Χρήστος Μιχαηλίδης
Kαινούργιο κοσκινάκι μου«... δεν υπάρχει περίπτωση σ’ αυτήν την πόλη να μη σου το γρατσουνίσουν...»
Τ’ AYTOKINHTAKI μου έφτασε σε κρίσιμη ηλικία, μου λένε οι ειδήμονες. Έχει συμπληρώσει τα 6 χρόνια στους δρόμους, έχει πιάσει τα 85 χιλιάδες χιλιόμετρα και, βοηθούσης και της οικογενειακής γκρίνιας, έχω μπει στο λούκι «εντάξει, να αρχίσω να το σκέφτομαι».
Το αυτοκινητάκι μου, το υπάρχον, είναι μια χαρούλα αμάξι, εν τω μεταξύ. Η οδική του συμπεριφορά, κατά πως λένε και κατά πως αυτή είναι αντιληπτή από εμέ, είναι θαυμάσια, γουστάρω πολύ το οδήγημά του, δε μου έχει παρουσιάσει κανένα σοβαρό πρόβλημα και δεν μπορεί με τίποτα να περάσει ως ξεπερασμένο - πριν από μόλις ενάμιση χρόνο, εξάλλου, βγήκε το καινούργιο μοντέλο του. Παρ’ όλα αυτά, το σκέφτομαι...
Και το σκέφτομαι πάρα πολύ. Γιατί, με το δεδομένο ότι, αγοράζοντας καινούργιο αυτοκίνητο, συνήθως στοχεύεις υψηλότερα από εκεί όπου ήσουν, αναρωτιέμαι αν πραγματικά αξίζει σ’ αυτήν την πόλη να την «κυκλοφορούν» ωραία και καινούργια αυτοκίνητα.
Τώρα, που πάλιωσε κάπως το δικό μου, δε με ενοχλεί τόσο πολύ, άμα πέσει και σε καμία λακκούβα, άμα θα υποχρεωθώ να ανέβω σε κάποιο πεζοδρόμιο, για να πάρω τη στροφή που άλλος έχει κλείσει με την αλόγιστη στάθμευσή του, ή αν κάποιος μάγκας θα το κτυπήσει ξε-παρκάροντας.
Θα με πειράξει πάρα πολύ, όμως, αν όλα αυτά συμβούν στο καινούργιο αυτοκίνητο που ακόμα σκέφτομαι να αγοράσω. Γι’ αυτό και συναντώ όλο και περισσότερους ανθρώπους που μου λένε «δε βαριέσαι, άσ’ το όπως είναι, κτυπημένο» και που όλο και πιο πολύ συμβιβάζονται με μια λύση «παλιατζίδικη», τουλάχιστον για τις καθημερινές μετακινήσεις από και προς τη δουλειά.
Βέβαια, τα καινούργια οδικά δίκτυα της πόλης είναι ένας σημαντικός λόγος για να έχεις αυτοκίνητο καλό και να απολαμβάνεις το οδήγημα. Όμως, όλα τα υπόλοιπα, όλες οι λεγόμενες «παράπλευρες ζημιές» είναι τόσο πολλές και τόσο συχνές που, στ’ αλήθεια, αν τα αυτοκίνητα είχαν κρίση και λαλιά, θα προτιμούσαν να αγοραστούν από πολίτες μιας άλλης χώρας και θα φώναζαν «άσε με μένα, ρε πατριώτη, στην έκθεση και τράβα πάρε κάνα υπερμεταχειρισμένο, να χαρείς»._ X. M.