Pέα Bιτάλη
¶τσαλες σκέψεις«... Για το μόνο πράγμα που μετάνιωσα στη ζωή μου είναι που δεν έγινα πολιτικός...»
― AN κατάλαβα καλά, τον προηγούμενο μήνα, γεννήθηκαν δυο μεσσίες. Ο Γ. Παπανδρέου και ο
γιος μου, που κυοφορούσα. Μόνο που ο πρώτος προέκυψε εκ παρθενογένεσης, ενώ ο «Κωστάκης
μου» με τον παραδοσιακό, εδώ και αιώνες, τρόπο.
― Μια απορία μού έμεινε έντονα... Όταν τρέχει ένας μόνος του και τερματίζει, γιατί λέμε
ότι ήταν πανηγυρική η εκλογή του; Και γιατί αυτό είναι συλλογική δημοκρατία;
― «Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά». Περίεργο πράγμα... Ένας λαός που ξεχνά τα πάντα
με τεράστια ευκολία και που καλείται με μια «συγγνώμη» να ξεπετάξει λάθη και μπρος, πίσω
πορείες και μεγάλα φαγοπότια, καλείται, ωστόσο, να μην ξεχνά τι σημαίνει δεξιά;
― «Ανδρέα, σήκω για να δεις το παιδί της Αλλαγής». Μόνο για τέτοια δεν είμαστε... Ήταν
και μέσα στο παράπονο η Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου. Δεν το ?χε σε τίποτα ο μακαρίτης, Θεέ
μου σχώρα με, να κατέλθει να καθαρίσει? Και άντε ξανά «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο»
και «βυθίσατε τη χώρα»!
― Λύσσαξαν όλοι με τους βαρόνους και τελικά ένας έφευγε, δυο άφηνε στη θέση του. Πώς πάμε
για μπάνια το καλοκαίρι και, για να μπούμε στη θάλασσα, καπαρώνουμε δυο καρέκλες, μία με
το λάδι, μία με την πετσέτα; Κάπως έτσι... Είναι να τα βάζεις με δαύτους; Γέμισε ο τόπος
κλώνους τους!
― Για το μόνο πράγμα που μετάνιωσα στη ζωή μου είναι που δεν έγινα πολιτικός. ¶ριστες
αποδοχές, συνταξιοδότηση σε δυο τετραετίες, αυτοκίνητο, οδηγός, πρώτη θέση στο αεροπλάνο,
εμφανίζεσαι στη Βουλή όποτε σε πάει ο δρόμος και, αν θες και αν πάλι βαρεθείς, λες σε
κάποιο συνάδελφο «πετάξου και βάλε μια υπογραφή για μένα». Στο τέλος, δίνεις και μια
συνέντευξη και λες «λόγω της πολιτικής στερούμαι την οικογένειά μου και δεν μπορώ ν?
ασχοληθώ όσο πρέπει με τα παιδιά μου». ¶τιμη ζωή... Κουραστική!
― Συναντιούνται δυο φίλοι. «Τελικά, ό,τι μας είπαν για τον κομμουνισμό ήταν, ρε γαμώτο,
όλα ψέματα». Και ο άλλος, κουνώντας μελαγχολικά το κεφάλι, απαντά: «Το πιο δυσάρεστο
είναι πως ό,τι μας είπαν για τον καπιταλισμό ήταν όλα αλήθεια».
― Το Μάρτιο θα έχουμε καινούργιο πρωθυπουργό. Τις καλύτερες ευχές μας μέσα από την καρδιά
μας και? χαρά στο κουράγιο μας!
― Μια σπουδαία φράση από το βιβλίο «Διάλογος με την ¶ννα» της Αμαλίας Μεγαπάνου: «Του
έδωσα την καρδιά μου σαν σαπούνι στα χέρια του και αυτός το πήρε και πλύθηκε»._ P. B.