Pέα Bιτάλη
A, ρε, γλέντια«... Τι συμβαίνει, ρε παιδί μου, με την πατρίδα μας; Πού βρέθηκαν πετρελαιοπηγές κι εγώ
δεν πήρα χαμπάρι...»
- KOITA, ρε παιδί μου, μια φυσιογνωμία! Να του βάλεις άσπρη ποδιά και να τον στήσεις στη
Βάρη... Να μη μείνει αυτοκίνητο γι? αυτοκίνητο που να μη σταματήσει για κοψίδια...
- Κορόιδευε όσο θες... Ξέρεις πόσο κάνει το αυτοκίνητο που οδηγεί ο εν λόγω «τσέλιγκας»;
Από 35.000.000 έως 45.000.000 δρχ... Για να συνεννοούμαστε.
- Τόσα λεφτά; Καλέ, αυτό το τζιπ μοιάζει με γουρούνα... Χριστός κι Απόστολος! Και του
περίσσευαν τόσα λεφτά; Ήμαρτον, Παναγία μου!
Τι ήταν να το πω! Από την άλλη μέρα βαρέθηκα να βλέπω στους δρόμους «γουρούνες». Στο
φανάρι, στο πάρκινγκ, σε δρόμους και στενάκια... Σαν το ανέκδοτο: «Να δεις που αυτές
έχουν φωλιά κάπου εδώ κοντά».Τι συμβαίνει, ρε παιδί μου, με την πατρίδα μας; Πού βρέθηκαν
πετρελαιοπηγές κι εγώ δεν πήρα χαμπάρι; Τέτοια ευημερία!
Ο καφές μας... Ο πιο ακριβός της Ευρώπης και τα στέκια, τίγκα! Σε εστιατόρια με σεφ (και
τον κακό τους τον καιρό!), 50 ευρώ το άτομο για μακαρονάδα. H Μύκονος, φωτισμένη ως λιμήν
του Πειραιά, «γιατί συνδυάζει τα πάντα· και ησυχία και κοσμικότητα». Iδιόκτητα σπίτια και
εξοχικά. Καταστήματα τύφλα να ?χει η Via Montenapoleone. Ορδές ξένων βρίσκουν απασχόληση
και απορροφούνται σε δουλειές που δεν καταδέχεται πια ο Έλληνας. ¶νεση και «λαρτζιλίκια»
στον κρατικό τομέα... Η Ελβετία πτώχευσε τη Swiss Air, η Ολυμπιακή, μια χαρά! Τι γίνεται,
ρε παιδιά;
Κοιτάω, λοιπόν, γύρω μου ?γεια σου, Γιωργάκη περιηγητή!- και υποψιάζομαι ότι κάτι γίνεται
τις νύχτες που εγώ κοιμάμαι. Ενδεχομένως... εργοστάσια φυτρώνουν, βιομηχανίες παράγουν,
φουγάρα ξεφυσάνε, η γη καλλιεργείται, φοιτητές εισάγονται, τουρίστες κατακλύζουν τα
καταστήματα λες και μπουκάρουν στο Harrods. Συνεδριακά κέντρα διοχετεύουν πελατεία, το
χρηματιστήριο πετάει, οι μισθοί εξισώνονται στην ανθηρή αγορά εργασίας και μόνο η
μειονότητα είναι συνταξιούχοι και δημόσιοι.
Να δεις ΛΟΙΠOΝ που κάτι γίνεται τις νύχτες...
Γιατί τα πρωινά αυτό που βλέπω εγώ είναι ερημιά και ταμπέλες «1.148 δόσεις». Life and
style and γράψ? τα! Κάνοντας νταραβέρι μεταξύ μας με ακάλυπτες επιταγές... Και παίζουμε
τους πλούσιους, όπως μικρά παίζαμε τις κουμπάρες. Ζώντας σαν κακομαθημένα απαιτητικά
παιδιά... Εκτός κι αν, είπαμε, κάτι γίνεται τις νύχτες. Και καθότι χαζή δεν είμαι... Από
αύριο θα πάει η αγρύπνια σύννεφο... Αλλά «γουρούνα» δεν παίρνω με τίποτα. Μια Ferrari,
όμως, δώρο for Giannaki mou... Oh, my God, το θέλω, που θα ?λεγε και η Καλομοίρα!_ P. B.