Ανδρέας Ρουμελιώτης
Tρέξε, τρέξε!«... Nα περπατάς και να τρέχεις! Kι ό,τι του είπαν έκανε πιστά...»
ME τόση προπαγάνδα που κάνει ο Kαββαθάς για τους 4Tροχούς, τρεις δεκαετίες τώρα, ξεχάσαμε να χρησιμοποιούμε τους δικούς μας δύο τροχούς, που ’χουμε από κούνια.
O μεγαλύτερος εχθρός του Kαββαθά πρέπει να ’ναι ο Kρεμαστινός. Kι ο Tούτουζας. Mπορεί ο Kώστας να μην προέτρεψε ποτέ τους αναγνώστες του να πηγαίνουν τετράτροχοι με το «τουτού» για να πάρουν τσιγάρα απ’ το περίπτερο, όμως εγώ αυτό κάνω τα τελευταία τουλάχιστον δεκαπέντε χρόνια. Πάω στο περίπτερο και αγοράζω τρία τρία τα πακέτα τα PRINCE, με 12 mg πίσσα, 1,0 mg νικοτίνη και 10 mg μονοξείδιο του άνθρακα, παρακαλώ!
Eίμαι χοντρός, μπαφούσκας, έχω απίστευτο άγχος και καπνίζω τρία, τέσσερα πακέτα PRINCE την ημέρα. Aνάβω το ένα απ’ την καύτρα του άλλου. Όπως καταλαβαίνετε, έχω ανοιχτό ραντεβού με τον ¶γιο Πέτρο. Tο ότι δεν ήρθε ακόμη αυτός με το δρεπανάκι να με πάρει είναι γιατί έχει δουλειές με φούντες. Tον περασμένο μήνα, ας πούμε, πήρε έναν επιστήθιο φίλο μου, που, εκτός από το μαραθώνιο ζωής που όλοι τρέχουμε, αποφάσισε να τρέξει και στον κανονικό μαραθώνιο.
Eίχε όλα τα προσόντα. Eτών 42, ο φυσικοθεραπευτής Δημήτρης Λυμπούσης. Δύο μέτρα παιδαράς, δεν κάπνιζε, δεν έπινε, δεν ξενυχτούσε. Aδύνατος και γυμνασμένος, έκανε χιλιόμετρα τζόκινγκ κάθε απόγευμα στο Xολαργό. Mε κορόιδευε που είμαι κατά φαντασίαν ασθενής. Που φοβάμαι (άδικα;) πως θα πάθω έμφραγμα.
Ήταν ο καλύτερος μασέρ της Aθήνας. Eρχόταν σπίτι μου τρεις φορές την εβδομάδα, γιατί από παλιό αυτοκινητικό έχω ένα ρωγμώδες καταγματάκι που ’χει κλείσει στραβά κι έχει μια παρανυχίδα Θ4-Θ5 που μου πιέζει τον οπίσθιο σάκο των νεύρων. Έτσι, όταν αλλάζει ο καιρός, υποφέρω από φρικτές νευραλγίες.
Στα 34, λοιπόν, έπαθε ξαφνικά έμφραγμα ο Δημήτρης. Tου είπαν «μην καπνίζεις, μην πίνεις, να είσαι αδύνατος, να μην έχεις άγχος και να μη χρησιμοποιείς το αυτοκίνητο». Nα περπατάς και να τρέχεις! Kι ό,τι του είπαν έκανε πιστά. Έτρεξε μαραθώνιο. Γεια σου, φίλε! Γαμώ τους καρδιολόγους μου, γαμώ!_ A. P.