Nissan Tone
Η Nissan παρουσιάζει τον προπομπό ενός νέου μοντέλου το οποίο φιλοδοξεί να δώσει λύση στους γονείς που... αρνούνται να μεγαλώσουν.κείμενο: Iάκωβος Kρομμύδας
φωτογραφίες: Bασιλική Mήτσουρα
ΠOIOTHTA, πρακτικότητα, αξιοπιστία. Αυτές οι τρεις έννοιες χαρακτηρίζουν ένα πολύ μεγάλο μέρος της ιστορίας της ιαπωνικής αυτοκινητοβιομηχανίας. Αντίθετα, η αισθητική, το συναίσθημα και ο χαρακτήρας φαίνεται πως παραμελήθηκαν, είτε για να προωθηθούν οι παραπάνω στόχοι είτε, όπως πίστευαν πολλοί Ευρωπαίοι, γιατί, πολύ απλά, οι Ιάπωνες δεν είχαν την ιστορία, την κουλτούρα και τις ικανότητες για να δημιουργήσουν αυτοκίνητα με ενδιαφέροντα χαρακτήρα. Αυτή η άποψη, ίσως όχι άδικα, κυριάρχησε για μια σειρά ετών. Τα πράγματα, όμως, δείχνουν πλέον να αλλάζουν...
Στο πρόσφατο Σαλόνι αυτοκινήτου στο Παρίσι, ανάμεσα σε πολύ σημαντικά νέα μοντέλα, η Nissan κατάφερε να κλέψει ένα μεγάλο μέρος από τα φώτα της δημοσιότητας, παρουσιάζοντας το πρωτότυπο Tone. Στόχος της είναι να δημιουργήσει ένα όχημα που, παρά το γεγονός ότι θα προσφέρει την πρακτικότητα και την ευρυχωρία ενός MPV, η αισθητική και τα οδηγικά του χαρακτηριστικά θα ξεφεύγουν από τον τυπικό χαρακτήρα της κατηγορίας. Αυτή η ιδέα βασανίζει χρόνια τους σχεδιαστές, αφού, εκ των πραγμάτων, ο συνδυασμός δύο αρκετά διαφορετικών χαρακτηριστικών, του οικογενειακού προσανατολισμού, από τη μια, και των σπορ χαρακτηριστικών, από την άλλη, δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Μερικές ημέρες μετά το κλείσιμο της αυλαίας της έκθεσης, βρεθήκαμε λίγο έξω από τη γαλλική πρωτεύουσα, στο κέντρο δοκιμών CERAM, όπου είχαμε τη ευκαιρία να γνωρίσουμε καλύτερα το Tone. Η πρώτη εντύπωση που προκαλεί το Tone έχει να κάνει, χωρίς αμφιβολία, με τις αναλογίες του οχήματος. Οι δύο όγκοι του αμαξώματος είναι σαφώς διαχωρισμένοι, μην αφήνοντας περιθώρια για σύγκριση με μοντέλα ενός όγκου. Παρά το γεγονός ότι είναι βασισμένο στο δάπεδο που χρησιμοποιεί και το νέο Renault Modus, το Tone έχει διαφορετικές διαστάσεις, με αποτέλεσμα να μη θυμίζει το... συγγενή του. Παράλληλα, το γεγονός ότι το συνολικό ύψος του αυτοκινήτου είναι ελάχιστα μεγαλύτερο σε σχέση με εκείνο του Micra αλλά και το μεγαλύτερο μήκος δίνουν την εντύπωση πως το Tone είναι χαμηλότερο απ’ ό,τι φανερώνουν οι αριθμοί. Σε αυτό, βέβαια, συντελεί και η μικρή απόσταση από το έδαφος, που λογικά θα αυξηθεί στο μοντέλο παραγωγής.
Η νέα μάσκα προέρχεται σχεδόν απευθείας από το Murano, ενώ τα νεύρα στο κάλυμμα του κινητήρα παραπέμπουν στο 350Ζ. Συνολικά, το Murano έχει «δανείσει» αρκετά αισθητικά χαρακτηριστικά, κάτι που δεν προκαλεί εντύπωση, αν λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι επικεφαλής σχεδιασμού και στις δύο περιπτώσεις ήταν ο Ταΐτζι Τογιότα. Το προφίλ του αυτοκινήτου είναι εκείνο που τονίζει περισσότερο από κάθε άλλη όψη το δυναμικό προσανατολισμό του αυτοκινήτου, με τους τροχούς των 17 ιντσών να συνυπάρχουν με τα τονισμένα φτερά και την ακμή στη βάση των παραθύρων που ενώνει οπτικά το εμπρός με το πίσω μέρος.
Στο πίσω μέρος (όπως, άλλωστε, και συνολικά στο Tone) χρησιμοποιούνται καθαρές γραμμές, με τα φωτιστικά σώματα να κυριαρχούν, ενώ το άνοιγμα της πέμπτης πόρτα κατεβαίνει μέχρι χαμηλά, διευκολύνοντας τη φόρτωση του χώρου αποσκευών.
Oι καθαρές φόρμες συνεχίζονται και στο εσωτερικό, που είναι ιδιαίτερα φωτεινό, λόγω και της οροφής, τμήμα της οποίας είναι κατασκευασμένο από γυαλί. Το ταμπλό μοιάζει αρκετά με εκείνο του Micra, ενώ ο πίνακας οργάνων και το δερμάτινο τιμόνι έχουν καταβολές... 350Ζ. Ο χώρος τόσο για τα πόδια όσο και για τα κεφάλια των επιβατών είναι πολύ καλός, όμως οι θέσεις για μικροαντικείμενα δεν είναι αρκετές, ελέω του μινιμαλιστικού σχεδιασμού. Ο χώρος αποσκευών, χωρίς να είναι μεγάλος, επιτρέπει, λόγω σχήματος, την πλήρη εκμετάλλευσή του, ενώ κάτω από το κάλυμμά του υπάρχει ένα πρακτικό ράφι χωρητικότητας 90 λίτρων. Στην έκδοση παραγωγής, το πίσω διαιρούμενο κάθισμα θα μπορεί να μετακινείται κατά 160 χλστ., χωρίς, όμως, να υπάρχει η δυνατότητα αφαίρεσής του.
Πίσω από το τιμόνι
Η οδήγηση ενός πρωτοτύπου κάθε άλλο παρά ως συνηθισμένη διαδικασία μπορεί να χαρακτηριστεί. Σε αυτό συντελεί τόσο η μοναδικότητα του μοντέλου όσο και η αξία του. Το Tone, όπως μας αποκαλύπτει ο άνθρωπος που είναι υπεύθυνος για τη μεταφορά του, είναι ασφαλισμένο για... 3 εκατ. ευρώ, ενώ το κάθε εμπρόσθιο -χειροποίητο- φωτιστικό σώμα στοιχίζει μόλις 30.000 ευρώ! Με τη σκέψη ότι κάποιες ερωτήσεις καλύτερα να μένουν για το τέλος, τοποθετούμε τον επιλογέα του αυτόματου κιβωτίου στη θέση «D», για να ξεκινήσουμε στην κλειστή διαδρομή που έχουν δημιουργήσει οι άνθρωποι του κέντρου. Το γεγονός ότι πρόκειται για πρωτότυπο, δυστυχώς, δεν αφήνει πολλά περιθώρια για ασφαλή σχόλια, αφού οι ρυθμίσεις του μοντέλου παραγωγής θα είναι αρκετά διαφορετικές. Η θέση οδήγησης είναι πολύ καλή, όπως και η ορατότητα προς όλες τις κατευθύνσεις, με μόνο αρνητικό σημείο το γεγονός ότι δεν είναι ορατή η εμπρός άκρη του αυτοκινήτου, κάτι που μπορεί να δυσκολέψει τους ελιγμούς στάθμευσης. Η αίσθηση του συστήματος διεύθυνσης είναι αρκετά σαφής, κάτι που, εν μέρει, οφείλεται και στο χαμηλό προφίλ των ελαστικών (215/45R17), τα οποία, όπως και ο κινητήρας, κάνουν αρκετά έντονη την παρουσία τους, λόγω της έλλειψης ικανοποιητικής ηχομόνωσης. Τέλος, το σύστημα πέδησης αποτελείται από αεριζόμενους δίσκους σε όλους τους τροχούς, με 4πίστονες (!) δαγκάνες, αλλά, παρά το γεγονός ότι έχει εντυπωσιακή απόδοση, δεν πρόκειται σε αυτήν τη μορφή να βρει το δρόμο για την έκδοση παραγωγής.
Με το Tone, οι σχεδιαστές της Nissan αποδεικνύουν ότι η πρακτικότητα και η αισθητική μπορούν να συνυπάρξουν, δίνοντας, έτσι, μια διαφορετική επιλογή σε όσους έχουν μεν υποχρεώσεις, αλλά και τη θέληση να διατηρήσουν ένα λιγότερο συμβατικό τρόπο ζωής. Οι σχεδιαστές έφεραν εις πέρας την αποστολή τους. Tώρα μένει να δούμε αν το κοινό είναι έτοιμο να αποδεχθεί τη νέα πρόταση._ I. K.
Από το πρωτότυπο στην παραγωγή
Όπως, άλλωστε, φανερώνει και το σχήμα του, το Tone είναι μόλις ένα βήμα από την παραγωγή. Το λανσάρισμά του στην ευρωπαϊκή αγορά αναμένεται το 2006, ενώ λίγο πριν θα ξεκινήσει την πορεία του στην ιαπωνική αγορά, με διαφορετικό, όμως, σχεδιασμό, όσον αφορά το εσωτερικό. Αρχικά, θα διατίθεται με τον κινητήρα των 1,4 λίτρων που τοποθετείται και στο Micra, ενώ στη συνέχεια θα προστεθεί ένας βενζινοκινητήρας 1,6 λίτρων 110 ίππων, καθώς και δύο παραλλαγές του πετρελαιοκινητήρα των 1,5 λίτρων, με 65 και 82 ίππους, αντίστοιχα.
BOX
Συνέντευξη με τον Kρις Λι
Στο πλαίσιο της γνωριμίας μας με το Tone, είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε με τον Κρις Λι, υπεύθυνο τόσο για το συγκεκριμένο πρωτότυπο όσο και συνολικά για τα μικρά-μικρομεσαία μοντέλα της εταιρείας στην ευρωπαϊκή αγορά. Γεννημένος το Νοέμβριο του ’59 στην Κορέα, σπούδασε στην Αγγλία μηχανολόγος μηχανικός με ειδίκευση στον τομέα των αυτοκινήτων. Το 1986 ξεκίνησε να εργάζεται στη Nissan στη Μ. Βρετανία, ενώ από το 2000 κατέχει τη σημερινή του θέση. Το πάθος του για τα αυτοκίνητα δε σταματά στο χώρο εργασίας του. Έχοντας εμπλακεί ως αγωνιζόμενος σε αγώνες καρτ, διαθέτει σήμερα τρία, με τα οποία συνηθίζει να κοντράρεται με τους δύο γιους του, ενώ, ως λάτρης των κλασικών αυτοκινήτων, έχει δώσει... καταφύγιο σε ένα Fiat X1/9, καθώς και σε μια Ferrari 308 GTB, τα οποία συνηθίζει να απολαμβάνει τα σαββατοκύριακα. Όσο για τη διαδρομή γραφείο-σπίτι-γραφείο, έχει επιλέξει ένα σαφώς πιο πρακτικό πετρελαιοκίνητο X-Trail.
Το Tone ξεκίνησε ύστερα από μια συγκεκριμένη ιδέα ή προήλθε από πειραματισμό της σχεδιαστικής ομάδας;
Το πλαίσιο πάνω στο οποίο έπρεπε να δουλέψουν οι σχεδιαστές μας ήταν, σαφώς, καθορισμένο. Θέλαμε ένα αυτοκίνητο για τους γονείς που έχουν ένα ή δύο μικρά παιδιά, αλλά δε νιώθουν έτοιμοι να αρχίσουν να χρησιμοποιούν ένα συντηρητικό οικογενειακό αυτοκίνητο. Θέλαμε να δημιουργήσουμε ένα όχημα ευρύχωρο και πρακτικό, αλλά, την ίδια στιγμή, ενδιαφέρον τόσο αισθητικά όσο και οδηγικά.
Στοχεύετε, με το συγκεκριμένο μοντέλο, να αντικαταστήσετε το Tino ή μέρος της σειράς του Almera;
Δεν υπάρχει κάποια τέτοια πρόθεση. Tο Tone είναι ένα νέο μοντέλο, μια νέα ιδέα που στοχεύει σε μια νέα αγορά. Το Tino είναι μεγαλύτερο και απευθύνεται σε άλλους αγοραστές. Αντίθετα με πολλούς κατασκευαστές, δε μεγαλώνουμε συνεχώς τις διαστάσεις των νέων μοντέλων μας και αυτό, εν μέρει, πηγάζει και από την πεποίθηση ότι, όσο μεγαλώνει το μέγεθος, μεγαλώνει το βάρος και, μοιραία, επηρεάζονται οι επιδόσεις του αυτοκινήτου.
Κατά πόσο επηρεάζει την εξέλιξη της εταιρείας σας η συνεργασία με τη Renault;
Το γεγονός ότι κάποιοι πιστεύουν ότι η Renault καθορίζει την πολιτική μας απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Η συνεργασία μας έχει ως σκοπό τη μείωση του κόστους και όχι την παραγωγή κοινών μοντέλων. Για παράδειγμα, το Tone χρησιμοποιεί το ίδιο δάπεδο με το Modus, αλλά συνολικά είναι δύο διαφορετικά αυτοκίνητα.
Στο μέλλον, βλέπετε να κυριαρχεί η κατηγορία των αυτοκινήτων cross-over;
Να κυριαρχεί ίσως όχι, αλλά, χωρίς αμφιβολία, είναι μια κατηγορία της οποίας την ανάπτυξη επιτάσσει η ίδια αγορά. Ο κόσμος χρειάζεται οχήματα που σήμερα απλώς δεν υπάρχουν. Aκριβώς εκεί στοχεύει και το Tone.