως, κανείς ότι, όσο ικανός και συμπαθής κι αν είναι ο Σταύρος Δήμας, στα 63 του χρόνια δεν έχει καμία εμπειρία στο χώρο του περιβάλλοντος, ενώ προέρχεται από τη χώρα με το ρεκόρ καταδικών από την ΕΕ στα περιβαλλοντικά;
Τελικά, η αρμόδια επιτροπή, παρά την αντίθετη άποψη της μειοψηφίας, ενέκρινε την υποψηφιότητα. Το πόρισμα αναφέρθηκε στις θετικές του πλευρές («ανοιχτός και φιλικός χαρακτήρας», «μακρά επαγγελματική εμπειρία»), εκφράζοντας την επιφύλαξη πως θα ήταν επιθυμητές «πιο συγκεκριμένες δεσμεύσεις».
Μέχρι, πάντως, να ανακοινωθεί η σύνθεση της νέας Κομισιόν, έγκυρα μέσα, όπως η Ιnternational Herald Tribune και η EU Observer, εξειδικευμένη σε θέματα ΕΕ, πιθανολογούσαν την απόσυρση της υποψηφιότητάς του.
Οι Πράσινοι τον επέκριναν για «έλλειψη δεσμεύσεων και οράματος». Ο αντιπρόεδρος της επιτροπής είπε: «Δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε πως θα αποκτήσει τις απαραίτητες γνώσεις, μαθαίνοντας “on the job”» (εννοεί «στου κασίδη το κεφάλι»). Η γερμανική Sueddeutsche Zeitung σημείωσε πως οι Πράσινοι του καταλογίζουν ότι «εργάστηκε στο παρελθόν στη Wall Street και την Παγκόσμια Τράπεζα, είναι άνθρωπος της βιομηχανίας και δε διαθέτει την απαραίτητη ευαισθησία για την προστασία της φύσης».
Σύμφωνα με τη γαλλική Monde, «και οι σοσιαλιστές εμφανίστηκαν ελάχιστα πεπεισμένοι από την υποψηφιότητα Δήμα». Όμως, και ο συμπατριώτης ευρωβουλευτής του ΣΥΝ, Δημήτρης Παπαδημούλης, σχολίασε: «Δεν ανέλαβε καμία αληθινή δέσμευση για την προστασία του περιβάλλοντος».
ΑΥΣΤΡΙΑΚΟΣ
[ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ]
60 χρόνια τύψεις
Ο Αυστριακός Λούντβιχ Χάουζερ υπηρετούσε ως στρατιώτης στις γερμανικές δυνάμεις κατοχής στη Νορβηγία. Το χειμώνα του 1944, η μονάδα του πήρε εντολή να επιτεθεί στο χωριό Καουτοκέινο και να το κάψει, ως αντίποινα για δολιοφθορά της νορβηγικής αντίστασης.
Ποτέ δεν κατηγορήθηκε για οτιδήποτε και κανείς δεν ήξερε το όνομά του.
Πριν από μερικούς μήνες, ο πρόεδρος της κοινότητας Καουτοκέινο έλαβε μια τραπεζική επιταγή ύψους 8 εκατ. δραχμών. Ήταν το αντίτιμο πώλησης μικρού αγροτικού σπιτιού, σε εκτέλεση διαθήκης.
Επρόκειτο για τον Λούντβιχ Χάουζερ, ο οποίος, πεθαίνοντας, άφησε στο χωριό -στο κάψιμο του οποίου είχε ο ίδιος κάποτε συμμετάσχει- τη μικρή περιουσία του.
ΠΡΟΣΕΧΩΣ
9/12 ΣΥΝ
Συνέδριο για την εκλογή προέδρου.
10/12 ΣΥΝΑΥΛΙΑ
Στην Αθήνα ο Γκρεγκ Ντάλι.
12/12 ΚΥΠΡΟΣ
Επίσκεψη Κώστα Καραμανλή.
13/12 ΓΣΕΕ
Πανελλαδική απεργία με οικονομικά αιτήματα.
14/12 ΒΟΥΛΗ
Πόρισμα της Εξεταστικής για τα εξοπλιστικά.
17/12 ΕΕ
Σύνοδος Κορυφής - απόφαση για Τουρκία.
ΓΚΕΪ
[ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Η ΤV ]
Και τα έδρανα έχουν γεμίσει με γκέι...
Έχει δίκιο ο Γιάννης Ιωαννίδης. Έχει γεμίσει η τηλεόραση γκέι. Αλλά και τα βουλευτικά έδρανα, διεθνώς, δεν πάνε πίσω.
Στη Γαλλία, στα τέλη Οκτωβρίου, ξεκίνησε το Pink TV, ένα συνδρομητικό κανάλι που απευθύνεται στην ομοφυλόφιλη κοινότητα της Γαλλίας. Με κινούμενα σχέδια, τη Wonder Woman, ντοκιμαντέρ και ταινίες σεξ, το νέο τηλεοπτικό τέκνο της γαλλικής τηλεόρασης «απογειώθηκε» και -σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία- αναμένεται να κατακτήσει πολλές κορυφές τηλεθέασης.
Το κακό για τον εθνικό μας προπονητή είναι ότι -εκτός από την τηλεόραση- με γκέι έχουν γεμίσει και τα έδρανα των βουλευτών. Ίσως όχι στην Ελλάδα (για την οποία δεν υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία), αλλά οπωσδήποτε στην αλλοδαπή. Οι «βάρβαροι» σε πολλές -κυρίως αγγλοσαξονικές- χώρες έχουν πάψει να θεωρούν «κουσούρι» τις σεξουαλικές προτιμήσεις των συμπολιτών τους και τους κρίνουν βάσει άλλων κριτηρίων - την ικανότητά τους να προσφέρουν στο συλλογικό καλό, για παράδειγμα.
Στην Αγγλία, το «κακό» ξεκίνησε από το 1783. Τότε αναδείχθηκε στην πρωθυπουργία της γηραιάς Αλβιώνας ο Ουίλιαμ Πιτ ο νεότερος, ο οποίος, μάλιστα, έχει περάσει στην ιστορία ως ο νεαρότερος πρωθυπουργός στα πολιτικά χρονικά της Μ. Βρετανίας. «Του άρεσε το κρασί, μα όχι οι γυναίκες», έγραφαν οι σύγχρονοί του.
Σήμερα, στα έδρανα της αγγλικής Bουλής κάθονται τουλάχιστον επτά ομοφυλόφιλοι βουλευτές. Το «τουλάχιστον» έχει σχέση με το ότι οι επτά είχαν την τόλμη να δηλώσουν ανοιχτά τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις. Είπαμε, έχουν... προοδεύσει οι «βάρβαροι», αλλά η ομοφυλοφιλία παραμένει ταμπού για σημαντική μερίδα του πληθυσμού και στο εξωτερικό. Αλλού περισσότερο και αλλού λιγότερο.
Ο Εργατικός Κρις Σμιθ ήταν ο πρώτος ανοιχτά γκέι βουλευτής που ανέλαβε υπουργικό θώκο.
Ο Νικ Μπράουν, ο Ντέιβιντ Μπόρουο, ο Μπεν Μπράντσοου, ο Στίβεν Τουίγκ, ο Χόρας Ουόλπολ, η ¶ντζελα Ιγκλ, ο Γκόρντον Μάρσντεν, ο Κρις Μπράιαν, ο Συντηρητικός ¶λαν Ντάνκαν και οι ευρωβουλευτές Τομ Σπένσερ και Μάικλ Κάσμαν είναι «δηλωμένοι» ομοφυλόφιλοι και απολαμβάνουν της πλήρους εμπιστοσύνης του εκλογικού σώματος.
Η πιο γνωστή περίπτωση γκέι ¶γγλου βουλευτή, πάντως, είναι αυτή του Μάικλ Πορτίλιο, ενός εκ των σημαντικότερων στελεχών των Τόρις, ο οποίος, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Times, τον Ιούνιο του 1999, αποκάλυψε ότι «στο παρελθόν είχε κάνει σεξ με άνδρες», σοκάροντας την αγγλική κοινή γνώμη. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Πορτίλιο θεωρούνταν ως ο πιο γνήσιος εκπρόσωπος και το αγαπημένο παιδί της βρετανικής δεξιάς για τις υπερσυντηρητικές απόψεις του. Το 1996, ενώ ήταν υπουργός ¶μυνας στην κυβέρνηση Μέιτζορ, είχε καταψηφίσει πρόταση νόμου να επιτρέπεται στους γκέι να υπηρετούν στις ένοπλες δυνάμεις!
Ανοιχτά γκέι είναι και ο Bρετανός επίτροπος εμπορίου και προσωπικός φίλος του Τόνι Μπλερ, Πίτερ Μάντελσον.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, τρεις είναι οι πολιτικοί που δεν κρύβουν τη σεξουαλική διαφορετικότητά τους. Δύο Δημοκρατικοί, ο Μπάρνεϊ Φρανκ και η Τάμι Μπάλντουιν, καθώς και ο Ρεπουμπλικάνος Τζιμ Κόλμπε, ενώ δεκάδες είναι οι πολιτειακοί γερουσιαστές και τα στελέχη της αμερικανικής τοπικής αυτοδιοίκησης.
Στην Αυστραλία, ανοιχτά ομοφυλόφιλος είναι ο αρχηγός του κόμματος των Πρασίνων, Μπομπ Μπράουν, και δύο ακόμα ομοσπονδιακοί γερουσιαστές, ο Μπράιαν Γκρεγκ και η Πένι Ουόνγκ.
Στον Καναδά, οι Σβεντ Ρόμπινσον, Σκοτ Μπράισον και Ρέαλ Μέναρντ είναι οι τρεις πιο γνωστοί γκέι εκπρόσωποι του κοινοβουλίου, ενώ η Νέα Ζηλανδία έχει να παρουσιάσει μια ιδιότυπη πρωτιά: στις εκλογές του 1999, την έδρα του Ουαϊράπα κατέλαβε η Τζορτζίνα Μπέγιερ, η πρώτη τρανσέξουαλ βουλευτής στον κόσμο. Επανεξελέγη το 2002 και δίπλα της, στα βουλευτικά έδρανα, κάθονται, πλέον, δύο ακόμα ανοιχτά γκέι βουλευτές, ο Τιμ Μπάρνετ και ο Κρις Κάρτερ.
Ο Ισπανός σοσιαλιστής Μιγκέλ Ικέτα «αποκαλύφθηκε» αυτοβούλως το 1999, ενώ γκέι είναι και ο ηγέτης των Πρασίνων στην Ολλανδία, Πίτερ Λάκχορστ.
Ο κατάλογος είναι μακρύς. Από το Ισραήλ μέχρι τη Νορβηγία και από την Ισπανία μέχρι τη Γαλλία και την Ολλανδία, έχουν αρχίσει να γεμίζουν τα βουλευτικά έδρανα με γκέι.
Πριν από δύο χρόνια, ο υπουργός Οικονομικών της Νορβηγίας, Περ-Κρίστιαν Φος, παντρεύτηκε τον εκλεκτό της καρδιάς του, Ζαν Έρικ Κνάρμπακ. Την οδό της «νομιμοποίησης της σχέσης του» ακολούθησε, πριν από λίγες εβδομάδες, και ο Ούζι Έβεν, ο πρώτος Ισραηλινός γκέι που εξελέγη στην Κνεσέτ. Παντρεύτηκε στο Οντάριο, όπου το μυστήριο του γάμου μεταξύ ομοφυλοφίλων επιτρέπεται.
Το καλοκαίρι που μας πέρασε, ο ηγέτης του γερμανικού φιλελεύθερου κόμματος FDP, Γκουίντο Βέστερβελε, πύκνωσε τις δημόσιες εμφανίσεις του με το σύντροφό του, επιβεβαιώνοντας ένα γεγονός που στη Γερμανία θεωρούνταν κοινό μυστικό. Ο Βέστερβελε είναι ο υπ’ αριθμόν ένα υποψήφιος για την ανάληψη του υπουργείου των Εξωτερικών της χώρας του, αν ο συνασπισμός Φιλελευθέρων-Χριστιανοδημοκρατών επικρατήσει στις βουλευτικές εκλογές του 2006.
Τέλος, έχουμε και την περίπτωση ενός δικού μας. Του ομογενή Τάσου Σταφυλίδη, ο οποίος είναι μέλος της σουηδικής Bουλής και πολύ δημοφιλής πολιτικός στους κόλπους της σουηδικής αριστεράς.
Χάλασε ο κόσμος, αγαπητέ Γιάννη...
ΤΑΣΟΣ
Ελληνοσουηδός με «καρφάκια»
Ο Τάσος Σταφυλίδης είναι 33 ετών, γιος Ελλήνων μεταναστών στη Σουηδία και βουλευτής του Κόμματος της Αριστεράς (πρώην Κ.Κ.Σουηδίας) από το 1998. Διανύει τη δεύτερη τετραετία του στη σουηδική Bουλή και θεωρείται από τους πιο δημοφιλείς βουλευτές, με συμπάθειες που ξεπερνούν το κόμμα στο οποίο ανήκει.
Η εκλογή του δεν είχε προκαλέσει κανένα σχόλιο. ¶λλωστε, δεν είναι ο πρώτος ομοφυλόφιλος που εκλέγεται βουλευτής στη Σουηδία. Αυτήν την περίοδο, είναι ο μόνος βουλευτής που δηλώνει ανοικτά ομοφυλόφιλος, ο τρίτος, όμως, στα χρονικά του σουηδικού κοινοβουλίου.
Ο σουηδικός Tύπος ασχολήθηκε μαζί του, όταν, μερικές εβδομάδες μετά την εκλογή του, έκανε εμφάνιση στη Bουλή με μαλλιά χτενισμένα «καρφάκια». Η τότε πρόεδρος της Bουλής διέκοψε τη συνεδρίαση, για να του ευχηθεί «με γεια την κόμμωση». Και οι εφημερίδες κατέγραψαν τον εξής διάλογο:
Πρόεδρος: «Καλησπέρα σας, κύριε Σταφυλίδη, και με γεια τη νέα σας κόμμωση. Σας πηγαίνει περίφημα».
Σταφυλίδης: «Σας ευχαριστώ, κυρία πρόεδρε. Κι εσείς έχετε θαυμάσια μαλλιά».
Η ελληνική παροικία της Σουηδίας δεν αντέδρασε καθόλου αρνητικά στην εκλογή του συμπατριώτη τους. Συνεργάζεται άψογα μαζί του και θεωρεί τιμή για τον ελληνισμό την παρουσία του Τάσου στη σουηδική Bουλή.
ΠΡΕΣΒΕΙΑ
[ ΜΠΑΟΥΧΑΟΥΖ Ή ΜΠΟΥΣ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ ]
Η πρεσβεία ανακαινίζεται
Το αριστούργημα του Γκρόπιους ή το πιο μισητό κτίριο της Αθήνας (αναλόγως από ποια πλευρά θα το δει κανείς) ανακαινίζεται!
Για τους απανταχού αρχιτέκτονες, πρόκειται για ένα από τα λιγοστά μοντέρνα αρχιτεκτονικά αξιοθέατα της Αθήνας. Είναι από τα πιο αντιπροσωπευτικά έργα του Βάλτερ Γκρόπιους, του Γερμανού αρχιτέκτονα, που πρωταγωνίστησε στο καλλιτεχνικό κίνημα του Μπάουχαους. Η πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα σχεδιάστηκε από τον Γκρόπιους το 1960 και κατασκευάστηκε ένα χρόνο αργότερα.
Για τους πολιτικοποιημένους Έλληνες, είναι χώρος-σύμβολο: συμπυκνώνει το σημείο κορύφωσης των μεταδικτατορικών διαδηλώσεων, την κατάληξη-φετίχ κάθε πορείας. Το γεγονός ότι η αρχιτεκτονική άποψη του Γκρόπιους «στραπατσαρίστηκε» από το κιγκλίδωμα που τοποθετήθηκε για να αναχαιτίσει τους επίδοξους εισβολείς διαδηλωτές ουδόλως στενοχωρεί τους Έλληνες αριστερούς και αριστεριστές.
Μαζί της γέρασαν οι νεολαίοι που στη δεκαετία του ’70 ασκούνταν στην επαναστατική... γυμναστική, διαδηλώνοντας από το Πολυτεχνείο ως τους Αμπελοκήπους. Μαζί τους, όμως, γέρασε και η ίδια η πρεσβεία και, σύμφωνα με καταγγελίες οικολογικών οργανώσεων, με το πρόσχημα των μέτρων ασφαλείας, επέκτεινε τον έλεγχό της σε ολόκληρο το οικοδομικό τετράγωνο. Έτσι, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ προκήρυξε διαγωνισμό για την κατασκευή νέου παραρτήματος και υποδομών ασφαλείας για τους Πεζοναύτες που φυλάνε το «φρούριο».
Το έργο, αξίας 39 εκατ. δολαρίων, κέρδισε η J. A. Jones International, κατασκευαστική εταιρεία που έχει κατ’ επανάληψη αναλάβει την κατασκευή πρεσβειών και άλλων κυβερνητικών κτιρίων των ΗΠΑ στο εξωτερικό.
Η Jones είναι θυγατρική της Fluor Corp., μιας εντυπωσιακά μεγάλης πολυεθνικής με έδρα στην Καλιφόρνια και ετήσια έσοδα 9 δισ. (!) δολάρια. Ανάμεσα στις άλλες δραστηριότητες της Fluor περιλαμβάνονται και συμβόλαια ανασυγκρότησης του Ιράκ. (Σε άρθρο του, λίγο πριν από τις εκλογές, ο ανεξάρτητος υποψήφιος Ραλφ Νέιντερ αναφερόταν στη Fluor ως σε μια από τις πέντε, έξι επιχειρήσεις στις οποίες «ο Μπους και ο Τσένι μοίρασαν τα συμβόλαια του μεταπολεμικού Ιράκ απευθείας και χωρίς δημόσιες διαδικασίες».)
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, πάντως, παρουσιάζει η τελευταία επέμβαση που έγινε στο κτίριο το 2001 από την εταιρεία Weidlinger. Σκοπός της ήταν «η διερεύνηση της δομής του συστήματος τοιχοποιίας, με σκοπό τη βελτίωση της αντίστασης σε περίπτωση έκρηξης, με τη μικρότερη δυνατή αλλοίωση της αρχικής αρχιτεκτονικής, λόγω της ιστορικής σπουδαιότητας του κτιρίου».
Τώρα, την ευαίσθητη ευθύνη της προσαρμογής πάνω στο κτίριο του Γκρόπιους έχει αναλάβει το αρχιτεκτονικό γραφείο Kallmann McKinnell & Wood από τη Βοστόνη. Σύμφωνα με τη σύμβαση, τα έργα στην πρεσβεία θα έχουν ολοκληρωθεί το Φεβρουάριο του 2007.
Υπό το πρίσμα της ανακατασκευής της πρεσβείας, οι διαδηλωτές παντός χρώματος θα πρέπει να αναθεωρήσουν τις πολιορκητικές τους τακτικές.
FBI
[ ΔΥΣΛΕΞΙΑ ]
Το FBI χαμένο στη μετάφραση
Καλές είναι οι υποκλοπές τηλεφωνημάτων, αρκεί να υπάρχουν... μεταφραστές και ο απαραίτητος αποθηκευτικός χώρος στους υπολογιστές.
«Αύριο είναι η ώρα μηδέν». «Ο αγώνας όπου να ’ναι ξεκινά». Τέτοια αποσπάσματα στα αραβικά περιέχονταν σε συνομιλίες που είχε υποκλέψει το FBI στις 10 Σεπτεμβρίου 2001, μία ημέρα πριν από την τρομοκρατική επίθεση. Δυστυχώς, οι συνομιλίες αυτές δε μεταφράστηκαν παρά αρκετές ημέρες μετά την επίθεση.
Τρία χρόνια μετά, με τις υπηρεσίες πληροφοριών να έχουν πολλαπλασιάσει τον προϋπολογισμό τους και με τον πρόεδρο Μπους να κάνει καμπάνια ποντάροντας στο θέμα της εσωτερικής ασφάλειας των ΗΠΑ, θα περίμενε κανείς κάποια πρόοδο από τα σαΐνια του FBI.
Κι όμως, σε πρόσφατη έκθεση του αμερικανικού υπουργείου Δικαιοσύνης αποκαλύπτεται ότι ένα μεγάλο μέρος των υποκλοπών που κάνουν οι ΗΠΑ σε πλανητικό επίπεδο πάνε για πέταμα. Περισσότερες από 120.000 ώρες από συνομιλίες υπόπτων ως τρομοκρατών που υποκλάπηκαν από το FBI μετά την 11η Σεπτεμβρίου παραμένουν χωρίς μετάφραση, λόγω έλλειψης μεταφραστών.
Στη 18σέλιδη έκθεση καταρρίπτεται, επίσης, ο μύθος της τεχνολογικής υπεροχής των αμερικανικών υπηρεσιών και ευρύτερα του «Μεγάλου Αδελφού». Μεγάλο μέρος των συνομιλιών σβήνεται (χάνεται) καθημερινά αυτομάτως, επειδή δεν υπάρχει ο απαιτούμενος αποθηκευτικός χώρος στους παρωχημένους υπολογιστές του FBI!
Πιο συγκεκριμένα, το 24% των υποκλοπών υπό το καθεστώς του νόμου FISA (Νόμος για την Παρακολούθηση Διεθνών Πληροφοριών) μένει χωρίς επεξεργασία. Ακόμα και υποκλοπές πρώτης προτεραιότητας που αφορούν την Αλ Κάιντα δε μεταφράζονται εντός της προθεσμίας των 12 ωρών που ορίζει ο νόμος. Συχνά μεσολαβεί πάνω από ένας μήνας.
Τέσσερις είναι οι πιο δημοφιλείς γλώσσες για το FBI: προφανώς αραβικά, φάρσι, πάστου και ούρντου. (Ενδιαφέρον θα είχε να μάθουμε πόσοι ελληνόφωνοι πράκτορες κάνουν αυτήν τη δουλειά...)
Το πρόβλημα για το τμήμα προσλήψεων του FBI είναι πρακτικό: πώς να βρει πράκτορες-μεταφραστές που να είναι γλωσσομαθείς και, την ίδια ώρα, να θεωρούνται υπεράνω υποψίας; Συνήθως, αυτοί που γνωρίζουν τόσο καλά αυτές τις εξωτικές για τους Αμερικανούς γλώσσες κόβονται ως ύποπτοι στο «σκρίνινγκ» ασφαλείας...
Ύστερα από όλ’ αυτά, αισθανόμαστε πιο ασφαλείς... Αλλά, καλού-κακού, προσέξτε τι λέτε: συνθήματα όπως «ο αγώνας συνεχίζεται» καλύτερα να αποφεύγονται.
(Όλη η έκθεση του FBI, στο www.usdoj.gov/oig/audit/FBI/0425)
REALITY
[ ΡΙΑΛΙΤΙ ΠΑΝΤΟΥ ]
Big Brother, WE ARE watching you!
Κάθε χώρα έχει τα παιχνίδια που της ταιριάζουν. Πολύ φυσικό, αφού τα ριάλιτι παίζουν με τις φαντασιώσεις μας...
Gran Hermano, Big Brother, Grande Fratello, Μεγάλος Αδελφός. Σε όλες τις γλώσσες και σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης, το σενάριο είναι ίδιο, μόνο οι πρωταγωνιστές διαφορετικοί. Το τηλεοπτικό κοινό παραμένει πρόθυμο, αδηφάγο. Να συμμετάσχει, να ψηφίσει, με «090», με SMS, «αν κάτσει» να γίνει κι αυτό από τους πρωταγωνιστές. Ο κόσμος της ριάλιτι TV παραμένει ζωντανός, εξακολουθεί να συναρπάζει και να ξεσηκώνει τα πλήθη.
Στις περισσότερες χώρες, οι τηλεοπτικοί παράγοντες επιμένουν στις γνωστές επιτυχημένες συνταγές: Big Brother, Survivor, Φάρμα. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το Big Brother ολοκληρώθηκε ήδη στην έκτη έκδοσή του. Το Survivor βρίσκεται στην ένατη!
Αυτήν τη στιγμή, στις αμερικανικές μικρές οθόνες παίζουν είκοσι τρία ριάλιτι και βρίσκονται στα σκαριά άλλα πέντε. Oι πονηροί παραγωγοί σκαρφίζονται όλο και νέα ριαλιτοπαίχνιδα, φτάνοντας όλο και πιο κοντά στα άκρα.
Έσχατο παράδειγμα, το ισπανικής έμπνευσης Private Eyes, όπου οι πέντε διαγωνιζόμενοι διεκδικούν ένα συμβόλαιο με πορνογραφική εταιρεία. Μάχονται να κατακτήσουν το όνειρο να γίνουν πορνοστάρ. Κλειδώνονται σε ένα σπίτι -αλά Big Brother- με πέντε πεπειραμένες πορνοστάρ και ξεκινούν την... εκπαίδευση. Ο πιο... ταύρος θα είναι ο νικητής.
Τις πρώτες τρεις ημέρες του κάστινγκ, παρουσιάστηκαν πάνω από 600 υποψήφιοι. Ήδη, για την αγορά των πνευματικών δικαιωμάτων του «παιχνιδιού» έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον πολλές χώρες, από την Ευρώπη ως τη Νότια Αφρική.
Toυ Private Eyes προηγήθηκε το «made in USA» Can you be a pornstar?. Eίκοσι οκτώ κορίτσια «της διπλανής πόρτας» διεκδίκησαν κι αυτές ένα συμβόλαιο με πορνογραφική εταιρεία, περνώντας από διάφορες σκληρές δοκιμασίες (www.canyoubeapornstar.com). Η φαντασία στην (τηλεοπτική) εξουσία...
H λίστα είναι μακριά: Fear Factor, Trading Spouses, Amazing Race 5, The Player, American Candidate, Next Great Champ, The Apprentice (το δικό μας O Υποψήφιος, που ξεκίνησε τον περασμένο μήνα), He’s a Lady, The Mansion, The Benefactor, Top Model 3, ManHunt.
Το He’s a Lady προβάλλεται στις ΗΠΑ. Eδώ, οι δώδεκα διαγωνιζόμενοι καλούνται να συμπεριφερθούν σαν... κυρίες. «Να μαθαίνουν για σουτιέν και κοσμήματα και να γίνονται φίλες με άλλες γυναίκες. Να πραγματοποιούν δημόσιες εμφανίσεις για να δοκιμαστεί η πειστικότητά τους...» Το έπαθλο για το νικητή είναι 250.000 δολάρια.
Μετά, είναι και το Queer Eye for the Straight Gay, όπου πέντε γκέι αναλαμβάνουν να «κάνουν άνθρωπο» έναν ταπεινό και απολίτιστο πολίτη/παίκτη. Να τον μάθουν να ντύνεται, να ψωνίζει Prada αξεσουάρ, να παρακολουθεί γαλλικό κινηματογράφο... Η συνταγή αυτή έχει -για κάποιο λόγο- βρει μεγάλη ανταπόκριση σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, όπου επίκειται η εισβολή του.
Για φανταστείτε οι πέντε σούπερ γκέι να αναλάβουν για μία εβδομάδα το Γιάννη Ιωαννίδη. Έτσι, για τις ανάγκες της τηλεόρασης...
Γενικά, ο στόχος είναι οι ανθρώπινες αδυναμίες. Το σεξ είναι μια από αυτές, το βάρος είναι μια άλλη... αδυναμία. Για τη συμπαθή κατηγορία των ευσώμων υπάρχει το Biggest Loser. Δύο celebrity trainer αναλαμβάνουν δώδεκα υπέρβαρους παίκτες. Ο στόχος, προφανής: να τους κάνουν στιλάκι! Δίαιτα, γυμναστική, δίαιτα, γυμναστική. Ο νικητής, μαζί με το τέλειο κορμί, παίρνει σπίτι του και 250.000 δολάρια.
Ο έρωτας και ο γάμος είναι ακόμα μια εμμονή της ανθρώπινης φύσης, για την οποία φροντίζουν οι ριαλιτοπαραγωγοί. Στο Μarried by America, o τηλεθεατής είναι αυτός που καλείται να ταιριάξει διά βίου τους διαγωνιζόμενους εργένηδες. Στο Outback Jack, δώδεκα κοπέλες σαν τα κρύα τα νερά, οι οποίες κινδυνεύουν να μείνουν στο ράφι, πέφτουν με αλεξίπτωτο στην έρημο της Αυστραλίας, για να συναντήσουν τον Αυστραλό αρρενωπό, κούκλο αγρότη, που ενδεχομένως τις αποκαταστήσει.
Στο Μeet the Parents, o ερωτευμένος νέος κλείνεται για τρεις ημέρες σε ένα σπίτι με το υποψήφιο ζεύγος των πεθερικών. Φοβερή δοκιμασία.
Ριάλιτι για όλα τα γούστα και όνειρα. Γι’ αυτούς που ονειρεύονται να γίνουν πυγμάχοι (The Real Champ, Contender), μοντέλα (Supermodel) ή ακόμα και σούπερ σταρ της hip hop, ακολουθώντας τη Missy Elliott στο ομώνυμο τηλεοπτικό πρότζεκτ.
Παρά την πληθώρα νέων ριαλιτοπροκλήσεων, πάντως, οι περισσότερες χώρες φαίνεται να επιμένουν σε πιο παραδοσιακές συνταγές. Βραζιλία, Ιταλία, Γαλλία, Ολλανδία, Νορβηγία, Μεξικό, Ρουμανία και Ελβετία βλέπουν -πάνω απ’ όλα- Big Brother. Από κοντά και τα καλλιτεχνικού τύπου ριάλιτι. Στην Ελβετία το λένε Fame Factory, στον Καναδά Star Academie, αλλά και Popstar και Canadian Idol.
Σε κάποιες χώρες, το σενάριο προσαρμόζεται έτσι, ώστε να έρθει πιο κοντά στην ντόπια πραγματικότητα. Στην -κυρίως αγροτική- Νέα Ζηλανδία, οι πέντε αστές, νεαρές και όμορφες διαγωνιζόμενες του παιχνιδιού City Girls αφήνουν τις ανέσεις του Όκλαντ, για να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους στη γεωργία και την κτηνοτροφία. Στην Αγγλία των παραδόσεων, σε μια από τις πολλές εκδόσεις του, το Big Brother μετονομάζεται σε Manor House και οι δεκαεννέα εθελοντές καλούνται να ζήσουν με ανέσεις -αλλά και τα ήθη και τις παραδόσεις- της Αγγλίας των πρώτων χρόνων του 19ου αιώνα.
Μάτια να ’χουμε, να βλέπουμε, και τηλέφωνο, να ψηφίζουμε...
ΠΙΝΑΚΑΣ
[ ΜΑΚΑΒΡΙΑ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ]
Φόνος στα ίχνη άλλου φόνου
Συνήθως, η τέχνη αντιγράφει τη ζωή. Πιο σπάνια, η ζωή αντιγράφει την τέχνη. Αυτήν τη φορά, η ζωή αντιγράφει το θάνατο.
Η φωτογραφία του Τομ Χάντερ με τίτλο Φόνος: Δύο Kαταζητούμενοι δείχνει ένα νεαρό άνδρα να σκύβει πάνω από το κορμί μιας νεκρής γυναίκας πάνω σε φθινοπωρινά φύλλα. Δίπλα, παρακολουθεί ένας σκύλος. Η φωτογραφία του Χάντερ αποτυπώνει μια πραγματική σκηνή: το φόνο της Αμερικανίδας Μάργκαρετ Μίλερ, το Φεβρουάριο του 2003, σε ένα πάρκο στο Λονδίνο. Δίπλα στη νεκρή γυναίκα ποζάρει ένας άστεγος φίλος και ο σκύλος τού Χάντερ.
Όμως, αυτή η φωτογραφία είναι πιστό αντίγραφο ενός πίνακα του 15ου αιώνα του Πιέρο ντι Κάσιμο με τίτλο Ένας Σάτυρος Πενθεί Πάνω από μια Νύμφη. Ο Χάντερ, ο οποίος έμενε κοντά στον τόπο του φόνου, σκηνοθέτησε το χώρο, ώστε να μοιάζει με τον παλιό πίνακα. Μια φωτογραφία από ένα φόνο αναπαριστά έναν πίνακα από τη μυθολογία.
Η Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου, στη συλλογή της οποίας βρίσκεται ο πίνακας του Ντι Κάσιμο, χαρακτήρισε τη φωτογραφία του Χάντερ «όμορφη, τρυφερή και θλιμμένη», χωρίς, πάντως, να αναφερθεί στη μεθοδολογία που επέλεξε ο καλλιτέχνης, να επέμβει στη σκηνή ενός αληθινού φόνου (καταστρέφοντας, μήπως, και τεκμήρια που θα ενδιέφεραν την αστυνομία;). Έργα του Τομ Χάντερ θα εκτεθούν στην Πινακοθήκη τον επόμενο χρόνο.
ΚΑΛΕ
[ ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΕΙΣ ]
Όλα για τον Κάλε
Παρακαλούν τον υπόδικο να έρθει και του τάζουν σχεδόν ασυλία.
Ο Κάλε Γιόνσον είναι ο 21χρονος Σουηδός ο οποίος κατηγορείται για το φόνο νεαρού στην Κω πριν από περίπου τρία χρόνια. Ο «Αντίλογος» στο είχε αναφερθεί αναλυτικά στην υπόθεση αυτή, που δυσφημεί την ελληνική δικαιοσύνη, αλλά και συνολικά την Ελλάδα.
Μετά το φόνο, είχε προφυλακιστεί για επτά μήνες, αποφυλακίστηκε προσωρινά, έφυγε στη Σουηδία και τώρα αρνείται να επιστρέψει για να δικαστεί, με τη δικαιολογία ότι δεν έχει εμπιστοσύνη στα ελληνικά δικαστήρια.
Η ελληνική πλευρά έχει ζητήσει την έκδοσή του για να δικαστεί, αλλά τα σουηδικά δικαστήρια, με διάφορες δικαιολογίες, αναβάλλουν την απόφαση για έκδοσή του, παρά το γεγονός ότι και η Σουηδία έχει υπογράψει τη συνθήκη για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης.
Η τελευταία εξέλιξη είναι ότι στις αρχές Νοεμβρίου, ο εισαγγελέας πρωτοδικών Στοκχόλμης, Όλα Σέστραντ, κάλεσε τον Κάλε να παρουσιαστεί στο δικαστήριο, διαβεβαιώνοντάς τον ότι δεν κινδυνεύει να φυλακιστεί στην Ελλάδα, αφού «οι ελληνικές αρχές έδωσαν εγγυήσεις ότι, σε περίπτωση καταδίκης του, θα εκτίσει την ποινή σε σουηδικές φυλακές».
ΠΟΛΗ
[ ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΠΟΛΗ ]
Βάμος α λα Πλάγια Νο 2
Στο βωμό της αντιτρομοκρατικής υστερίας θα θυσιαστεί και μια πόλη της (άγριας) Δύσης.
Μια ολόκληρη πόλη στη δυτική πλευρά της πολιτείας του Νέου Μεξικό αγοράζει το υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, με σκοπό τη μετατροπή της σε εργαστήριο και πεδίο εκπαίδευσης, στο βωμό της αντιτρομοκρατικής εκστρατείας (και υστερίας).
Μια μικρή σχολή μηχανολογίας στο Νέο Μεξικό θα αγοράσει την πόλη Πλάγιας (Playas), με πληθυσμό 50 κατοίκους, από μια μεταλλευτική εταιρεία, τη Phelps Dodge, έναντι του ποσού των 5 εκατ. δολαρίων. Τα χρήματα θα βγουν από τα ταμεία της Ουάσιγκτον, σύμφωνα με το σχετικό δημοσίευμα της New York Times.
Η πόλη, η οποία βρίσκεται σε μια απομονωμένη, ερημική τοποθεσία, πολύ κοντά στα σύνορα με το Μεξικό, χτίστηκε τη δεκαετία του ’70 από τη «Phelps Dodge» και τα χρόνια της ακμής της ο πληθυσμός της ξεπερνούσε τους 1.000 κατοίκους. Το οριστικό κλείσιμο του χυτηρίου χαλκού, όπου απασχολούνταν η συντριπτική πλειονότητα των κατοίκων της Πλάγιας, έφερε, αναπόφευκτα, την εγκατάλειψη και το μαρασμό.
Σήμερα, μπορεί να έχει ερημώσει, αλλά «διατηρεί όλα τα χαρακτηριστικά μιας σύγχρονης αμερικανικής κοινότητας: εκκλησίες, τράπεζα, κλινική, ακόμα και γηπεδάκι του μπέιζμπολ», όπως δήλωσε ο Βαν Ρομέρο, αντιπρόεδρος για θέματα έρευνας στο Ινστιτούτο Εξόρυξης και Τεχνολογίας Νέου Μεξικό.
Από το 1995, όταν έγινε η πολύνεκρη βομβιστική επίθεση στην Οκλαχόμα, η σχολή έχει εκπαιδεύσει 90.000 άτομα στον τομέα της αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών, ενώ, σύμφωνα με τη New York Times, χρηματοδοτείται από το υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας με το ποσό των 20.000.000 δολαρίων για τον καταρτισμό προγραμμάτων αντιμετώπισης της τρομοκρατίας.
Μια άλλη σχολή, η Texas A and M, διαχειρίζεται και λειτουργεί την πόλη «Καταστροφή» (Disaster City), όπου προκαλείται η τεχνητή κατάρρευση πολυώροφων κτιρίων, κατά την εκτέλεση ασκήσεων για την αντιμετώπιση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης.
Μέσα στις επόμενες εβδομάδες, οι ελάχιστοι εναπομείναντες κάτοικοι της Πλάγιας θα γίνουν μάρτυρες μοναδικών σκηνών. Σκηνών με πρωταγωνιστές κομάντος αυτοκτονίας αποφασισμένους να ανατινάξουν το δημοτικό κτίριο στον αέρα ή να μολύνουν το νερό της πόλης. Από κοντά, οι άνθρωποι του νόμου, οι εκπαιδευόμενοι στον πόλεμο κατά των τρομοκρατών, σε εικονικές μονομαχίες, που, αν μη τι άλλο, θα δώσουν νέα πνοή στην καθημερινότητα των ντόπιων.
Καουμπόι εναντίον Iνδιάνων σε... βερσιόν 2004.
ΤΟΡΙΝΟ 2006
[ Η ΔΟΕ ΞΑΝΑΚΤΥΠΗΣΕ ]
Κίτρινη κάρτα στο Τορίνο 2006
Το έργο επαναλαμβάνεται κάθε δύο χρόνια. Σειρά έχει τώρα το Τορίνο, που έχει τη δική του «Γιάννα», τη δική του «Ντόρα» και τα ίδια αδιέξοδα.
«Οι Ολυμπιακοί Αγώνες σέρνονται επικίνδυνα. Ο προϋπολογισμός δεν έχει ακόμα κλείσει. Καθυστερήσεις έχουν σημειωθεί στους χορηγούς και στη διαφημιστική προώθηση της διοργάνωσης. Οι επικρίσεις πολλαπλασιάζονται για τις εγκαταστάσεις». Κάτι μας θυμίζει...
Το απόσπασμα από τη Monde αναφέρεται στα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η οργανωτική επιτροπή των Ολυμπιακών του Τορίνο. Δύο χρόνια πριν από τους χειμερινούς Ολυμπιακούς του 2006, το Τορίνο βρίσκεται εκεί όπου βρισκόταν η Αθήνα... δύο χρόνια πριν από τους Αγώνες του 2004.
Στις 21 Οκτωβρίου, ο Ζακ Ρογκ επισκέφθηκε τη Ρώμη, για να επαναφέρει στην τάξη τις ιταλικές αρχές. Κάτι σαν κίτρινη κάρτα, δηλαδή. «Τα αιτήματα του κ. Ρογκ θα γίνουν πράξη από την κυβέρνηση», ψελλίζει ο υπουργός Eξωτερικών, Φράνκο Φρατίνι.
Η κομπανία της ΔΟΕ συνεχίζει την ίδια τακτική. Πρώτα δωρίζει τη διοργάνωση στη διοργανώτρια πόλη κι έπειτα εκβιάζει για τα δικά της «δωράκια».
Όμως, στα δράματα που ανεβάζει κάθε δύο χρόνια η ΔΟΕ, έρχεται πάντα η ώρα για τον από μηχανής θεό - θεά στην περίπτωση της Αθήνας. Η «Γιάννα» του Τορίνο είναι ο Μάριο Πεσκάντε, ο νέος ισχυρός άνδρας της οργάνωσης, πρώην πρόεδρος της Ιταλικής Ολυμπιακής Επιτροπής, που, όπως η Γιάννα το 2002, καλείται να σώσει τη διοργάνωση. Εκτός, όμως, από τη «Γιάννα», υπάρχει και η «Ντόρα», ο κεντροαριστερός δήμαρχος του Τορίνο, Σέρτζιο Τσιαμπαρίνο, στον οποίο δεν άρεσε καθόλου η εμπλοκή του δεξιού Πεσκάντε, καθώς θεωρεί ότι ο ρόλος του ψαλιδίζεται. Και αυτό κάτι μας θυμίζει.
Χρειάζονται 180 εκατ. ευρώ για να ισοσκελιστεί ο προϋπολογισμός τα 1,1 εκατ. ευρώ. «180 εκατ. δεν είναι ούτε καν το μπάτζετ μιας ποδοσφαιρικής ομάδας» λέει ο Ρογκ, για να τουμπάρει τον ποδοσφαιρόφιλο Μπερλουσκόνι και τους Τορινέζους Mαικήνες της Fiat, που είναι και οπαδοί της Γιουβέντους.
Όμως, οι Ιταλοί δεν είναι Έλληνες. Οι βιομήχανοι του Πιεμόντε διστάζουν, οι δημόσιες επιχειρήσεις απέχουν, οι ιδιώτες το σκέφτονται. Ο Μπερλουσκόνι έδωσε τη διαβεβαίωση ότι η κυβέρνηση θα βοηθήσει με κάθε τρόπο..., αλλά ευρώ δε θα βάλει ούτε ένα! Aπλώς, θα προτρέψει όλους τους άλλους να το κάνουν. Φαίνεται, το πάθημα της Αθήνας έγινε μάθημα. Στους άλλους...
ΣΕΞ ΣΚΑΝΔΑΛΟ
[ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ ]
Σκάνδαλο σεξ στην αρχιεπισκοπή
Μετά τους αγγλικανούς και τους καθολικούς, στο στόχαστρο για υπόθεση σεξ, η ορθόδοξη εκκλησία της Αυστραλίας.
Θύμα σεξουαλικής κακοποίησης από ιερέα της Iεράς Aρχιεπισκοπής Αυστραλίας κατήγγειλε ότι έπεσε 20χρονος, φέρνοντας σε δύσκολη θέση την Ελληνορθόδοξη Εκκλησία της Ωκεανίας.
Το φερόμενο ως θύμα κατήγγειλε ότι, κατά τη διάρκεια της φοίτησής του σε θεολογική σχολή της αρχιεπισκοπής, κληρικός τον παρενοχλούσε σεξουαλικά.
Οι καταγγελίες είδαν το φως της δημοσιότητας μέσα από τις σελίδες της -μεγάλης κυκλοφορίας- αγγλόφωνης εφημερίδας Advertiser και αναδημοσιεύτηκαν από το σύνολο του ομογενειακού Τύπου.
«Μετά την αγγλικανική και τη ρωμαιοκαθολική εκκλησία, ήρθε η σειρά της ελληνικής ορθόδοξης εκκλησίας να βρεθεί στο επίκεντρο υπόθεσης σεξουαλικού σκανδάλου», έγραφε η εφημερίδα, σημειώνοντας ότι ήδη η δικηγόρος του θύματος βρίσκεται σε επαφή με τους νομικούς συμβούλους της αρχιεπισκοπής για την υπόθεση.
Ο νεαρός αποχώρησε από τη σχολή μετά το πρώτο έτος φοίτησης, επιλέγοντας να μη συνεχίσει τις σπουδές του.
Σε ανακοίνωση που υπογράφεται από τον αρχιεπίσκοπο, κ. Στυλιανό, η Ιερά Αρχιεπισκοπή αρνείται κατηγορηματικά την ύπαρξη σκανδάλου, χαρακτηρίζοντας τον καταγγέλοντα «τελείως απροσάρμοστο και επικίνδυνο»!
Ο κ. Στυλιανός υποστηρίζει ότι ο φερόμενος ως θύμα 20χρονος είναι κατευθυνόμενος, συμπληρώνοντας, όμως, ότι «δεν επιθυμεί να δημοσιοποιήσει το όνομα του ανεύθυνου αυτού και άμοιρου νέου, για να μην τον βλάψει στη μελλοντική του ζωή»...
Η συνέχεια, κατά πάσα πιθανότητα, θα δοθεί στις δικαστικές αίθουσες.
[ ΜETANAΣTHΣ YΠOYPΓOΣ ]
Μετέχει της... σουηδικής παιδείας
Εμείς ακόμη συζητάμε ποιος θα κρατά τη σημαία και οι Σουηδοί προσφέρουν χαρτοφυλάκιο σε Τούρκο μετανάστη.
Μετανάστης πρώτης γενιάς, υπουργός -και μάλιστα Παιδείας- σε ευρωπαϊκή χώρα.
Ως γνήσια πολυπολιτισμική κοινωνία, όπως εξελίσσονται οι ευρωπαϊκές χώρες, η Σουηδία έκανε την αρχή. Στο νέο υπουργικό συμβούλιο, που προήλθε από τον ανασχηματισμό στις αρχές Νοεμβρίου, την πολύ σημαντική θέση του υπουργού Εκπαίδευσης ανέλαβε ο Ιμπραήμ Μπαϊλάν, μετανάστης από την Τουρκία.
Η απόφαση έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από τους ξένους στη Σουηδία (οι οποίοι κοντεύουν το 12% του συνολικού πληθυσμού, ενώ οι ξένοι μαθητές περίπου το 20%) και με επαινετικά σχόλια από τον Τύπο και τα κόμματα της Βουλής.
Ο Ιμπραήμ Mπαϊλάν, 35 χρόνων, μετανάστευσε με τους γονείς του στη Σουηδία όταν ήταν 9 χρόνων, από ένα κουρδικό χωριό της ανατολικής Τουρκίας. Η οικογένειά του ανήκει στη μειονότητα των Ασσυρίων, οι οποίοι ζουν κυρίως στο τουρκικό Κουρδιστάν.
GREECE 24
ΠΩΣ MAΣ BΛEΠOYN
Ο Θίασος, μια ταινία για την Κορέα
«Όταν, πριν από πολλά χρόνια, ο Έλληνας σκηνοθέτης Τεό Αγγελόπουλος επισκέπτονταν ένα μουσείο για την ατομική βόμβα στη Χιροσίμα, ένας νεαρός έτρεξε προς το μέρος του, με φωνές και κλάματα. Ο διάδρομος ήταν σκοτεινός, αλλά ο σκηνοθέτης μπορούσε να διακρίνει πως ο άνδρας φορούσε κουρελιασμένα ρούχα. Αφού εξήγησε ότι ήταν Κορεάτης, ο νεαρός του είπε: “Η ταινία σας, O Θίασος, είναι η ιστορία του εαυτού μου, της οικογένειάς μου, της πατρίδας μου”. Ήταν η πρώτη φορά που ο Έλληνας σκηνοθέτης συναντούσε Κορεάτη στη ζωή του. Δεκαετίες αργότερα, επισκέπτεται τη Σεούλ για πρώτη φορά, στο πλαίσιο μιας ρετροσπεκτίβας για το έργο του».
JoongAng (καθημερινή εφημερίδα της Νότιας Κορέας), Chun Su-jin, 20 Οκτωβρίου 2004
Το ταμπού της σφαγής των Τουρκοκυπρίων
«Ο ελληνοκυπριακός Τύπος έχει επιβάλει ειδησεογραφικό εμπάργκο σε έναν Ελληνοκύπριο ερευνητή, ο οποίος υποστηρίζει ότι οι αλήθειες για το Kυπριακό αποκρύφτηκαν από την κοινή γνώμη και πως οι δολοφόνοι που είναι ακόμα εν ζωή θα πρέπει να δικαστούν. Οι Eλληνοκύπριοι κατέσφαξαν μαζικά 126 άτομα, τα περισσότερα γυναικόπαιδα, σε τρία τουρκοκυπριακά χωριά το 1974. Όχι μόνο η ελληνοκυπριακή κυβέρνηση, αλλά το σύνολο της ελληνοκυπριακής κοινότητας, θα πρέπει να ζητήσει συγγνώμη από τους Τουρκοκυπρίους (...) Αντ’ αυτού, ο Ελληνοκύπριος συγγραφέας Αντώνης Αναστινιγιώτης, που έφτιαξε ένα ντοκιμαντέρ για την τηλεόραση με θέμα τη σφαγή, διώκεται από την πατρίδα του».
Turks.Us (δικτυακός τόπος της τουρκικής διασποράς), 1 Νοεμβρίου 2004
Μπομπσλέντ; Τι είν’ αυτό;
«Ο ολ-σταρ αμυντικός (του χόκεϊ) Κρις Τσέλιος, δύο φορές τροπαιούχος του Stanley Cup με την ομάδα των Detroit Wings, θα προπονείται από την ερχόμενη εβδομάδα με την αμερικανική ομοσπονδία του “μπομπσλέντ” (χειμερινό σπορ με αγωνιστικό έλκηθρο), σε μια προσπάθεια να συμμετάσχει με την Ελλάδα στους Ολυμπιακούς του Τορίνο το 2006. Ο 42χρονος Τσέλιος, που ήταν αρχηγός της αμερικανικής Εθνικής στο Παγκόσμιο Κύπελλο Χόκεϊ και έχει τρεις συμμετοχές σε Ολυμπιάδες, δήλωσε ότι θα ήθελε να συμμετάσχει σε μια τέταρτη, αλλά αυτήν τη φορά με τα χρώματα της ελληνικής ομάδας του μπομπσλέντ».
Reuters, 8 Oκτωβρίου 2004